ΟΥΤΙΣ έγραψε: 24 Απρ 2021, 07:44
hellegennes έγραψε: 23 Απρ 2021, 23:50
ΟΥΤΙΣ έγραψε: 23 Απρ 2021, 13:34
Πάντως, παιδιά. Εκτός από τις τέσσερις πράξεις, τη μέθοδο των τριών και δυο τριά προβλήματα καθημερινής χρήσης, τα υπόλοιπα μαθηματικά δεν χρειάζεται να τα γνωρίζουμε. Και ειδικά τώρα με τις αριθμομηχανές που υπάρχουν σε κάθε κινητό τηλέφωνο.
Ποιος ο λόγος να μαθαίνουμε άλγεβρα και γεωμετρία; Ποια η χρησιμότητα του Πυθαγόρειου θεωρήματος, αν δεν θέλεις να γίνεις μαθηματικός;
Τα μαθηματικά, αν και δύσκολο σαν αντικείμενο διδασκαλίας, είναι απαραίτητο για να μαθαίνεις να σκέφτεσαι τετράγωνα, με την επιστημονική μεθοδολογία. Είναι ένα σετ λογικής που αν το κατακτούσε μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων θα είχαμε πολύ λιγότερα προβλήματα σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας.
Και η γλώσσα διαθέτει λογική. Ειδικά αν διδάσκεσαι συντακτικό, διδάσκεσαι και λογική. Όμως, πέραν αυτού, η εκμάθηση γλωσσών έχει αποδειχτεί πειραματικά ότι βελτιώνει αρκετές αρκετές εγκεφαλικές λειοτυργίες.
Αυτή είναι η βάση των στρουκτουραλιστών, κάπου το έγραψα πιο πίσω. Ο δικός μας εκπρόσωπος είναι ο Καστοριάδης.
Και φυσικά για την γλώσσα και την κατανόηση έχει γράψει ο Wittgenstein "τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του κόσμου μου", με την έννοια ότι δεν μπορώ να εννοήσω παραπάνω από αυτό που μπορώ να επικοινωνήσω.
Για στρουκτουραλισμό υπάρχει λήμμα στην Βίκι αν και είναι εισαγωγικό.
https://en.wikipedia.org/wiki/Structural_linguistics
Structural linguistics, or structuralism, in linguistics, denotes schools or theories in which language is conceived as a self-contained, self-regulating semiotic system whose elements are defined by their relationship to other elements within the system.[1][2] It is derived from the work of Swiss linguist Ferdinand de Saussure and is part of the overall approach of structuralism. Saussure's Course in General Linguistics, published posthumously in 1916, stressed examining language as a dynamic system of interconnected units. Saussure is also known for introducing several basic dimensions of semiotic analysis that are still important today. Two of these are his key methods of syntagmatic and paradigmatic analysis,[3] which define units syntactically and lexically, respectively, according to their contrast with the other units in the system.