Chainis έγραψε: 06 Ιουν 2018, 12:35
Στην αλλαγή βάρδιας έπαιρνες πολλές ανάσες, έτρωγες, κοιμόσουν, κατουρούσες, τα πάντα όλα.
Γι'΄αυτό έγραψα κάπου ότι δεν ξέρουμε τις αντοχές τους και ο Χέλης απάντησε όοοοχι τις ξέρουμε πολύ καλά.
Άσε που μπορεί να άλλαζαν βάρδιες κάθε εξάωρο πχ και να ήταν όλα κομπλέ.
(και πως τα έκαναν όλα αυτά οι κωπηλάτες στις γαλέρες μέχρι πριν από 600 χρόνια;)
Η γαλέρα ταξίδευε συνήθως με το πανί (δύο ή τρία πανιά ανάλογα με τον τύπο) εάν προχωρούσε στην κατεύθυνση του αέρα, διαφορετικά προχωρούσε με τα κουπιά. Υπήρχαν δύο είδη κωπηλασίας : sensile, όπου κάθε κωπηλάτης κινούσε ένα κουπί 10 μέτρων, και scaloccio, όπου τρεις ή τέσσερις κωπηλάτες κινούσαν μαζί ένα δωδεκάμετρο κουπί. Συνήθως οι κωπηλάτες κωπηλατούσαν με το σύστημα του quartiere, τον εν τρίτον ή και οι μισοί κωπηλατούσαν εναλλακτικά για 90 περίπου λεπτά με αργό ρυθμό. Το άλλο το σύστημα, arrancata, ήταν μια κωπηλασία βραχύτερη και γρηγορότερη, συμπεριλάμβανε όλους τους κωπηλάτες, χρησιμοποιούνταν σε περίπτωση κινδύνου, αλλά δεν μπορούσε να διαρκέσει για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Η ταχύτητα μιας γαλέρας δεν ήταν σταθερή. Μπορούσε να φτάσει και τους12 κόμβους με αίσιο αέρα συχνά, με τα κουπιά όμως, δεν υπερέβαινε τους 3 κόμβους. Η μέση ταχύτητα στις μεγάλες αποστάσεις, σαν αυτής της Βενετίας-Γιάφας, μπορεί να υπολογιστεί στους 2-3 κόμβους.
http://kastrologos.blogspot.com/2015/05 ... st_11.html
2-3 κομβους, χιλια χρονια μετα, που οσο ναναι, καποια αναπτυξη θα ειχε η τεχνολογια.μεση ταχυτητα, με κουπια και αερα.
αν εχεις ορξη διαβασε και το υπολοιπο, και ισως καταλαβεις για τι συνθηκες ναυσιπλοιας μιλαμε.