Κόκ(κ)ορας ή περί ορθογραφίας

[paul25]

Μου φαίνεται λίγο απίθανο να το έκαναν αυτό οι καθαρευουσιάνοι, να βασίστηκαν δηλαδή στην προφορά που ίσως πέρασε απ' τους Σλάβους σε κάποιους ντόπιους και να το γράψανε με "λλ" γι' αυτόν τον λόγο, αλλά πάλι ποτέ δεν ξέρει κανείς.

Οι καθαρευουσιανοι σιγουρα προσπαθουσαν να μιμηθουν ορθογραφικως την αρχαια Ελληνικη προφορα ( αυτη που πιστευαν οτι ηταν) και αυτο ειναι γεγονος. Τωρα για τις λεξεις οπως πχ το αγγουρι που γραφεται με δυο γγ και οχι με γκ (στην πραξη προφερεται το ιδιο) και αλλες ομοιες που αναφερθηκαν εδω, ισως να ηταν ξενικης προελευσης και γι'αυτο κρατησαν την ορθογραφια της ξενης, οπως το παραδειγμα της Ρωσσιας-Ρωσιας.Ομως, ο μονος κανονας που υπαρχει για την ορθογραφια ξενων λεξεων πλεον ειναι να γραφονται στην πιο απλη ορθογραφικη μορφη, επομενως στη λεξη αγγουρι η επιλογη γγ αντι γκ, για μενα στηριζεται αποκλειστικα στη προφορα η τη μιμηση δεν υπαρχει αλλη εξηγηση.

[Παλαιομνήμων]

Μα ακριβώς, ο απλός κόκορας, γράφεται πλέον με ένα κ· η περσόνα Κό(κ)κορας όμως, θα αναδεικνυόταν με δύο κ, διαφοροποιουμένη από τον σύγχρονο απλοποιημένο κόκορα και αποκτώντας έναν αέρα κλασσικότητος!

Με ένα γράφεται ;;
Με 2 βλέπω εγώ:

https://el.m.wikipedia.org/wiki/Όρνιθα

Όπου το βλέπεις με δύο, είναι διότι ακόμα, όπως γενικώτερα συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις λέξεων, διατηρούνται ακόμα οι παλαιοί τύποι, που παρά την κατάργησή τους, παραμένουν ισχυροί στην συνείδηση πολλών γραφόντων. Επισήμως όμως, πλέον γράφεται με ένα. Μια επίσκεψη σε σύγχρονα λεξικά θα σε πείσει περί τούτου. Προσωπικώς όμως, αγαπώ πολλές από τις παλαιές -τις "ιστορικές" λεγόμενες- ορθογραφίες.

[Παλαιομνήμων]

Το ότι στο σχολείο θυμάσαι να σας το διδάσκουν με ένα σ, είναι απολύτως λογικό, αφού, όπως σου είπα, η απόφαση για την απολοποίηση πάρθηκε κατά τα τέλη τής δεκαετίας τού '40 (1947 ή 1949, αν θυμάμαι καλά). Φαντάζομαι πως, εσύ σχολείο πήγες μετά (δεν είσαι άλλωστε ο Σαλίβερος! ). Η εξήγηση όμως που έδιδαν για να δικαιολογήσουν αυτήν την απλοποίηση, με... ξεπερνάει! Νύμφη Λάρισσα υπήρχε, ιδρυτή τής πόλεως Λάρισσο είχαμε (αμφότεροι με δύο σ), τι τσαμπουνάγανε για "απολύτως λογικό" ένα σ και "πελασγικά" (ως τάχα μη Ελληνικά), δεν μπορώ να καταλάβω...

Αυτό που λες είναι αποδεδειγμένο; Εννοώ, ότι η πόλη πήρε το όνομά της από τη νύμφη ή τον ιδρυτή της, και όχι το αντίστροφο;
Το λέω, γιατί και για τη Ρώμη ο θρύλος λέει ότι ονομάστηκε απ' τον (μυθικό;) Ρωμύλο, αλλά δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι ο Ρωμύλος πήρε το όνομά του από τη Ρώμη. Μήπως και στη Λάρισα έγινε κάτι αντίστοιχο; Δεν ξέρω, απορώ απλά. Και αν δεν υπάρχει κάποια ιστορική πηγή γι' αυτό, γιατί να μην ισχύει είτε το ένα, είτε ο άλλο (μια που και τα δυο "παίζουν" σαν θεωρίες).

"Αποδεδειγμένο" είναι βαριά κουβέντα! Στην περίπτωση τής Λάρισσας όμως, πουθενά δεν αναφέρεται εκδοχή για το ανάποδο. Όπου διαβάσεις σχετικά με την ονομασία τής πόλεως, θα δεις να την ετυμολογούν είτε από την ομόνυμον νύμφη είτε από τον ιδρυτή τον Λάρισσο. Αναφέται δε απλώς πως ως ονομασία σημαίνει ισχυρά οχυρωμένος λόφος, χωρίς όμως πουθενά να αμφισβητείται η σειρά (αν πήρε δηλ. η πόλη το όνομά της από την νύμφη ή τυχόν η νύμφη από την πόλη).

Τώρα, αυτό που λες, δηλ. να μην ισχύει κανένα από τα δύο, νομίζω πως καταλαβαίνεις και εσύ ο ίδιος, αν το καλοσκεφτείς, πώς μοιάζει κάτι παραπάνω από απίθανο - παράλογο θα το ονόμαζα εγώ: Έχουμε μια νύμφη που ονομάζεται Λάρισσα και η οποία σύμφωνα με τον μύθο γλίστρησε και πνίγηκε στον Πηνειό ποταμό, δηλαδή το γνωστό «τής Λαρίσσης το ποτάμι»! Όχι ΚΑΠΟΥ στην Ελλάδα, αλλά στην συγκεκριμένη περιοχή! Υπάρχει λογική πιθανότης οι δύο ονομασίες να είναι άσχετες μεταξύ τους; ;)

Αντιστοίχως και με την περίπτωση τού Λάρισσου. Θεωρείς ότι αυτός που φέρεται ως ιδρυτής τής πόλεως Λάρισσα, υπάρχει περίπτωση -έστω και μία τοις χιλίοις- να αποτελεί σύμπτωση ότι τον λένε Λάρισσο και όχι π.χ. Αλέξανδρο; Δεν νομίζω! Ο Αλέξανδρος, εξάλλου, ίδρυε... Αλεξάνδρειες!

[Παλαιομνήμων]

Όταν λέμε δηλαδή: - Πρέπει να μείνουν όλοι στα σπίτια τους
είναι λάθος;

και ναι και οχι.
Στη περιπτωση του σπιτιου,καποιος μπορει να εχει περισσοτερα του ενος σπιτι.
Αλλα στη προταση που λες,η εντολη ειναι να μεινει ο καθενας στο δικο του σπιτι,δεν αθροιζονται τα σπιτια μεταξυ τους.
Η ψυχη μας,η καρδια μας,ο εαυτος μας και παει λεγοντας.
Οταν λες,οι ψυχες μας ας πουμε,ειναι σαν να εχει ο καθενας παραπανω απο μια ψυχη.
Ειναι λαθος εκφραση.

Να' σαι σίγουρος, Thor1, ότι όταν λέμε ότι κάποιοι «πρέπει να μείνουν στα σπίτια τους», δεν εννοούμε να μείνουν στα πολλά σπίτια του ο καθένας! Εξάλλου, εκ των πραγμάτων, όταν κάποιος "πρέπει" να μείνει σπίτι του (δηλ. λόγω κάποιας απαγορεύσεως κυκλοφορίας, ή ένεκα κινδύνου), όσα σπίτια και να έχει, σε ένα εξ αυτών θα μείνει ούτως ή άλλως!
Σε διαβεβαιώ λοιπόν ότι, στην φράση που αναφέρει ο Σπύρος, η περίπτωση είναι ΑΚΡΙΒΩΣ ίδια με αυτή των "εαυτών" ή των "καρδιών".
Αν με ρωτάς δε, δεν βρίσκω λάθος (παρ' ότι κατανοώ πού βρίσκεται η ένστασίς σου): Κάθε ένας έχει έναν εαυτόν, μία ψυχή, μία καρδιά και -ίσως- ένα σπίτι. Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν, σε αναφορά με πολλά άτομα, να υπάρχουν πολλοί εαυτοί, πολλές ψυχές, πολλές καρδιές και προφανώς πολλά σπίτια. Άσε που, προσωπικώς, γνωρίζω ανθρώπους που έχουν... άνω τού ενός εαυτού, όντες "διχασμένες προσωπικότητες"!
Για τα υπόλοιπα, ούτε λόγος: Κολασμένες ψυχές περιφέρονται στα σκοτεινά σοκάκια τού Άδη. Για τον τάδε βάρβαρο αρχηγό έλεγαν ότι συγκέντρωνε τις καρδιές από τους εχθρούς του (ορισμένες ίσως να τις έτρωγε και για πρωινό). Τα δε Χριστούγεννα, οι άνθρωποι στα σπίτι τους (ο κάθε ένας στο δικό του!), φτιάχνουν μελομακάρονα και κουραμπιέδες (η κατανάλωσή τους αυτές τις μέρες, θεωρείται παραδοσιακότερη των καρδιών! ).

[Παλαιομνήμων]

Θέλω να πω, ότι ενώ μπορείς κάλλιστα να πεις "τον Πρωθυπουργό τον έχουμε στην καρδιά* μας", προσωπικά δεν το βρίσκω λάθος να πει κανείς "τον Πρωθυπουργό τον έχουμε στις καρδιές μας". Εσύ λες ότι το δεύτερο, δεν στέκει;




* Αναγκαστικά χρησιμοποίησα την καρδιά και όχι κάτι άλλο, επειδή έπρεπε να είναι μοναδικό το όργανο και όχι σε ζεύγος.

Ενώ αν χρησιμοποιούσες, για παράδειγμα, τα "ούμπαλα", εκεί δεν θα ετίθετο ζήτημα, αφού ούτως ή άλλως αυτά τα φέρουμε εις ζεύγη.


Υ.Γ. Με κάθε σεβασμό φυσικά προς τον αξιοσέβαστο Πρωθυπουργό μας.

[shrike]

Spoiler

Το ότι στο σχολείο θυμάσαι να σας το διδάσκουν με ένα σ, είναι απολύτως λογικό, αφού, όπως σου είπα, η απόφαση για την απολοποίηση πάρθηκε κατά τα τέλη τής δεκαετίας τού '40 (1947 ή 1949, αν θυμάμαι καλά). Φαντάζομαι πως, εσύ σχολείο πήγες μετά (δεν είσαι άλλωστε ο Σαλίβερος! ). Η εξήγηση όμως που έδιδαν για να δικαιολογήσουν αυτήν την απλοποίηση, με... ξεπερνάει! Νύμφη Λάρισσα υπήρχε, ιδρυτή τής πόλεως Λάρισσο είχαμε (αμφότεροι με δύο σ), τι τσαμπουνάγανε για "απολύτως λογικό" ένα σ και "πελασγικά" (ως τάχα μη Ελληνικά), δεν μπορώ να καταλάβω...

Αυτό που λες είναι αποδεδειγμένο; Εννοώ, ότι η πόλη πήρε το όνομά της από τη νύμφη ή τον ιδρυτή της, και όχι το αντίστροφο;
Το λέω, γιατί και για τη Ρώμη ο θρύλος λέει ότι ονομάστηκε απ' τον (μυθικό;) Ρωμύλο, αλλά δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι ο Ρωμύλος πήρε το όνομά του από τη Ρώμη. Μήπως και στη Λάρισα έγινε κάτι αντίστοιχο; Δεν ξέρω, απορώ απλά. Και αν δεν υπάρχει κάποια ιστορική πηγή γι' αυτό, γιατί να μην ισχύει είτε το ένα, είτε ο άλλο (μια που και τα δυο "παίζουν" σαν θεωρίες).

"Αποδεδειγμένο" είναι βαριά κουβέντα! Στην περίπτωση τής Λάρισσας όμως, πουθενά δεν αναφέρεται εκδοχή για το ανάποδο. Όπου διαβάσεις σχετικά με την ονομασία τής πόλεως, θα δεις να την ετυμολογούν είτε από την ομόνυμον νύμφη είτε από τον ιδρυτή τον Λάρισσο. Αναφέται δε απλώς πως ως ονομασία σημαίνει ισχυρά οχυρωμένος λόφος, χωρίς όμως πουθενά να αμφισβητείται η σειρά (αν πήρε δηλ. η πόλη το όνομά της από την νύμφη ή τυχόν η νύμφη από την πόλη).

Τώρα, αυτό που λες, δηλ. να μην ισχύει κανένα από τα δύο, νομίζω πως καταλαβαίνεις και εσύ ο ίδιος, αν το καλοσκεφτείς, πώς μοιάζει κάτι παραπάνω από απίθανο - παράλογο θα το ονόμαζα εγώ: Έχουμε μια νύμφη που ονομάζεται Λάρισσα και η οποία σύμφωνα με τον μύθο γλίστρησε και πνίγηκε στον Πηνειό ποταμό, δηλαδή το γνωστό «τής Λαρίσσης το ποτάμι»! Όχι ΚΑΠΟΥ στην Ελλάδα, αλλά στην συγκεκριμένη περιοχή! Υπάρχει λογική πιθανότης οι δύο ονομασίες να είναι άσχετες μεταξύ τους; ;)

Αντιστοίχως και με την περίπτωση τού Λάρισσου. Θεωρείς ότι αυτός που φέρεται ως ιδρυτής τής πόλεως Λάρισσα, υπάρχει περίπτωση -έστω και μία τοις χιλίοις- να αποτελεί σύμπτωση ότι τον λένε Λάρισσο και όχι π.χ. Αλέξανδρο; Δεν νομίζω! Ο Αλέξανδρος, εξάλλου, ίδρυε... Αλεξάνδρειες!

Όχι βρε, μάλλον δεν κατάλαβες τι εννοούσα. Δεν λέω ότι μπορεί να είναι τυχαίο το γεγονός να υπάρχει μια Λάρισσα και/ή ένας Λάρισσος που σχετίζονται με τη Λάρισα. Αναρωτήθηκα απλά αν, αυτοί ονομάστηκαν έτσι από την πόλη και όχι το αντίστροφο. Έτσι κι αλλιώς, και τα δύο πρόσωπα που αναφέρεις είναι μυθικά, οπότε δεν είναι και τόσο παράλογο οι μυθοπλάστες που τους δημιούργησαν να τους έδωσαν ονόματα που να σχετίζονται με την περιοχή. Γι' αυτό και ανέφερα την περίπτωση της Ρώμης, όπου σύμφωνα με αρκετούς ιστορικούς (και μάλιστα από την αρχαιότητα ακόμα) έχει γίνει αυτό ακριβώς.

[shrike]

Μου φαίνεται λίγο απίθανο να το έκαναν αυτό οι καθαρευουσιάνοι, να βασίστηκαν δηλαδή στην προφορά που ίσως πέρασε απ' τους Σλάβους σε κάποιους ντόπιους και να το γράψανε με "λλ" γι' αυτόν τον λόγο, αλλά πάλι ποτέ δεν ξέρει κανείς.

Οι καθαρευουσιανοι σιγουρα προσπαθουσαν να μιμηθουν ορθογραφικως την αρχαια Ελληνικη προφορα ( αυτη που πιστευαν οτι ηταν) και αυτο ειναι γεγονος. Τωρα για τις λεξεις οπως πχ το αγγουρι που γραφεται με δυο γγ και οχι με γκ (στην πραξη προφερεται το ιδιο) και αλλες ομοιες που αναφερθηκαν εδω, ισως να ηταν ξενικης προελευσης και γι'αυτο κρατησαν την ορθογραφια της ξενης, οπως το παραδειγμα της Ρωσσιας-Ρωσιας.Ομως, ο μονος κανονας που υπαρχει για την ορθογραφια ξενων λεξεων πλεον ειναι να γραφονται στην πιο απλη ορθογραφικη μορφη, επομενως στη λεξη αγγουρι η επιλογη γγ αντι γκ, για μενα στηριζεται αποκλειστικα στη προφορα η τη μιμηση δεν υπαρχει αλλη εξηγηση.

Στην περίπτωση του "αγγουριού" όμως δεν μιλάμε για λέξη που ενσωματώθηκε πρόσφατα στη γλώσσα μας (αν είναι όντως ξενικής προέλευσης και όχι από το "άγουρος" όπως υποστηρίζουν κάποιοι), ώστε να πρέπει να ακολουθήσουμε τον κανόνα.

[Κόκκορας]

για τον αγαπητο παλαιομνημωνα
εχει δικιο αλλωστε

[paul25]

Μου φαίνεται λίγο απίθανο να το έκαναν αυτό οι καθαρευουσιάνοι, να βασίστηκαν δηλαδή στην προφορά που ίσως πέρασε απ' τους Σλάβους σε κάποιους ντόπιους και να το γράψανε με "λλ" γι' αυτόν τον λόγο, αλλά πάλι ποτέ δεν ξέρει κανείς.

Οι καθαρευουσιανοι σιγουρα προσπαθουσαν να μιμηθουν ορθογραφικως την αρχαια Ελληνικη προφορα ( αυτη που πιστευαν οτι ηταν) και αυτο ειναι γεγονος. Τωρα για τις λεξεις οπως πχ το αγγουρι που γραφεται με δυο γγ και οχι με γκ (στην πραξη προφερεται το ιδιο) και αλλες ομοιες που αναφερθηκαν εδω, ισως να ηταν ξενικης προελευσης και γι'αυτο κρατησαν την ορθογραφια της ξενης, οπως το παραδειγμα της Ρωσσιας-Ρωσιας.Ομως, ο μονος κανονας που υπαρχει για την ορθογραφια ξενων λεξεων πλεον ειναι να γραφονται στην πιο απλη ορθογραφικη μορφη, επομενως στη λεξη αγγουρι η επιλογη γγ αντι γκ, για μενα στηριζεται αποκλειστικα στη προφορα η τη μιμηση δεν υπαρχει αλλη εξηγηση.

Στην περίπτωση του "αγγουριού" όμως δεν μιλάμε για λέξη που ενσωματώθηκε πρόσφατα στη γλώσσα μας (αν είναι όντως ξενικής προέλευσης και όχι από το "άγουρος" όπως υποστηρίζουν κάποιοι), ώστε να πρέπει να ακολουθήσουμε τον κανόνα.

Μα αυτο ακριβως λεω, επειδη δεν υπηρχε αυτος ο κανονας που εχει υιοθετηθει εδω και δεκαετιες για την ορθογραφια ξενων λεξεων, ο ορθογραφος- νομοθετης θα πρεπει να ειχε σαν κριτηριο μονο τη προφορα, αυτο ενισχυεται απο το γεγονος πως πρωτα προφερθηκε η λεξη και μετα γραφτηκε, αρα η ορθογραφια της θα οριστηκε με βαση οπως την ακουγε να προφερεται. Ολα αυτα ισχυουν σε περιπτωση που η λεξη εισηχθει και οχι αν ειναι παραγωγη αλλης λεξης αφου ως παραγωγη θα ακολουθησει συγκεκριμενο μονοπατι που θα την συνδεει ορθογραφικος με τη λεξη ριζα. Το θεμα ειναι ποσο διαφορετικα προφερεται το γγ απο το γκ;

[Thor]

θα παραθεσω ενα σχετικο νημα απο αλλο φορουμ,οπου αγγιζουν το θεμα πιο ειδικοι στη γλωσσα απο'μενα:

https://www.google.com/url?q=https://le ... w3zsJ_XSEx

Και τι κατάλαβες απ' το συγκεκριμένο νήμα;

Οι περισσότεροι που γράψανε εκεί, υποστηρίζανε την μία ή την άλλη περίπτωση, κυρίως ανάλογα με το πώς τους... "κάθεται καλύτερα" ή όχι.
Κανά-δυο που φέρανε και παραδείγματα από κάπου (πχ λεξικά) και δεν είπαν απλά τι τους αρέσει περισσότερο, ήταν υποστηρικτές του "τους εαυτούς τους". Οπότε;...

δυο εξ αυτων οι οποιοι ειναι και πιο βαθεις γνωστες,συνηγορουν υπερ της αποψης που εξεφρασα και γω.
Βεβαια δεν ειναι δικη μου αποψη,απο'κει την ''ασπαστηκα''.

[Thor]

Όταν λέμε δηλαδή: - Πρέπει να μείνουν όλοι στα σπίτια τους
είναι λάθος;

και ναι και οχι.
Στη περιπτωση του σπιτιου,καποιος μπορει να εχει περισσοτερα του ενος σπιτι.
Αλλα στη προταση που λες,η εντολη ειναι να μεινει ο καθενας στο δικο του σπιτι,δεν αθροιζονται τα σπιτια μεταξυ τους.
Η ψυχη μας,η καρδια μας,ο εαυτος μας και παει λεγοντας.
Οταν λες,οι ψυχες μας ας πουμε,ειναι σαν να εχει ο καθενας παραπανω απο μια ψυχη.
Ειναι λαθος εκφραση.

Να' σαι σίγουρος, Thor1, ότι όταν λέμε ότι κάποιοι «πρέπει να μείνουν στα σπίτια τους», δεν εννοούμε να μείνουν στα πολλά σπίτια του ο καθένας! Εξάλλου, εκ των πραγμάτων, όταν κάποιος "πρέπει" να μείνει σπίτι του (δηλ. λόγω κάποιας απαγορεύσεως κυκλοφορίας, ή ένεκα κινδύνου), όσα σπίτια και να έχει, σε ένα εξ αυτών θα μείνει ούτως ή άλλως!
Σε διαβεβαιώ λοιπόν ότι, στην φράση που αναφέρει ο Σπύρος, η περίπτωση είναι ΑΚΡΙΒΩΣ ίδια με αυτή των "εαυτών" ή των "καρδιών".
Αν με ρωτάς δε, δεν βρίσκω λάθος (παρ' ότι κατανοώ πού βρίσκεται η ένστασίς σου): Κάθε ένας έχει έναν εαυτόν, μία ψυχή, μία καρδιά και -ίσως- ένα σπίτι. Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν, σε αναφορά με πολλά άτομα, να υπάρχουν πολλοί εαυτοί, πολλές ψυχές, πολλές καρδιές και προφανώς πολλά σπίτια. Άσε που, προσωπικώς, γνωρίζω ανθρώπους που έχουν... άνω τού ενός εαυτού, όντες "διχασμένες προσωπικότητες"!
Για τα υπόλοιπα, ούτε λόγος: Κολασμένες ψυχές περιφέρονται στα σκοτεινά σοκάκια τού Άδη. Για τον τάδε βάρβαρο αρχηγό έλεγαν ότι συγκέντρωνε τις καρδιές από τους εχθρούς του (ορισμένες ίσως να τις έτρωγε και για πρωινό). Τα δε Χριστούγεννα, οι άνθρωποι στα σπίτι τους (ο κάθε ένας στο δικό του!), φτιάχνουν μελομακάρονα και κουραμπιέδες (η κατανάλωσή τους αυτές τις μέρες, θεωρείται παραδοσιακότερη των καρδιών! ).

καλη η εξηγηση σου,αλλα δεν με πειθεις.

[shrike]

θα παραθεσω ενα σχετικο νημα απο αλλο φορουμ,οπου αγγιζουν το θεμα πιο ειδικοι στη γλωσσα απο'μενα:

https://www.google.com/url?q=https://le ... w3zsJ_XSEx

Και τι κατάλαβες απ' το συγκεκριμένο νήμα;

Οι περισσότεροι που γράψανε εκεί, υποστηρίζανε την μία ή την άλλη περίπτωση, κυρίως ανάλογα με το πώς τους... "κάθεται καλύτερα" ή όχι.
Κανά-δυο που φέρανε και παραδείγματα από κάπου (πχ λεξικά) και δεν είπαν απλά τι τους αρέσει περισσότερο, ήταν υποστηρικτές του "τους εαυτούς τους". Οπότε;...

δυο εξ αυτων οι οποιοι ειναι και πιο βαθεις γνωστες,συνηγορουν υπερ της αποψης που εξεφρασα και γω.
Βεβαια δεν ειναι δικη μου αποψη,απο'κει την ''ασπαστηκα''.

Πάντως, και στο ποστ του Nickel αναφέρεται ότι (σε αυτή τη χρήση απαντά, λιγότερο συχνά, και ο πληθυντικός τής αντωνυμίας: Βλέπουν τους εαυτούς τους [των] να ανέχονται...),
αλλά και στου Maikon υπάρχει σχετικό σχόλιο Στον πληθυντικό αριθμό κάποτε, αντί για τους κανονικούς τύπους ''τον εαυτό μας (σας, τους) γίνεται χρήση των τύπων του πληθυντικού '' τους εαυτούς μας (σας, τους), όταν ζητείται να εννοηθούν τα σημαινόμενα από την αυτοπαθή αντωνυμία πρόσωπα, όχι ως ένα σύνολο, παρά ως άτομα χωριστά

Σφήνα, μεταξύ αυτών των δύο ποστς, υπάρχει και σχόλιο ενός άλλου παπάρα. Αυτό δεν το σχολιάζω.

[Beria]

Είναι πολύ συνήθης εκφραστικός τύπος, δεν υπάρχει κανένα λάθος στη χρήση του

Βλέπαμε στο βάθος τα σπίτια μας να καίγονται
Πολεμούσαμε για τις μανάδες και τους πατεράδες μας



Προφανώς δεν είχαν περισσότερες από μια μητέρα, ή πατέρα

[Κόκκορας]

παλαιομνημωνας γραφω σε νημα για την ορθογραφια

[Thor]

Και τι κατάλαβες απ' το συγκεκριμένο νήμα;

Οι περισσότεροι που γράψανε εκεί, υποστηρίζανε την μία ή την άλλη περίπτωση, κυρίως ανάλογα με το πώς τους... "κάθεται καλύτερα" ή όχι.
Κανά-δυο που φέρανε και παραδείγματα από κάπου (πχ λεξικά) και δεν είπαν απλά τι τους αρέσει περισσότερο, ήταν υποστηρικτές του "τους εαυτούς τους". Οπότε;...

δυο εξ αυτων οι οποιοι ειναι και πιο βαθεις γνωστες,συνηγορουν υπερ της αποψης που εξεφρασα και γω.
Βεβαια δεν ειναι δικη μου αποψη,απο'κει την ''ασπαστηκα''.

Πάντως, και στο ποστ του Nickel αναφέρεται ότι (σε αυτή τη χρήση απαντά, λιγότερο συχνά, και ο πληθυντικός τής αντωνυμίας: Βλέπουν τους εαυτούς τους [των] να ανέχονται...),
αλλά και στου Maikon υπάρχει σχετικό σχόλιο Στον πληθυντικό αριθμό κάποτε, αντί για τους κανονικούς τύπους ''τον εαυτό μας (σας, τους) γίνεται χρήση των τύπων του πληθυντικού '' τους εαυτούς μας (σας, τους), όταν ζητείται να εννοηθούν τα σημαινόμενα από την αυτοπαθή αντωνυμία πρόσωπα, όχι ως ένα σύνολο, παρά ως άτομα χωριστά

Σφήνα, μεταξύ αυτών των δύο ποστς, υπάρχει και σχόλιο ενός άλλου παπάρα. Αυτό δεν το σχολιάζω.

ο Maikon ειναι Βραζιλιανος,οχι οτι αυτο αποκλειει το να γνωριζει καλυτερα ελληνικα απο πολλους Ελληνες.
Απλα το αναφερω.