!!! DEVELOPMENT MODE !!!
70 χρόνια Ισραήλ
- vantono
- Δημοσιεύσεις: 29074
- Εγγραφή: 14 Απρ 2018, 13:22
- Phorum.gr user: vantono
- Τοποθεσία: κεντρικά γραφεία George Soros
Re: 70 χρόνια Ισραήλ
το ΠΑΜΕ (και το κκε γενικοτερα) -τωρα που ειδα τη φωτο-αφισα που ποσταρε ο μιγκι- πως και εχει προβεί σε τόσο ανοιχτή στήριξη στα χαμαστζήδικα φονταμεντάλια? Και δεν αναφερομαι μονο στα τελευταια γεγονοτα,αλλα στη γενικοτερη και διαχρονική γραμμη τους. Απο κατι ανταρσυες,ανάρχια και λοιπα εξωκοινοβουλευτικα ακροαριστερά εξαμβλώματα το περιμενα. Αλλα απο το σοβαρο κκε περιμενα να μετριαζει και ζυγίζει περισσότερο τα πραγματα. Γιατι στην προκειμενη μιλαμε για ενα εξαιρετικα σοβαρο και λεπτο ζήτημα,με λεπτες ισορροπίες, και με τις δυο πλευρες να ειναι σχεδον τα ιδια σκατα(κάθε πλευρά δηλαδή, τοσο με το δίκιο της, αλλά και με το άδικό της). Τι να πω,περιμενα μια πιο ουδέτερη και ισορροπιστικη θέση. Πανω-κατω σαν την αποψη του μπερια πχ,που διαβασα σε προηγούμενες σελίδες.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος vantono την 16 Μάιος 2018, 18:40, έχει επεξεργασθεί 2 φορές συνολικά.
- Golden Age
- Δημοσιεύσεις: 35786
- Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 01:24
Re: 70 χρόνια Ισραήλ
Αυτό έχω βαρεθεί να το ακούω απο διάφορους. Πόθεν προκύπτει; Υπάρχιε κάποιο έστω παραμικρό στοιχείο;MiGiSukhoI έγραψε: 16 Μάιος 2018, 14:27
Και οι Εβραίοι Καπιταλιστές συνεργάστηκαν με τον Χίτλερ για να εποικίσουν μαζικά το Ισραήλ. Όλα τυχαία έγιναν; Εγώ θεωρώ ότι ήταν ο μοναδικός τρόπος να επιστρέψουν μαζικά από εκεί που είχαν φύγει για χιλιάδες χρόνια.
Ίσα ίσα, ο πρώτος αρχηγός κράτους που είχε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου στους Παλαιστηνίους και κατήγγειλε τότε την επιχειρούμενη δημιουργία εβραϊκού κράτους στην περιοχή τους, δεν ήταν άλλος απο:
- Northern Spirit
- Δημοσιεύσεις: 10759
- Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 22:19
Re: 70 χρόνια Ισραήλ
εσυ να πας να τα απεις παραεξω αυτα να δουμε τι θα παθεις..fagano3 έγραψε: 16 Μάιος 2018, 18:12Εγω την ξαναγραφω ή εσεις οι κατσαριδουπαλληλοι;
Σιχαματα μονο μεσω ιντερνετ τα γραφετε αυτα, γιατι αμα τα πειτε παραεξω θα σας σαπισουν στο ξυλο.
"Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του: Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τους Έλληνας".
- Northern Spirit
- Δημοσιεύσεις: 10759
- Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 22:19
Re: 70 χρόνια Ισραήλ
Στην Νοτια Αφρικη που ειχε καθεστως Απαρτχαιντ των Λευκων φανταζομαι οτι ητανε ολοι μουσουλμανοι...Η στο Νοτο των ΗΠΑ με τα σκλαβοπαζαρα..και η ΚΚΚ...Ολοι το κορανι ειχανε κατω απο το μαξιλαρι τους οπως και ο χιτλερ..fagano3 έγραψε: 16 Μάιος 2018, 18:14
Ο χριστιανισμος υπαλληλε δεν προτρεπει σε ιδρυση απαρχαιντ οπως το κορανι.
Οι ναζι θαυμαστες της κατσαριδοθρησκειας ητανε και οχι του χριστιανισμου.
Εινα γνωστο εξαλλου οτι ολοι οι ναζισρες του πλανητη σημερα αρχιζουνε τη μερα τους διαβαζοντας κοματι αππο τις διδαχες του μωαμεθ..
ρε σοβαρευτειτε λεμε!
"Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του: Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τους Έλληνας".
Re: 70 χρόνια Ισραήλ
Ο Πόλεμος των Εξι Ημερών
Ο Πόλεμος των Εξι Ημερών (ή Πόλεμος του Ιουνίου) υπήρξε ο τρίτος αραβοϊσραηλινός πόλεμος και διεξήχθη μεταξύ 5ης και 10ης Ιουνίου 1967. Εμπόλεμοι υπήρξαν το Ισραήλ, από τη μια πλευρά, και η Αίγυπτος (ή επισήμως Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία), η Ιορδανία και η Συρία. Η σύγκρουση έληξε με ολοκληρωτική και ταχύτατη νίκη του Ισραήλ, ενώ οι συνέπειες του πολέμου υπήρξαν εξαιρετικά βαρυσήμαντες και πολυεπίπεδες.
Καθ’ όλη την πενταετία πριν από την έκρηξη του πολέμου, η κατάσταση στη Μέση Ανατολή παρέμενε τεταμένη, και σταδιακά πολλαπλές κρίσεις οδήγησαν σε κλιμάκωση της έντασης. Πάντως, σημείο καμπής για τη διολίσθηση προς την έκρηξη του πολέμου αποτέλεσε το νέο πραξικόπημα που έλαβε χώρα στη Συρία τον Φεβρουάριο του 1966. Οι ηγέτες του κόμματος Μπάαθ, που είχαν πρωταγωνιστήσει και στο προηγούμενο πραξικόπημα το 1963, ανέλαβαν εξ ολοκλήρου τη διακυβέρνηση της χώρας. Η νέα συριακή ηγεσία επέτρεψε στην PLO (Palestine Liberation Organization, οργάνωση «ομπρέλα» που είχε ιδρυθεί με πρωτοβουλία κυρίως του Νάσερ το 1964 και αποσκοπούσε να συμπεριλάβει το σύνολο των επιμέρους πολιτικών και στρατιωτικών παλαιστινιακών οργανώσεων) να κλιμακώσει τις επιδρομές της εναντίον του Ισραήλ (παρέχοντάς της και πάσης φύσεως υποστήριξη) και στράφηκε αποφασιστικά προς τη Μόσχα (επιτυγχάνοντας και τη χορήγηση στρατιωτικής βοήθειας).
Αμυντική συμφωνία
Τον Νοέμβριο του 1966, Συρία και Αίγυπτος υπέγραψαν αμυντική συμφωνία βάσει της οποίας η μια θα προσέτρεχε σε βοήθεια της άλλης, σε περίπτωση επίθεσης τρίτου. Ενταση υπήρχε και στα σύνορα Ισραήλ - Λιβάνου και Ισραήλ - Ιορδανίας, αφού οι Παλαιστίνιοι ένοπλοι εξαπέλυαν επιδρομές και από τον Λίβανο και την Ιορδανία, παρότι εκείνες οι χώρες δεν ενθάρρυναν ανάλογες ενέργειες. Το φθινόπωρο του 1966 και τον χειμώνα του 1966-67 κλιμακώθηκαν οι επιδρομές από το έδαφος της Ιορδανίας και της Συρίας και το Ισραήλ άδραξε την ευκαιρία να προχωρήσει σε –ιδιαίτερης σκληρότητας– στρατιωτικά αντίποινα. Καθώς από τις αρχές του 1967 ο συριακός στρατός ξεκίνησε και βομβαρδισμούς πυροβολικού εναντίον παραμεθόριων οικισμών και εγκαταστάσεων, η ισραηλινή ηγεσία άρχισε να προσανατολίζεται στη διεξαγωγή ευρείας στρατιωτικής επιχείρησης εναντίον της Συρίας.
Οι πρωτοβουλίες Νάσερ και η θέση ΕΣΣΔ - ΗΠΑ
Στη μεθόριο Αιγύπτου - Ισραήλ επικρατούσε ακόμη ηρεμία. Ο Νάσερ δεν επιθυμούσε εμπλοκή σε έναν νέο αραβοϊσραηλινό πόλεμο, ενώ εκεί είχαν αναπτυχθεί, από το 1957, δυνάμεις του ΟΗΕ. Η υπογραφή της αμυντικής συμφωνίας με τη Συρία αποσκοπούσε στο να αυξήσει τον έμμεσο έλεγχο του Καΐρου (η Αίγυπτος παρέμενε μακράν η ισχυρότερη αραβική χώρα) επί της Δαμασκού, ώστε να συγκρατηθούν οι «θερμοκέφαλοι» Σύροι ηγέτες. Τελικά όμως, η υπογραφή της συμφωνίας είχε το αντίθετο αποτέλεσμα, αφού ενθάρρυνε τη συριακή ηγεσία να κλιμακώσει την αντιπαράθεση με το Ισραήλ.
Παράλληλα, ο Νάσερ δεχόταν πιέσεις τόσο από άλλες αραβικές κυβερνήσεις και τους Παλαιστινίους όσο και από το εσωτερικό (π.χ. την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων) να επιδείξει πυγμή έναντι του Ισραήλ. Τον Απρίλιο του 1967 η ένταση κλιμακώθηκε επικίνδυνα στη μεθόριο Ισραήλ - Συρίας. Επειτα, στα μέσα Μαΐου, οι Σοβιετικοί προειδοποίησαν τον Νάσερ ότι οι Ισραηλινοί επιστράτευαν δυνάμεις και κινούσαν στρατεύματα στη μεθόριο προκειμένου να εισβάλουν άμεσα στη Συρία. Τέτοια απόφαση όμως δεν είχε ακόμη ληφθεί – ενδεικτικό άλλωστε ήταν ότι ούτε ο ίδιες οι συριακές δυνάμεις τέθηκαν σε επιφυλακή. Η σοβιετική πληροφορία ήταν είτε εσφαλμένη είτε, πιθανότατα, σκόπιμη παραπληροφόρηση, που αποσκοπούσε κυρίως στην ενεργό στήριξη του συριακού καθεστώτος από την Αίγυπτο.
Λάδι στη φωτιά
Ο Νάσερ, διαισθανόμενος ότι διακυβευόταν το κύρος του ιδίου και της Αιγύπτου, προχώρησε σε πρωτοβουλίες που έριξαν λάδι στη φωτιά:
α. Προχώρησε σε επιστράτευση του αιγυπτιακού στρατού και διέταξε τη μετακίνηση δύναμης 100.000 ανδρών, εκατοντάδων τεθωρακισμένων και πυροβολικού στο Σινά, κοντά στα σύνορα με το Ισραήλ.
β. Απαίτησε (και πέτυχε) την απομάκρυνση των δυνάμεων του ΟΗΕ από την παραμεθόριο στο Σινά και τη Λωρίδα της Γάζας.
γ. Εκλεισε τα στενά του Τιράν στην ισραηλινή νασιπλοΐα, αποκλείοντας το Ισραήλ από την Ερυθρά Θάλασσα.
Ο Νάσερ εξακολουθούσε να μην επιθυμεί τη σύγκρουση και θεωρούσε ότι οι Ισραηλινοί δεν θα εξαπέλυαν πρώτοι επίθεση. Στις 30 Μαΐου, κι ενώ στην αραβική κοινή γνώμη και τον Τύπο είχε επικρατήσει φιλοπόλεμο κλίμα, η Ιορδανία προχώρησε στην υπογραφή αμυντικής συμφωνίας με την Αίγυπτο.
Η Ουάσιγκτον
Ο χρόνος μετρούσε πια αντίστροφα για την έκρηξη του πολέμου. Η ισραηλινή ηγεσία επιθυμούσε να εξασφαλίσει διαβεβαιώσεις από την προεδρία Λίντον Τζόνσον ότι οι ΗΠΑ δεν εναντιώνονταν σε μια στρατιωτική «λύση», ότι θα υποστήριζαν διπλωματικά το Ισραήλ την επαύριον του πολέμου (ιδίως στο πλαίσιο του ΟΗΕ) και ότι θα εμπόδιζαν ενδεχόμενη σοβιετική στρατιωτική επέμβαση. Η Ουάσιγκτον δεν έδωσε το «πράσινο φως», αλλά δεν απέτρεψε και το Τελ Αβίβ από την ανάληψη δράσης. Στα τέλη Μαΐου, το Ισραήλ ολοκλήρωσε την επιστράτευση και τις πολεμικές προετοιμασίες.
Αεροπορικός αιφνιδιασμός στις 5 Ιουνίου
Ο κύβος είχε πλέον ριφθεί. Νωρίς το πρωί της 5ης Ιουνίου, η ισραηλινή αεροπορία, εκμεταλλευόμενη την τεχνολογική της υπεροχή και την ανώτερη εκπαίδευση του προσωπικού της, καθώς και το ανεπαρκές σύστημα αεράμυνας και έγκαιρης προειδοποίησης των γειτονικών αραβικών κρατών, εξαπέλυσε αιφνιδιαστικά σειρά επιδρομών εναντίον των αεροδρομίων της Αιγύπτου, της Ιορδανίας και της Συρίας (ενώ επλήγη ακόμα και το Ιράκ). Μέσα σε μερικές ώρες το σύνολο σχεδόν των αραβικών αεροποριών καταστράφηκε, καθιστώντας την ισραηλινή αεροπορία απόλυτο κυρίαρχο των αιθέρων.
Την ίδια ημέρα, διαθέτοντας ισχυρότατη εγγύς αεροπορική υποστήριξη, οι ισραηλινές χερσαίες δυνάμεις ξεκίνησαν την προέλασή τους στο Σινά και στη Λωρίδα της Γάζας. Μέχρι τις 8 Ιουνίου οι ισραηλινές δυνάμεις κατέλαβαν –με χαρακτηριστική ευκολία– το Σινά, φτάνοντας ώς την ανατολική πλευρά της Διώρυγας του Σουέζ και στη Λωρίδα της Γάζας (από την Αίγυπτο), καθώς και στη Δυτική Ιερουσαλήμ και στη Δυτική όχθη του Ιορδάνη (από την Ιορδανία).
Οι εμπόλεμοι αποδέχθηκαν τις εκκλήσεις του ΟΗΕ για κατάπαυση του πυρός και τότε οι ισραηλινές δυνάμεις στράφηκαν εναντίον της Συρίας (η οποία δεν είχε σπεύσει σε βοήθεια της Αιγύπτου και της Ιορδανίας). Μέσα σε ένα διήμερο (9-10 Ιουνίου) οι Ισραηλινοί κατέλαβαν τα στρατηγικής σημασίας Υψίπεδα του Γκολάν. Φαινόταν δε ότι οι Ισραηλινοί θα προέλαυναν στη Δαμασκό ώστε να επιτύχουν την ανατροπή του συριακού καθεστώτος. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν μπορούσε να το επιτρέψει το Κρεμλίνο. Τελικά, συνομολογήθηκε κατάπαυση του πυρός στις 10 Ιουνίου κατόπιν σοβιετικών προειδοποιήσεων και παρέμβασης των ΗΠΑ. Η νίκη πάντως του Ισραήλ ήταν από τις εντυπωσιακότερες στην Ιστορία: είχε λιγότερους από 800 νεκρούς, ενώ και οι απώλειες σε υλικό ήταν σχετικά μικρές. Οι Αιγύπτιοι είχαν 10.000-15.000 νεκρούς (επίσης 5.000 αιχμαλωτίστηκαν), αλλά οι απώλειες των Ιορδανών και των Σύρων ήταν σχετικά μικρές. Αντιθέτως, οι υλικές απώλειες (αεροσκάφη, τεθωρακισμένα, οχήματα, πυροβολικό κ.λπ.) των τριών αραβικών κρατών ήταν πολύ μεγάλες.
Ανατροπή των γεωπολιτικών συσχετισμών
Ο Πόλεμος των Εξι Ημερών άλλαξε σε σημαντικό βαθμό τον πολιτικό και δημογραφικό χάρτη της περιοχής και ανέτρεψε τους συσχετισμούς δυνάμεων. Παγίωσε τη στρατιωτική κυριαρχία του Ισραήλ, το οποίο είχε σημαντικά εδαφικά κέρδη τα οποία ενίσχυαν και την ασφάλειά του, αφού προσέδιδαν σημαντικό στρατηγικό βάθος (κάτι που αποδείχθηκε περίτρανα στον επόμενο μείζονα αραβοϊσραηλινό πόλεμο τον Οκτώβριο του 1973). Εκτοτε, η ισραηλινή ηγεσία θα ταύτιζε κατά κανόνα την ασφάλεια του Ισραήλ με τη διατήρηση των Κατεχομένων (εξαίρεση αποτέλεσε το Σινά, το οποίο υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να επιστραφεί στην Αίγυπτο αν αυτή προχωρούσε στην εξομάλυνση των σχέσεων με το Τελ Αβίβ). Πάντως, ενώ ενισχύθηκε η εξωτερική ασφάλεια του Ισραήλ, η κατάσταση έγινε περισσότερο περίπλοκη στο εσωτερικό, καθώς μέσα στα νέα (μη αναγνωρισμένα διεθνώς) σύνορά του διαβιούσαν πλέον πάνω από 1.000.000 Αραβες (κυρίως Παλαιστίνιοι). Ακόμα, 250.000 Παλαιστίνιοι πρόσφυγες κατέφυγαν στην Ιορδανία, αυξάνοντας την παρουσία του προσφυγικού παλαιστινιακού στοιχείου στη χώρα. Το ήμισυ του πληθυσμού της χώρας αποτελούνταν πλέον από Παλαιστινίους, πιστούς πρωτίστως στην PLO παρά στον βασιλιά Χουσεΐν και στις Αρχές του Αμμάν.
Τα τρία «Οχι»
Η κατάπαυση του πυρός δεν αποτέλεσε αφετηρία για την έναρξη ειρηνευτικών συνομιλιών. Στην παναραβική Διάσκεψη στο Χαρτούμ (Αύγουστος 1967), οι Αραβες ηγέτες υιοθέτησαν αδιάλλακτη στάση διακήρυξαν τα τρία «Οχι» («όχι αναγνώριση, όχι διαπραγματεύσεις, όχι ειρήνη με το Ισραήλ»). Μια άλλη εξέλιξη ήταν η ριζοσπαστικοποίηση των Παλαιστινίων μετά την απογοήτευση που προκάλεσε η καταφανής στρατιωτική ανεπάρκεια τριών αραβικών κρατών να αναμετρηθούν δυναμικά με το Ισραήλ: οι Παλαιστίνιοι δεν έπρεπε να τρέφουν μεγάλες προσδοκίες (ή αυταπάτες) ότι ο αραβικός κόσμος θα προάσπιζε τα συμφέροντά τους· οι ίδιοι όφειλαν με ένοπλη πάλη και ανορθόδοξο πόλεμο να αναμετρηθούν με το Ισραήλ και να πιέσουν τη Δύση στην κατεύθυνση της δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους. Ετσι, λίγο μετά ξεκίνησαν τρομοκρατικές ενέργειες (π.χ. αεροπειρατείες) εναντίον δυτικών και ισραηλινών στόχων. Επίσης, η κατάσταση παρέμεινε εξαιρετικά τεταμένη στα σύνορα του Ισραήλ με τα γειτονικά αραβικά κράτη. Ηδη, από το 1968 κλιμακώθηκαν οι επιδρομές της PLO (ιδίως με ορμητήριο την Ιορδανία) και τα ισραηλινά στρατιωτικά αντίποινα. Επίσης, από τον Αύγουστο του 1968 σημειώθηκαν ανταλλαγές πυροβολικού εκατέρωθεν της Διώρυγας του Σουέζ, που, από τον Ιούνιο του 1967 έως τα μέσα του 1975, παρέμεινε κλειστή.
Η ολοκληρωτική ισραηλινή επικράτηση στον πόλεμο επηρέασε τη θέση και την πολιτική των υπερδυνάμεων στην περιοχή. Το κύρος και η επιρροή των ΗΠΑ αυξήθηκε (παρά την πικρία και μνησικακία που είχε κυριεύσει μεγάλο μέρος της αραβικής κοινής γνώμης), ενώ ενισχύθηκε και παγιώθηκε η πολυεπίπεδη συνεργασία Ουάσιγκτον - Τελ Αβίβ. Ιδίως εφόσον η Γαλλία, μέχρι τότε παραδοσιακή σύμμαχος του Ισραήλ και ο κυριότερος προμηθευτής όπλων μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1960, έκανε στροφή και υιοθέτησε θέσεις εγγύτερα στους Αραβες. Η Σοβιετική Ενωση διείδε νέες ευκαιρίες για ενίσχυση της πολιτικής της επιρροής αλλά και της στρατιωτικής, και κυρίως ναυτικής, παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Βασικό όχημα αποτέλεσαν ο επανεξοπλισμός και η στρατιωτική εκπαίδευση των Αράβων. Κατά την επόμενη τριετία αναπτύχθηκαν ισχυρές σοβιετικές ναυτικές δυνάμεις στη Μεσόγειο και χιλιάδες στρατιωτικών συμβούλων (ακόμα και μάχιμων μονάδων), ενώ σοβιετικά οπλικά συστήματα παραδόθηκαν σε γενναίες ποσότητες ώστε να αναπληρωθεί το υλικό που καταστράφηκε στον πόλεμο.
Σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, η ταχύτατη αραβική στρατιωτική ήττα υπήρξε συντριπτικό πλήγμα για τον αραβικό εθνικισμό, τον παναραβισμό και τον βασικό εκφραστή τους, τον Νάσερ. Το σοκ που προκλήθηκε στο σύνολο του αραβικού κόσμου υπήρξε μεγάλο. Διανοητές και θρησκευτικοί ηγέτες έθεταν τα ερωτήματα μήπως οι Αραβες μουσουλμάνοι εγκαταλείφθηκαν από τον Αλλάχ, ή μήπως οι συνεχείς ήττες αποτελούσαν μια δοκιμασία, επειδή απομακρύνθηκαν από τον Αλλάχ. Ετσι, η ταπεινωτική ήττα συνέβαλε τα μέγιστα στην αναγέννηση της ισλαμικής πολιτικής σκέψης και στην άνοδο του πολιτικού/ριζοσπαστικού Ισλάμ.
* Ο Διονύσιος Χουρχούλης διδάσκει Σύγχρονη Ιστορία στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΕΚΠΑ.
http://www.kathimerini.gr/912385/articl ... e3i-hmerwn
Ο Πόλεμος των Εξι Ημερών (ή Πόλεμος του Ιουνίου) υπήρξε ο τρίτος αραβοϊσραηλινός πόλεμος και διεξήχθη μεταξύ 5ης και 10ης Ιουνίου 1967. Εμπόλεμοι υπήρξαν το Ισραήλ, από τη μια πλευρά, και η Αίγυπτος (ή επισήμως Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία), η Ιορδανία και η Συρία. Η σύγκρουση έληξε με ολοκληρωτική και ταχύτατη νίκη του Ισραήλ, ενώ οι συνέπειες του πολέμου υπήρξαν εξαιρετικά βαρυσήμαντες και πολυεπίπεδες.
Καθ’ όλη την πενταετία πριν από την έκρηξη του πολέμου, η κατάσταση στη Μέση Ανατολή παρέμενε τεταμένη, και σταδιακά πολλαπλές κρίσεις οδήγησαν σε κλιμάκωση της έντασης. Πάντως, σημείο καμπής για τη διολίσθηση προς την έκρηξη του πολέμου αποτέλεσε το νέο πραξικόπημα που έλαβε χώρα στη Συρία τον Φεβρουάριο του 1966. Οι ηγέτες του κόμματος Μπάαθ, που είχαν πρωταγωνιστήσει και στο προηγούμενο πραξικόπημα το 1963, ανέλαβαν εξ ολοκλήρου τη διακυβέρνηση της χώρας. Η νέα συριακή ηγεσία επέτρεψε στην PLO (Palestine Liberation Organization, οργάνωση «ομπρέλα» που είχε ιδρυθεί με πρωτοβουλία κυρίως του Νάσερ το 1964 και αποσκοπούσε να συμπεριλάβει το σύνολο των επιμέρους πολιτικών και στρατιωτικών παλαιστινιακών οργανώσεων) να κλιμακώσει τις επιδρομές της εναντίον του Ισραήλ (παρέχοντάς της και πάσης φύσεως υποστήριξη) και στράφηκε αποφασιστικά προς τη Μόσχα (επιτυγχάνοντας και τη χορήγηση στρατιωτικής βοήθειας).
Αμυντική συμφωνία
Τον Νοέμβριο του 1966, Συρία και Αίγυπτος υπέγραψαν αμυντική συμφωνία βάσει της οποίας η μια θα προσέτρεχε σε βοήθεια της άλλης, σε περίπτωση επίθεσης τρίτου. Ενταση υπήρχε και στα σύνορα Ισραήλ - Λιβάνου και Ισραήλ - Ιορδανίας, αφού οι Παλαιστίνιοι ένοπλοι εξαπέλυαν επιδρομές και από τον Λίβανο και την Ιορδανία, παρότι εκείνες οι χώρες δεν ενθάρρυναν ανάλογες ενέργειες. Το φθινόπωρο του 1966 και τον χειμώνα του 1966-67 κλιμακώθηκαν οι επιδρομές από το έδαφος της Ιορδανίας και της Συρίας και το Ισραήλ άδραξε την ευκαιρία να προχωρήσει σε –ιδιαίτερης σκληρότητας– στρατιωτικά αντίποινα. Καθώς από τις αρχές του 1967 ο συριακός στρατός ξεκίνησε και βομβαρδισμούς πυροβολικού εναντίον παραμεθόριων οικισμών και εγκαταστάσεων, η ισραηλινή ηγεσία άρχισε να προσανατολίζεται στη διεξαγωγή ευρείας στρατιωτικής επιχείρησης εναντίον της Συρίας.
Οι πρωτοβουλίες Νάσερ και η θέση ΕΣΣΔ - ΗΠΑ
Στη μεθόριο Αιγύπτου - Ισραήλ επικρατούσε ακόμη ηρεμία. Ο Νάσερ δεν επιθυμούσε εμπλοκή σε έναν νέο αραβοϊσραηλινό πόλεμο, ενώ εκεί είχαν αναπτυχθεί, από το 1957, δυνάμεις του ΟΗΕ. Η υπογραφή της αμυντικής συμφωνίας με τη Συρία αποσκοπούσε στο να αυξήσει τον έμμεσο έλεγχο του Καΐρου (η Αίγυπτος παρέμενε μακράν η ισχυρότερη αραβική χώρα) επί της Δαμασκού, ώστε να συγκρατηθούν οι «θερμοκέφαλοι» Σύροι ηγέτες. Τελικά όμως, η υπογραφή της συμφωνίας είχε το αντίθετο αποτέλεσμα, αφού ενθάρρυνε τη συριακή ηγεσία να κλιμακώσει την αντιπαράθεση με το Ισραήλ.
Παράλληλα, ο Νάσερ δεχόταν πιέσεις τόσο από άλλες αραβικές κυβερνήσεις και τους Παλαιστινίους όσο και από το εσωτερικό (π.χ. την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων) να επιδείξει πυγμή έναντι του Ισραήλ. Τον Απρίλιο του 1967 η ένταση κλιμακώθηκε επικίνδυνα στη μεθόριο Ισραήλ - Συρίας. Επειτα, στα μέσα Μαΐου, οι Σοβιετικοί προειδοποίησαν τον Νάσερ ότι οι Ισραηλινοί επιστράτευαν δυνάμεις και κινούσαν στρατεύματα στη μεθόριο προκειμένου να εισβάλουν άμεσα στη Συρία. Τέτοια απόφαση όμως δεν είχε ακόμη ληφθεί – ενδεικτικό άλλωστε ήταν ότι ούτε ο ίδιες οι συριακές δυνάμεις τέθηκαν σε επιφυλακή. Η σοβιετική πληροφορία ήταν είτε εσφαλμένη είτε, πιθανότατα, σκόπιμη παραπληροφόρηση, που αποσκοπούσε κυρίως στην ενεργό στήριξη του συριακού καθεστώτος από την Αίγυπτο.
Λάδι στη φωτιά
Ο Νάσερ, διαισθανόμενος ότι διακυβευόταν το κύρος του ιδίου και της Αιγύπτου, προχώρησε σε πρωτοβουλίες που έριξαν λάδι στη φωτιά:
α. Προχώρησε σε επιστράτευση του αιγυπτιακού στρατού και διέταξε τη μετακίνηση δύναμης 100.000 ανδρών, εκατοντάδων τεθωρακισμένων και πυροβολικού στο Σινά, κοντά στα σύνορα με το Ισραήλ.
β. Απαίτησε (και πέτυχε) την απομάκρυνση των δυνάμεων του ΟΗΕ από την παραμεθόριο στο Σινά και τη Λωρίδα της Γάζας.
γ. Εκλεισε τα στενά του Τιράν στην ισραηλινή νασιπλοΐα, αποκλείοντας το Ισραήλ από την Ερυθρά Θάλασσα.
Ο Νάσερ εξακολουθούσε να μην επιθυμεί τη σύγκρουση και θεωρούσε ότι οι Ισραηλινοί δεν θα εξαπέλυαν πρώτοι επίθεση. Στις 30 Μαΐου, κι ενώ στην αραβική κοινή γνώμη και τον Τύπο είχε επικρατήσει φιλοπόλεμο κλίμα, η Ιορδανία προχώρησε στην υπογραφή αμυντικής συμφωνίας με την Αίγυπτο.
Η Ουάσιγκτον
Ο χρόνος μετρούσε πια αντίστροφα για την έκρηξη του πολέμου. Η ισραηλινή ηγεσία επιθυμούσε να εξασφαλίσει διαβεβαιώσεις από την προεδρία Λίντον Τζόνσον ότι οι ΗΠΑ δεν εναντιώνονταν σε μια στρατιωτική «λύση», ότι θα υποστήριζαν διπλωματικά το Ισραήλ την επαύριον του πολέμου (ιδίως στο πλαίσιο του ΟΗΕ) και ότι θα εμπόδιζαν ενδεχόμενη σοβιετική στρατιωτική επέμβαση. Η Ουάσιγκτον δεν έδωσε το «πράσινο φως», αλλά δεν απέτρεψε και το Τελ Αβίβ από την ανάληψη δράσης. Στα τέλη Μαΐου, το Ισραήλ ολοκλήρωσε την επιστράτευση και τις πολεμικές προετοιμασίες.
Αεροπορικός αιφνιδιασμός στις 5 Ιουνίου
Ο κύβος είχε πλέον ριφθεί. Νωρίς το πρωί της 5ης Ιουνίου, η ισραηλινή αεροπορία, εκμεταλλευόμενη την τεχνολογική της υπεροχή και την ανώτερη εκπαίδευση του προσωπικού της, καθώς και το ανεπαρκές σύστημα αεράμυνας και έγκαιρης προειδοποίησης των γειτονικών αραβικών κρατών, εξαπέλυσε αιφνιδιαστικά σειρά επιδρομών εναντίον των αεροδρομίων της Αιγύπτου, της Ιορδανίας και της Συρίας (ενώ επλήγη ακόμα και το Ιράκ). Μέσα σε μερικές ώρες το σύνολο σχεδόν των αραβικών αεροποριών καταστράφηκε, καθιστώντας την ισραηλινή αεροπορία απόλυτο κυρίαρχο των αιθέρων.
Την ίδια ημέρα, διαθέτοντας ισχυρότατη εγγύς αεροπορική υποστήριξη, οι ισραηλινές χερσαίες δυνάμεις ξεκίνησαν την προέλασή τους στο Σινά και στη Λωρίδα της Γάζας. Μέχρι τις 8 Ιουνίου οι ισραηλινές δυνάμεις κατέλαβαν –με χαρακτηριστική ευκολία– το Σινά, φτάνοντας ώς την ανατολική πλευρά της Διώρυγας του Σουέζ και στη Λωρίδα της Γάζας (από την Αίγυπτο), καθώς και στη Δυτική Ιερουσαλήμ και στη Δυτική όχθη του Ιορδάνη (από την Ιορδανία).
Οι εμπόλεμοι αποδέχθηκαν τις εκκλήσεις του ΟΗΕ για κατάπαυση του πυρός και τότε οι ισραηλινές δυνάμεις στράφηκαν εναντίον της Συρίας (η οποία δεν είχε σπεύσει σε βοήθεια της Αιγύπτου και της Ιορδανίας). Μέσα σε ένα διήμερο (9-10 Ιουνίου) οι Ισραηλινοί κατέλαβαν τα στρατηγικής σημασίας Υψίπεδα του Γκολάν. Φαινόταν δε ότι οι Ισραηλινοί θα προέλαυναν στη Δαμασκό ώστε να επιτύχουν την ανατροπή του συριακού καθεστώτος. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν μπορούσε να το επιτρέψει το Κρεμλίνο. Τελικά, συνομολογήθηκε κατάπαυση του πυρός στις 10 Ιουνίου κατόπιν σοβιετικών προειδοποιήσεων και παρέμβασης των ΗΠΑ. Η νίκη πάντως του Ισραήλ ήταν από τις εντυπωσιακότερες στην Ιστορία: είχε λιγότερους από 800 νεκρούς, ενώ και οι απώλειες σε υλικό ήταν σχετικά μικρές. Οι Αιγύπτιοι είχαν 10.000-15.000 νεκρούς (επίσης 5.000 αιχμαλωτίστηκαν), αλλά οι απώλειες των Ιορδανών και των Σύρων ήταν σχετικά μικρές. Αντιθέτως, οι υλικές απώλειες (αεροσκάφη, τεθωρακισμένα, οχήματα, πυροβολικό κ.λπ.) των τριών αραβικών κρατών ήταν πολύ μεγάλες.
Ανατροπή των γεωπολιτικών συσχετισμών
Ο Πόλεμος των Εξι Ημερών άλλαξε σε σημαντικό βαθμό τον πολιτικό και δημογραφικό χάρτη της περιοχής και ανέτρεψε τους συσχετισμούς δυνάμεων. Παγίωσε τη στρατιωτική κυριαρχία του Ισραήλ, το οποίο είχε σημαντικά εδαφικά κέρδη τα οποία ενίσχυαν και την ασφάλειά του, αφού προσέδιδαν σημαντικό στρατηγικό βάθος (κάτι που αποδείχθηκε περίτρανα στον επόμενο μείζονα αραβοϊσραηλινό πόλεμο τον Οκτώβριο του 1973). Εκτοτε, η ισραηλινή ηγεσία θα ταύτιζε κατά κανόνα την ασφάλεια του Ισραήλ με τη διατήρηση των Κατεχομένων (εξαίρεση αποτέλεσε το Σινά, το οποίο υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να επιστραφεί στην Αίγυπτο αν αυτή προχωρούσε στην εξομάλυνση των σχέσεων με το Τελ Αβίβ). Πάντως, ενώ ενισχύθηκε η εξωτερική ασφάλεια του Ισραήλ, η κατάσταση έγινε περισσότερο περίπλοκη στο εσωτερικό, καθώς μέσα στα νέα (μη αναγνωρισμένα διεθνώς) σύνορά του διαβιούσαν πλέον πάνω από 1.000.000 Αραβες (κυρίως Παλαιστίνιοι). Ακόμα, 250.000 Παλαιστίνιοι πρόσφυγες κατέφυγαν στην Ιορδανία, αυξάνοντας την παρουσία του προσφυγικού παλαιστινιακού στοιχείου στη χώρα. Το ήμισυ του πληθυσμού της χώρας αποτελούνταν πλέον από Παλαιστινίους, πιστούς πρωτίστως στην PLO παρά στον βασιλιά Χουσεΐν και στις Αρχές του Αμμάν.
Τα τρία «Οχι»
Η κατάπαυση του πυρός δεν αποτέλεσε αφετηρία για την έναρξη ειρηνευτικών συνομιλιών. Στην παναραβική Διάσκεψη στο Χαρτούμ (Αύγουστος 1967), οι Αραβες ηγέτες υιοθέτησαν αδιάλλακτη στάση διακήρυξαν τα τρία «Οχι» («όχι αναγνώριση, όχι διαπραγματεύσεις, όχι ειρήνη με το Ισραήλ»). Μια άλλη εξέλιξη ήταν η ριζοσπαστικοποίηση των Παλαιστινίων μετά την απογοήτευση που προκάλεσε η καταφανής στρατιωτική ανεπάρκεια τριών αραβικών κρατών να αναμετρηθούν δυναμικά με το Ισραήλ: οι Παλαιστίνιοι δεν έπρεπε να τρέφουν μεγάλες προσδοκίες (ή αυταπάτες) ότι ο αραβικός κόσμος θα προάσπιζε τα συμφέροντά τους· οι ίδιοι όφειλαν με ένοπλη πάλη και ανορθόδοξο πόλεμο να αναμετρηθούν με το Ισραήλ και να πιέσουν τη Δύση στην κατεύθυνση της δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους. Ετσι, λίγο μετά ξεκίνησαν τρομοκρατικές ενέργειες (π.χ. αεροπειρατείες) εναντίον δυτικών και ισραηλινών στόχων. Επίσης, η κατάσταση παρέμεινε εξαιρετικά τεταμένη στα σύνορα του Ισραήλ με τα γειτονικά αραβικά κράτη. Ηδη, από το 1968 κλιμακώθηκαν οι επιδρομές της PLO (ιδίως με ορμητήριο την Ιορδανία) και τα ισραηλινά στρατιωτικά αντίποινα. Επίσης, από τον Αύγουστο του 1968 σημειώθηκαν ανταλλαγές πυροβολικού εκατέρωθεν της Διώρυγας του Σουέζ, που, από τον Ιούνιο του 1967 έως τα μέσα του 1975, παρέμεινε κλειστή.
Η ολοκληρωτική ισραηλινή επικράτηση στον πόλεμο επηρέασε τη θέση και την πολιτική των υπερδυνάμεων στην περιοχή. Το κύρος και η επιρροή των ΗΠΑ αυξήθηκε (παρά την πικρία και μνησικακία που είχε κυριεύσει μεγάλο μέρος της αραβικής κοινής γνώμης), ενώ ενισχύθηκε και παγιώθηκε η πολυεπίπεδη συνεργασία Ουάσιγκτον - Τελ Αβίβ. Ιδίως εφόσον η Γαλλία, μέχρι τότε παραδοσιακή σύμμαχος του Ισραήλ και ο κυριότερος προμηθευτής όπλων μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1960, έκανε στροφή και υιοθέτησε θέσεις εγγύτερα στους Αραβες. Η Σοβιετική Ενωση διείδε νέες ευκαιρίες για ενίσχυση της πολιτικής της επιρροής αλλά και της στρατιωτικής, και κυρίως ναυτικής, παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Βασικό όχημα αποτέλεσαν ο επανεξοπλισμός και η στρατιωτική εκπαίδευση των Αράβων. Κατά την επόμενη τριετία αναπτύχθηκαν ισχυρές σοβιετικές ναυτικές δυνάμεις στη Μεσόγειο και χιλιάδες στρατιωτικών συμβούλων (ακόμα και μάχιμων μονάδων), ενώ σοβιετικά οπλικά συστήματα παραδόθηκαν σε γενναίες ποσότητες ώστε να αναπληρωθεί το υλικό που καταστράφηκε στον πόλεμο.
Σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, η ταχύτατη αραβική στρατιωτική ήττα υπήρξε συντριπτικό πλήγμα για τον αραβικό εθνικισμό, τον παναραβισμό και τον βασικό εκφραστή τους, τον Νάσερ. Το σοκ που προκλήθηκε στο σύνολο του αραβικού κόσμου υπήρξε μεγάλο. Διανοητές και θρησκευτικοί ηγέτες έθεταν τα ερωτήματα μήπως οι Αραβες μουσουλμάνοι εγκαταλείφθηκαν από τον Αλλάχ, ή μήπως οι συνεχείς ήττες αποτελούσαν μια δοκιμασία, επειδή απομακρύνθηκαν από τον Αλλάχ. Ετσι, η ταπεινωτική ήττα συνέβαλε τα μέγιστα στην αναγέννηση της ισλαμικής πολιτικής σκέψης και στην άνοδο του πολιτικού/ριζοσπαστικού Ισλάμ.
* Ο Διονύσιος Χουρχούλης διδάσκει Σύγχρονη Ιστορία στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΕΚΠΑ.
http://www.kathimerini.gr/912385/articl ... e3i-hmerwn
Όπου δεν κατάφερε να επικρατήσει ο ΕΛΑΣ εξοντωνοντας τις άλλες αντιστασιακες οργανώσεις δεν υπήρξαν και τάγματα ασφαλείας
Μάργκαρετ Θάτσερ:
Ο σοσιαλισμός είναι πολύ καλός μέχρι να τελειώσουν τα λεφτά των αλλων
Re: 70 χρόνια Ισραήλ
Τον τελευταίο καιρό το ΚΚΕ έχει δείξει μιά ανεξήγητη ανεκτικότητα,ως και συμπάθεια,στα αριστεροαναρχικά κλπ που λες.
Όχι επίσημες θέσεις,απλά ανεκτικότητα.Βρε θες να έχουμε ανατροπές στο επόμενο συνέδριο;
-
fagano3
Re: 70 χρόνια Ισραήλ
Γραφει πουθενα στα ευαγγελια να ειναι σκλαβοι οι μη χριστιανοι οπως γραφει το κορανι;Οχι φυσικα.Στο κορανι σε αυτην την ναζοθρηκσεια φυσικα και το γραφει.Εισαι χριστιανος και εβραιος εισαι δουλος.Northern Spirit έγραψε: 16 Μάιος 2018, 19:21Στην Νοτια Αφρικη που ειχε καθεστως Απαρτχαιντ των Λευκων φανταζομαι οτι ητανε ολοι μουσουλμανοι...Η στο Νοτο των ΗΠΑ με τα σκλαβοπαζαρα..και η ΚΚΚ...Ολοι το κορανι ειχανε κατω απο το μαξιλαρι τους οπως και ο χιτλερ..fagano3 έγραψε: 16 Μάιος 2018, 18:14
Ο χριστιανισμος υπαλληλε δεν προτρεπει σε ιδρυση απαρχαιντ οπως το κορανι.
Οι ναζι θαυμαστες της κατσαριδοθρησκειας ητανε και οχι του χριστιανισμου.![]()
Εινα γνωστο εξαλλου οτι ολοι οι ναζισρες του πλανητη σημερα αρχιζουνε τη μερα τους διαβαζοντας κοματι αππο τις διδαχες του μωαμεθ..
ρε σοβαρευτειτε λεμε!
Ο χιτλερ και ο μουσολινι ειναι γνωστο οτι αντιπαθουσαν τον χριστιανισμο και συμπαθουσαν την ναζοθρησκεια.
-
fagano3
Re: 70 χρόνια Ισραήλ
Για πες υπαλληλε τι θα παθω, γιατι δεν εχω γνωρισει Ελληνα που να συμπαθει το ισλαμNorthern Spirit έγραψε: 16 Μάιος 2018, 19:18εσυ να πας να τα απεις παραεξω αυτα να δουμε τι θα παθεις..fagano3 έγραψε: 16 Μάιος 2018, 18:12Εγω την ξαναγραφω ή εσεις οι κατσαριδουπαλληλοι;
Σιχαματα μονο μεσω ιντερνετ τα γραφετε αυτα, γιατι αμα τα πειτε παραεξω θα σας σαπισουν στο ξυλο.
μονο εδω στο ιντερνετ εχουμε γεμισει κατσαριδες.
-
fagano3
Re: 70 χρόνια Ισραήλ
Ο συριζα και οι συνιστωσες του ειναι τωρα κυβερνηση.Δεν τους παιρνει για πολλα πολλα.vantono έγραψε: 16 Μάιος 2018, 18:33 το ΠΑΜΕ (και το κκε γενικοτερα) -τωρα που ειδα τη φωτο-αφισα που ποσταρε ο μιγκι- πως και εχει προβεί σε τόσο ανοιχτή στήριξη στα χαμαστζήδικα φονταμεντάλια? Και δεν αναφερομαι μονο στα τελευταια γεγονοτα,αλλα στη γενικοτερη και διαχρονική γραμμη τους. Απο κατι ανταρσυες,ανάρχια και λοιπα εξωκοινοβουλευτικα ακροαριστερά εξαμβλώματα το περιμενα. Αλλα απο το σοβαρο κκε περιμενα να μετριαζει και ζυγίζει περισσότερο τα πραγματα. Γιατι στην προκειμενη μιλαμε για ενα εξαιρετικα σοβαρο και λεπτο ζήτημα,με λεπτες ισορροπίες, και με τις δυο πλευρες να ειναι σχεδον τα ιδια σκατα(κάθε πλευρά δηλαδή, τοσο με το δίκιο της, αλλά και με το άδικό της). Τι να πω,περιμενα μια πιο ουδέτερη και ισορροπιστικη θέση. Πανω-κατω σαν την αποψη του μπερια πχ,που διαβασα σε προηγούμενες σελίδες.
Το κκε ψαχνει ψηφοφορους και μιας και οι Ελληνες εργατες και λιγοι ειναι και το κκε δεν συμπαθουν το εχει γυρισει στους αναρχικους και στους αλλοδαπους.
- MiGiSukhoI
- Δημοσιεύσεις: 1694
- Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 22:19
- Τοποθεσία: Chaos CiTy
- Northern Spirit
- Δημοσιεύσεις: 10759
- Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 22:19
Re: 70 χρόνια Ισραήλ
οι Ελληνες δνε ειναι ολος ο πλανητης ουτε αυτοι μονο που γνωριζεις εσυ..fagano3 έγραψε: 16 Μάιος 2018, 19:27Για πες υπαλληλε τι θα παθω, γιατι δεν εχω γνωρισει Ελληνα που να συμπαθει το ισλαμNorthern Spirit έγραψε: 16 Μάιος 2018, 19:18εσυ να πας να τα απεις παραεξω αυτα να δουμε τι θα παθεις..fagano3 έγραψε: 16 Μάιος 2018, 18:12
Εγω την ξαναγραφω ή εσεις οι κατσαριδουπαλληλοι;
Σιχαματα μονο μεσω ιντερνετ τα γραφετε αυτα, γιατι αμα τα πειτε παραεξω θα σας σαπισουν στο ξυλο.
μονο εδω στο ιντερνετ εχουμε γεμισει κατσαριδες.
"Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του: Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τους Έλληνας".
- Nandros
- Δημοσιεύσεις: 28770
- Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:41
- Phorum.gr user: Nandros
- Τοποθεσία: Όπου συχνάζουν ναυτικοί και λοιπά κακοποιά στοιχεία
Re: 70 χρόνια Ισραήλ
Η βίβλος είναι ακόμα καλύτερη. Σε κομμάτια της βασίστηκαν οι δουλέμποροι/ δουλοκτήτες, για να δικαιολογήσουν την δουλεία μέχρι τα μισά του 19ου Αιώνα.fagano3 έγραψε: 16 Μάιος 2018, 19:26Γραφει πουθενα στα ευαγγελια να ειναι σκλαβοι οι μη χριστιανοι οπως γραφει το κορανι;Οχι φυσικα.Στο κορανι σε αυτην την ναζοθρηκσεια φυσικα και το γραφει.Εισαι χριστιανος και εβραιος εισαι δουλος.
Ο χιτλερ και ο μουσολινι ειναι γνωστο οτι αντιπαθουσαν τον χριστιανισμο και συμπαθουσαν την ναζοθρησκεια.
Και ο Σαούλ λέει οι δούλοι να υπακούν τους αφεντάδες τους!
.
ΚΚΕ 6η Ολομέλεια: Κάναμε το διεθνιστικό μας καθήκον (εννοεί τον Συμμοριτοπόλεμο)
ΧΑ: Είμαστε η σπορά των ηττημένων του '45. Οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες!
ΧΑ: Είμαστε η σπορά των ηττημένων του '45. Οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες!
-
fagano3
Re: 70 χρόνια Ισραήλ
η καινη διαθηκη υπερισχυει της παλιας.στην καινη διαθηκη ο χριστος προσευχεται ακομα και για τους σταυρωτες του.Nandros έγραψε: 16 Μάιος 2018, 19:53Η βίβλος είναι ακόμα καλύτερη. Σε κομμάτια της βασίστηκαν οι δουλέμποροι/ δουλοκτήτες, για να δικαιολογήσουν την δουλεία μέχρι τα μισά του 19ου Αιώνα.fagano3 έγραψε: 16 Μάιος 2018, 19:26Γραφει πουθενα στα ευαγγελια να ειναι σκλαβοι οι μη χριστιανοι οπως γραφει το κορανι;Οχι φυσικα.Στο κορανι σε αυτην την ναζοθρηκσεια φυσικα και το γραφει.Εισαι χριστιανος και εβραιος εισαι δουλος.
Ο χιτλερ και ο μουσολινι ειναι γνωστο οτι αντιπαθουσαν τον χριστιανισμο και συμπαθουσαν την ναζοθρησκεια.
Και ο Σαούλ λέει οι δούλοι να υπακούν τους αφεντάδες τους!![]()
.
-
fagano3
Re: 70 χρόνια Ισραήλ
Σε ελληνικο φορουμ γραφεις στους Ελληνες θα αναφερθω.Northern Spirit έγραψε: 16 Μάιος 2018, 19:49οι Ελληνες δνε ειναι ολος ο πλανητης ουτε αυτοι μονο που γνωριζεις εσυ..fagano3 έγραψε: 16 Μάιος 2018, 19:27Για πες υπαλληλε τι θα παθω, γιατι δεν εχω γνωρισει Ελληνα που να συμπαθει το ισλαμNorthern Spirit έγραψε: 16 Μάιος 2018, 19:18
εσυ να πας να τα απεις παραεξω αυτα να δουμε τι θα παθεις..
μονο εδω στο ιντερνετ εχουμε γεμισει κατσαριδες.
Ναι σιγουρα υπαρχουν και αλλοι σαν και σενα αλλα εγω εχω τιμια δουλεια και δεν συναστρεφομαι με ατομα απο μκο.
-
Εμπεδοκλής
- Δημοσιεύσεις: 23372
- Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 13:13
Re: 70 χρόνια Ισραήλ
Τελικά ο κανένας χριστιανός στη Γάζα είναι λιγότεροι από τους 1000; Θα παραδεχθείς ότι έγραψες βλακεία;Chainis έγραψε: 15 Μάιος 2018, 21:49Από το λινκ που έβαλες :Εμπεδοκλής έγραψε: 15 Μάιος 2018, 20:56
Ειρωνεία που μάλλον δεν αντιλαμβάνεσαι. Η Γάζα έχει χριστιανούς Παλαιστινίους. Πηγές υπάρχουν πολλές. Βέβαια, αν αμφισβητείς ακόμη και τη φωτογραφία με την κατάμεστη εκκλησία δεν ξέρω τι μπορεί να σε πείσει. Θα αρνηθείς το οτιδήποτε που θα φέρω ως πηγή.
Ένα άρθρο όπως το παρακάτω αρκεί να σε πείσει ότι στη Γάζα υπάρχουν κάτι παραπάνω από κανένας χριστιανοί;
Gazan Christians say have no permits yet to visit Jerusalem at Easter
Είναι μία πηγή που αν δεν βαριόσουν θα έβρισκες πολύ εύκολα. Αν δεν σου αρκεί απορώ τι άλλη πηγή θέλεις για να παραδεχθείς ότι έγραψες μπούρδα...
Δεν σε ενοχλεί να γίνεσαι ρεζίλι;Gaza has only 1,000 Christians - most of them Greek Orthodox - among a population of 2 million in the narrow coastal strip.
Το Ισραήλ ΕΧΕΙ χριστιανούς σήμερα γιατί έχει περίπου 200.000.
Η Γάζα ΔΕΝ ΕΧΕΙ χριστιανούς γιατί έχει μόνο χίλιους.
Είναι σαν να μας λες ότι η Τουρκία σήμερα έχει Έλληνες επειδή υπάρχουν 2.000 όλοι κι όλοι.
Όσο για το Ισραήλ, μετράς και τους Άραβες χριστιανούς που βρίσκονται στα κατεχόμενα στη Δυτική Όχθη; Αυτούς που πυροβολούν και κλέβουν τις περιουσίες τους;
Επιτέλους, μην το παίζεις τρελός όταν από την αρχή υποστήριζες ψεύδη περί μη ύπαρξης χριστιανών στη Γάζα...
Μη γίνεσαι αηδιαστικός...Chainis έγραψε:Αλλά έκανες παράθεση δικό μου ποστ που εγώ αναφερόμουν στην Δ. Όχθη.Εμπεδοκλής έγραψε: 15 Μάιος 2018, 20:56Αναφερόμουν στη Γάζα αγαπητέ μου. Επειδή στη φωτογραφία με την κατάμεστη εκκλησία της Γάζας μου λες για τον τουρισμό στη Σμύρνη...Chainis έγραψε:
Για την Ιεριχώ είπα άσχετε, η Ιεριχώ βρίσκεται στην Δ. όχθη.
Εντάξει, έπρεπε να μυρίσω λίγο τα νύχια μου.
Όσο εκτός θέματος είναι η δήθεν κακομεταχείριση των Εβραίων από τους Οθωμανούς άλλο τόσο είναι αυτά που υποστηρίζεις. Θυμίζουμε, ότι τους Εβραίους στα Οθωμανικά εδάφη τους έφεραν οι ίδιοι οι Σουλτάνοι. Την ίδια ώρα οι Άραβες υπέφεραν. Ακόμη και ο Ιμπραήμ επαναστάτησε κατά των Οθωμανών. Οι Εβραίοι πάλι, ήταν υπερασπιστές του Σουλτάνου. Τόσο υπερασπιστές που αποδεδειγμένα στήριξαν τις δολοφονίες των Ιεραρχών μας...Chainis έγραψε: Κατ' αρχήν πρόσεξε τι γράφεις, οι Τούρκοι πράγματι είχαν ευνοϊκή μεταχείριση από τους Οθωμανούς..
Κατά δεύτερον άμα ψάξεις και διαβάσεις λίγο θα μάθεις ότι οι Σιωνιστικές οργανώσεις αγόραζαν από το 1900 ακόμα Τούρκικα τσιφλίκια στην Παλαιστίνη και εγκαθιστούσαν εκεί φτωχούς Εβραίους.
Έτσι δημιουργήθηκαν τα πρώτα κίμπουτς γιατί τότε μεγάλο ποσοστό των Εβραίων είσαν κομουνιστές.
Καμία ειδική μεταχείριση από τους Τούρκους όσον αφορά την Παλαιστίνη, απλά τους ανέχονταν όπως και τους Χριστιανούς.
Ο Πατριάρχης και ο Κοσμάς και η Θεσσαλονίκη είναι εκτός θέματος.
Οι Άραβες καλά έκαναν και επαναστάτησαν κατά των Τούρκων και κακώς έκαναν επιθέσεις στα Εβραίικα χωριά και σκότωναν όποιον έβρισκαν όπως σου έγραψα.
Τώρα αυτά περί επιθέσεων στα Εβραϊκά χωριά είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Από την άλλη προ του '48 έχουμε πολλές αποδεδειγμένες τρομοκρατικές επιθέσεις και γενοκτονίες σε Αραβικά χωριά από Εβραίους. Για την δολοφονία χιλιάδων Αράβων από την τρομοκρατική οργάνωση των Ιργκούν μάλλον προτίμησες να ξεχάσεις...
-
- Παραπλήσια Θέματα
- Απαντήσεις
- Προβολές
- Τελευταία δημοσίευση
-
- 0 Απαντήσεις
- 176 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Frappezitis
-
- 0 Απαντήσεις
- 139 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Mitharadir
-
- 33 Απαντήσεις
- 1196 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από dna replication
-
- 267 Απαντήσεις
- 10914 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από dna replication