πατησιωτης έγραψε: 23 Φεβ 2024, 13:56
talaipwros έγραψε: 23 Φεβ 2024, 13:29
Ο μονος καλος λογος να εχουμε ιδιωτικα πανεπιστημια ειναι για να μην φευγει συνάλλαγμα εξω.
Ολα τα αλλα επιχειρηματα ειναι αφελή
Ο βασικός λόγος είναι να σπάσει η καφρίλα στα δημόσια.Αυτό μπορεί να κάνει,αυτό κάνει.
viewtopic.php?f=29&t=52829&start=45#p3376605
Η καφριλα θα σταματησει επειδη θα δημουργηθουν ιδιωτικα πανεπιστημια;Δεν θα σου λυσει το προβλημα της μπαχαλοποιησης η ιδρυση των ιδιωτικων,αυτο ειναι μια εμμονη της κυβερνησης.το προβλημα της κυβερνησης οπως ειχε επισημανει σε παλιοτερο αρθρο ο Ρακκας που παραθετω πιο κατω ειναι ιδεολογικο και το καλυπτει με δικαιολογιες,υπεκφυγες .
Eδω δεν εχουμε να κανουμε μονο με το "ρωμαλεο" φοιτητικο κινημα της εξ αριστερας και τις καταληψεις,αλλα και με εξωπανεπιστημιακους,σε καποιες περιπτωσεις εχουμε να κανουμε με διακινητες ουσιων,συνηθως αλλοδαποι,που δεν εχουν καμια σχεση με το πανεπιστημιο και μπαινοβγαινουν καθε νυχτα,βλεπε Αριστοτελειο.Στις φοιτητικες εστιες και εκει γυρω τα ιδια γινονται.
Εχτες εγιναν καφριλες απο τραμπουκους οι οποια βγηκαν απο το αριστοτελειο και πεταξαν πετρες σε αυτοκινητα πολιτων και δεν εγινε καμια επεμβαση εντος του πανεπιστημιου που βρισκονταν οι κουκουλοφοροι,ουτε συλληψη και αυτο διοτι αυτες ειναι εντολες,εδω μιλαμε για αργα το βραδυ που δεν ειναι ωρα μαθηματων.Η πανεπιστημιακη αστυνομια κανει περιπολια οπως ελεγαν στην κυβερνηση απο εξω;
Εκταταμένα επεισόδια έξω από Γεωπονική σχολή και ΑΠΘ - Κάηκαν δύο λεωφορεία, ένα ΙΧ
Στην Αθήνα, σύμφωνα με την αστυνομία, λίγο πριν την 01:00 τα ξημερώματα περίπου 40 άτομα που συμμετείχαν σε συναυλία στη Γεωπονική Σχολή βγήκαν στη λεωφόρο Αθηνών, έβαλαν φωτιές σε κάδους και πέταγαν πέτρες σε διερχόμενα αυτοκίνητα. Στο σημείο βρέθηκαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που με χρήση δακρυγόνων απομάκρυναν τα άτομα από τη λεωφόρο Αθηνών.
Πηγη
https://www.liberal.gr/ellada/ektatamen ... ena-ih-vid
Χουλικανισμός, βία, ανομία και η ανάγκη για μια Δημοκρατία που θα επιβάλει όρια 12 Αυγούστου 2023
του Γιώργου Ρακκά
Σε ότι αφορά στα ζητήματα της τάξης και της ασφάλειας, οι αστοχίες της μοιάζουν να αποτελούν ένα παράδοξο. Πότε άλλοτε όσο σήμερα, δεν έχει εξασφαλιστεί τόσο γενική κοινωνική συναίνεση για μια Δημοκρατία που θα επιβάλει επιτέλους όρια, αφήνοντας πίσω της μια κακώς εννοούμενη επιτρεπτικότητα -καθεστώς που την απειλεί με αυτοκατάργηση καθώς υπονομεύει πλέον το κρίσιμο κοινωνικό αγαθό της ασφάλειας.
Ωστόσο η κυβέρνηση δείχνει να μην μπορεί να ανταποκριθεί, και το πρόβλημά της είναι ιδεολογικό. Σε όλα τα ζητήματα που εντάσσονται στην σφαίρα της ασφάλειας (από εκείνη των συνόρων, μέχρι την εγκληματικότητα, την ανομία στα πανεπιστήμια ή τη βία στα γήπεδα) έχει εγκλωβιστεί καθ όλη τη διάρκεια της θητείας της σε ένα ατελείωτο μπρος-πίσω.
Αποδεικνύει έτσι πώς είναι ευαίσθητη στις ιδεολογικές επιθέσεις που δέχεται, ότι τάχα η επιβολή ορίων (από τα οποία εξαρτάται η ίδια η ύπαρξη μιας Δημοκρατίας) συνιστά ”ορμπανισμό” και αυταρχικοποίηση. Είναι οι ίδιες φωνές που σήμερα, μετά το πρωτοφανές περιστατικό ενός προαναγγελθέντος συμβάντος που δεν αποτράπηκε, φωνάζουν υποκριτικά ”που είναι η αστυνομία;”. Αύριο πάλι θα ζητούν την κατάργησή της, διότι αυτό που ασκούν δεν είναι αντιπολίτευση αλλά μια πολιτική φθοράς και αποδόμησης ― όχι του κυβερνώντος κόμματος, αλλά της χώρας της ίδιας.
Κανείς ορμπανισμός και καμία αυταρχικοποίηση δεν κρύβεται, φυσικά, σε μια πολιτική που βάζει όρια θέλοντας να υπερασπιστεί το κράτος δικαίου και να το ενισχύσει. Κοινωνικό αγαθό είναι η ασφάλεια, μάλιστα θεμελιώδες, και είναι η απουσία του που ανοίγει τον δρόμο στον αυταρχισμό. Κάτι που ήταν αυτονόητο για την παλαιά δημοκρατική, είτε φιλελεύθερη, είτε σοσιαλδημοκρατική, είτε και αδέσμευτα σοσιαλιστική ατζέντα της κλασικής νεωτερικότητας, ενώ σήμερα αποτελεί ταμπού για όλα τα κόμματα που διεκδικούν αυτές τις κληρονομιές: έχουν υποστεί μια υπερδικαιωματιστική λοβοτομή.
Έτσι και η κυβέρνηση στερείται ιδεολογίας και στελεχών που θα μπορούσαν να δώσουν αυτή τη μάχη με αξιώσεις (το τελευταίο αποδεικνύεται και από το ίδιο το ατυχές rotation, στο υπουργείο δημόσιας τάξης). Οι συνέπειες αυτής της έλλειψης είναι γενικές και διαφεύγουν ακόμα και από εκείνες τις άκρως σημαντικές διαστάσεις του συμβάντος.
Δημιουργείται μια εικόνα μπάχαλου, διάλυσης, εν τέλει ένα ”κενό εξουσίας”, που επιτρέπει σε κάθε λογής τρολ και προπαγανδιστικό μηχανισμό, εγχώριο και εξωχώριο, να εξαπλώνει τα διαλυτικά του μηνύματα. Και όχι μόνον.
Σε αυτό το ζοφερό σκηνικό ενός ακόμη Αυγούστου που δεν λέει να ησυχάσει, μόνη ελπίδα, ένα ρεύμα κοινωνικής αντιπολίτευσης πιέζει με την κριτική του προς τη σωστή κατεύθυνση. Αν και το πολιτικό σύστημα αδυνατεί προς το παρόν να ακολουθήσει…
Η ασφάλεια είναι κοινωνικό αγαθό και μάλιστα θεμελιώδες. Η απουσία αυτής είναι που ανοίγει τον δρόμο στον αυταρχισμό.
Πηγη
https://ardin-rixi.gr/archives/251893
«Όταν βραδιάζει, τα πανεπιστήμια είναι νεκρά. Κι αυτό είναι ντροπή»
Ποια είναι τα προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και με ποιους τρόπους μπορούν να επιλυθούν; Τι πάει λάθος με τα πανεπιστήμια; Και γιατί χρειάζονται προστασία; Η καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο ΕΚΠΑ, Βάσω Κιντή, απαντά.
https://www.lifo.gr/podcasts/akou-tin-e ... nai-ntropi