Naida έγραψε: 16 Οκτ 2018, 14:34
Και εγώ με τις φίλες μου ανοιχτά συζητάω. Τις κολλητές μου. Από κει και πέρα δε βλέπω τον λόγο να δίνω αναφορά στον νυν για το παρελθόν. Το τι είμαι ή δεν είμαι θα το ανακαλύψει μόνος του στη πορεία. Οι σχέσεις μου γράφουν μονοψήφιο αριθμό αλλά και 20 γκόμενους να είχα πριν απ' αυτόν, δε θα είχα κόλλημα να του το πω επειδή ήταν 20 και πως θα με χαρακτηρίσει, αν εννοείς αυτό. Και πάλι δε θα γούσταρα να να με ρωτήσει για τον ίδιο λόγο. Γιατί δεν του πέφτει λόγος για το παρελθόν και το θεωρώ απρέπεια από μέρος του να με ρωτήσει.
Βασικά δε θεωρώ ότι υπάρχει κάτι πάνω στο σεξουαλικό κομμάτι που θα έπρεπε κάποιος να ντρέπεται.
Δικαίωμά σου να έχεις όσους/ες θες, όπως τους θες και μαγκιά σου να αναγνωρίζεις τα σωστά και τα λάθη. Δεν υπάρχει λόγος να κρύβεις πράγματα. Αν σε ρωτήσει κάποιος, απαντάς με ύφος 1000 καρδιναλίων, own it, είναι η ζωή σου και όποιος δεν τη σέβεται, δε θα σεβαστεί τα θέλω σου.
Εγώ έτσι το βλέπω σαν σέσιλι, από εκεί και πέρα ο καθένας αποφασίζει τι θέλει.
Θυμάμαι μια περίπτωση που πέσαμε πάνω στο δρόμο σε πρώην μου (για την ακρίβεια πέσαμε πάνω στην πρώτη μου σχέση-εγώ εκείνου κι εκείνου εγώ), με την οποία είχα άριστες σχέσης μετά το χωρισμό, διότι πρόκειται για έναν άνθρωπο τον οποίο θαυμάζω και σέβομαι και χωρίσαμε, όπως χωρίζουν όλες οι πρώτες σχέσεις.
Ο νυν (με ρώτησε γι'αυτόν (ποιος είναι κλπ) και απάντησα ειλικρινα. Ο νυν άρχισε τις μαλακίες σαν αυτό το σχόλιο που έκανες πριν (περί πατσαβουριού), με τη μόνη διαφορά ότι ο πρώην ήταν ένας τύπος 1.93, γυμνασμένος, ομορφόπαιδο και ο νυν απλά έβγαλε τα κόμπλεξ του. Ο νυν δεν κράτησε πολύ στη ζωή μου, διότι ο κύριος λόγος που νόμιζα ότι τον ήθελα ήταν το μυαλό του και ο χαρακτήρας του (ακόμα με μουτζώνω και τον μετράω στα λάθη μου) και με αυτές τις συμπεριφορές μου έδειξε ότι η κρίση μου ήταν εσφαλμένη.
food for thought
“I ought to of shot that dog myself, George. I shouldn't ought to of let no stranger shoot my dog.”