ST48410 έγραψε: 23 Μάιος 2019, 15:10
enaon έγραψε: 23 Μάιος 2019, 14:39
Πάντως παιδιά για αυτό λέω οτι ο στρατός έχει πλάκα, γιατί αυτό που ζούμε είναι αυτό που επιτρέπουμε. Όταν έφτασα στην δεύτερη μονάδα, με 18 φυλάκια, ρώτησα τον αξιωματικό υπηρεσίας που θα μπορούσα να βρώ σπίτι. Γέλασε και μου είπε οτι δεν έχει έρθει ποτέ δόκιμος στο τάγμα που να μην πήγε σε φυλάκιο. Του χαμογέλασα και εγώ και του ευχήθηκα να μην χρειαστεί να συνεργαστούμε. Την επόμενη έφτασε και η φήμη μου, αλλά ήταν άτυχος.
Η όλη συζήτηση και η διαφωνία σου με τον foscilis πρέπει να τοποθετηθεί σε χρονικό ορίζοντα για να έχει κάποιο νόημα. Στη προ κινητού, προ internet εποχή είχες πολύ μεγάλη δυσκολία να γνωρίζεις τι πραγματικά προβλέπεται για να διεκδικήσεις το όποιο δίκιο σου. Αν δεν υπήρχε φίλος, αδελφός ή τέλος πάντων κάποιος σχετικός στο κοντινό σου περιβάλλον, καλή τύχη. Δεν γνωρίζω αν η εκπαίδευση των δοκίμων έδινε κάποιες περισσότερες πληροφορίες. Για τους φαντάρους πάντως δεν θυμάμαι να υπήρχε κάποια εύκολη πρόσβαση σε τέτοια γνώση.
Εγώ πήγα το '09 και έκανα και σύνορα και φυλάκιο και επιτελεία, δεν ήταν πολύ η θητεία μου αλλά ήταν αντιπροσωπευτική πιστεύω. Διάβασα ΠΑΡΑ πολύ καλά όλους τους κανονισμούς και στην αρχή για να ξέρω τι παίζει και μετά λόγω θέσης, και διαταγές και τα πάντα. Ήταν ένας Ρωσοπόντιος που του είχαν φορτώσει 11 μήνες παραπάνω κι εγώ τον πήρα από το χεράκι και πήγαμε στο Ρουφ και φύγαμε με διαταγή για άμεση απόλυση γιατί ανακάλυψα ότι από μαλακία του είχαν φορτώσει όλη αυτήν την παραπάνω θητεία (και ο διοικητής μου είπε μπράβο γιατί ο τύπος ήταν πρεζόνι και γιγάντιο πρόβλημα). Ξέρω ΠΑΡΑ πολύ καλά λοιπόν τι προβλεπόταν και τι όχι καθώς και τι είναι υποχρεωμένος να κάνει ο καθένας και δεν είναι. Ας πούμε μια μικρή προσωπική μου νίκη είναι ότι ποτέ δεν πήγα για την ακτινογραφία στο τέλος (στην απόλυση) γιατί ΠΟΥΘΕΝΑ δε διασταυρώνεται ότι την έκανες και μάλιστα σου λένε να την πάρεις μαζί σου γιατί τώρα που έχεις απολυθεί είναι προσωπικό σου δεδομένο. Πήρα λοιπόν το υπηρεσιακό, έκανα την τσάρκα μου και γυρίζοντας δανείστηκα ακτινογραφία από έναν άλλον και την έδειξα για να μου σφραγίσουν το απολυόχαρτο.
Πουθενά δε έλεγε λοιπόν ότι οι δόκιμοι δεν προβλέπεται να κάνουν υπηρεσία ΑΥΔΜ. Μάλιστα είναι το πιο στάνταρ πράγμα που κάνουν. Δεν ξέρω αν το 2000 δεν επιτρεπόταν αλλά το 2009 σίγουρα επιτρεπόταν. Πρώτη φορά ακούω ότι ο ΑΥΔΜ πρέπει να είναι αξιωματικός (με την έννοια του σχετικού βαθμού). Και επιλοχία είχαμε για ΑΥΔΜ και ανθυπασπίστρια. Σιγά που δε θα είχαμε δόκιμο που είναι ανώτερος και από τους δύο. Θυμάμαι μάλιστα πολύ χαρακτηριστικά στη μονάδα που ο δόκιμος κλαιγόταν ότι όλο σε αυτόν δίνουν τις χειρότερες μέρες για ΑΥΔΜιλίκι και ότι στο ΓΕΕΘΑ (που ήταν μικτό τάγμα) μια μέρα ήταν ΑΥΔΜ ένας μαλάκας δόκιμος της αεροπορίας*, λέτε το
ΓΕΕΘΑ όπου συνέβαιναν όλα αυτά να μην ήταν προβλεπόμενο; Έλεος.
Δεύτερον ακόμα και αν υπάρχει κάπου κάποιος κανονισμός που λέει ότι ο ΑΥΔΜ πρέπει να είναι ας πούμε ξανθός, αν δεν υπάρχουν διαθέσιμοι ξανθοί ο διοικητής έχει ΚΑΘΕ ευχέρεια να βάλει όποιον θέλει προκειμένου να βγουν οι υπηρεσίες. Δηλαδή αν πέσει γαστρεντερίτιδα ρε παιδί μου και ταβλιαστούν όλοι οι αξιωματικοί τι θα γίνει, δε θα έχει ΑΥΔΜ το στρατόπεδο; Ο διοικητής έχει σε ζητήματα λειτουργίας της μονάδας ένα περιθώριο ευελιξίας που πολύ απλά δεν έχει αντίστοιχο στον υπόλοιπο δημόσιο (ή και ιδιωτικό) τομέα. Ας πούμε και 1 έξω για κάθε 3 μέρες προβλέπεται. Αλλά όπως όλοι ξέρουμε δεν είναι καθόλου σπάνιο το 1-15 γιατί ΠΑΝΩ απ' όλα προβλέπεται να βγαίνουν οι υπηρεσίες και κανείς ποτέ δεν πρόκειται να πει στο διοικητή "γιατί τον έχεις αυτόν 15 μέρες μέσα", ενώ αντιθέτως είναι πάρα πολύ πιθανό να τον γαμήσουν αν μια μέρα δε γίνουν καθόλου υπηρεσίες επειδή όλοι έχουν πάρει τις "προβλεπόμενες" εξόδους.
* μαλάκας γιατί ήταν ο ΜΟΝΟΣ δόκιμος σε όλη τη θητεία μου που απαιτούσε να του μιλάς στον πληθυντικό και το έπαιζε και μπαρουτοκαπνισμένος στρατηγός ενώ ήταν ένας φλώρος αεροπόρος που πάταγε μια φορά την εβδομάδα.