Το αυτοκίνητο ή μια πολυκατοικία είναι κατασκευές που φτιάχνονται από "πάνω προς τα κάτω". Δηλαδή χρειαζόμαστε ένα προσχέδιο. Χρειάζεται έναν σχεδιαστή ο οποίος έχει σκοπό να φτιάξει κάτι πολύ συγκεκριμένο. Και το κάνει με ένα προσχέδιο στον Η/Υ του όπου κάθε τμήμα του μοντέλου θα αντιστοιχεί επακριβώς στην πραγματική κατασκευή.
Οι έμβιοι οργανισμοί αντίθετα είναι 'κατασκευάσματα' από "κάτω προς τα πάνω". Προκύπτουν από την τήρηση και μόνο απλών κανόνων, όπου δεν υπάρχει κάποιο γενικό σχέδιο από πίσω για το πως πρέπει να είναι.
Το DNA ΔΕΝ είναι προσχέδιο για έναν οργανισμό. Είναι ένας κώδικας που μεταβιβάζει μια πληροφορία από γενιά σε γενιά. Η πληροφορία όμως αυτή δεν είναι προσχέδιο. Είναι ένα σύνολο οδηγιών για έναν οργανισμό για ένα οποιοδήποτε βρέφος. Εντελώς διαφορετική περίπτωση.
Είναι σαν βλέπεις ένα ένα πολύ όμορφο ορυκτό ένα διαμάντι, ένα πέτρωμα με εντυπωσιακούς κρυστάλλους χαλαζία με απίστευτη συμμετρία. Και να αναρωτιέσαι ποιος το έφτιαξε μα πως είναι δυνατόν το κατασκεύασε κανείς; Όχι βέβαια και εδώ η κατασκευή είναι από κάτω προς τα πάνω δηλαδή τοπικοί απλοί κανόνες χημείας, κανόνες παζλ, του τύπου ένα χημικό στοιχείο θετικά φορτισμένο όταν συναντά ένα αρνητικό πάνε χερι - χέρι και κάνουν δεσμούς, σχηματίζοντας κρυστάλλους κυβικούς, εξαεδρικούς και ότι άλλο θες. Απλά εκτελώντας κανόνες ενός παζλ χωρίς να υπάρχει σκοπός του τι θα προκύψει ή με τι θα μοιάζει.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους οργανισμούς, τα αμινοξέα, τις πρωτεΐνες και το ίδιο το DNA η ίδια λογική και εδώ. Μοριακό παζλ.
