ΟΥΤΙΣ έγραψε: 24 Οκτ 2019, 20:17
Σωστά όλα αυτά, αλλά και στην αρχαιότητ, η κεντρική Ελλάδα δεν ήταν τίποτα σπουδαίο σε πλούτο και αίγλη. Οι πόλεις της Μικράς Ασίας και της Κάτω Ιταλίας ήταν πολύ σημαντικότερες. Και βασικά πολυπληθέστερες.
Η Ελλάδα τις κέρδισε στο νήμα διότι συνέβησαν, κατά κάποιο, τρόπο δύο ιστορικά παράδοξα. Η ήττα της Περσικής αυτοκρατορίας στον Μαραθώνα για πρώτη φορά και η ανάδυση της Αθήνας.
Επιπλέον, το γεγονός ότι το νεοελληνικό κράτος ιδρύθηκε στα παλιά εδάφη της Αθήνας και της Πελοποννήσου οδήγησαν στην ανάδειξη της αρχαίας ιστορίας αυτών των περιοχών.
Φυσικά, η Ρωμανία στηρίχτηκε στην από αιώνες εξελληνισμένη Μικρά Ασία, η οποία της έδινε τεράστιο έμψυχο δυναμικό, πλούτο και στρατηγικό βάθος.
Δεν διαφωνούμε, συζήτηση κάνουμε. Η ιστορία δεν είναι γραμμική, ούτε μόνο άσπρη και μαύρη.
Σωστές οι επισημάνσεις σου ότι η Ελλάδα ξεπεράστηκε γρήγορα από τις αποικίες των πόλεων κρατών της, ωστόσο φρονώ ότι ο ελληνισμός ωφελήθηκε περισσότερο από τα εγχειρήματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όχι μόνο γιατί τον μετέφερε από την Αίγυπτο μέχρι την Ινδία, αλλά και γιατί φρόντισε να μεταδώσει μια ομογενοποιημένη πολιτιστική εκδοχή του (ελληνιστική έχει επικρατήσει να λέγεται, όχι ελληνική). Οι πόλεις κράτη είχαν πολλά κοινά πολιτιστικά στοιχεία αλλά και πολλές διαφορές (από πολιτικές, σε πολιτεύματα, σε νόμους, σε γλώσσα - μερικές διάλεκτοι δεν έμοιαζαν καν ελληνικές - ακόμα και σε θρησκεία). Οι διαφορές αυτές δεν ήταν ορατές εύκολα σε εξωτερικούς παρατηρητές βέβαια.
Φυσικά μετά τον Αλέξανδρο, το κέντρο βάρους της πολιτικής μετατοπίστηκε ανεπιστρεπτί, από τον ελλαδικό χώρο, αρχικά στην Ανατολική Μεσόγειο και μετά στην Δυτική με την ανάδυση της Ρώμης και της Καρχηδόνας.
Οι έλληνες βέβαια ήταν τυχεροί και όσον αφορά την ρωμαϊκή επιβολή στην Μεσόγειο, γιατί ήταν ο πρώτος αξιόλογος ξένος πολιτισμός που συνάντησαν οι ρωμαίοι (μέσω των πόλεων της Κάτω Ιταλίας), οπότε δανείστηκαν πολλά στοιχεία από αυτούς (κάπου είχα διαβάσει ότι ακόμα και το ρωμαϊκό αλφάβητο είναι βασισμένο στην κουμνιώτικη διάλεκτο που μιλούσαν οι κάτοικοι της αρχαίας Κύμης, η οποία περιελάμβανε και το δίγαμμα και το σάμπι). Αν η Ρώμη είχε ιδρυθεί στην Παλαιστίνη πχ. τα πράγματα μπορεί να ήταν τελείως διαφορετικά. Βέβαια, ο ελληνικός πολιτισμός είχε κατά πλειοψηφία ως κυρίαρχο θεμέλιο την ελεύθερη σκέψη και φρόνηση, οπότε εξ αυτού του λόγου ταιριάζει περισσότερο σε μικρές πολιτικές - δομές, αμυντικού χαρακτήρα, όπως οι πόλεις κράτη (περίπου το καθεστώς με το οποίο ξεκίνησε η Ρώμη). Περαιτέρω, η έκδοση του ελληνικού πολιτισμού που πρότειναν οι ρωμαίοι ήταν πιο πετυχημένη. Αυτός είναι ίσως και ο λόγος που οι Επίγονοι τα έκαναν μαντάρα, μαζί με την κλασσική ελληνική διχόνοια.
Σωστή και η επισήμανση για το νεοελληνικό κράτος. Ωραία και η χρησιμοποίηση του όρου Ρωμανία.
Γενικά φρονώ ότι το Βυζάντιο (πιθανώς η μακροβιότερη αυτοκρατορία στην ιστορία) απέδειξε σίγουρα ότι το βασικό στοιχείο για να επιβιώσεις είναι η προσαρμογή. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος βασίλεψε σε μια διαφορετική αυτοκρατορία από αυτή του Αρκαδίου ή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, και δεν αναφέρομαι μόνο στο μέγεθος ή στην χρονική απόσταση των >1000 ετών. Κάθε σπουδαίος αυτοκράτορας προσέθεσε κάτι: από την ενιαία θρησκεία του Μεγάλου Κωνσταντίνου (την οποία διαμόρφωσε ο ίδιος), στους ενιαίους νόμους του Ιουστινιανού (αν και το corpus juris civilis είναι κωδικοποίηση του ρωμαϊκού δικαίου), στην ενιαία γλώσσα του Ηρακλείου. Όταν το Βυζάντιο έπαψε να εξελίσσεται, ξεπεράστηκε και τότε μόνο παρήκμασε.
Για την ιστορία, μιας και είμαστε στο σωστό νήμα, το μεγαλύτερο επίτευγμα του Βουλγαροκτόνου δεν είναι η καθυπόταξη των Βουλγάρων, η επέκταση της αυτοκρατορίας ή το Αλληλέγγυο. Είναι μια εντελώς τυχαία απόφαση, το συνοικέσιο της αδελφή του Άννας Πορφυρογέννητης το οποίο μάλλον έκανε για πολιτικούς λόγους (για να βρει στρατό για να αντιμετωπίσει τις επαναστάσεις στα πρώτα χρόνια της βασιλείας του).
: 
