Βινόσαυρος έγραψε: 08 Μάιος 2018, 04:46
Παλαιομνήμων έγραψε: 08 Μάιος 2018, 04:18
Βινόσαυρος έγραψε: 08 Μάιος 2018, 04:09
Για την κοινωνία.
Μα όταν η νόμιμη αστυνομική "βία" ασκείται κατά πώς πρέπει, δηλ. εις βάρος τών εγκληματιών και υπέρ τών πολιτών, τότε «για την κοινωνία» γίνεται. Οπότε η "αντιβία" απέναντι στην «νόμιμη κρατική βία», στρέφεται εις βάρος τής κοινωνίας.
Φίλε η κοινωνία είναι ταξική(ταξικά διαχωρισμένη) και το νομοθετικό πλαίσιο ρυθμισμένο προς αυτην την κατευθυνση
να περνάνε σαν νόμοι το δίκαιο της κυρίαρχης τάξης. Σήμερα τυγχάνει να είναι η αστική αυτη η τάξη. Η αστική τάξη
όμως δεν είναι η κοινωνία αλλα μια ισχνλη μειονότητα που κάθεται στο σβέρκο των εκμεταλλευόμενων. Επειδή όμως
πιστευω ότι είσαι αρνητικά προσκείμενος μόνο ακόμα και στους όρους που χρησημοποιώ ας δώσω ένα παράδειγμα πιο
προσφιλές, θέλω να πιστευω: Η βία των επαναστατημένων ρωμιών δεν ήταν εναντίον της καθεκυστίας τάξης; Δεν ήταν
εις βάρος του νόμου που είχε οριστεί απο την πύλη;
Όταν σε μια πολιτεία υπάρχει αυξημένη εγκληματικότητα, τούτο δεν λειτουργεί εις βάρος μόνον μιας τάξεως, αλλά όλων των νομοταγών πολιτών. Κλέφτες π.χ. μπαίνουν τόσο στα πλούσια σπίτια, όσο και στα πιο φτωχικά. Τα τελευταία μάλιστα, θα μπορούσε ίσως κάποιος να πει ότι πληττονται και περισσότερο, διότι δεν έχουν την δυνατότητα προστασίας, που ίσως έχουν τα πλουσιώτερα (συναγερμοί, φύλακες κτλ). Πέραν του ότι οι φτωχότεροι μένουν κατά κανόνα και σε πιο υποβαθμισμένες περιοχές, άρα ούτως ή άλλως πλήττονται πρώτοι από την εγκληματικότητα.
Συνεπώς, σε μιαν ευνομούμενη πολιτεία, όπου η αστυνομία έχει τον ρόλο που οφείλει να έχει, ήτοι την προστασία των πολιτών, η λειτουργία της ωφελεί όλες τις τάξεις. Αυτούς που δεν ωφελεί, είναι μονάχα τους εγκληματίες.
Από κει και πέρα, αν ένα κράτος δεν λειτουργεί όπως πρέπει, όπως δυστυχώς συμβαίνει και σήμερα, τότε βεβαίως και η λειτουργία τής αστυνομίας αλλοιώνεται. Πάλι όμως, δεν φτάιει η αστυνομία γι' αυτό, αλλά η πολιτεία, την οποίαν θα πρέπει να προσπαθούμε να αλλάξουμε. Αν δηλ. η αστυνομία π.χ. ξαφνικά, αντί να προστατεύει τους πολίτες από τους εγκληματίες, αποκτά ρόλο να συλλαμβάνει πολίτες που αντιστέκονται στην κατάσχεση τού σπιτιού τους, διότι η αφαιμακτική πολιτιή τού Κράτους τους έκανε να μη μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους (και όχι γιατί επέλεξαν να είναι τσαμπατζήδες), τότε έχουμε, όπως είπα, μία αλλοίωση τού ρόλου τής αστυνομίας, πρόβλημα όμως που πρέπει να το εντοπίσουμε στην Πολιτεία και τους -εκάστοτε- κυβερνώντες και όχι στα αστυνομικά όργανα, που οφείλουν σε κάθε περίπτωση να υπηρετούν πιστά την Πολιτεία και όχι να κάνουν του κεφαλιού τους.
Ως προς τον παραλληλισμό που έκανες, αναφερόμενος στην «βία των επαναστατημένων ρωμιών εναντίον της καθεκυστίας τάξης» θα σου αντιλέξω ότι μιλάμε για κάτι τελείως διαφορετικό. Εκεί οι Ρωμιοί ήταν κατακτημένοι και δη από αλλοφύλους. Σήμερα όμως, υποτίθεται ότι έχουμε Δημοκρατία, δηλ. δικό μας Κράτος, για το οποίο επιλέγουμε εμείς ποιοι θα είναι επί κεφαλής. Δικοί μας άνθρωποι υποτίθεται ότι μας κυβερνούν, που μέσα από εμάς, από το σώμα δηλ. των Ελλήνων ενηλίκων, επελέγησαν ως εκπρόσωποί μας και διαχειριστές των κοινών.
Και αν δεν κάνουν καλά την δουλειά τους, τότε έχουμε το νόμιμο δικαίωμα να τους αλλάξουμε. Με εκλογές φυσικά, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, και όχι ενόπλως, όχι βιαίως. Διότι και οι Συνταγματάρχες το 1967, ένα έκφυλο πολιτικό σύστημα ήθελαν να ανατρέψουν. Γιατί τους κατηγορούμε όμως; Διότι το έκαναν με τα όπλα, με την βία, ανατρέποντας εκλεγμένη κυβέρνηση.
Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι αντιστοίχως και σήμερα, αν, όποιος -δικαίως- νοιώθει δυσαρεστημένος από το πολιτικό σύστημα, την Κυβέρνηση κτλ, αποφασίζει να παρακάμπτει τους νόμους, ασκώντας βία, τότε το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι ζημιά στην χώρα μας και την κοινωνία μας, και πιθανώς άνοιγμα τού ασκού του Αιόλου, με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται. Οι Δημοκρατικές κυβερνήσεις πρέπει να αλλάζουν με δημοκρατικές διαδικασίες και μόνον (χωρίς φυσικά να σημαίνει ότι σε θεωρητικό επίπεδο δεν είμαι διατεθειμένος να συζητήσω όλες τις εκδοχές, φέρνοντας μάλιστα στο μυαλό μου την ρήση τού Ίωνος Δραγούμη που έλεγε ότι «Όταν το κράτος είναι αντεθνικό, τότε λέω: "Ζήτω το Έθνος! Κάτω το κράτος!"»). Και πρέπει να "πολεμούνται" με τα νόμιμα προβλεπόμενα μέσα, όπως είναι η κριτική τού Τύπου, ο εντός και εκτός τού κοινοβουλίου επίσημος αντιπολιτευτικός λόγος, οι μη βίαιες συγκεντρώσεις προς ενημέρωσιν του κόσμου κτλ κτλ.
Θα συμφωνήσω όμως μαζί σου, ως γενική τοποθέτηση, ότι ένα κράτος, μία δημοκρατική κυβέρνηση, όταν παρεκτρέπονται μη λειτουργώντας προς όφελος των πολιτών, τότε ομοιάζουν με τους Τούρκους (ή τους οποιουσδήποτε άλλους αλλοφύλους) κατακτητές δυνάστες. Πρέπει όμως να στοχεύουμε, όπως είπα, στην νόμιμη, δημοκρατική ανατροπή τους, και όχι να μετέχουμε βίας ως μέσον αντίδρασης.
