shrike έγραψε: 29 Οκτ 2018, 13:27
Μα... πάντα είναι ελλειπτική πρόταση το "τάδε 638", δεν είναι; Αν πεις πχ Χηλής 638 δεν εννοείς "στο 638 της οδού Χηλής";
Που, και να μην ισχύει αυτό, εγώ αν άκουγα κάποιον να λέει "μένω Ιερά Οδός 638", θα σκεφτόμουν "οκ, το επόμενο που θα πετάξει θα είναι τα λουλούδια στην δεσποινίς από μένα...".
Αυτό εννοείς αλλά δεν λες αυτό με αυτήν την σειρά. Λες «στην οδό Χηλής 638». Το άρθρο περιττεύει σ' αυτήν την σύνταξη γιατί ο αριθμός είναι απλά ένας αύξων αριθμός και δεν αντιστοιχεί απαραίτητα σε κάτι. Αντίστοιχα, εγώ θα έλεγα «μένω Ιερά Οδό 638» ή καλύτερα «μένω στην Ιερά Οδό 638». Όταν θα με ρωτήσει κάποιος διεύθυνση, θα πω «Ιερά Οδός 638» και όχι «Ιεράς Οδού 638». Για να μην πω ότι ο κύριος τύπος του «ιερά» είναι «ιερού» στην γενική. Συμβαίνουν αυτά με τις λόγιες λέξεις. Έτσι, αν θέλεις κλίση, κανονικά πρέπει να πεις «Ιερού Οδού 638», που είναι περισσότερο «μένω σε διαμπερή διαμέρισμα» από τον τύπο που πετάει λουλούδια στην δεσποινίς (sic10).
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.
Εσθήρ έγραψε: 15 Σεπ 2020, 22:52
Ρε παιδια διορθωστε γμτ το Γιαννη στο μαυρο πλαισιο που ενημερωνει για την απωλεια αυτου του συνανθρωπου μας.ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΥΔΕΤΕΡΟ. ΤΟ;
Όλοι εμείς στο Phorum.com.gr αποχαιρετάμε με θλίψη τον Ηράκλειτο, το Γιάννη,
«Η παρουσία μας επιλέγει από ένα τεράστιο σύνολο μόνο σύμπαντα συμβατά με την ύπαρξή μας.
Αν και είμαστε μικροί και ασήμαντοι σε κοσμικό επίπεδο, αυτό μας κάνει κατά κάποιο τρόπο, κύριους της δημιουργίας». Stephen Hawking
Παιδιά, το έχουμε συζητήσει κι αλλού, ας μην το συζητήσουμε σ' αυτό το νήμα.
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.
Από το 2009 σε όλες τις σχολικές Γραμματικές Δημοτικού και Γυμνασίου έχει υιοθετηθεί (επιτέλους!) επισήμως το αυτονόητο: το τελικό "ν" διατηρείται πάντα στην αιτιατική του αρσενικού άρθρου
Από την αποπλανητική έλξη στον σημειωτικό τυχοδιωκτισμό μια αμφίκρημνη παλινδρομία
Εγώ πάντως έτσι το διδάχτηκα, χωρίς το 'ν' έτσι το διάβαζα στα βιβλία μου από μικρός. Έτσι μιλάμε.
Συμφωνώ με την πρόταση που αναφέρεται σε κάποιο λινκ παραπάνω ότι είναι υπερβολικό για κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις σύγχυσης να ορίσουμε συλλήβδην τέτοια μεγάλη απόκλιση μεταξύ προφορικού και γραπτού λόγου.
«Η παρουσία μας επιλέγει από ένα τεράστιο σύνολο μόνο σύμπαντα συμβατά με την ύπαρξή μας.
Αν και είμαστε μικροί και ασήμαντοι σε κοσμικό επίπεδο, αυτό μας κάνει κατά κάποιο τρόπο, κύριους της δημιουργίας». Stephen Hawking
Δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Η σχολική ορθογραφία ορίζει σήμερα ότι διατηρείται, ενώ για πολλά χρόνια όριζε ότι κόβεται. Μεθαύριο μπορεί να ξαναλέει ότι κόβεται. Είναι λοιπόν στιλιστική επιλογή.
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.