Άνδρες προς γυναίκες απολογούμενοι

[nyxtovios]

Αν πάρεις δυο τυχαίες ομάδες ανθρώπων όπως ας πούμε οι ξανθοί και οι μελαχρινοί και εξετάσεις τις δολοφονίες ανάμεσα τους λογικά θα είναι περίπου 50-50.
Αν βγει οτι στις 100 δολοφονίες οι 70 είναι δολοφονίες ξανθών απο μελαχρινούς κάτι παίζει και είναι πολύ πιθανό το φαινόμενο να ονομαστεί κάπως για να αναφερόμαστε σε αυτό και να καταλαβαινόμαστε.

ωραία αφού το πάμε στο γενικό, σε παγκόσμιο επίπεδο το ποσοστό θυμάτων ανθρωποκτονιών ανάμεσα στα δύο φύλα είναι 78,7% άντρες και 21,3% γυναίκες
στο δυτικό κόσμο η διαφορά είναι ακόμα μεγαλύτερη, στην Ελλάδα το 2010 ανά 100k πληθυσμού, υπήρχαν 172 νεκροί άντρες και 12 νεκρές γυναίκες
μήπως να εφεύρουμε κάποιο νέο όρο επειδή το φαινόμενο νεκρού άντρα από απόπειρα δολοφονίας είναι συντριπτικό;
https://en.wikipedia.org/wiki/Homicide_ ... _by_gender

Αυτό εξηγείται απο το γεγονός οτι οι άνδρες εμπλέκονται πολυ περισσότερο με το έγκλημα. Είναι πολύ πιθανότερο να δολοφονηθείς αν πουλάς προστασία σε μαγαζιά.

Όπως είναι πιο πιθανό να μείνεις άστεγος αν είσαι άντρας να σκοτωθείς στον πόλεμο να υποστείς μπουλινκ κτλ

[sys3x]

The age of Boomers is over. Μπράβο σε όσους Xers έχουν το θάρρος να ταχθούν στη σωστή πλευρά της ιστορίας.

Δεν φτάνει αυτό, πρέπει να γίνει και για τους σωστούς λόγους η ένταξη.

[hellegennes]

Πέρα από τα ποσοστά, καμμία γυναίκα ανδροκτόνος δεν είχε πλατιά υποστήριξη
της κοινωνίας, γυναικών, αστυνομίας, δημοσιογράφων κτλ.
Αντίθετα, για τους άντρες γυναικοκτόνους,
όχι μόνο θα ακούσεις έτοιμες δικαιολογίες, αλλά στο παρελθόν
κάποιοι έπαιρναν και ερωτικά γράμματα από θαυμάστριες στη φυλακή.

Μα από γυναίκες έχουν υποστήριξη. Και δεν την λες πλατιά υποστήριξη, την λες σχιζοφρένεια μιας μικρής μειοψηφίας ηλιθίων ζώων.

Όσο για την υποστήριξη ανδροκτόνων γυναικών:

On March 20, 1985, Donna Hylton and three female accomplices drugged and kidnapped 62-year-old Long Island real estate broker Thomas Vigliarolo. The kidnappers held Vigliarolo prisoner for 15–20 days. During that time, three men and four women, including Hylton, starved, burned, beat, sexually assaulted/raped, and tortured him. On April 5, 1985, with Hylton asleep in the next room, Vigliarolo died of asphyxiation.

Fast forward to...:

2017 Women's March on Washington.

The official list of speakers included America Ferrera,..., Donna Hylton.

Αυτό ναι, το λες πλατιά υποστήριξη, μιας γυναίκας που συμμετείχε σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα. Όχι απλά δολοφονία, αλλά βασανισμό, βιασμό και δολοφονία.

[gassim]

Το ξέρεις οτι η γιαγιά σου μάλλον δεν ψήφιζε ε;

Οι πρώτες εκλογές που έπιαναν την γιαγιά μου σε όριο ηλικίας ψήφου ήταν του 1956, οπότε ψήφισε σε όλες όσες είχε δικαίωμα. Η πρώτη φορά που η πλειοψηφία ήταν θετική στην ψήφο των γυναικών ήταν το 1922, απλά η συνταγματική αναθεώρηση, όπως και σήμερα, χρειαζόταν ενισχυμένη πλειοψηφία, όχι απλή.

Btw, ακόμη και σήμερα οι γυναίκες βαριούνται τις πολιτικές συζητήσεις και αυτό δεν παίζει να είναι απλά κοινωνικό φαινόμενο. Έχει σίγουρα βαθύτερα αίτια. Όχι μόνο το ενδιαφέρον γυναικών-ανδρών στην πολιτική είναι σταθερά πολύ διαφορετικό από μικρή ηλικία και μέχρι τα γηρατειά αλλά και αυξάνει ανάλογα με το μορφωτικό επίπεδο. Δηλαδή οι άντρες αποκτούν αναλογικά μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην πολιτική όσο πιο σπουδαγμένοι είναι, σε σχέση με τις γυναίκες:

Δηλαδή μόλις 90 χρόνια πριν οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου και οι άντρες της εποχής θεωρούσαν απαράδεκτη την ψήφο των γυναικών αλλά σήμερα 2 3 γενιές μετά δεν έχει πάρει τίποτα το αφτί σου για διακρίσεις κατά των γυναικών και το μόνο που ξέρεις είναι οτι οι άνδρες κατηγορούν τις γυναίκες για πουτάνες και οι γυναίκες αντίστοιχα βρίζουν τους άνδρες για γουρούνια.
Σαν να λέμε καταργείται η δουλεία σήμερα και 2 γενιές μετά τα εγγόνια των σκλάβων ξέρουν μόνο για το NBA.

[nyxtovios]

Το ξέρεις οτι η γιαγιά σου μάλλον δεν ψήφιζε ε;

Οι πρώτες εκλογές που έπιαναν την γιαγιά μου σε όριο ηλικίας ψήφου ήταν του 1956, οπότε ψήφισε σε όλες όσες είχε δικαίωμα. Η πρώτη φορά που η πλειοψηφία ήταν θετική στην ψήφο των γυναικών ήταν το 1922, απλά η συνταγματική αναθεώρηση, όπως και σήμερα, χρειαζόταν ενισχυμένη πλειοψηφία, όχι απλή.

Btw, ακόμη και σήμερα οι γυναίκες βαριούνται τις πολιτικές συζητήσεις και αυτό δεν παίζει να είναι απλά κοινωνικό φαινόμενο. Έχει σίγουρα βαθύτερα αίτια. Όχι μόνο το ενδιαφέρον γυναικών-ανδρών στην πολιτική είναι σταθερά πολύ διαφορετικό από μικρή ηλικία και μέχρι τα γηρατειά αλλά και αυξάνει ανάλογα με το μορφωτικό επίπεδο. Δηλαδή οι άντρες αποκτούν αναλογικά μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην πολιτική όσο πιο σπουδαγμένοι είναι, σε σχέση με τις γυναίκες:

Δηλαδή μόλις 90 χρόνια πριν οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου και οι άντρες της εποχής θεωρούσαν απαράδεκτη την ψήφο των γυναικών αλλά σήμερα 2 3 γενιές μετά δεν έχει πάρει τίποτα το αφτί σου για διακρίσεις κατά των γυναικών και το μόνο που ξέρεις είναι οτι οι άνδρες κατηγορούν τις γυναίκες για πουτάνες και οι γυναίκες αντίστοιχα βρίζουν τους άνδρες για γουρούνια.
Σαν να λέμε καταργείται η δουλεία σήμερα και 2 γενιές μετά τα εγγόνια των σκλάβων ξέρουν μόνο για το NBA.

Δεν υπάρχουν διακρίσεις κατά των γυναικών σήμερα. Deal with it. Επαγγελματικά ειδικά μάλλον το ανάποδο.

[gassim]

Πέρα από τα ποσοστά, καμμία γυναίκα ανδροκτόνος δεν είχε πλατιά υποστήριξη
της κοινωνίας, γυναικών, αστυνομίας, δημοσιογράφων κτλ.
Αντίθετα, για τους άντρες γυναικοκτόνους,
όχι μόνο θα ακούσεις έτοιμες δικαιολογίες, αλλά στο παρελθόν
κάποιοι έπαιρναν και ερωτικά γράμματα από θαυμάστριες στη φυλακή.

Μα από γυναίκες έχουν υποστήριξη. Και δεν την λες πλατιά υποστήριξη, την λες σχιζοφρένεια μιας μικρής μειοψηφίας ηλιθίων ζώων.

Όσο για την υποστήριξη ανδροκτόνων γυναικών:

On March 20, 1985, Donna Hylton and three female accomplices drugged and kidnapped 62-year-old Long Island real estate broker Thomas Vigliarolo. The kidnappers held Vigliarolo prisoner for 15–20 days. During that time, three men and four women, including Hylton, starved, burned, beat, sexually assaulted/raped, and tortured him. On April 5, 1985, with Hylton asleep in the next room, Vigliarolo died of asphyxiation.

Fast forward to...:

2017 Women's March on Washington.

The official list of speakers included America Ferrera,..., Donna Hylton.

Αυτό ναι, το λες πλατιά υποστήριξη, μιας γυναίκας που συμμετείχε σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα. Όχι απλά δολοφονία, αλλά βασανισμό, βιασμό και δολοφονία.

Το οτι κάτι γίνεται απο γυναίκες δεν σημαίνει οτι δεν είναι αποτέλεσμα τη πατριαρχίας.
Οι γυναίκες μπορούν κάλλιστα να είναι φορείς διακρίσεων.

[hellegennes]

Τουλάχιστον, για να είμαστε στην ίδια σελίδα, έχουμε συμφωνήσει ότι οι ανδροκτονίες είναι πολύ συχνότερες στις δολοφονίες που διαπράττουν γυναίκες από ό,τι οι γυναικοκτονίες στις δολοφονίες που διαπράττουν άντρες;

[hellegennes]

Το οτι κάτι γίνεται απο γυναίκες δεν σημαίνει οτι δεν είναι αποτέλεσμα τη πατριαρχίας.
Οι γυναίκες μπορούν κάλλιστα να είναι φορείς διακρίσεων.

Γιατί όχι αποτέλεσμα της θεοκρατίας; Λιγότερο αόριστος όρος είναι. Έτσι όπως την χρησιμοποιείτε μερικοί, η έννοια της πατριαρχίας είναι «όλη η ανθρώπινη ιστορία ως σήμερα».

[ΓΑΛΗ]

Τουλάχιστον, για να είμαστε στην ίδια σελίδα, έχουμε συμφωνήσει ότι οι ανδροκτονίες είναι πολύ συχνότερες στις δολοφονίες που διαπράττουν γυναίκες από ό,τι οι γυναικοκτονίες στις δολοφονίες που διαπράττουν άντρες;

Όχι.

[MelidonisM]

Πέρα από τα ποσοστά, καμμία γυναίκα ανδροκτόνος δεν είχε πλατιά υποστήριξη
της κοινωνίας, γυναικών, αστυνομίας, δημοσιογράφων κτλ.
Αντίθετα, για τους άντρες γυναικοκτόνους,
όχι μόνο θα ακούσεις έτοιμες δικαιολογίες, αλλά στο παρελθόν
κάποιοι έπαιρναν και ερωτικά γράμματα από θαυμάστριες στη φυλακή.

Και επ' αυτού ένα ανάποδο σενάριο

Φανταστείτε μέσα σε μια βδομάδα να μαθαίναμε ότι μια γυναίκα είχε αιχμάλωτο έναν άνδρα και να τον εξέδιδε στις φίλες της για να παίρνει λεφτά, ενώ παράλληλα οι αστυνομικίνες παριστάνουν ότι έχασαν τον υπολογιστή της και έτσι δεν μπορούν να βρεθούν 10 ακόμα άνδρες που διάφορες γυναίκες τους κρατάνε αιχμαλώτους και μετά από λίγες μέρες ότι μια γυναίκα σκότωσε τον φίλο της επειδή «χάλασε η φάση» ωχου τι θέλετε τώρα και όλα αυτά ενώ προσπαθούμε να συνέλθουμε από μια γυναίκα που σκότωσε τον άνδρα της και άφησε πάνω του το μωρό τους και αγκάλιαζε τα πεθερικά της στο μνημόσυνο του, ενώ πριν λίγο καιρό μια γυναίκα στη Μακρυνίτσα πήγε και σκότωσε τον άνδρα της και τον αδερφό του επειδή αυτός ήθελε να χωρίσουν.
Και όλες γυναίκες. Φονισσες και προαγωγοί.
Και μόνο άνδρες θύματα. Πάντα άνδρες. Μόνο άνδρες νεκροί.
Όμως είναι από την ανάποδη.
Γι'αυτό λέμε γυναικοκτονια.
Γι'αυτό χρειάζεται ο φεμινισμός.
https://www.facebook.com/eleftheria.met ... 3750307276

Έχουν υποστήριξη από την κοινωνία οι άντρες γυναικοκτονοι; Την παλεύεις;
Επίσης σταματήστε να προμοταρετε το κάθε βλιτο ινφλουενσερ

Ιωάννα Μάνδρου:

Αυτός ο τύπος εδώ, ο φερόμενος ως δράστης, η συγκρότηση της προσωπικότητάς του δεν του επέτρεπε κάτι τέτοιο. Δεν είναι για αίματα, είναι πιο αποστειρωμένος. Οδηγήθηκε στην λύση της σκηνοθεσίας της ληστείας

».
https://popaganda.gr/newstrack/mandrou- ... ta-vinteo/

Τέσσερις τύποι «κάλυψης» των γυναικοκτονιών

Πρώτον, «αντικειμενική» παράθεση των γεγονότων – policeframe ή “just the facts”. Στην περίπτωση αυτή έχουμε μια σκανδαλοθηρικού τύπου προβολή της δολοφονίας όπου επισημαίνονται ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της επίθεσης – όπως ο αριθμός των φορών που το θύμα μαχαιρώθηκε. Αυτός ο τύπος παρουσίασης είναι συχνός στη Λατινική Αμερική, αλλά υπάρχει και στην Ευρώπη, και προφανώς και στην Ελλάδα.

Δεύτερον, αυτά τα γεγονότα συμβαίνουν σε ανθρώπους διαφορετικούς από εμάς (π.χ. μετανάστες, πρόσφυγες, αλλόθρησκοι, γενικά «Άλλοι»). Ο σεξισμός συμπορεύεται με τον ρατσισμό και τα ΜΜΕ χρησιμοποιούν δύο μέτρα και δύο σταθμά για τους δράστες ανάλογα με την εθνοπολιτισμική τους προέλευση ή την κοινωνική τους τάξη. Έτσι για παράδειγμα στην υπόθεση της Ε. Τοπαλούδη, ο «ημεδαπός» παρουσιάστηκε αρχικά ως αυτός που «παρασύρθηκε», ενώ ο δεύτερος ήταν εμφατικά «ο Αλβανός» – μέχρι να αποκαλυφθεί ότι είναι Βορειοηπειρώτης, κάτι που δεν βόλευε τα ΜΜΕ.

Τρίτον, επίρριψη ευθυνών στα ίδια τα θύματα (victim blaming) και/ή δικαιολόγηση του δράστη. Στα ΜΜΕ αναφέρονται συχνά η ζήλια ή η χρήση ναρκωτικών ή αλκοόλ, ώστε άκριτα να δικαιολογήσουν τις ενέργειες του δράστη του εγκλήματος, ή χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως: «από την αγάπη στη δολοφονία» ή «έγκλημα πάθους», απεικονίζοντας έτσι τις ανθρωποκτονίες ως «ιστορίες αγάπης» ή «οικογενειακές τραγωδίες».

Τη νοοτροπία «φταίει το θύμα», αλλά και τη γενικότερη αντίληψη ότι πρόκειται για ζητήματα που αφορούν τον οίκο και όχι τη δημόσια σφαίρα, δεν τη συναντάμε βέβαια μόνο στα ΜΜΕ. Είναι διάχυτη, όπως ήδη αναφέρθηκε, και σε θεσμούς όπως η Αστυνομία, οδηγώντας στη μη επαρκή προστασία, την υποτίμηση του κινδύνου που διατρέχουν τα θύματα και τις παραλείψεις στην εφαρμογή των νόμων που τελικά δημιουργούν ευνοϊκές προϋποθέσεις για τη διάπραξη της γυναικοκτονίας.

Τέταρτον, δημοσιεύματα που εμφανίζουν μια κοινωνία σοκαρισμένη και μουδιασμένη, αφού ο θύτης εμφανίζεται ως «φυσιολογικός» άνθρωπος που δεν είχε δώσει ποτέ δικαιώματα.

https://diotima.org.gr/i-gynaikoktonia- ... osio-logo/

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Πέρα από τα ποσοστά, καμμία γυναίκα ανδροκτόνος δεν είχε πλατιά υποστήριξη
της κοινωνίας, γυναικών, αστυνομίας, δημοσιογράφων κτλ.
Αντίθετα, για τους άντρες γυναικοκτόνους,
όχι μόνο θα ακούσεις έτοιμες δικαιολογίες, αλλά στο παρελθόν
κάποιοι έπαιρναν και ερωτικά γράμματα από θαυμάστριες στη φυλακή.

Μα από γυναίκες έχουν υποστήριξη. Και δεν την λες πλατιά υποστήριξη, την λες σχιζοφρένεια μιας μικρής μειοψηφίας ηλιθίων ζώων.

Όσο για την υποστήριξη ανδροκτόνων γυναικών:

On March 20, 1985, Donna Hylton and three female accomplices drugged and kidnapped 62-year-old Long Island real estate broker Thomas Vigliarolo. The kidnappers held Vigliarolo prisoner for 15–20 days. During that time, three men and four women, including Hylton, starved, burned, beat, sexually assaulted/raped, and tortured him. On April 5, 1985, with Hylton asleep in the next room, Vigliarolo died of asphyxiation.

Fast forward to...:

2017 Women's March on Washington.

The official list of speakers included America Ferrera,..., Donna Hylton.

Αυτό ναι, το λες πλατιά υποστήριξη, μιας γυναίκας που συμμετείχε σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα. Όχι απλά δολοφονία, αλλά βασανισμό, βιασμό και δολοφονία.

Το οτι κάτι γίνεται απο γυναίκες δεν σημαίνει οτι δεν είναι αποτέλεσμα τη πατριαρχίας.
Οι γυναίκες μπορούν κάλλιστα να είναι φορείς διακρίσεων.

εντάξει δεν τρώγεστε με τίποτα
όσο και να σας ξεφτιλίσουν με επιχειρήματα και στατιστικές, στο τέλος καταφεύγετε στο "πατριαρχία" και εκεί κλείνει το ζήτημα

[gassim]

Οι πρώτες εκλογές που έπιαναν την γιαγιά μου σε όριο ηλικίας ψήφου ήταν του 1956, οπότε ψήφισε σε όλες όσες είχε δικαίωμα. Η πρώτη φορά που η πλειοψηφία ήταν θετική στην ψήφο των γυναικών ήταν το 1922, απλά η συνταγματική αναθεώρηση, όπως και σήμερα, χρειαζόταν ενισχυμένη πλειοψηφία, όχι απλή.

Btw, ακόμη και σήμερα οι γυναίκες βαριούνται τις πολιτικές συζητήσεις και αυτό δεν παίζει να είναι απλά κοινωνικό φαινόμενο. Έχει σίγουρα βαθύτερα αίτια. Όχι μόνο το ενδιαφέρον γυναικών-ανδρών στην πολιτική είναι σταθερά πολύ διαφορετικό από μικρή ηλικία και μέχρι τα γηρατειά αλλά και αυξάνει ανάλογα με το μορφωτικό επίπεδο. Δηλαδή οι άντρες αποκτούν αναλογικά μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην πολιτική όσο πιο σπουδαγμένοι είναι, σε σχέση με τις γυναίκες:

Δηλαδή μόλις 90 χρόνια πριν οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου και οι άντρες της εποχής θεωρούσαν απαράδεκτη την ψήφο των γυναικών αλλά σήμερα 2 3 γενιές μετά δεν έχει πάρει τίποτα το αφτί σου για διακρίσεις κατά των γυναικών και το μόνο που ξέρεις είναι οτι οι άνδρες κατηγορούν τις γυναίκες για πουτάνες και οι γυναίκες αντίστοιχα βρίζουν τους άνδρες για γουρούνια.
Σαν να λέμε καταργείται η δουλεία σήμερα και 2 γενιές μετά τα εγγόνια των σκλάβων ξέρουν μόνο για το NBA.

Δεν υπάρχουν διακρίσεις κατά των γυναικών σήμερα. Deal with it. Επαγγελματικά ειδικά μάλλον το ανάποδο.

Σίγουρα υπάρχουν πολύ λιγότερες απ ότι παλιότερα και αυτές που έχουν απομείνει είναι περισσότερο σε επίπεδο νοοτροπίας των ανθρώπων παρά σε νομικό επίπεδο.
Δεν λέω οτι δεν έχει γίνει πρόοδος, λεω οτι όντως υπήρχε μεχρι πολυ πρόσφατα η ανάγκη για πρόοδο και μπράβο μας που την κάναμε. Εδω με τα παιδιά λέγαμε οτι δεν έχει πάρει τίποτα το αφτί τους για διακρίσεις όταν ήταν παιδιά, δηλαδή 30 χρόνια πριν. Ε οχι το 80 και το 90 δεν ήταν τα πράγματα όπως σήμερα.

[hellegennes]

Τουλάχιστον, για να είμαστε στην ίδια σελίδα, έχουμε συμφωνήσει ότι οι ανδροκτονίες είναι πολύ συχνότερες στις δολοφονίες που διαπράττουν γυναίκες από ό,τι οι γυναικοκτονίες στις δολοφονίες που διαπράττουν άντρες;

Όχι.

Εσύ η ίδια διαφωνείς ή απαντάς για τον gassim;

[nyxtovios]

Πέρα από τα ποσοστά, καμμία γυναίκα ανδροκτόνος δεν είχε πλατιά υποστήριξη
της κοινωνίας, γυναικών, αστυνομίας, δημοσιογράφων κτλ.
Αντίθετα, για τους άντρες γυναικοκτόνους,
όχι μόνο θα ακούσεις έτοιμες δικαιολογίες, αλλά στο παρελθόν
κάποιοι έπαιρναν και ερωτικά γράμματα από θαυμάστριες στη φυλακή.

Και επ' αυτού ένα ανάποδο σενάριο

Έχουν υποστήριξη από την κοινωνία οι άντρες γυναικοκτονοι; Την παλεύεις;
Επίσης σταματήστε να προμοταρετε το κάθε βλιτο ινφλουενσερ

Ιωάννα Μάνδρου:

Αυτός ο τύπος εδώ, ο φερόμενος ως δράστης, η συγκρότηση της προσωπικότητάς του δεν του επέτρεπε κάτι τέτοιο. Δεν είναι για αίματα, είναι πιο αποστειρωμένος. Οδηγήθηκε στην λύση της σκηνοθεσίας της ληστείας

».
https://popaganda.gr/newstrack/mandrou- ... ta-vinteo/

Τέσσερις τύποι «κάλυψης» των γυναικοκτονιών

Πρώτον, «αντικειμενική» παράθεση των γεγονότων – policeframe ή “just the facts”. Στην περίπτωση αυτή έχουμε μια σκανδαλοθηρικού τύπου προβολή της δολοφονίας όπου επισημαίνονται ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της επίθεσης – όπως ο αριθμός των φορών που το θύμα μαχαιρώθηκε. Αυτός ο τύπος παρουσίασης είναι συχνός στη Λατινική Αμερική, αλλά υπάρχει και στην Ευρώπη, και προφανώς και στην Ελλάδα.

Δεύτερον, αυτά τα γεγονότα συμβαίνουν σε ανθρώπους διαφορετικούς από εμάς (π.χ. μετανάστες, πρόσφυγες, αλλόθρησκοι, γενικά «Άλλοι»). Ο σεξισμός συμπορεύεται με τον ρατσισμό και τα ΜΜΕ χρησιμοποιούν δύο μέτρα και δύο σταθμά για τους δράστες ανάλογα με την εθνοπολιτισμική τους προέλευση ή την κοινωνική τους τάξη. Έτσι για παράδειγμα στην υπόθεση της Ε. Τοπαλούδη, ο «ημεδαπός» παρουσιάστηκε αρχικά ως αυτός που «παρασύρθηκε», ενώ ο δεύτερος ήταν εμφατικά «ο Αλβανός» – μέχρι να αποκαλυφθεί ότι είναι Βορειοηπειρώτης, κάτι που δεν βόλευε τα ΜΜΕ.

Τρίτον, επίρριψη ευθυνών στα ίδια τα θύματα (victim blaming) και/ή δικαιολόγηση του δράστη. Στα ΜΜΕ αναφέρονται συχνά η ζήλια ή η χρήση ναρκωτικών ή αλκοόλ, ώστε άκριτα να δικαιολογήσουν τις ενέργειες του δράστη του εγκλήματος, ή χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως: «από την αγάπη στη δολοφονία» ή «έγκλημα πάθους», απεικονίζοντας έτσι τις ανθρωποκτονίες ως «ιστορίες αγάπης» ή «οικογενειακές τραγωδίες».

Τη νοοτροπία «φταίει το θύμα», αλλά και τη γενικότερη αντίληψη ότι πρόκειται για ζητήματα που αφορούν τον οίκο και όχι τη δημόσια σφαίρα, δεν τη συναντάμε βέβαια μόνο στα ΜΜΕ. Είναι διάχυτη, όπως ήδη αναφέρθηκε, και σε θεσμούς όπως η Αστυνομία, οδηγώντας στη μη επαρκή προστασία, την υποτίμηση του κινδύνου που διατρέχουν τα θύματα και τις παραλείψεις στην εφαρμογή των νόμων που τελικά δημιουργούν ευνοϊκές προϋποθέσεις για τη διάπραξη της γυναικοκτονίας.

Τέταρτον, δημοσιεύματα που εμφανίζουν μια κοινωνία σοκαρισμένη και μουδιασμένη, αφού ο θύτης εμφανίζεται ως «φυσιολογικός» άνθρωπος που δεν είχε δώσει ποτέ δικαιώματα.

https://diotima.org.gr/i-gynaikoktonia- ... osio-logo/

Δηλαδή τώρα η Ιωάννα Μάνδρου, που ούτε ξέρω ποια είναι αντιπροσωπεύει την κοινωνία;

[AlienWay]

Εγώ στενοχωριεμαι.

Εσύ καλά κάνεις και στεναχωριέσαι, χέστηκα. Εκτός και αν θες να λύσουμε κάποια στιγμή τις διαφωνίες μας με δημόσια, on-line αντιπαράθεση. Γιατί είτε λες εσκεμμένα ψεύδη, είτε έχεις παρεξηγήσει κάποια πράγματα.

Δεν μιλάω μαζί σου.

Στα @@ μου.