ακριβως αποπανω λεει οτι για να ψησεις ενα ταψι πατατες θελεις 40 τοννους νερου.seismic έγραψε: 20 Ιαν 2024, 00:13Εκτός αν γεμίσουμε όλο το δίκτυο νερού της πόλης με μικρούς υδροστροβίλους και κάθε φορά που ανοίγουμε την βρύση θα παράγουν ρεύμα.foscilis έγραψε: 20 Ιαν 2024, 00:04 Ο καλύτερος τρόπος να αποθηκεύσεις ενέργεια είναι να τη μετατρέψεις σε δυναμική. Απλοϊκά, έστω ότι ο ηλιακός σου συλλέκτης δημιουργεί ρεύμα από το οποίο κινείται μια αντλία η οποία τραβάει νερό από τον υδροφόρο ορίζοντα και το στέλνει σε μια δεξαμενή 10 μέτρα ψηλά. Το βράδυ, μπορείς να ανοίξεις τη βρύση της δεξαμενής και το νερό που πέφτει από 10 μέτρα ύψος να κινήσει μια γεννήτρια η οποία παράγει ρεύμα (κι αν είσαι οικολόγος μπορείς το νερό να το στέλνεις πίσω στον υδροφόρο ορίζοντα. Αν αγνοήσεις τις απώλειες, θες περίπου 10 λίτρα/δευτερόλεπτο για ισχύ 1KW.
Ουσιαστικά ένα υδροηλεκτρικό φράγμα δεν κάνει κάτι διαφορετικό: έχεις ένα τεράστιο σύστημα (ολόκληρο τον πλανήτη) που χρησιμοποιεί ηλιακή ενέργεια για να μετατρέψει θαλασσινό νερό σε ατμούς, οι οποίοι ανεβαίνουν χιλιόμετρα ψηλά και στη συνέχεια πέφτουν σαν βροχή ψηλά στα βουνά και κινούνται προς τα κάτω. Το φράγμα απλά δημιουργεί μια "μπαταρία" σε ένα συγκεκριμένο σημείο και ταυτόχρονα λειτουργεί ως διακόπτης, εκπολιτίζει δηλαδή τα πράγματα, δε βασίζεσαι στη μεταβλητή ροή του νερού αλλά έχεις μια σταθερή ροή από το αποθηκευμένο νερό κάθε που ανοίγεις το φράγμα.
Υπάρχουν υδροηλεκτρικά συστήματα που δε βασίζονται στο νερό της βροχής αλλά λειτουργούν όπως περιέγραψα στην πρώτη παράγραφο, δηλαδή τραβάνε νερό με αντλία από έναν ταμιευτήρα που βρίσκεται σε χαμηλό ύψος και το μεταφέρουν σε έναν ταμιευτήρα που βρίσκεται ψηλότερα. Γιατί δεν τα έχουμε παντού αυτά τα συστήματα;
Επιστρέφοντας στο αρχικό παράδειγμα, για να τροφοδοτήσεις ας πούμε ηλεκτρικό φούρνο (μέση κατανάλωση 2.5KW) θες 25 λίτρα ανά δευτερόλεπτο. για να ψήσεις ένα ταψί πατάτες θες καμιά σαρανταριά τόνους νερού. Για να κάνεις ένα ζεστό ντους διάρκειας 10 λεπτών θες 60 τόνους νερού.
Ή πρέπει η δεξαμενή να είναι πολύ πιο ψηλά. Ή να έχει εκατομμύρια τόνους νερού και αρκετές δεκάδες μέτρα βάθος ώστε το ύψος της στήλης του νερού να προστίθεται στο ύψος της διαδρομής που κάνει πέφτοντας.
Με δυο λόγια αυτά τα συστήματα για να έχουν αξιόλογη απόδοση και πρακτική χρησιμότητα πρέπει να είναι συγκρίσιμης κλίμακας με ένα κανονικό υδροηλεκτρικό φράγμα. Και σε αντίθεση με το υδροηλεκτρικό φράγμα, εκτός από τον τεχνητό ταμιευτήρα που τον γεμίζεις εσύ με νερό, χρειάζονται και έναν δεύτερο, φυσικό, σε πιο χαμηλό υψόμετρο, από τον οποίον τραβάς νερό.
Καταλαβαίνουμε όλοι ελπίζω ότι όλα αυτά δεν είναι υλοποιήσιμα σε επίπεδο οικίας. Δεν είναι καν υλοποιήσιμα σε επίπεδο περιφερειακής ενότητας, εκτός αν η περιφερειακή ενότητα όντως διαθέτει έναν φυσικό ταμιευτήρα με εκατομμύρια τόνους νερού ΚΑΙ χώρο για δημιουργία ενός περίπου ίσου μεγέθους τεχνητού ταμιευτήρα σε αρκετά μεγαλύτερο υψόμετρο. Πολύ λίγα μέρη στον κόσμο έχουν αυτά τα πράγματα και ταυτόχρονα έχουν ευνοϊκές συνθήκες για ηλιακά ή αιολικά.
Και μη μου πείτε "η θάλασσα θα μπορούσε να είναι ο ταμιευτήρας στο χαμηλό υψόμετρο" γιατί αν αντλείς αλατόνερο από τη θάλασσα και το αδειάζεις ψηλά στο βουνό, σύντομα θα έχεις ΠΟΛΥ σοβαρότερα προβλήματα από το πώς να αποθηκεύεις ρεύμα, ενώ αν το αφαλατώνεις πρώτα οι ενεργειακές απώλειες είναι τόσο τεράστιες που θα πρέπει να μαζεύεις ηλιακή και αιολική ενέργεια από αχανείς εκτάσεις προκειμένου να έχεις αρκετό περίσσευμα ώστε να στείλεις το νερό κάπου ψηλά (όπως κάνει ο πλανήτης με τον κύκλο του νερού που τροφοδοτεί τα κανονικά υδροηλεκτρικά)
αν ειχες τη δυνατοτητα να καταλαβεις τι σημαινει αυτο, δεν θα την εγραφες την κοτσανα.