Rakomelofronas έγραψε: 18 Ιουν 2019, 13:18
aljawn έγραψε: 18 Ιουν 2019, 11:59
Δεν πρόκειται να διαφωνήσω μαζί σου, όχι γιατί συμφωνούμε, αλλά γιατί δεν είμαι πεπεισμένος (σε αντίθεση με την αντιπολίτευση και τα φερέφωνα της στο πχόρουμ) ότι υπάρχει συγκεκριμένη αλήθεια. Όπως είχε πει και ο πατέρας ενός εκ των οικονομολόγων - υποστηρικτών Μπαρούφ, μερικές φορές ο οικονομολόγος καθίσταται πιο αφερέγγυος και από αστρολόγο.
Η αλήθεια είναι όμως ότι τα τελευταία 10 χρόνια, τα νούμερα έχουν χάσει την αξία τους, όπως και ο οικονομικός σχεδιασμός έχει πληγεί από την ασθένεια του να διαχειρίζεσαι μοντέλα σε ένα εξελάκι. Το ίδιο το ΔΝΤ παραδέχθηκε (ήδη από την εσωτερική έκθεση του 2015) ότι τα προηγούμενα προγράμματα έφταναν στα όρια του αυτοσχεδιασμού, αν όχι τσαρλατανισμού. Αργότερα ο Ντάιζενμπουμ παραδέχθηκε εμμέσως ότι άλλος ήταν ο στόχος διάσωσης των προγραμμάτων και όχι η Ελλάδα.
Φυσικά,
όλα ξεκινούν από το προπατορικό αμάρτημα, το οποίο και δείχνει πως ο τσαρλατανισμός, σε συνδυασμό με τις προκαταλήψεις κάποιων (πχ. Σόιμπλε) μπορεί να καταστρέψει ολόκληρες οικονομίες και διεθνή πρότζεκτς.
Κάθε πρόβλεψη είναι επισφαλής. Η απαίτηση για πλήρη και μακροπρόθεσμη πρόγνωση του... οικονομικού καιρού είναι ανεδαφική. Η απαξίωση των οικονομολόγων προέρχεται κυρίως από όσους θέλουν να αντικαταστήσουν την έμφαση στους αριθμούς (με όλα της τα προβλήματα) με τον πολιτικό βολονταρισμό που αγνοεί πλήρως τα οικονομικά θεμελιώδη. Η τάση που φαίνεται να προδιαγράφεται είναι ότι κανένα "εξελάκι" χωρίς ποιοτική ανάλυση δεν έχει ιδιαίτερη αξία και το αντίστροφο αλλά ακόμα δεν έχει αποτυπωθεί ούτε ακαδημαϊκά ούτε σε επίπεδο εφαρμοσμένης πολιτικής (ίσως πάρει μια γενιά). Οι φιδέμπορες τύπου Βαρουφάκη ουσιαστικά εκπροσωπούν αυτή την τάση προτεραιοποίησης της πολιτικής, ακόμα και όταν η πραγματικότητα δείχνει προς την αντίθετη κατεύθυνση (πχ ακόμα και χώρες του πυρήνα της ΕΕ έχουν εμπράκτως δείξει απροθυμία να προχωρήσουν σε πλήρη ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης). Αντίθετα, η αυτοκριτική του ΔΝΤ αφορά σε επιμέρους μέτρα και συντονισμό, που σε κάθε περίπτωση θα κινούνταν προς την ίδια κατεύθυνση με την πολιτική που τελικά συμφωνήθηκε. Όταν οι Κρούγκμαν αυτού του κόσμου ασκήσουν τέτοιου είδους αυτοκριτική, ίσως πάμε μπροστά.
Τα προγράμματα διάσωσης σαφώς και είχαν ως βασικό σκοπό να προστατέψουν άλλους. Κατά κάποιον τρόπο, αυτό για την Ελλάδα είναι "επιτυχία μες στην αποτυχία": η Ελλάδα δεν μπορούσε να αφεθεί εντελώς στην τύχη της γιατί αλλιώς θα δημιουργούσε πολύ ευρύτερο πρόβλημα.
Τα προγράμματα του ΔΝΤ προβλέπουν κούρεμα χρέους.
Από τη στιγμή που αυτό δεν μπορούσε να γίνει στην ΕΖ τα πράγματα για τη χώρα θα ήταν δύσκολα, λαμβανομένου υπόψη ότι η ΕΖ δεν είχε μηχανισμό στήριξης, αλλά τον έφτιαξε ad hoc.
Αυτό που έκανε τα πράγματα ακόμα δυσκολότερα ηταν η έλλειψη πολιτικής συνεννόησης.
Και ενώ η χώρα έβρισκε μια σταθερότητα στα τέλη του 14, έρχεται ο Τσίπρας με τον Μπαρουφάκη να τα κάνει ρόιδο για ένα εξάμηνο με την απειλή του... γκρέξιτ που όμως επιζητούσε ο Σόιμπλε.

Αυτή η διαπραγμάτευση θα διδάσκεται ως παράδειγμα προς αποφυγήν και ο Τσίπρας θα μπει στα βιβλία του μάνατζμεντ.
Τα 200 εκ. υπολογίζονται στη βάση ότι ενώ η πρόβλεψη της Ευρ, Επιτροπής για το 15 ήταν ανάπτυξη 2,5% πήγαμε σε ύφεση 2%, αν θυμάμαι τα νούμερα καλά.
Αυτό το χαμένα ΑΕΠ σε βάθος χρόνου θα λείπει από την οικονομία, γιατί θα έφερνε και επιπλέον ΑΕΠ, το οποίο χάθηκε. Και αν το 25% του ΑΕΠ που χάθηκε στα πρώτα μνημόνια ήταν σχεδόν αναπόφευκτο (εδώ οι λάθος πολλαπλασιαστές του ΔΝΤ έπαιξαν το ρόλο τους), το ΑΕΠ που χάθηκε επί Σύριζα οφειλόταν στην ασχετοσύνη και στις αυταπάτες που παραδέχθηκε ο Τσίπρας.
Στη ζημιά να προσθέσουμε και την εξαέρωση 20-30 δισ της συμμετοχής του ελ. Δημοσίου στις τράπεζες, δηλ. λεφτά των φορολογουμένων, γιατί Βαρουφάκης, το Υπερταμείο για 99 χρονάκια και πλεονάσματα ως το 60.
Αλλά Τσίπρας Μνημόνιο καλό, Σαμαροβενιζέλοι κακό.
Να προσθέσω ότι για τους Έλληνες δεν είναι αντιληπτό ότι τα Μνημόνια ήταν το απώτατο όριο αλληλεγγύης που μπορούσαν να δείξουν οι Ευρωπαίοι. Και είναι έτσι, γιατί, όταν το μνημονιακό επιτόκιο είναι 1,5% και από τις αγορές 3,5 % και πάνω, στην ουσία πρόκειται για κούρεμα χρέους.
Όταν δημισιοποιήθηκαν τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους είχα διαβάσει ότι με εκτιμήσεις επρόκειτο για κούρεμα της τάξης του 30%. Αν κάποιος ενδιαφέρεται, ας το ψάξει.