Λεγεών έγραψε: 27 Οκτ 2019, 12:19
Alien666 έγραψε: 27 Οκτ 2019, 12:14
Λεγεών έγραψε: 27 Οκτ 2019, 12:10
Αλλά δεν βλέπω τις συνδέσεις με τους ίνσελς και τους μιγκιτάου.
Ούτε οι μιγκιτάου τις βλέπουν αυτές τις συνδέσεις.
Αφού το παρακολούθησες από την αρχή όπως είπες, δέχομαι ότι κάποιοι θέλησαν να δώσουν την ταινία στους ίνσελς/μιγκιτάου, αλλά που ακριβώς είναι οι συνδέσεις; Τι ιδιοποιούνται οι άνθρωποι αυτοί; Το struggle του Τζόκερ; Το ότι είναι μπάκουρας; Το ότι δεν τον κοιτάζει καμία; Το ότι έχει ψυχολογικά προβλήματα; Το ότι είναι φτωχός; Το ότι ο κόσμος εκεί έξω δεν του κάνει πίπες και του φέρεται σαν να είναι ένα τίποτα; Την κοινωνική/οικονομική ανισότητα;
Τα παραπάνω υπήρχαν, υπάρχουν, και θα υπάρχουν σε κάθε σχεδόν σημείο της ανθρώπινης ιστορίας.
Οι μοναδικοί και ατόφιοι ίνσελς/μιγκιτάου στην ταινία είναι τα σκατόπαιδα που του κλέβουν την πινακίδα, αλλά πολύ περισσότερο οι τρεις πιωμένοι και κακομαθημένοι αλήτες στο μετρό. Ο Τζόκερ εκείνη τη στιγμή παίρνει την εκδίκηση του απλού ανθρώπου που έχει όλα του τα προβλήματα, και έχει να αντιμετωπίσει και τον κάθε μαλάκα που νομίζει ότι ο κόσμος του ανήκει και του χρωστάει.
Συμφωνώ μαζί σου. Και για του λόγου το αληθές, σου παραθέτω το tweet που τα ξεκίνησε όλα (δεν είχε προβληθεί ακόμη η ταινία, μόνο το τρέηλερ).
Το tweet το ανέδειξε μία σεναριογράφος από κόμιξ άλλης εταιρίας (μου διαφεύγει η επωνυμία). Η τραγική ειρωνία είναι ότι το 2013 είχε κάνει η ίδια κάποια tweets που ισχυριζόταν ότι ο αγαπημένος της κακός είναι ο Τζόκερ.
Τι άλλαξε στο ενδιάμεσο; Κάποιοι λένε ότι χρηματίστικε από ανταγωνιστές.
Τελοσπάντων, μετά από αυτό το tweet, τα μεγάλα ΜΜΕ των ΗΠΑ χαρακτήρισαν το Τζόκερ ως "επικίνδυνη ταινία που μπορεί να επηρεάσει τους ίνσελς να πάρουν τα όπλα".
Οσο για εμένα, ο λόγος που τα παρακολουθώ αυτά από την αρχή, είναι ότι έχω διαπιστώσει πως τα ίδια γίνονται σε οποιαδήποτε ταινία κυκλοφορεί και δεν ανήκει σε θυγατρική της disney.
Στο Alita: Battle angel, σωρεία άρθρων λέγανε ότι η πρωταγωνίστρια ήταν σεξουαλικοποιημένη, ενώ στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, αυτή κυκλοφορούσε με ένα τζιν και ένα φούτερ.
Στις ταινίες του Ταραντίνο, ξαφνικά θυμήθηκαν ότι ο Ταραντίνο χρησιμοποιεί τις γυναίκες σαν διακοσμητικό στοιχείο, έχοντας ξεχάσει ότι σε πολλές από τις προηγούμενες ταινίες του (kill Bill, inglorious bastards) οι πρωταγωνίστριες ήταν γυναίκες.
Στη Wonder woman βγήκαν πολλά άρθρα από φεμινίστριες που λέγανε ότι η ταινία δεν είναι πραγματικά φεμινιστική γιατί η πρωταγωνίστρια "παραήταν σέξυ για τον σκοπό" και γιατί "δεν είχε τριχες στη μασχάλη".
Κάθε φορά που ενημερώνομαι ότι είναι στα σκαριά μια ταινία που δεν παράγεται από θυγατρική της disney, γκουγκλάρω να δω τι επίθεση δέχεται ΠΡΙΝ καν προβληθεί.
Εχει καταντήσει κλισέ πια.
Ζούμε σε ένα σύστημα.