Το ύψιλον δίπλα σε άλλο φωνήεν θα ακούγεται Φ ή Β, εφόσον δεν υπάρχουν διαλυτικά ώστε να προφέρεται ξεχωριστά, σαν φωνήεν. Αυτό όμως συμβαίνει σε λέξεις που ετυμολογικά δικαιολογούν το ύψιλον σε εκείνην την θέση και ο λόγος που το προφέρουμε σήμερα ως Φ ή Β έχει να κάνει με την εξέλιξη της ελληνικής φωνολογίας. Αν έχουμε ήχο που από ΟΥ έγινε Β, δεν υπάρχει ετυμολογικά λόγος να το γράψουμε με ύψιλον, διότι δεν μεταφέρουμε κάποια ιστορική γραφή της λέξης. Μεταγράφουμε μια φωνητική αλλαγή από ΟΥ σε Β.Παλαιομνήμων έγραψε: 05 Ιούλ 2018, 02:39 Όταν όμως το υ ακούγεται ως β, όπως συμβαίνει στο αυγό ("αβγό" ακουστικά και όχι "αϊγό"), τότε, έχω την αίσθηση ότι, το "ηχητικό" επιχείρημα δεν πολυευσταθεί ως προς το θέμα τής γραφής.
Δεν ξέρω αν υπήρχε η νύμφη, ξέρω ότι η πόλη δεν πήρε απ' αυτήν το όνομά της γιατί μαρτυρείται με ένα κάπα από την αρχαιότητα και είναι αρκετά διαφανής η ετυμολογία, δεδομένου ότι έχουμε την επισήμανση Τρίκαλον>Τρίκαλα, από την ελληνιστική εποχή ήδη.Παλαιομνήμων έγραψε: 05 Ιούλ 2018, 02:34Δηλαδή δεν υπήρχε η νύμφη Τρίκκη στην Αρχαιότητα ή η Τρίκκη δεν έδωσε το όνομά της στα Τρίκκαλα; Ή μήπως και η νύμφη Τρίκκη γραφόταν με ένα κ και μετά τής το... διπλασίασαν;hellegennes έγραψε: 05 Ιούλ 2018, 02:06 Στα αρχαία χρόνια η πόλη ήταν Λάρισα. Το ίδιο και τα Τρίκαλα, που είναι καταφανώς από την αρχαία πόλη Τρίκαλον, της Σικελίας, που μνημονεύεται 10 αιώνες πριν εμφανιστεί η γραφή «Τρίκκαλα».
Υ.Γ. Πάντως, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, διαβάζω με ενδιαφέρον αυτές τις επισημάνσεις σου, που τις θεωρώ ουσιαστικές στην συζήτηση.
Όπως και με την Λάρισα, μοιάζει για παρετυμολογία.