Σελίδα 3 από 10
Re: Γιατι υιοθετούμε προβληματικές γονεϊκές συμπεριφορές;
Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2018, 18:45
από Custom_F
vagabondo έγραψε: 14 Απρ 2018, 18:33
Δικά μου παιδιά δεν έχω και δεν είμαι τόσο απόλυτος όπως ο πατέρας σου, αλλά αυτό με τις υπερβολικές αγάπες κάθε τρεις και λίγο, δεν μου φαίνεται καλό. Τι έπαθες δηλαδή εσύ; Μια χαρά μου φαίνεσαι.
Εχω ψιλοθαψει τους γονεις μου και δε μαρεσει. Εχουν και καλα!!! Με εμαθαν πολλα καλα!!! Και τους ευχαριστω για οσα προσπαθησαν γιατι προσπαθησαν απο αγαπη! οσα μπορουσαν εδωσαν... και οσα με στενοχωρησαν δεν πειραζει... τους αγαπω πολυ και ας μην εχω καταφερει να τους το πω. Απλως οσο ναναι, τα ασχημα σου μενουν περισσοτερο.
Οχι υπερβολικες αγαπες, μην παμε στο αλλο ακρο. Ουτε ολα τα χατηρια, ουτε σουζα σε καθε τους διαταγη. Υπαρχουν οροι, κανονες, πρεπει και υπαρχουν και στιγμες που χωρις λογο λεμε ο ενας στον αλλον οτι τον αγαπαμε και αγκαλιαζομαστε και δινουμε φιλια. Ετσι απλα και μετα ο καθενας στη δουλεια του.
Τι επαθα; που δεν ακουσα απο τους γονεις μου οτι μαγαπουν; που δε με πηραν ποτε αγκαλια; ακομη και οταν στα 15 μου εγινε διαγνωση για σοβαρη χρονια παθηση; ποτε; Ε οσο ναναι, ενα κενο μεσα μου το εχω. Οσο και να εχω κατανοησει, με ποναει. Τεεεεσπα. Υπαρχουν πολυ χειροτερα...
Re: Γιατι υιοθετούμε προβληματικές γονεϊκές συμπεριφορές;
Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2018, 18:58
από Cecily Anne
Εγω δεν μπορω να φτάσω σε κανενα επιπεδο στο να δινω σε άλλους όσα μου πρόσφεραν οι γονείς μου παντως. Οχι να επικρίνω, ουτε στο μικρό τους δαχτυλακι δε θα φτάσω!
Re: Γιατι υιοθετούμε προβληματικές γονεϊκές συμπεριφορές;
Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2018, 20:02
από YouOnlyLiveOnce
θεωρω οτι τις υιοθετουμε γιατι ετσι μεγαλωσαμε και αυτο εχουμε μαθει
φυσιολογικο η οχι αυτο μαθαμε! και ενστικτωδως οπως λεει παρακατω
και η Isomnia θα το κανουμε και εμεις. Ειχα και εχω υιοθετησει καποιες και εγω.
Καποιες τις αλλαξα καποιες προσπαθω να τις ελενξω και αλλες δεν μπορω!(προς το παρον :p)
πχ για το Σ'αγαπαω που λεγατε δεν το λεγαμε ουτε το ακουγαμε και εμεις.
Ενω μπορω να το πω πχ εδω μεσα σε καποιον '' Custom Σ'αγαπω'' , ''Αγαπω Custom''
Δεν μπορω να το πω στον αδερφο μου,σε μια φιλη μου κτλ.Και οταν μου το λενε
μου φαινεται περιεργο ,νιωθω καπως αβολα! Μονο στον αντρα μου το λεω και το ακουω φυσιολογικα.
Re: Γιατι υιοθετούμε προβληματικές γονεϊκές συμπεριφορές;
Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2018, 20:12
από Isomnia
YouOnlyLiveOnce έγραψε: 14 Απρ 2018, 20:02
πχ για το Σ'αγαπαω που λεγατε δεν το λεγαμε ουτε το ακουγαμε και εμεις.
Ενω μπορω να το πω πχ εδω μεσα σε καποιον '' Custom Σ'αγαπω'' , ''Αγαπω Custom''
Δεν μπορω να το πω στον αδερφο μου,σε μια φιλη μου κτλ.Και οταν μου το λενε
μου φαινεται περιεργο ,νιωθω καπως αβολα! Μονο στον αντρα μου το λεω και το ακουω φυσιολογικα.
Την πρώτη φορά είναι δύσκολο... μετά όμως σου βγαίνει εύκολα εφ' όσον το νιώθεις.
Παιδιά, μην αυταπατάστε... Πολύ λίγοι γονείς γεννημένοι πριν το 65 - 70 πάνω κάτω έλεγαν σ' αγαπώ στα παιδιά τους κι αυτό γιατί δεν το θεωρούσαν απαραίτητο. Δεν το είχαν ζήσει οι ίδιοι και ήταν κάτι που θεωρούσαν δεδομένο.
Re: Γιατι υιοθετούμε προβληματικές γονεϊκές συμπεριφορές;
Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2018, 20:14
από YouOnlyLiveOnce
Custom_F έγραψε: 14 Απρ 2018, 16:10
Ε σαυτο τουλαχιστον ειμαι τυχερη.
Ο πατερας μου, ειχε δωσει εντολη στη μητερα μου να μη μας λεει οτι μας αγαπαει και να μη μας παιρνει αγκαλιες. Φιλια μονο σε γιορτες. Ετσι λοιπον εγω δεν αγκαλιαστηκα ποτε απο γονεις και δεν ακουσα ποτε να μου λενε οτι μαγαπουν. Ακουσα ομως προσφατα τον πατερα μου να το λεει στην κορη μου και εμεινα κοκκαλο. Ζηλεψα για μια στιγμη ειναι η αληθεια. Το οτι βεβαια φωναζει την κορη μου με το ονομα μου, δειχνει οτι με βλεπει σεκεινη και πρεπει και ο ιδιος να στενοχωριεται για τα χρονια που εχασε. Προσπαθει να διορθωσει τα λαθη του με τα εγγονια του ισως. Φωναζει και σαυτα καμια φορα αν κανουν αταξιουλες και γω τον αγριοκοιταω και βαζει τα γελια. Ειναι ψαρωτικος, αλλα εγω πλεον τον ξερω, δε με πειθουν πια οι φωνες του ουτε και με φοβιζοουν.
* Α αυτο για να μη γινουμε μαμοθρεφτα.
Συγκινητικη στιγμη που ειπε στην κορη σου οτι την αγαπαει
και καπου ελεγες οτι δεν τους το εχεις πει οτι τους αγαπας να του το πεις !!
(Μη βλεπει που εγω νιωθω αβολα με ολα αυτα

για εσενα φαινεται σημαντικο)
Re: Γιατι υιοθετούμε προβληματικές γονεϊκές συμπεριφορές;
Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2018, 20:15
από Custom_F
YouOnlyLiveOnce έγραψε: 14 Απρ 2018, 20:02
θεωρω οτι τις υιοθετουμε γιατι ετσι μεγαλωσαμε και αυτο εχουμε μαθει
φυσιολογικο η οχι αυτο μαθαμε! και ενστικτωδως οπως λεει παρακατω
και η Isomnia θα το κανουμε και εμεις. Ειχα και εχω υιοθετησει καποιες και εγω.
Καποιες τις αλλαξα καποιες προσπαθω να τις ελενξω και αλλες δεν μπορω!(προς το παρον :p)
πχ για το Σ'αγαπαω που λεγατε δεν το λεγαμε ουτε το ακουγαμε και εμεις.
Ενω μπορω να το πω πχ εδω μεσα σε καποιον '' Custom Σ'αγαπω'' , ''Αγαπω Custom''
Δεν μπορω να το πω στον αδερφο μου,σε μια φιλη μου κτλ.Και οταν μου το λενε
μου φαινεται περιεργο ,νιωθω καπως αβολα! Μονο στον αντρα μου το λεω και το ακουω φυσιολογικα.
Αυτο, ναι...
Re: Γιατι υιοθετούμε προβληματικές γονεϊκές συμπεριφορές;
Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2018, 20:16
από YouOnlyLiveOnce
Isomnia έγραψε: 14 Απρ 2018, 20:12
YouOnlyLiveOnce έγραψε: 14 Απρ 2018, 20:02
πχ για το Σ'αγαπαω που λεγατε δεν το λεγαμε ουτε το ακουγαμε και εμεις.
Ενω μπορω να το πω πχ εδω μεσα σε καποιον '' Custom Σ'αγαπω'' , ''Αγαπω Custom''
Δεν μπορω να το πω στον αδερφο μου,σε μια φιλη μου κτλ.Και οταν μου το λενε
μου φαινεται περιεργο ,νιωθω καπως αβολα! Μονο στον αντρα μου το λεω και το ακουω φυσιολογικα.
Την πρώτη φορά είναι δύσκολο... μετά όμως σου βγαίνει εύκολα εφ' όσον το νιώθεις.
Παιδιά, μην αυταπατάστε... Πολύ λίγοι γονείς γεννημένοι πριν το 65 - 70 πάνω κάτω έλεγαν σ' αγαπώ στα παιδιά τους κι αυτό γιατί δεν το θεωρούσαν απαραίτητο. Δεν το είχαν ζήσει οι ίδιοι και ήταν κάτι που θεωρούσαν δεδομένο.
το νιωθω αλλα δεν μου βγαινει,θελει προσπαθεια και αυτο.
Re: Γιατι υιοθετούμε προβληματικές γονεϊκές συμπεριφορές;
Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2018, 20:17
από YouOnlyLiveOnce
Cecily Anne έγραψε: 14 Απρ 2018, 18:58
Εγω δεν μπορω να φτάσω σε κανενα επιπεδο στο να δινω σε άλλους όσα μου πρόσφεραν οι γονείς μου παντως. Οχι να επικρίνω, ουτε στο μικρό τους δαχτυλακι δε θα φτάσω!
Ποσο χαιρομαι οταν τα διαβαζω αυτα!

Re: Γιατι υιοθετούμε προβληματικές γονεϊκές συμπεριφορές;
Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2018, 20:20
από Custom_F
YouOnlyLiveOnce έγραψε: 14 Απρ 2018, 20:14
Συγκινητικη στιγμη που ειπε στην κορη σου οτι την αγαπαει
και καπου ελεγες οτι δεν τους το εχεις πει οτι τους αγαπας να του το πεις !!
(Μη βλεπει που εγω νιωθω αβολα με ολα αυτα

για εσενα φαινεται σημαντικο)
Σου λεω κοιτουσα τριγυρω να δω αν υπαρχουν καμερες που καταγραφουν αντιδρασεις μου! Μουρμουρισα... "Με δουλευει, ετσι;" και κοιταζα δεξια, αριστερα, πανω...
Τη μητερα μου δε την προλαβα. Ζει, αλλα δυστυχως δεν ειναι σε θεση να αντιληφθει το οτιδηποτε πλεον. Στο πατερα μου το βρισκω εξαιρετικα δυσκολο να το κανω. Δυστυχως...
Re: Γιατι υιοθετούμε προβληματικές γονεϊκές συμπεριφορές;
Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2018, 20:22
από YouOnlyLiveOnce
Ερμής έγραψε: 14 Απρ 2018, 16:12
ο πατέρας είναι ένας άνθρωπος έξω καρδιά, με τα γλέντια του, με τ πάθη του.
Γενικά όμως και αυταρχικός, απόλυτος, ρισκαδόρος, συν οτι θέλει μονίμως να νομίζει οτι ελέγχει τα πάντα. Πολλές φορές ένιωθα οτι δε με αγαπάει. Ήθελε να μας σκληρύνει και καλά για να αντιμετωπίζουμε τη ζωή.
με τον κατάλληλο χειρισμό πλέον δεν έρχομαι σε συγκρούσεις στα εργασιακά, έχω μάθει οτι θέλει να του δείχνω πως αυτός έχει τον έλεγχο και ας μη τον έχει.
Τα άσχημα που έχω αποκομίσει είναι οτι κάθομαι και ψειρίζω τη μαϊμού ααν κάτι με ενοχλήσει μέχρι να τον σκάσω τον άλλο, κάποιες φορές βλέπω στον εαυτό μου πατερναλιστική συμπεριφορά, κάτι που πραγματικά δε το θέλω και προσπαθώ να αποβάλω.
Το άσχημα που δεν έχω αποκομίσει είναι ο ur καραμπαμπισμός του. Ποτέ δε θα με δεις να φορτώνω τα καθίσματα της Μ5 με τσουβάλια κρεμμύδια, ούτε θα πάω σε επίσημο γεγονός με κοστούμι που απο μόλις βγάλω το σακάκι απο κάτω θα φοράω κοντομάνικο πουκάμισο. Δε θα με δεις να κάθομαι να πίνω τσιπουρα μεσημεριάτικα στη λαχαναγορά να γίνομαι στουπί μέχρι το απόγευμα λέγοντας οτι μλκια μου κατέβει στο κεφάλι χωρίς να με νοιάζει ποιος θα με ακουσει να λέω τι.
Τα καλά που έχω πάρει είναι οτι με "έμαθε" να ελίσσομαι επαγγελματικά και να πετυχαίνω αυτό που θέλω, με έμαθε να αγαπώ τους ανθρώπους, να είμαι ένα βήμα πριν το σπάταλος(ναι το θεωρώ καλό) και να ακούω τα προβλήματα του άλλου. Επίσης κάτι πολύ σημαντικό, να είμαι πονόψυχος με ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Πάντα μου έλεγε να μη με νοιάζει αν δε πάρω πίσω δανεικά τα οποία έχουν δοθεί για να καλύψουν πραγματικές ανάγκες, θα μου έρθουν πίσω απο αλλού και δεν εννοούσε οτι ο καλος θεός θα μας τα δώσει, δε πιστεύει.
Τα καλά που δεν έχω αποκομίσει είναι οτι δε θα σπασω το κεφάλι μου για το πως θα αποκατασταθεί επαγγελματικά ο τρίτος ξάδερφος της κουμπάρας του μπατζανάκη. Αν μπορώ βοηθώ, αν όχι δε θα ψάξω να βρώ το πώς θα βοηθήσω.

με τα τσουβαλια με τα κρεμμυδια.
Ολα τα καλα που του πηρες ωραια ειναι αλλα θα σταθω
σε ενα που δεν το βλεπω συχνα και μου αρεσει και το θεωρω και εγω καλο,
να εισαι ενα βημα πριν το σπαταλος!!

Re: Γιατι υιοθετούμε προβληματικές γονεϊκές συμπεριφορές;
Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2018, 20:22
από Custom_F
Isomnia έγραψε: 14 Απρ 2018, 20:12
Την πρώτη φορά είναι δύσκολο... μετά όμως σου βγαίνει εύκολα εφ' όσον το νιώθεις.
Ε η πρωτη πως γινεται!

Re: Γιατι υιοθετούμε προβληματικές γονεϊκές συμπεριφορές;
Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2018, 20:23
από YouOnlyLiveOnce
Custom_F έγραψε: 14 Απρ 2018, 20:20
YouOnlyLiveOnce έγραψε: 14 Απρ 2018, 20:14
Συγκινητικη στιγμη που ειπε στην κορη σου οτι την αγαπαει
και καπου ελεγες οτι δεν τους το εχεις πει οτι τους αγαπας να του το πεις !!
(Μη βλεπει που εγω νιωθω αβολα με ολα αυτα

για εσενα φαινεται σημαντικο)
Σου λεω κοιτουσα τριγυρω να δω αν υπαρχουν καμερες που καταγραφουν αντιδρασεις μου! Μουρμουρισα... "Με δουλευει, ετσι;" και κοιταζα δεξια, αριστερα, πανω...
Τη μητερα μου δε την προλαβα. Ζει, αλλα δυστυχως δεν ειναι σε θεση να αντιληφθει το οτιδηποτε πλεον. Στο πατερα μου το βρισκω εξαιρετικα δυσκολο να το κανω. Δυστυχως...
Σε φανταζομαι
και σε καταλαβαινω και εγω δεν μπορω να του το πω!
Re: Γιατι υιοθετούμε προβληματικές γονεϊκές συμπεριφορές;
Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2018, 20:25
από Isomnia
Custom_F έγραψε: 14 Απρ 2018, 20:22
Isomnia έγραψε: 14 Απρ 2018, 20:12
Την πρώτη φορά είναι δύσκολο... μετά όμως σου βγαίνει εύκολα εφ' όσον το νιώθεις.
Ε η πρωτη πως γινεται!
Επειδή το έχω ζήσει, σφίγγεσαι για να το πεις και μετά για ένα μήνα είσαι σίγουρη ότι το είπες λάθος, λάθος τόνος, χροιά, χρόνος, όλα...
Μετά όμως, βλέπεις τη συμπεριφορά του άλλου και καταλαβαίνεις ότι όλα είναι στο μυαλό σου... βλέπεις πόσο εκτιμήθηκε αυτή σου η προσπάθεια κι αυτό είναι από τις μεγαλύτερες ευτυχίες που θα ζήσεις σ' αυτήν τη ζωή.
Re: Γιατι υιοθετούμε προβληματικές γονεϊκές συμπεριφορές;
Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2018, 20:28
από Ερμής
YouOnlyLiveOnce έγραψε: 14 Απρ 2018, 20:22

με τα τσουβαλια με τα κρεμμυδια.
Ολα τα καλα που του πηρες ωραια ειναι αλλα θα σταθω
σε ενα που δεν το βλεπω συχνα και μου αρεσει και το θεωρω και εγω καλο,
να εισαι ενα βημα πριν το σπαταλος!!
Αυτό με τα κρεμμύδια είναι τραύμα. Μύριζε το αμάξι για μέρες. θες και απάντηση γιατί τα έβαλε στα καθίσματα;
"Δε χώραγαν όλα στο πορτ παγκαζ", έτσι ήρεμα και απλά.
Αυτο με το κοντομάνικο πουκάμισο είναι κυρίως τραύμα της μάνας
Ναι θεωρώ προσόν το οτι είμαι ένα βήμα πριν το σπάταλος, πρωτα απο όλα δεν έχω πια υλικά απωθημένα, όπως και κανένα απο τα αδέρφια μου. Πολύ σημαντικό.
Re: Γιατι υιοθετούμε προβληματικές γονεϊκές συμπεριφορές;
Δημοσιεύτηκε: 14 Απρ 2018, 20:33
από Custom_F
Isomnia έγραψε: 14 Απρ 2018, 20:25
Επειδή το έχω ζήσει, σφίγγεσαι για να το πεις και μετά για ένα μήνα είσαι σίγουρη ότι το είπες λάθος, λάθος τόνος, χροιά, χρόνος, όλα...
Μετά όμως, βλέπεις τη συμπεριφορά του άλλου και καταλαβαίνεις ότι όλα είναι στο μυαλό σου... βλέπεις πόσο εκτιμήθηκε αυτή σου η προσπάθεια κι αυτό είναι από τις μεγαλύτερες ευτυχίες που θα ζήσεις σ' αυτήν τη ζωή.
Πωωω μονο στη σκεψη δε νιωθω τα ποδια μου κατω απο τα γονατα! αχαχαχχαχαχ
Πιο πολυ σκεφτομαι ενα στυλ... "Μπαμπα... ξερεις οτι σαγαπαω, σωστα;" Ετσι και μου πει... "Τι ειπες; δεν ακουσα;" και πρεπει να το ξαναπω... θα πεσει γελιο... αν ακουσει και δεν παθει τπτ, μαλλον θα κοκκινησει και θα χαμογελασει χαμηλωνοντας τα ματια... Η περιπτωση να μου πει... "Ωχ, τι εγινε; Τρακαρες;" Παιζει παντα!
