Σκέφτομαι γραπτώς:
Ας υποθέσουμε ότι για κάποιο γελοίο λόγο θες να κάνεις θρησκευτικό γάμο, δεν το καταλαβαίνω, αλλά φτιάχνω σενάρια. Αν το πιστεύεις το θέμα, δεν καταλαβαίνω, γιατί αντιδράς με το να πατήσεις πόδι, αφού ευλαβικά ακολουθείς το θρησκευτικό ζομπιφικέισον.
Αν το κάνεις γιατί πιέστηκες, ξέρω'γω είναι ο άλλος μουτζαχεντίν ορθόδοξος και σου πρήζει τα ούμπαλα, δεν καταλαβαίνω, γιατί να ασχοληθείς με τις παπαριές που ακούς. Δηλαδή οι πιθανότητες να άκουγα τη φράση τη συγκεκριμένη θα ήταν 2%.
Ειλικρινά παίζει να μην άκουγα ποτέ τη φράση. Η ξέρω'γω να το'παιρνα χαμπάρι και να του χούφτωνα το κωλομέρι για χαβαλέ (αν η γωνία αριστερού κωλομεριού είναι είναι εκτός οπτικού πεδίου μάνας και γιαγιάς). Να μου γύρναγε φούσκο δεν παίζει, διότι έλεος, δεν θα παντρευόμουν αούγκανο, αλλά τώρα που το σκέφτομαι, παίζει έντονα να του έσπαγα τα αρχίδια, γιατί είναι της εκκλησίας. Οπότε καθώς πιάνω κωλομέρι αριστερο, θα του ψιθηρίσω στο αυτί τι θα του κάνω μόλις ξεμπερδέψουμε από τις μαλακίες και βγάλω τα τακούνια που με πονάνε κλπ.
ΟΚ πείστηκα. Θα χουφτώσω.