Και η σημερινή πρόταση του Μητσοτάκη για να κάνει τον Τασούλα πρόεδρο της Δημοκρατίας, έρχεται και καταδεικνύει τις αβελτηρίες του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν ξεκίνησε εκείνη η θλιβερή τελευταία συνταγματική αναθεώρηση το 2019 από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, παρουσιάστηκε σαν να ήταν μια ρηξικέλευθη πράξη για μια καινοτομία και μια αριστερή πολιτική πρόταση.
Μόνο που όλα αυτά ήταν κολοκύθια με τη ρίγανη, όσο και αν παρουσιάζονταν με αριστερές σάλτσες. Και ο λόγος είναι ότι για να αλλάξει το σύνταγμα χρειάζονται δύο βουλευτικές περίοδοι, η πρώτη βουλή ψηφίζει για το ποια άρθρα είναι αναθεωρητέα, καθώς δεν αναθεωρείται το όλον του συντάγματος-κάτι τέτοιο θα ήθελε άλλη διαδικασία και συντακτική συνέλευση-, αλλά συγκεκριμένα άρθρα, που τα αποφασίζει η βουλή στην πρώτη βουλευτική περίοδο. Μετά έρχεται η επόμενη αναθεωρητική βουλή μετά τις εκλογές και αποφασίζει την αναθεώρηση. Το ίδιο το σύνταγμα ορίζει ότι για να αναθεωρηθεί ένα άρθρο χρειάζεται -είτε στην πρώτη είτε στη δεύτερη βουλή, δεν έχει σημασία- διευρυμένη πλειοψηφία 3/5, δηλαδή 180 βουλευτές τουλάχιστον. Αν η πρώτη βουλή ψηφίσει την αναθεώρηση του άρθρου με 180+ ψήφους τότε στη δεύτερη βουλή χρειάζεται 150+. Και το αντίστροφο, αν στην πρώτη ψηφιστεί με 150+, τότε μετά τις εκλογές στην επόμενη βουλή χρειάζεται 180+.
Οι συγκεκριμένες πλειοψηφίες που χρειάζονται, έκαναν την όλη διαδικασία να φαντάζει από την αρχή αμφίβολη, όσον αφορά τις πολιτικές προθέσεις της κυβέρνησης και το υποτιθέμενο αριστερό πρόσημο. Γιατί εκείνη την εποχή η πόλωση εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, που προήλθε ακόμα και από τη συμφωνία των Πρεσπών, ήταν τέτοια που κανένα άλλο κόμμα του κοινοβουλίου δε θα ψήφιζε μαζί με την κυβέρνηση και άρα δεν υπήρχαν οι απαιτούμενες ψήφοι. Έτσι από την πρώτη στιγμή η διαδικασία ήταν τορπιλισμένη. Το μόνο άρθρο που είχε μια διακομματική συναίνεση ήταν εκείνο που προέβλεπε τη διάλυση της βουλής και την προκήρυξη εκλογών, αν η βουλή δεν κατάφερνε στην τρίτη ψηφοφορία να εκλέξει πρόεδρο της Δημοκρατίας με πλειοψηφία 3/5. Και είναι με αυτή ακριβώς τη διάταξη που ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 έριξε την κυβέρνηση Σαμαρά και προκάλεσε εκλογές.
Με την αναθεώρηση του συντάγματος το 2019, εν τέλει αποσυνδέθηκε η εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της βουλής. Και ήταν αυτό που ήθελαν μεγάλα κομμάτια της πολιτικής ελίτ της δεξιάς για πολλά χρόνια. Γιατί η συνταγματική επιταγή της αναζήτησης συναίνεσης για την εκλογή του προέδρου, που είναι ο αρχηγός του κράτους ακόμα και χωρίς εξουσίες- που ίσχυαν στο πρώτο σύνταγμα και είχαν αφαιρεθεί από προηγούμενη συνταγματική αναθεώρηση από το ΠΑΣΟΚ, γιατί έτσι κι αλλιώς είχαν αναφορά στο προηγούμενο πολίτευμα, δηλαδή τη βασιλεία- παύει να ισχύει από τη στιγμή που δεν υπάρχει τρόπος να την επιβάλλει κάποιος. Δηλαδή η σύνδεση της διάλυσης της βουλής με την προκήρυξη εκλογών ήταν μια ικανή και αναγκαία συνθήκη, όπως φάνηκε από την πορεία της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας από το 1975 και μετά που ισχύει το υπάρχον σύνταγμα, για να επιτυγχάνονται συναινέσεις και να υπάρχει έστω και ελάχιστη υποχρεωτική συνεννόηση μεταξύ των (αστικών) πολιτικών δυνάμεων. Η εξάλειψη αυτού του όρου από το σύνταγμα οδήγησε στα αποτελέσματα που βλέπουμε σήμερα, να προτείνεται δηλαδή και να είναι δεδομένη η εκλογή του, ενός βαθιά κομματικού προσώπου, εντελώς συνδεδεμένου με τον πρωθυπουργό και με μια και μοναδική πολιτική παράταξη, αυτή της κυβέρνησης. Αυτό αυτονόητα σημαίνει τη διολίσθηση προς τη λογική της ιδιοκτησίας του κράτους και της κυβέρνησης, που διέπει κομμάτια της δεξιάς και το βλέπουμε όλο και περισσότερο. Κοντολογίς σημαίνει την επιστροφή προς προηγούμενες περιόδους της ιστορίας, όπου πχ στις δεκαετίες του 1950 και 1960, κυριαρχούσε με όρους ιδιοκτήτη η δεξιά, ενώ σε όλο το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα είχε επιβληθεί αποκλεισμός. Εν τέλει όλο αυτό σημαίνει ξεκάθαρα φαλκίδευση της ίδιας της δημοκρατίας και του θεσμού του προέδρου ως αρχηγού του κράτους. Ένας πρόεδρος που προέρχεται από την κυβερνώσα παράταξη και δεν έχει ευρεία διακομματική συναίνεση, εξ ορισμού δεν είναι ο αρχηγός όλων, αλλά ενός μόνο μέρους.
Καταλήγουμε λοιπόν ότι η συνταγματική αναθεώρηση που επινόησε και κινητοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήταν όχι απλώς αριστερή, αλλά εν τέλει κατέληξε να είναι αντιδραστική. Γιατί το έκανε; Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι μετά το 2015 ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του ήταν ιδιοκτησία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ηγεσίας της. Και όπως η ΕΕ κατέστρεψε μια πρώτη φορά την ελληνική δημοκρατία το 2011 με την επιβολή του Παπαδήμου ως πρωθυπουργού, έτσι και το 2018-2019, θέλησε να ξεφορτωθεί μια ενοχλητική διάταξη στο ελληνικό σύνταγμα, που οδήγησε το 2015 στο να πέσει η κυβέρνηση, να διακοπεί το μνημόνιο και να μπούμε σε μια άλλη διαπραγμάτευση που κατέληξε στο καλοκαίρι του 2015. Όλη αυτή η διαδικασία ήταν εξαιρετικά ενοχλητική για τις ευρωπαϊκές ελίτ, που δε μπορούσαν να δικαιολογήσουν στο εσωτερικό τους την παρατεταμένη αβεβαιότητα της ευρωζώνης που είχε να κάνει με την Ελλάδα. Η Ελλάδα ήταν μια μικρή χώρα και η κατάρρευση μιας τέτοιας μικρής χώρας χωρίς σημασία, απειλούσε τη σταθερότητα και την ευημερία του όλου. Και αυτό, που είναι βασισμένο στην αρχιτεκτονική του ίδιου του ευρωσυστήματος, δε μπορούσαν να το δικαιολογήσουν στα δικά τους ακροατήρια, το οποίο ποτέ δεν το είχαν κάνει γιατί ποτέ δε χρειάστηκε. Το ευρώ έτσι κι αλλιώς φτιάχτηκε με αδιαφανείς διαδικασίες και η κρίση χρέους της Ελλάδας ήταν η αποκάλυψη των δομικών αδυναμιών του. Και αυτό δεν άρεσε καθόλου στις ελίτ της Ευρώπης. Και με την προτεσταντική λογική που τις χαρακτηρίζει αποφάσισαν να ξεφορτωθούν τη διάταξη του ελληνικού συντάγματος που μπορούσε να ρίξει την κυβέρνηση, για να είναι σίγουρες ότι στο μέλλον δε θα είχαν αντίστοιχα προβλήματα. Το ότι με αυτόν τον τρόπο υπονομεύεται το ίδιο το πολίτευμα στην Ελλάδα, ούτε καν τους ενδιέφερε. Εξάλλου με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν ακόμα και σήμερα, όπως φάνηκε με την έξω από κάθε δημοκρατική διαδικασία ακύρωση των εκλογών στη Ρουμανία με γελοίες δικαιολογίες, που αναμενόμενα έχει οδηγήσει σε πολιτικό χάος. Και επειδή πάντα για να γίνει μια ραδιουργία απ' έξω, χρειάζεται συνεργασία από μέσα, ο Τσίπρας συνεργάστηκε και έκανε αυτή την αναθεώρηση για να αλλάξει ουσιαστικά ένα και μοναδικό άρθρο που είχε να κάνει με την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας.
https://www.facebook.com/antonis.sigala ... Me918GYaUl
ισραηλινοι.![[img]https://i.postimg.cc/h4Z5snc7/4737 ... .jpg[/img]](%5Bimg%5Dhttps%3A//i.postimg.cc/h4Z5snc7/473726842-1768484030659096-1082201145946475167-n-1.jpg%5B/img%5D){kind=link}