Μετά-επίπεδο ονομασιών posts στο phorum (it's a lot like life)

[neon imposter]

Αυτό θα μπορούσε να εκληφθεί οπωσδήποτε ως ένα ζήτημα σχέσης σημαίνοντος-σημαινομένου, ή κάτι αντίστοιχα δυσνόητου, αλλά βασικά είναι ένα ζήτημα περικειμένου (δλδ πραγματολογικό).

Υπάρχουν τίτλοι posts στο phorum (αλλά κ στη ζωή, όπως θα έλεγαν οι DM) που είναι αρκετά αστείοι αν τους απομονώσεις (αποπλαισιώσεις) και τους συνδέσεις με άλλες καταστάσεις.

Π.χ.

"Δεν θα ησυχάσω αν δεν δω τους εργαζομένους του ΜΕΤΡΟ να μαστιγώνονται" - ο νηματοθέτης θα μπορούσε να είναι κάποιος σεσημασμένος σαδιστής που έχει ένα συγκεκριμένο φετίχ με εργαζόμενους στο Μετρό (ο μετροπόντικας ως φαλλικό σύμβολο α λα Χίτσκοκ κλπ) ή θα μπορούσε να είναι κάποιος αναγνώστης του πάλαι ποτέ προπυργίου της ξερολίασης, του περιοδικού ΜΕΤΡΟ, που απηύδησε από την ανάγνωση των χαζοκειμένων του και φαντασιώνεται σκληρές μορφές τιμωρίας των αρθρογράφων του

"Η Αστυνομία της Χούντας διέκοψε συναυλία των Pink Martini" - ο νηματοθέτης μπορεί να είναι κάποιος δανδής που επιδοκιμάζει το αισθητικό κριτήριο της χουντικής αστυνομίας η οποία δεν αντέχει το συγκεκριμένο συνονθύλευμα ατάκτως ερριμμένων οργανοπαιχτών και τις τραγελαφικές απόπειρές τους να αποδώσουν μεγάλα κομμάτια του παρελθόντος καταστρέφοντάς τα με τρόπο που μόνο ο Κλουζώ θα κατόρθωνε αναζητώντας τον Ροζ Πάνθηρα

Ως εκ τούτου, η γλώσσα στις συγκεκριμένες περιπτώσεις γίνεται πράγματι μία χορδή που στα χέρια του αναγνώστη μπορεί να ενταθεί τόσο ώστε το βέλος της σημασίας να εισχωρήσει σε απολαυστικά για τον νου αποκυήματα της φαντασίας