Φος, η ελληνική και διεθνής νομοθεσία κι ο τρόπος εφαρμογής τους έχουν περάσει από χίλια μύρια κύματα για να φτάσουν εδώ που έφτασαν. Έχουν αντιμετωπίσει περιστατικά που δεν μπορείς να ...φανταστείς. Ανθρώπους να δηλητηριάζουν συνανθρώπους τους, μικροσυμφέροντα, ψυχασθένειες, ερωτικές αντιζηλίες κι ό,τι άλλο μπορεί να συλλάβει ο νους.foscilis έγραψε: 01 Δεκ 2021, 12:12Εγώ νομίζω ότι σε αυτό το θέμα οι νομικοί το έχουν παρακάνει λιγάκι και εμφανίζουν ως θέσφατα πράγματα που ούτε καν πέρναγαν από το μυαλό μας δεκαπέντε χρόνια πριν, περιπλέκοντας καταστάσεις χωρίς λόγο μόνο και μόνο για να δημιουργούν ύλη (αφορμές για μηνύσεις, αγωγές και πολύπλοκες νομοπαρασκευαστικές διαδικασίες) και κυρίως να ασκούν οι ίδιοι (ως ειδικοί) εξουσίαε επιβάλλοντας τις απόψεις τους σε ζητήματα που ως τώρα ήταν στην αρμοδιότητα του λαού, είτε σε ατομικό επίπεδο στην καθημερινή τους ζωή σύμφωνα με τις απόψεις του καθενός, είτε σύμφωνα με τα πλειοψηφικά ρεύματα που σχηματίζουν αυτές οι απόψεις στην κοινωνία όπως αυτά εκδηλώνονται στην εκλογή νομοθετών και κυβερνήσεων. Ξεκάθαρα οι νομικοί (ιδιαίτερα της ατομοκεντρικής/δικαιωματικής σχολής σκέψης αλλά όχι μόνο) απλώνονται πιο πέρα από εκεί που τους παίρνει.stavmanr έγραψε: 01 Δεκ 2021, 11:44
Όπως έγραψα παραπάνω η υποχρεωτικότητα ιατρικής πράξης είναι δύσκολη περίπτωση και μελετάται κατά περίπτωση.
Παράδειγμα 1: διάβασα από έγκριτο νομικό στο ΦΒ την άποψη ότι η θερμομέτρηση είναι ιατρική πράξη και άρα μπορεί να πραγματοποιείται μόνο από νοσηλευτικό ή ιατρικό προσωπικό με τη συναίνεση του ασθενούς. Αυτό όταν θεσπίστηκε η θερμομέτρηση για είσοδο σε διάφορους κλειστούς χώρους.
Παράδειγμα 2: οι διασώστες φέρουν πάντα ένεση αδρεναλίνης αλλά νομικά δεν επιτρέπεται να τη χορηγήσουν σε αλλεργικό που βρίσκεται σε προχωρημένο αναφυλακτικό σοκ και πνίγεται, ακόμα και αν ο ίδιος έχει πει ότι το θέλει. Είναι "ιατρική πράξη" και την ένεση πρέπει να την κάνει γιατρός ακόμα κι αν είναι μία ώρα μακριά ενώ προβλέπται ο αναφυλακτικός να πεθάνει σε λίγα δευτερόλεπτα.
Παράδειγμα 3: αν ένα παιδί στο σχολείο έχει αλλεργίες ή διαβήτη και πέσει σε αναφυλακτικό ή υπογλυκαιμικό σοκ, οι δάσκαλοι είναι υποχρεωμένοι να κάθονται να το κοιτάνε να πεθαίνει παρ' όλο που η αντίστοιχη ένεση είναι κάτι τρομερά απλό που οι γονείς του ή και το ίδιο το παιδί κάνουν δεκάδες ή εκατοντάδες φορές το χρόνο. Είναι "ιατρική πράξη" και πρέπει οι γονείς να έχουν κάνει αίτηση με όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά που αποδεικνύουν το πρόβλημα ώστε διοριστεί νοσηλεύτρια ή νοσηλευτής που θα είναι stand by ειδικά για άμα το παιδί πάθει κάτι τέτοιο.
Παράδειγμα 4: ένας και μοναδικός δικηγόρος υπηρεσίας στο Συνήγορο του Πολίτη γνωμοδότησε μη δεσμευτικά (χωρίς να αισθανθεί την ανάγκη να τονίσει ότι αυτή είναι η προσωπική του άποψη) ότι τα υποχρεωτικά εμβόλια του προγράμματος παιδικού εμβολιασμού της χώρας που αποτελούν προϋπόθεση για την εγγραφή στο σχολείο τελικά είναι... προαιρετικά και δεν αποτελούν προϋπόθεση για την εγγραφή στο σχολείο. Αυτός ο άνθρωπος παίζει από μόνος του να προκάλεσε ολόκληρο κίνημα ανεμβολίαστων παιδιών και μίνι εξάρσεις ιλαράς και άλλων ασθενειών, ενώ πρόσφατα κάποιοι βλάκες που τον πήρανε στα σοβαρά για μεγάλη τους έκπληξη έφαγαν τα μούτρα τους στο ΣτΕ.
Η διαδικασία της εύρεσης του δικαίου είναι διαδικασία ανταγωνιστική. Παλεύουν δύο αντίθετες πλευρές να καταθέσουν όσα περισσότερα στοιχεία μπορούν για να τεκμηριώσουν την άποψή τους.
Σε αυτό το πλαίσιο θα βρεις και στρεβλώσεις, συστημικά σφάλματα, πονηρία κλπ. Ό,τι βρίσκεις κι οπουδήποτε αλλού.
Φυσικά, σε δύσκολες εποχές, το επάγγελμα γίνεται αυτοσκοπός ζωής με αποτέλεσμα να βρίσκεις και σε αυτό τον τομέα επαγγελματίες που προσπαθούν να φτιάξουν υπόθεση εργασίας κυριολεκτικά με τρίχες.
Στην πανδημία ανέκυψαν και νέες ευκαιρίες, όπως πάντα συμβαίνει. Βλέπεις γιατρούς και νομικούς να φτιάχνουν νέα καριέρα πουλώντας περισσότερα από εκείνα που η επιστήμη τους μπορεί να υποστηρίξει.
