Αυτό, το "να αποφασισεις να συμφωνεις με κατι στο οποιο διαφωνεις" δεν είναι το μόνο που μπορείς να κάνεις φίλε BILLO. Μπορείς κάλλιστα να το ψάξεις, μήπως κάτι δεν καταλαβαίνεις σωστά στο θέμα τής κόλασης και είναι το πιο λογικό να μη το πιάνεις σωστά μιας και παραβλέπεις την κόλαση όπως την αναφέρει ο ίδιος ο Χριστός.BILLO έγραψε: 29 Ιούλ 2019, 18:39Σουβλιτσα εγω ξερω πως ο Πατερας Νεοφυτος ειναι ενας ανθρωπος της αγαπης και της λογικης. Εβγαλα αυτο το συμπερασμα απο πολλα βιντεο στα οποια τον ειδα. Δεν εχω αυτη την αποψη γιατι ειναι παπας και του τη χαριζω κατα καποιο τροπο, αλλα γιατι ειναι πραγματι ενας αξιολογος ανθρωπος. Δε θα ηθελες ας πουμε να με ρωτησεις τι αποψη εχω για τον Αμβροσιο Καλαβρυτων και εγω αντιστοιχα δε θα ηθελα να απαντησω.Σουβλίτσα έγραψε: 28 Ιούλ 2019, 19:06 @ BILLO
Πέραν του γενικού κανόνα οτι ούτε οι Άγιοι δεν είναι αλάθητοι- το οποίο σηκώνει μεγάλη κουβέντα σε τί και ποιά θέματα δεν είναι αλάθητοι, τέσπα-θα σταθώ σε κάποια σημεία του ποστ σου. Λες λοιπόν:Μπλέκεις τα επιστημονικά δεδομένα-τα οποία όπως και ο ίδιος επισημαίνεις παρακάτω και γνωρίζεις ο Άγιος τα εξέταζε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον-με τα πνευματικά. Δεν σημαίνει οτι αυτά που έβλεπε ο Άγιος επειδή δεν τα βλέπει η επιστήμη δεν υπάρχουν, ούτε καταργούν την επιστήμη αυτή καθεαυτή (μπορεί βέβαια η Χάρη του Θεού να καταργήσει οποιαδήποτε στιγμή το οποιοδήποτε επιστημονικό εύρυμα ή δεδομένο). Υπήρξαν φορές που ο Άγιος Πορφύριος πήγε παραπάνω από την επιστήμη και είμαι σίγουρη οτι γνωρίζεις περιπτώσεις.Για εμενα ο πατερ Πορφυριος ειναι ενας αγιος. Οποτε και βρισκομαι ειλικρινα σε δυσκολη θεση οταν τα λεγομενα καποιου Θεοφορου πατερα δεν ταιριαζουν με την αποψη που εχω εγω σχηματισει απο αυτα που εχω πληροφορηθει απο τους επιστημονες.
Και παρακάτω:Με όσα είπαμε παραπάνω, με αυτήν την λογική, γιατί πρέπει αναγκαστικά η επιστήμη να είναι σε θέση να διακρίνει την ψυχοπνευματική κατάσταση του εμβρύου και πώς αυτή αναπτύσσεται και επηρεάζεται όταν η επιστήμη δεν έχει σε τίποτα να κάνει με πνευματικές καταστάσεις?Ο Γεροντας Πορφυριος ηταν ενας ανθρωπος πολυ φιλος της επιστημης και πολυ καλος φιλος της ιατρικης. Αυτο γι αυτους που γνωριζουμε το ιστορικο του ειναι γνωστο. Παρ ολα αυτα δεν υπαρχουν οι παραμικρες ενδειξεις απ οσο ξερουμε οτι μια σεξουαλικη συμπεριφορα της μητερας περναει κατα καποιο τροπο στο παιδι σε βαθμο τετοιο που να του αλλαξει τον του σεξουαλικο προσανατολισμο
Μήπως η επιστήμη έχει τίποτα ενδείξεις για αναστημένα σώματα ωστε να αμφισβητήσει κάποιος πιστός την Ανάσταση επειδή για την επιστήμη απλώς δεν τίθεται θέμα?
Ή έχει η επιστήμη ενδείξεις για θέματα πχ δαιμονισμού όπου ένας επιστήμονας, που δεν αποδέχεται τον πνευματικό κόσμο, θα μιλήσει οπωσδήποτε για σχιζοφρένεια, ψύχωση και δεν θα είναι ίσως σε θέση καν να διακρίνει με επιστημονικά δεδομένα την μία κατάσταση από την άλλη?
Ο Άγιος Πορφύριος είχε πει οτι ο άνθρωπος "κουβαλά αιώνες μέσα του", και δεν το είχε πει σαν μια ρομαντική τοποθέτηση, νομίζω καταλαβαίνεις.
Όπως υπάρχουν κληρονομικές ασθένειες ή ταλέντα, ενδεχομένως υπάρχουν αντίστοιχα πνευματικές ασθένειες και χαρίσματα.
Το πώς γίνεται αυτό ή σε ποιές περιπτώσεις και πώς και σε τί βαθμό, εμείς δεν είμαστε ικανοί και άξιοι να διακρίνουμε, ένας Άγιος όπως ο Άγιος Πορφύριος εγώ λέω πως είναι.
Ούτε για το συγκεκριμένο θέμα, εμείς και η επιστήμη έχουμε αντιληφθεί όσα "διαδραματίζονται" κατα την σεξουαλική επαφή, ενέργειες που ανταλάσσονται (για να χρησιμοποιήσω όρους τους σειρμού αν και δεν είναι μάλλον το πλέον ωφέλιμο) και λοιπά.
Εφόσον είσαι πιστός Χριστιανός, θα σου επισημάνω και κάτι άλλο: Η Παναγία, όπως λένε οι Πατέρες, είναι το καθαρότερο πλάσμα που υπήρξε ποτέ σε αυτόν τον κόσμο και ο κόσμος όπως περιγράφουν και εκκλησιαστικοί ποιητές, εργαζόταν ουτως ώστε να έλθει η Παναγία για να σαρκωθεί ο Λόγος. Εαν σκεφθείς αυτό και το γενεαλογικό δένδρο που η ίδια η Καινή Διαθήκη δίνει για την Παναγία, μπορεί να πάει κάπου το μυαλό σου.
Όλοι οι "μεγάλοι" άνδρες στην Π.Διαθήκη σημειώνεται οτι προήλθαν από γονείς ιδιαιτέρως ευλαβείς και καθαρούς στο πνεύμα και το σώμα (βλέπε πχ πρόδρομο Ιωάννη)
'Αλλωστε, ο ψαλμός λέει ήδη εδώ και αιώνες κάτι συγκλονιστικό:
"εν αμαρτίαις συνελήφθην και εν ανομίαις εκύσησέ με η μήτηρ μου"
Με όλα τα παραπάνω, θέλω να πω οτι δεν υπάρχει επιχειρηματολογία για το συγκεκριμένο θέμα που να μπορεί κάποιος-πιστός όχι άθεος-να απορρίψει το τί είδε και τί δεν είδε ο Άγιος. Διαφωνία με έναν Άγιο γνώμη μου είναι οτι εσύ κι εγώ δεν μπορούμε να έχουμε. Να δηλώνουμε την έκπληξή μας επειδή δεν κατανοούμε ή μπερδευόμαστε, ναι.
Εαν πάλι θεωρείς οτι ο Μητροπολίτης Νεόφυτος δεν μετέφερε ακριβώς αυτά που του είπαν οι Άγιοι, αυτό είναι άλλο θέμα. Εαν έχει υποπέσει σε σφάλμα δεν γνωρίζω. Προσωπικά πιστεύω οτι μάλλον δεν είπε κάτι δικό του αλλά μετέφερε σωστά στο συγκεκριμένο. Και ο ίδιος σε ομιλία του που έχω ακούσει έχει επισημάνει οτι οι άγιοι γέροντες που γνώρισε του έλεγαν οτι θα λες ό,τι ακούς και δεν θα λες τα δικά σου.
Πρέπει να ομολογήσω επιπλέον, οτι οι ομιλίες του πατρός Νεόφυτου και για τους αγίους που γνώρισε και για πνευματικά θέματα είναι πολύ δυνατές και ωφέλιμες (έχει και χιούμορ ο πατέρας και βοηθά γιατί μιλάει για βαρειά πράγματα) . Και δική μου- και άλλων από ό,τι καταλαβαίνω- γνώμη είναι οτι ο λόγος του στηρίζει. Και ίσως, επειδή στηρίζει ΠΟΛΥ, σε κάποιον (καταλαβαίνεις) να μην αρέσει καθόλου.
Επίσης να επισημάνω οτι έχει πει για αυτά συγκεκριμένα τα θέματα τα σεξουαλικά οτι έχει δωθεί προτροπή άνωθεν (εκ Θεού) οι ιερείς ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ. Και χαριτολόγησε λέγοντας "κι εγώ, από συμφέρον μου μιλώ". Προσωπικά πιστεύω πως ό,τι είπε το είπε με απόλυτη συνείδηση και κατα συνείδηση όταν στις ημέρες μας ολόκληρη η κοινωνία τραβά έναν δρόμο τελείως άγνωστο μέχρι τα όσα είχαμε ζήσει, οι δικές μας γεννιές τουλάχιστον, μέχρι τώρα.
Και τέλος, για να μην φανεί οτι ο-οποιοσδήποτε-μητροπολίτης είναι ο ταλιμπάν και ο κολλλημένος, κανείς από τους Αγίους δεν αμνήστευσε το θέμα της ομοφυλοφιλίας και τα λοιπά σεξουαλικά. Ιδιαιτέρως τόνιζαν δε την ανάγκη για αγιασμένους γονείς στην οικογένεια.
Βρήκε ο "κόσμος" όμως τώρα να πετροβολήσει και να κάνει βάιραλ τους ιερείς και την θρησκεία μέσα απο το πρόσωπο του Μητροπολίτη, λες και η Εκκλησία δεν έχει αιώνες τώρα θέσεις συγκεκριμένες επι αυτών των θεμάτων. Λες και οι Πατέρες δεν έχουν επισημάνει τους πνευματικούς κινδύνους που προκύπτουν μέσα από τις ερωτικές σχέσεις των ανθρώπων, μας πείραξε γιατί ο π.Νεόφυτος βγήκε και τα είπε πιο χύμα. Όχι απλά δηλαδή τα είπε χύμα, έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά για να πληροφορήσει τον σύγχρονο άνθρωπο μέσα από τους λόγους και τις αποκαλύψεις συγχρόνων αγίων για θέματα που η Εκκλησία μιλά από αρχής.-
Έχει πολύ σθένος ο πατέρας Νεόφυτος που βγαίνει και μιλά με τον τρόπο που μιλά ΣΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΑΣ και ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ όσα έζησε και άκουσε από ΑΓΙΟΥΣ. Ας μην το ξεχνάμε αυτό και θυμόμαστε τί καλός και πράος που ήταν ο Άγιος Πορφύριος όταν πέρνουμε ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΑ αποσπάσματα απο τους λόγους του που μας αναπαύουν.
Για το άλλο γελοίο του θέματος στο οποίο έγινε παρανόηση είναι οτι ο πατέρας Νεόφυτος δεν υποστήριξε οτι το συγκεκριμένο γεγονός είναι η απόλυτη αιτία που κάποιος θα έχει ομοφυλόφιλες τάσεις, είπε οτι υπάρχει επηρεασμός χωρίς οπωσδήποτε να εξαιρεί και άλλα αίτια και παράγοντες που οδηγούν στο ομοφυλόφυλο σεξ.
Τί να κάνουμε, δεν είναι απαραίτητο σε ό,τι λέει η Ψυχολογία να συμφωνεί απαραιτήτως και η Εκκλησία με τους Αγίους BILLO μου.
Η μαλλον θα πω κατι, εαν επρεπε να υπολογιζω τα λογια του Αμβροσιου συμφωνα με τον ιερατικο βαθμο που κατεχει, θα ημουν για κλαματα οπως ειναι και ο ιδιος σαν ανθρωπος. Το μονο που του αναγνωριζω ειναι οτι ειναι ιερεας οποτε μπορει αξιως και ιερουργει, τιποτα αλλο.
Το θεμα των αγιων ομως ειναι οπωσδηποτε αλλη περιπτωση, δεν ειναι απλα καλοι και αξιολογοι ανθρωποι αλλα σκληροι ασκητες που εφτασαν σε αλλες γνωσεις και αλλες δυνατοτητες απο εμας.
Υπηρξα για αρκετα χρονια αγνωστικιστης και πολεμιος της εκκλησιας του Χριστου. Οταν πρωτοαρχισα να γραφω στα φορουμ, εγραφα επιθετικα απεναντι στους πιστους και την εκκλησια τους. Εφυγα απο την πιστη γιατι δεν μπορουσε να χωρεσει το μυαλο μου ενα πραγμα, πως ειναι δυνατον να υπαρχει η κολαση για την οποια μιλαει η εκκλησια ενω το συμπαν ειναι κατασκευασμενο απο εναν Θεο της τελειοτητας και της αγαπης. Γι εμενα αυτος ο Θεος ηταν ενας παρανοικος μισανθρωπος, πραγμα που σημαινει οτι ηταν ενα ψεμα. Κατι που δεν μπορουσε να δεχτει το μυαλο μου σαν λογικο μου ηταν αδυνατο να το αγνοησω. Οταν υποτασσεσαι αυτοβουλως σε κατι που θεωρεις αναμφιβολα παραλογο εχεις κανει ενα μεγαλο και θεαματικο πρωτο βημα προς την απολυτη καταστροφη της προσωπικοτητας σου. Ειναι τοσο σοβαρο! Αυτο δε σημαινει οτι ειχα δικιο, αυτο σημαινει οτι καλο ειναι να σεβεται ο ανθρωπος το μυαλο του γιατι εαν δεν το σεβεται θα τον αφησει εντελως και θα γινει αφρονας και αυτο δεν εχει να κανει με την ταπεινωση, εχει να κανει με την ειλικρινεια ως προς τον εαυτο μας. Ειναι μεγαλο θεμα αλλα με μια κουβεντα συμβαινει το εξης, δεν μπορεις να αποφασισεις να συμφωνεις με κατι στο οποιο διαφωνεις. Δεν ειναι στο χερι σου. Το μονο που ειναι στο χερι ειναι να αρχισεις να λες ψεματα στον εαυτο σου οτι δηθεν συμφωνεις και αυτο μονο κακο μπορει να σου κανει.
Είναι αλήθεια πως όταν προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου να πιστέψει για πράγμα που δεν πείθεσαι "κόλαση" να βλαφτεί η κρίση σου ίσως και να σαλευτεί η διάνοιά σου. Εδώ όμως υπάρχει ένας παράγοντας που δεν αναφέρεις και είναι βασικός για να κατανοηθεί το αν υπάρχει κόλαση-πλήρη απομάκρυνση από τον Θεό.
Ένας τέλειος Θεός δεν είναι τέλειος μόνο ως προς την αγάπη και την παγγνωσία τα οποία μόνα αναφέρεις σαν τελειότητά Του. Θα έπρεπε να είναι τέλειος και ως προς τις άλλες Του ιδιότητες όπως είναι η δικαιοσύνη στην οποία μάλιστα αναφέρεται και η τελική κρίση από τον Ίδιο, όπως και την ελευθερία που έχει αποδόσει στα λογικά κτίσματα.
Αν λάμβανες κι αυτές τις ιδιότητα υπ' όψιν δε θα χρειαζόταν καθόλου να βιάσεις τη διάνοιά σου για να πιστέψεις στα λόγια Του. Ότι υπάρχει κρίση άρα και απομάκρυνση από κοντά Του. Ότι ο καθένας θα πάει εκεί που ελεύθερα διάλεξε από αυτή τη ζωή.
Αυτό είναι η κόλαση και όχι χύτρες, φωτιές κττ. Έχει να κάνει με την ελεύθερη επιλογή τού ανθρώπου. Αν θέλει ή όχι να ζει μαζί Του στην αιωνότητα.
Δέχεσαι όμως ότι ο Χριστός είναι ο ένσαρκος Λόγος τού θεού δια τού οποίου δημιουργήθηκε όλος ο υλικός και ο πνευματικός Κόσμος.Λενε καποιοι Αγιοι Πατερες. Ο Αγιος Ιωαννης βαπτιστης θα παρει τη θεση του Εωσφορου σαν αρχηγος των αγγελικων ταγματων. Ο Εωσφορος θεωρειται οτι ηταν ο αρχηγος ενος ταγματος που αφορουσε ολη την δημιουργια, δηλαδη ολο το Συμπαν.
Λεει το μυαλο μου. Ο οντως Αγιος Ιωαννης ο Προδρομος, καλειται να παρει τη θεση μιας οντοτητας που ειχε εξουσια και επιρροη σε ολοκληρο το συμπαν.
Στο συμπαν....
Με τα 100 δισεκατομμυρια Γαλαξιες....
Με τα δισεκατομυρια αστρα ο καθενας....
Με τους πανω κατω δεκα πλανητες το καθε αστρο....
ο Αγιος Ιωαννης....
απο τον ασημαντο πλανητη Γη...
Δεν το δεχομαι.
Μα θα μου πει καποιος δεν υπαρχει πουθενα αλλου ζωη στο συμπαν.
Στο συμπαν....
Με τα 100 και πλεον δισεκατομμυρια Γαλαξιες....
Με τα δισεκατομυρια αστρα ο καθενας....
Με τους πανω κατω δεκα πλανητες το καθε αστρο....
Ειναι μονο η Γη ο ενας πλανητης που φιλοξενει ζωη, στους 1,000,000,000,000,000,000,000,000 πλανητες του γνωστου συμπαντος.
Οχι. Δεν το δεχομαι.
Τον Τίμιο Πρόδρομα η Σουβλίτσα τον ανέφερε για να επιβεβαιώσει την καθαρότητα τού βίου των γονέων του όπως και των γονέων τής Παναγίας, που ο Άγιος Νικόλας Καβάσιλας μίλησε για το ότι όλη η κτίση περίμενε να γεννηθεί το σκεύος που θα δεχόταν την ενσάρκωση τού Μεσσία για την επιστροφή τού ανθρώπου στην "πρώτη κατοικία".
"Γαλ. 4,4 ὅτε δέ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός".
Αυτό το Άγιο "σκεύος" που καταγόταν από Άγιους γονείς που γεννήθηκε όταν έφτασε το πλήρωμα τού χρόνου. Νομίζω οτι τα έφερε η Σουβλίτσα για να δείξει το τι καλό προκύπτει από μια σωστή διαπαιδαγώγηση συναρμοζόμενη με την καθαρότητα τού βίου των γονέων.
Αυτή η άποψη που δε σε πείθει, πράγματι ακούγεται ότι ο Τίμιος Πρόδρομος θα πάρει τη θέση τού εκπεσόντος Εωσφόρου (όχι τού πλανήτη Αφροδίτη που βρίσκεται ακόμα στη θέση της στο στερέωμα) ή αλλιώς, ότι οι Μοναχοί θα αναπληρώσουν το εκπεσσών τάγμα του.
Πρόκειται για μια παράδοση που διαδίδεται μεταξύ των Μοναχών, για να στηρίζονται στον δύσκολο αγώνα τους, της αποταγής και αυτό νομίζω το διαδίδουν οι γηραιότεροι όταν βλέπουν τους νεότερους να ατονούν ή να απελπίζονται στις αρχές τού αγώνα τους. Τους δίνουν ελπίδα με μια τέτοια ενθάρρυνση.
Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για πεποίθηση των Μοναχών:
Spoiler
Πόσο εὐτυχισμένοι πρέπει νὰ εἶναι πραγματικά, οἱ συνεπεῖς πρὸς τὶς ὑποσχέσεις τους μοναχοί, ἀφοῦ ἡ ἀφιέρωσις τοῦ ἑαυτοῦ τους στὸν Θεό, θὰ τοὺς καταστήσει μετόχους τῆς οὐρανίου Βασιλείας Του.
Ῥώτησα τὸν φίλο μου:
-Γιατί, πάτερ Εὐθύμιε, τὸ σχῆμα τοῦ μοναχοῦ λέγεται ἀγγελικόν;
-Γιατὶ, οἱ μοναχοὶ ποὺ θὰ φανοῦν συνεπεῖς πρὸς τὰς ὑποσχέσεις των ἀπένατι τοῦ Θεοῦ, τὶς ὁποῖες θὰ ἀκούσεις τώρα, θὰ ἀντικαταστήσουν τὸ ἐκπεσὸν τάγμα τοῦ Ἑωσφόρου, ἀλλὰ καὶ γιατὶ ἡ ζωὴ τοῦ μοναχοῦ εἶναι ἀγγελική.
Ἐδῶ, θὰ μοῦ ἐπιτρέψεις ἀγαπητέ μου, νὰ σοῦ ἀναπτύξω μὲ λίγα λόγια τὸ βασικὸ νόημα τοῦ μοναχισμοῦ καὶ τὴν νέα ζωὴ ποὺ θὰ ἀντιμετωπίσει ὁ νεοκαρὴς μοναχός.
Ὁ μοναχισμὸς εἶναι τὸ ἀνώτατον σύστημα βίου πνευματικοῦ, τὸ ὁποῖον διαθέτει τέτοια δραστικὰ μέσα ποὺ ἔχουν ἄμεσον ἐπίδρασιν ἐπὶ τῆς ψυχῆς, ὥστε μὲ τὴν εὐδιάκριτον καὶ προσεκτικὴν χρησιμοποίησίν των, νὰ εἶναι ἱκανὰ ὅπως ἀπαλλάξουν τὴν ψυχὴν ἀπὸ τὰ διάφορα σωματικὰ καὶ ψυχικὰ πάθη ποὺ τὴν μαστίζουν, νὰ τὴν καθαρίσουν καὶ νὰ τὴν καταστήσουν δοχεῖον κατάλληλον πρὸς ἐγκατοίκησιν τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Αὐτὰ τὰ μέσα παρέχονται πλούσια ἀπὸ τὸ μοναχικὸ πολίτευμα, μερικὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι ἡ φυγὴ τοῦ κόσμου ἢ ξενητεία, ἡ ἀκτημοσύνη, ἡ παρθενία, ἡ ὑποταγή, ἡ ὁποία λέγεται καὶ μητέρα τῆς θεομιμήτου ταπεινώσεως, ἡ ὁποία εἶναι τὸ θεμέλιον τῶν ἀρετῶν καὶ πολλὰ ἄλλα.
Ὁ μοναχισμὸς λοιπόν, θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι εἶναι ἡ ἀριστοκρατία τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀπὸ ἀπόψεως πνευματικοῦ ὕψους καὶ βαθμῖδος ἀρετῆς, ἢ ἡ χριστιανικὴ τελειότης.
Στηρίζεται εἰς τὰ ἴδια λόγια τοῦ Κυρίου ἡμῶν:
α) εἰ θέλεις τέλειας γενέσθαι, πώλησον τὰ ὑπάρχοντα, δὰς πτωχοῖς καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι, καί·
β) ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθε ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθήτω μοι.
Οἱ πρόδρομοι τοῦ μοναχισμοῦ εἶναι ὁ Προφήτης Ἠλίας καὶ ὁ Τίμιος Πρόδρομος, μετέπειτα δὲ οἱ ἐν Αἰγύπτῳ ἀναχωρηταί, ἀπὸ τῶν ὁποίων καὶ παρελήφθη τὸ μοναχικὸν ἰδεῶδες καὶ ὀργανώθηκε τὸ μοναχικὸ πολίτευμα, ἀπὸ τοὺς μεγάλους Ὁσίους Πατέρας, Ἀντώνιον, Παχώμιον, Εὐθύμιον, Σᾶββαν καὶ λοιπούς. Δὲν πρέπει λοιπὸν νὰ μᾶς διαφεύγει, ὅτι ὁ μοναχισμὸς εἶναι ἡ «φρουρὰ» τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ «σωστικὴ κιβωτὸς» τῶν ἱερῶν θεσμῶν αὐτῆς, ἀνέκαθεν δὲ καὶ ἁπλοὶ ἀκόμα μοναχοὶ ἀγωνίστηκαν πρὸς διάσωσιν αὐτῆς ταύτης τῆς Ὀρθοδόξου ὑποστάσεώς Της καὶ ὅτι τὰ πλέον ἐκλεκτότερα αὐτῆς στελέχη τὰ ὁποῖα τὴν ἐκλέησαν, προήρχοντο ἀπὸ τὰς τάξεις τοῦ μοναχισμοῦ.
Μὲ ὅλα λοιπὸν αὐτά, τὰ πλούσια πνευματικὰ μέσα ἐφοδιασμένος καὶ ὁ εὐτυχὴς αὐτὸς νεοκαρὴς μοναχὸς τῶν Καυσοκαλυβίων, θὰ προχωρήσει εἰς τὸν πνευματικὸν ἀγῶνα τῆς μοναχικῆς ζωῆς τὴν ὁποίαν ὑποσχέθηκε εἰς τὸν Χριστὸν νὰ διαφυλάξει ἀμόλυντον μέχρι τελευταίας του ἀναπνοῆς.
Σύμφωνα λοιπόν, μὲ τὶς ὑποσχέσεις ποὺ ἔδωσε καὶ γιὰ νὰ ἀνταπροκριθῆ μὲ συνέπεια πρὸς τὴν νέα του ζωή, πρέπει νὰ ἔχει πάντοτε ὑπ᾿ ὄψιν του τὴν βασικὴν ἀρχὴν τῆς «ἀπαρνήσεως τοῦ ἑαυτοῦ του».
http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/t ... athona.htm
Ῥώτησα τὸν φίλο μου:
-Γιατί, πάτερ Εὐθύμιε, τὸ σχῆμα τοῦ μοναχοῦ λέγεται ἀγγελικόν;
-Γιατὶ, οἱ μοναχοὶ ποὺ θὰ φανοῦν συνεπεῖς πρὸς τὰς ὑποσχέσεις των ἀπένατι τοῦ Θεοῦ, τὶς ὁποῖες θὰ ἀκούσεις τώρα, θὰ ἀντικαταστήσουν τὸ ἐκπεσὸν τάγμα τοῦ Ἑωσφόρου, ἀλλὰ καὶ γιατὶ ἡ ζωὴ τοῦ μοναχοῦ εἶναι ἀγγελική.
Ἐδῶ, θὰ μοῦ ἐπιτρέψεις ἀγαπητέ μου, νὰ σοῦ ἀναπτύξω μὲ λίγα λόγια τὸ βασικὸ νόημα τοῦ μοναχισμοῦ καὶ τὴν νέα ζωὴ ποὺ θὰ ἀντιμετωπίσει ὁ νεοκαρὴς μοναχός.
Ὁ μοναχισμὸς εἶναι τὸ ἀνώτατον σύστημα βίου πνευματικοῦ, τὸ ὁποῖον διαθέτει τέτοια δραστικὰ μέσα ποὺ ἔχουν ἄμεσον ἐπίδρασιν ἐπὶ τῆς ψυχῆς, ὥστε μὲ τὴν εὐδιάκριτον καὶ προσεκτικὴν χρησιμοποίησίν των, νὰ εἶναι ἱκανὰ ὅπως ἀπαλλάξουν τὴν ψυχὴν ἀπὸ τὰ διάφορα σωματικὰ καὶ ψυχικὰ πάθη ποὺ τὴν μαστίζουν, νὰ τὴν καθαρίσουν καὶ νὰ τὴν καταστήσουν δοχεῖον κατάλληλον πρὸς ἐγκατοίκησιν τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Αὐτὰ τὰ μέσα παρέχονται πλούσια ἀπὸ τὸ μοναχικὸ πολίτευμα, μερικὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι ἡ φυγὴ τοῦ κόσμου ἢ ξενητεία, ἡ ἀκτημοσύνη, ἡ παρθενία, ἡ ὑποταγή, ἡ ὁποία λέγεται καὶ μητέρα τῆς θεομιμήτου ταπεινώσεως, ἡ ὁποία εἶναι τὸ θεμέλιον τῶν ἀρετῶν καὶ πολλὰ ἄλλα.
Ὁ μοναχισμὸς λοιπόν, θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι εἶναι ἡ ἀριστοκρατία τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀπὸ ἀπόψεως πνευματικοῦ ὕψους καὶ βαθμῖδος ἀρετῆς, ἢ ἡ χριστιανικὴ τελειότης.
Στηρίζεται εἰς τὰ ἴδια λόγια τοῦ Κυρίου ἡμῶν:
α) εἰ θέλεις τέλειας γενέσθαι, πώλησον τὰ ὑπάρχοντα, δὰς πτωχοῖς καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι, καί·
β) ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθε ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθήτω μοι.
Οἱ πρόδρομοι τοῦ μοναχισμοῦ εἶναι ὁ Προφήτης Ἠλίας καὶ ὁ Τίμιος Πρόδρομος, μετέπειτα δὲ οἱ ἐν Αἰγύπτῳ ἀναχωρηταί, ἀπὸ τῶν ὁποίων καὶ παρελήφθη τὸ μοναχικὸν ἰδεῶδες καὶ ὀργανώθηκε τὸ μοναχικὸ πολίτευμα, ἀπὸ τοὺς μεγάλους Ὁσίους Πατέρας, Ἀντώνιον, Παχώμιον, Εὐθύμιον, Σᾶββαν καὶ λοιπούς. Δὲν πρέπει λοιπὸν νὰ μᾶς διαφεύγει, ὅτι ὁ μοναχισμὸς εἶναι ἡ «φρουρὰ» τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ «σωστικὴ κιβωτὸς» τῶν ἱερῶν θεσμῶν αὐτῆς, ἀνέκαθεν δὲ καὶ ἁπλοὶ ἀκόμα μοναχοὶ ἀγωνίστηκαν πρὸς διάσωσιν αὐτῆς ταύτης τῆς Ὀρθοδόξου ὑποστάσεώς Της καὶ ὅτι τὰ πλέον ἐκλεκτότερα αὐτῆς στελέχη τὰ ὁποῖα τὴν ἐκλέησαν, προήρχοντο ἀπὸ τὰς τάξεις τοῦ μοναχισμοῦ.
Μὲ ὅλα λοιπὸν αὐτά, τὰ πλούσια πνευματικὰ μέσα ἐφοδιασμένος καὶ ὁ εὐτυχὴς αὐτὸς νεοκαρὴς μοναχὸς τῶν Καυσοκαλυβίων, θὰ προχωρήσει εἰς τὸν πνευματικὸν ἀγῶνα τῆς μοναχικῆς ζωῆς τὴν ὁποίαν ὑποσχέθηκε εἰς τὸν Χριστὸν νὰ διαφυλάξει ἀμόλυντον μέχρι τελευταίας του ἀναπνοῆς.
Σύμφωνα λοιπόν, μὲ τὶς ὑποσχέσεις ποὺ ἔδωσε καὶ γιὰ νὰ ἀνταπροκριθῆ μὲ συνέπεια πρὸς τὴν νέα του ζωή, πρέπει νὰ ἔχει πάντοτε ὑπ᾿ ὄψιν του τὴν βασικὴν ἀρχὴν τῆς «ἀπαρνήσεως τοῦ ἑαυτοῦ του».
http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/t ... athona.htm
Δεν είναι μεμπτό αυτό αν γνωρίζεις το σκοπό για τον οποίο χρησιμοποιήθηκε ως στηριγμός ή και πεποίθηση αν θες μεταξύ των Μοναχών. Το "επιβλαβές" είναι που βγήκε έξω από τα Μοναχικά όρια και επικράτησε ως διδαχή για το Χριστεπώνυμο πλήρωμα τής Εκκλησίας.
Απλά είναι μια παράδοση η οποία έχει συγκεκριμένο λόγο ύπαρξης και δε βλέπω το λόγο που έδωσες τέτοια έμφαση με σκέψεις επί σκέψεων στην ύπαρξή της φίλε BILLO.
Αυτή είναι η σημασία γι' αυτό που βιάζει τη λογική σου που ούτως ή άλλως καθόλου δε σου ζητείται να αποδεχθείς.
Ούτε ο Θεός ούτε κανένας δεν πρόκειται να σε μεμφθεί για μια τέτοια δυσπιστία.
Αυτό που θέλει προσοχή εδώ, είναι μήπως με την ίδια λογική υπάρξει δυσπιστία και για την ενσάρκωση τού Θεού Λόγου ο οποίος δημιούργησε το σύμπαν, τον υλικό και τον πνευματικό Κόσμο, διότι σιγα-σιγά θα αποδομηθεί το οικοδόμημα της Πίστης που άρχισε να κτίζεται μέσα σου, όπου ερχόμενος από αγνωστικιστικές πεποιθήσεις επιστρέψεις πάλι εκεί.
Σε κάθε περίπτωση μια τέτοια δυσπιστία για τον Χριστό, αν συμβεί, αρνείται το σύμβολο τής Πίστης μας και είναι δογματικό σφάλμα, άρα είναι πολύ σοβαρό και θέλει πολύ προσοχή φίλε BILLO.
Για το αν δυσπιστείς ότι άνθρωποι θα αντικαταστήσουν το εκπεσσών τάγμα τού Εωσφόρου, δεν υπάρχει έλεγχος από πουθενά για κάτι τέτοιο.
Το αν ο Εωσφόρος (Διάβολος) εξουσιάζει τούς Γαλαξίες;Αυτο λεει το μυαλο μου. Μπορει τωρα οι πατερες που οντως ηταν και αυτοι Αγιοι να μιλανε κατ οικονομια, μπορει να λεν αυτα που χρειαζεται να ακουσει ο ανθρωπος, μπορει ο Εωσφορος να ειναι μια οντοτητα που αφορα το δικο μας ηλιακο συστημα και να αναφεροντε ετσι γιατι σαν ανθρωποτητα τοτε δεν μας αφορουσε τι γινεται παρακατω. Μπορει, μπορει, μπορει. Να ισχυει ομως αυτο καθ αυτο οπως το διαβασα, δεν το δεχομαι που το κεφαλι μου να βαραω στον τοιχο. Δεν γινεται. Δεν μπορω.
Μπορω να πω ψεματα στον εαυτο μου ομως οτι το δεχομαι. Αυτο ομως δε θα το κανω.
Υπαρχουν δηλαδη πραγματα που η επιστημη δεν εχει λογο, οπως ο Εωσφορος και το αν υπαρχει, υπαρχουν και πραγματα που η επιστημη εχει λογο οπως το πληθος των πλανητων, εκει υπαρχει για εμενα απαγορευτικο στο να δεχτω κατι οπως το παραπανω.
Δε θα δεχόμουν μια τέτοια άποψη, πόσο μάλλον να τους εξουσιάζει ο Τίμιος Πρόδρομος μετά τη συντέλεια τών αιώνων που κατά τα λόγια τού Χριστού αυτά θα παρέλθουν.
Ματθ. 24,35 ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι.
Β Πε. 3,10 Ἥξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾖ οὐρανοὶ ῥοιζηδὸν παρελεύσονται, στοιχεῖα δὲ καυσούμενα λυθήσονται, καὶ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται.
Φίλε BILLO δε νομίζω να έχει σχέση με το Σύμπαν που θα παρέλθει (κατά τον Χριστό και το Ευαγγέλιο) αυτό που άκουσες για τον Τίμιο Πρόδρομο.
Μη μπερδεύεσαι χωρίς λόγο διότι έχει να κάνει μ' αυτό που σου είπα πιο πάνω που αναφέρεται για συγκεκριμένη περίπτωση και δεν είναι υποχρεωτικό να το πιστέψει κάποιος, πόσο μάλλον να μπει σε ένα τέτοιο δεδαλώδη συλογισμό.
Εκεί οδηγεί η μη ορθή κατανόηση τέτοιων θεμάτων αδελφέ.
Τον Ν' ψαλμό, λένε οι ερμηνευτές, τον έγραψε ο Δαυίδ μετά την πτώση του με τη Βηρσαβεέ και το φόνο τού Ουρία.Εγω ξαναβρηκα το Θεο οταν ο Θεος μου εδειξε με τον δικο Του τροπο, οτι υπαρχει και οτι αγαπαει απεριοριστα ολα τα πλασματα Του.
Εκει μου λυθηκε και η απορια περι κολασης. Οτι και να ειναι μετα απο αυτη τη ζωη, μας αγαπαει τοσο πολυ ο Θεος που δεν υπαρχει περιπτωση να εχει αυτος λαθος, εχουμε σιγουρα εμεις λαθος. Εδω συμφωνησε προθυμα και το μυαλο μου. Αυτη ειναι και η αφετηρια για την αναγεννημενη πιστη μου. Η αγαπη του Θεου ειναι τοσο μεγαλη σε σχεση με τη δικη μας μικροτητα που δεν εχω κανενα προβλημα να παω στον πνευματικο και να πω εγω πατερ μου ειμαι ενας αμαρτωλος, ειμαι ενα καθικι. Σε διαφορετικη περιπτωση θα ελεγα γιατι να παω σε αυτον τον τυχαρπαστο και στον Θεο του, να ριξω τα μουτρα μου, εγω εχω αξια, την προσωπικη αξια που θα καταλαβαινα, αυτη που εν πασει περιπτωση θα μου αναγνωριζα. Να την αποποιηθω μπροστα σε εναν παπα και ενα Θεο που το μονο που κανει ειναι να με κρινει; Οχι, ποτε. Ακουω καμια φορα στην εκκλησια που λενε προς τον Θεο βοηθα μας τους αθλιους, βοηθα μας τους αμαρτωλους, βοηθα μας τους δουλους και το φχαριστιεμαι. Οχι το αποδεχομαι απλα αλλα το ευχαριστιεμαι. Ξερεις γιατι; Γιατι ειναι η πεντακαθαρη αληθεια, ο Θεος ειναι το φως και εμεις απολυτα ετεροφωτες υπαρξεις. Γι αυτο το λογο κανω πως δεν βλεπω και τα κακως κειμενα των ιερομενων καμια φορα. Και τι εγινε; Οι ιερωμενοι η εγω, ολοι μας μαζι σε μια μεγαλη τσουβαλα, εχουμε καμια σχεση με την αγαπη του Θεου; Το παραπανω δεν το λεω εν ειδει μελοδραματος ειναι ενα γεγονος.
Η αγαπη του Θεου ειναι η αρχη ολων και ο απολυτος μπουσουλας, ολα ειναι ασημαντα και μικρα μπροστα της. Για την αγαπη του Θεου θα σεβαστω καθε κουβεντα καποιου μεγαλου ασκητη που αγιασε και απεκτησε χαρισματα. Μπορει ομως και να διαφωνησω, ακομα διαφωνω, αλλα δεν χανω τον σεβασμο μου προς το προσωπο του. Αυτο που ο ιδιος καταφερνει εγω δεν μπορω να κανω ουτε το ενα τις εκατο. Ειδικα ομως οταν τα θεματα πανε προς την σχολαστικη-λογοκρατικη θεολογια που προσπαθει να ταυτιστει με επιστημονικες τασεις εκει προκυπτουν πολλα προβληματα. Εγω προτιμω να λεω δεν ξερω.
Στα σεξουαλικα για παραδειγμα. Μεχρι ενα βαθμο ξερω. Μεχρι το βαθμο που μια επιπολαιη σεξουαλικη συμπεριφορα μπορει να φερει σωματικα προβληματα (ασθενειες), το καταλαβαινω. Μεχρι το να φερει διαπροσωπικα προβληματα (απιστιες, χωρισμους κτλ), το καταλαβαινω. Να φερει προβληματα κοινωνικα (εκτρωσεις, υπογεννητικοτητα κτλ) μια γενικευμενη επιπολαιη συμπεριφορα των ανθρωπων και αυτο το καταλαβαινω. Να φερει προβληματα ψυχολογικα (εθισμος, διαστροφες, αλλοτριωση της προσωπικοτητας, εξαντληση του ερωτικου δυναμικου του ατομου σε πολλες σχεσεις κτλ) και αυτο το καταλαβαινω. Το ειναι αμαρτια η πραξη αυτη καθ αυτη ως πραξη, οταν ας πουμε εχεις ενα ερωτευμενο ζευγαρι που λειτουργει υπευθυνα και τουλαχιστον σε πρωτη φαση σκεφτεται και σοβαρα ολα τα ενδεχομενα για τη σχεση του, δεν το καταλαβαινω ακομα.
Δεν ειμαι σε θεση να το καταλαβω, εχω ανοιχτα αυτια, αλλα προς το παρον δε το καταλαβαινω οποτε και κρατω επιφυλακτικη σταση.
Οταν παμε δε και στις επιμερους αναλυσεις για τη βαρυτητα του σφαλματος αναλογα με την καθε σεξουαλικη παρεκτροπη εκει σχεδον το χανω τελειως.
"εν αμαρτίαις συνελήφθην και εν ανομίαις εκύσησέ με η μήτηρ μου" λεει ο ψαλμος και ειλικρινα δεν τον καταλαβαινω
Το συγκεκριμένο χωρίο δεν εννοεί την μητέρα του Δαυίδ αλλά την Εύα, την πανανθρώπινη μητέρα κατά τη Γραφή.
Κι εγώ από μόνος μου δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να επηρεάζεται το αγέννητο βρέφος από συναισθήματα και έντονες καταστάσεις που ζει η μητέρα κατά τη γαλουχία αλλά πέραν του ότι με επιβεβαιώνει ο Γ. Πορφύριος, το επιβεβαιώνουν και οι συμβουλές των ιατρών στις παραπομπές που παρέθεσα και σε σένα οι οποίες όσο είναι δυνατόν στην επιστήμη, να επιβεβαιώνουν την άποψη τού Αγίου φίλε BILLO.
Σίγουρα είναι λάθος να προσπαθεί κάποιος να εξηγήσει τη θεολογία μέσω της επιστήμης ή να προσπαθεί να συγχρονίσει όσα αναφέρονται στην Παλαιά με επιστημονικές ανακαλύψεις τής εποχής μας κι αυτό διότι η Γραφή δεν είναι επιστημονική διατριβή αλλά πρωτίστως θεολογικό και προφητικό κείμενο.
Είναι σφάλμα όταν γίνεται κάτι τέτοιο. Εξάλλου, όπως το έχω αντιληφθεί το θέμα, η Παλαιά ερμηνεύεται δια τής Καινής η οποία είναι και η επιβεβαίωσή της στα θεολογικά και προφητικά.
Μια χαρά το εκφράζεις BILLO και είναι προς έπαινό σου αυτή η ειλικρίνεια.Ο Γεροντας Παισιος οπως σχεδον ολοι οι μοναχοι ηταν πολυ αυστηρος με τα σεξουαλικα. Δεν ειχε πει μια κουβεντα μονο ως προς αυτο, ειχε πει πολλες φορες οτι ειναι σοβαρο θεμα. Καποιος απο εξω μπορει να πει οτι ηταν τσεκουρι, οτι δεν καταλαβαινε τις αναγκες και τους ποθους των ανθρωπων. Δεν θα καταλαβαινε ας πουμε ενα ερωτευμενο ζευγαρι. Ετυχε ομως μια φορα να ακουσω μια αφηγηση ενος ανθρωπου οταν πηγε στον Γεροντα. Λεει λοιπον αυτος ο ανθρωπος. Κοιταξε του λεει, να κοψεις το μαλλι σου. Ειχε μακρυ μαλλι ο ανθρωπος. Να κοψεις λεει το μαλλι σου γιατι εκει στη σχολη σου που πας ειναι μια κοπελα που της αρεσεις πολυ, σε βλεπει και ποναει, να το κοψεις για να μην την ταλαιπωρεις. Κατα αυτην να ασχημαινει λιγο δηλαδη με το να κοψει το μαλλι του και να της περασει ο ερωτας. Ζυγισε το ζορι της κοπελας και πηρε το θαρος να πει στον ανθρωπο να κοψει το μαλλι του. Αυτο ειναι μια προτροπη τοσο λεπτη που δεν την ακους ουτε απο ανθρωπους πολυ αυαισθητοποιημενους και απελευθερωμενους στα ερωτικα θεματα. Αυτοι εαν ειχαν την ευκαιρια θα λεγαν στην κοπελα ελα μωρε πως κανεις ετσι, εχει κι αλλου πορτοκαλιες που κανουν πορτοκαλια, δε θα πηγαιναν ομως εαν ειχαν την ευκαιρια να πουν στο παιδι κοψε τα μαλλια σου γιατι η εμφανιση σου ταλαιπωρει ερωτικα μια κοπελα. Αυτη την προτροπη την εκανε ο Αγιος ο "τσεκουρατος".
Εδω λοιπον μπορω να πω οτι προβληματιζομαι για τη σταση αυτων των ανθρωπων. Υπαρχουν πραγματα που ξερω και πραγματα που δεν ξερω, υπαρχουν πραγματα που καταλαβαινω και αλλα που οχι. Ζυγιζω τα πραγματα και λεω στο τελος τι θα παρω σαν κανονα για τη ζωη μου. Αλλωστε ειναι πολυ λιγα τα πραγματα πλεον που το μυαλο μου δεν μπορει να αποδεχτει σαν σωστο τροπο ζωης απο αυτα που προτεινει η εκκλησια. Τα περισσοτερα εχουν πολυ λογικη βαση. Το προβλημα δεν ειναι καν αυτα που δεν καταλαβαινω, ειναι κατα κανονα οτι ο σωστος προπος ζωης που καταλαβαινω απολυτα, ειναι δυσκολος στο να εφαρμοστει. Υπαρχουν ομως και λιγα πραγματα στους αγιους που διαφωνω, εκει απλα διαφωνω, δεν μπορω να κανω τιποτα αλλο, οπως σου ειπα το μονο που θα μπορουσα να κανω ειναι κοροιδεψω τον εαυτο μου. Αυτο δε νομιζω να το θελουν ουτε οι αγιοι για μενα και για τον καθενα. Νομιζω πως το σχημα του παιδιου που διαφωνει αυθορμητα με τον δασκαλο η τον πατερα του εκφραζει ακριβως αυτο που θελω να πω.
Ο Γ. Παΐσιος είχε πολύ διάκριση και αυτό φαίνεται στο παράδειγμα που έφερες με τον μακρυμάλη νέο κι εγώ με τα περιστατικά που ανέφερα για άλλα κοινωνικά θέματα όταν τον επισκέφθηκα.
Είχε και την αυστηρή του πλευρά όταν χρειαζόταν.
Υπήρχαν περιπτώσεις που ο Γ. Παΐσιος ήλεγχε με αυστηρό τρόπο. Αυτό δε σημαίνει ότι ο έλεγχος δε γινόταν από αγάπη.
Για παράδειγμα, όταν η κατάσταση με την τεχνολογία, Ευρωπαϊκά κονδύλια κλπ που έφεραν την εκοσμίκευση τού Όρους, είχε επισκεφθεί κάποιους Ηγούμενους Μονών και τους έλεγξε με πολύ αυστηρότητα για τούς δρόμους που ανοίγονταν τότε και διωχνόταν η φιλοπονία που όφειλαν να ασκούν οι Μοναχοί αλλά και η παράδοση που χάνονταν αντικαθιστάμενη με εκοσμικευμένη. Ο λόγος που έγραψε το βιβλίο του "Αγιορείτες Πατέρες και αγιορείτικα" ήταν ακριβώς αυτός.
Είναι αλήθεια ότι και ο Γ. Παΐσιος και ο Γ. Πορφύριος είχαν πολύ διάκριση στο πως θα συμβούλευαν τους ανθρώπους που ζήταγαν τη συμβουλή τους για τα ερωτικά τους θέματα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως είναι από τις φορές που δεν υπάρχει άλλος τρόπος να πει αυτό που του αποκαλύφθηκε και αν θες, επιβεβαιώνεται εν μέρη και από ιατρικής ή ψυχολογικής απόψεως.
Ο.Ι.
: 
