Ποιό είναι το μεγαλύτερο ρεζίλι στην πάστα.

[Cecily Anne]

Στην καθημερινότητα κάνουμε ένα κυρίως πιάτο κι ένα contorno, κάτι σε σαλατικό, ή έτσι, να παίζει δίπλα. Στις γιορτές έχουμε πρώτο, δεύτερο, κλπ, κι αν έχουμε τραπέζι σε φίλους, κάνουμε κανονική ιστορία με ορεκτικό, α΄ πιάτο, β΄πιάτο, επιδόρπιο, κ.α..

Eγώ δεν μαγειρεύω ΚΑΝ κάθε μέρα. Με 3 μαγειρέματα βγαίνει η εβδομάδα και 2 ψητά. Για να κάνεις πολλά μαγειρέματα ή έχεις οικονόμο ή ασχολείσαι με οικιακά.

[Ερμής]

Στείλτους πορτοκάλια Ερμή να γλιτώσουν το σκορβούτο, όλο παστή καμήλα εκεί στην έρημο

Έκανα κάτι κινήσεις τώρα. Θα δούμε.

[Cavaliere]

Θυμαμαι πάντα αυτο που ειχες γραψει '' Τι Τοσκανη τι Βοσκάνη''
Στην περιοχή - στα ημιορεινα - η κουζινα και οι τρόποι θυμίζουν Πελοποννησιακο νότο παρά Ιταλία

Πιο πολύ έχω μείνει στο Τριβένετο, κι η αλπική κουζίνα εκεί δεν έχει σχεδόν καμία σχέση με τις μακαρονάδες puttanesca , bolognese, etc. Τρώνε κάτι κριθάρια, κάτι λουκάνικα βραστά, και βέβαια η βενετσιάνικη κουζίνα έχει αρκετό ρύζι παρά ζυμαρικά. Σκέψου πως οι γονείς ενός φίλου μου, τα παλιά χρόνια που οι Ναπολιτάνοι ανοίγανε πιτσαρίες στον Βορρά, δεν πηγαίναν να φάνε. Τώρα βγαίνει ο καθένας και λέει, αν δεν είναι Ναπολιτάνος ο πιτσαϊόλος δεν τρώω.
Σιγά, ρε μεγάλε.

[Cavaliere]

Μπράβο, και από εκεί προέρχεται και η πρακτική του να σερβίρουμε μικρές μερίδες, για να έχεις χώρο στο στομάχι να φας και το επόμενο πιάτο, και το μεθεπόμενο, και το επιδόρπιο, και να σηκωθείς σαν άνθρωπος ούτε πεινασμένος ούτε σκασμένος απ'το φαί.
Και γι'αυτό όταν πηγαίνεις σε εστιατόριο και ο κάθε καράμπαμπας σου σερβίρει μικροσκοπική μερίδα (ειδικά σε τεράστιο πιάτο) γιατί "έτσι σερβίρεται το καλό φαγητό", πρέπει οπωσδήποτε να του τη φέρεις στο κεφάλι και να μην ξαναπατήσεις ποτέ.

Στην Ιταλία τα μεσημέρια σερβίρουν κυρίως menù fisso, από τις 12,00 ως τις 14,00. Είναι για το διάλειμμα των εργαζομένων και περιλαμβάνει πρώτο, δεύτερο, γαρνιτούρα, νερό, 1/4 κρασί, κι έναν εσπρέσο. Κοστίζει από 12, ως 13 ευρώ περίπου. Συμφέρει ακόμα και να πάρεις ένα πρώτο κι ένα σαλατικό, πάλι θα χορτάσεις. Και σου μειώνουν την τιμή.

[Cecily Anne]

Θυμαμαι πάντα αυτο που ειχες γραψει '' Τι Τοσκανη τι Βοσκάνη''
Στην περιοχή - στα ημιορεινα - η κουζινα και οι τρόποι θυμίζουν Πελοποννησιακο νότο παρά Ιταλία

Πιο πολύ έχω μείνει στο Τριβένετο, κι η αλπική κουζίνα εκεί δεν έχει σχεδόν καμία σχέση με τις μακαρονάδες puttanesca , bolognese, etc. Τρώνε κάτι κριθάρια, κάτι λουκάνικα βραστά, και βέβαια η βενετσιάνικη κουζίνα έχει αρκετό ρύζι παρά ζυμαρικά. Σκέψου πως οι γονείς ενός φίλου μου, τα παλιά χρόνια που οι Ναπολιτάνοι ανοίγανε πιτσαρίες στον Βορρά, δεν πηγαίναν να φάνε. Τώρα βγαίνει ο καθένας και λέει, αν δεν είναι Ναπολιτάνος ο πιτσαϊόλος δεν τρώω.
Σιγά, ρε μεγάλε.

Έλα η πίτσα των μη Ναπολιτάνων είναι γτπ. Εγώ για να τη ξεχωρίσω από την πιαντίνα, ζητάω ντόπιο ιμπάστο. Στους ναπολιτάνους χορταίνω.

[Cavaliere]

Eγώ δεν μαγειρεύω ΚΑΝ κάθε μέρα. Με 3 μαγειρέματα βγαίνει η εβδομάδα και 2 ψητά. Για να κάνεις πολλά μαγειρέματα ή έχεις οικονόμο ή ασχολείσαι με οικιακά.

Κανείς μας δεν μαγειρεύει κάθε μέρα. Συχνά προσπαθώ, όπως χθες, να κάνω φαΐ για δύο μέρες, και να αλλάζω τη σαλάτα. Δεν ζούμε στο 1960, με τη νοικοκυρά στην κουζίνα, ή τη Μαρία την υπηρέτρια.

[Cecily Anne]

Βασικά η λογική του να βγάζεις 20 πιάτα για ένα τραπέζι είναι περισσότερο κοντά στο «η δουλάρα θα τα πλύνει» παρά σε κάποια φιλοσοφία περί κουζίνας και φαγητού. Εξάλλου είναι πραγματικά πράγμα χωρίς νόημα να τρως πράγματα στην σειρά και όχι μαζί. Σημαίνει ότι δεν έχεις ιδέα από το τι σημαίνει συνδυασμός γεύσεων.

e l e o c

[Cavaliere]

Έλα η πίτσα των μη Ναπολιτάνων είναι γτπ. Εγώ για να τη ξεχωρίσω από την πιαντίνα, ζητάω ντόπιο ιμπάστο. Στους ναπολιτάνους χορταίνω.

Ρε συ, κι εγώ την καλύτερη πίτσα την έφαγα στην Νάπολη, αλλά όχι πως δεν μαθαίνεται να την κάνουν κι άλλοι. Είναι θέμα κολλήματος, πρέπει να θέλεις να την κάμεις αλά napoletana. Αν τη θες polentona, και τρεις γενιές Ναπολιτάνος να είσαι... Είναι θέμα τεχνοτροπίας, όχι καταγωγής. Π.χ., ναπολιτάνικη οικογένεια έχει πιτσαϊόλο Κινέζο (εκπαιδευμένο). Τι πάει να πει, δεν τρώω;

[Cecily Anne]

Έλα η πίτσα των μη Ναπολιτάνων είναι γτπ. Εγώ για να τη ξεχωρίσω από την πιαντίνα, ζητάω ντόπιο ιμπάστο. Στους ναπολιτάνους χορταίνω.

Ρε συ, κι εγώ την καλύτερη πίτσα την έφαγα στην Νάπολη, αλλά όχι πως δεν μαθαίνεται να την κάνουν κι άλλοι. Είναι θέμα κολλήματος, πρέπει να θέλεις να την κάμεις αλά napoletana. Αν τη θες polentona, και τρεις γενιές Ναπολιτάνος να είσαι... Είναι θέμα τεχνοτροπίας, όχι καταγωγής. Π.χ., ναπολιτάνικη οικογένεια έχει πιτσαϊόλο Κινέζο (εκπαιδευμένο). Τι πάει να πει, δεν τρώω;

Θα πει ότι εχω ένα κάρο επιλογές, δε θα δώσω 9 ευρώ για μια πίτσα γουωναμπί πιαντίνα, θα πάρω μια πάστα ή θα πάρω νιόκι ή ρυζότο (εφόσον έχω σκοπό να φάω υδατάνθρακα).

Ή θα ζητήσω να μου κάνουν ντόπιο ιμπάστο, οπότε αν δεχθούν, ναι θα παραγγείλω. Εμένα δεν μου αρέσουν οι ξεροψημένες φλίδες, γιατί να φάω τσάμπα θερμίδες;

ΥΓ. Καλά το γμσ, έχει και με 7 ευρώ.

[Chilloutbuddy]

Στην Ιταλία τα μεσημέρια σερβίρουν κυρίως menù fisso, από τις 12,00 ως τις 14,00. Είναι για το διάλειμμα των εργαζομένων και περιλαμβάνει πρώτο, δεύτερο, γαρνιτούρα, νερό, 1/4 κρασί, κι έναν εσπρέσο. Κοστίζει από 12, ως 13 ευρώ περίπου. Συμφέρει ακόμα και να πάρεις ένα πρώτο κι ένα σαλατικό, πάλι θα χορτάσεις. Και σου μειώνουν την τιμή.

Έλα από δώ να κλάψεις μαζί μας. Πας σε τυπική καφετέρια που τρώει ο κόσμος μεσημέρι και έχει βασικά τρία φαγητά να διαλέξεις (συνήθως κάποιο ριζότο - σοβάς για να κολλάς τούβλα, κάτι σε τάχαμου δήθεν Κινέζικο φτιαγμένο από Λιβανέζο μάγειρα, και κάποιο ψητό πτώμα παναγία βόηθα να χωνέψω και σήμερα), συν τα στάνταρ στην ξεχωριστή βιτρίνα που τα έχει όλη μέρα: μπέργκερ, τηγανιτά ντιμ σιμ, τηγανητές πατάτες με το πατόφτυαρο, και για τους μερακλήδες κάτι λουκάνικα αγνώστου προελεύσεως). Και σου φτιάνει ένα πιάτο τίγκα μέχρι πάνω ζωή να'χουμε και έχει κι ένα ψυγείο να διαλέξεις τι χρώμα νερό με ζάχαρη θες, και ένα τραπεζάκι με περιοδικά που σου λένε ποιός παίχτης του κρίκετ παντρεύτηκε. Και παίρνεις το πιάτο σου και το νερό με τη ζάχαρη και πας στο τραπέζι το οποίο έχει πάνω το εξής ένα αντικείμενο: πλαστικό πηρούνι τυλιγμένο με μισή χαρτοπετσέτα που μόλις την ξετυλίξεις φτάνει να σκουπίσεις ένα δάχτυλο, και βοσκάς. Και αν νιώθεις αρκετά ήρωας και θες και καφέ βγαίνει ο Λιβανέζος από την κουζίνα (ο ίδιος που έφτιαξε το ριζότο) και σου φτιάχνει και καπουτσίνο με τρία λίτρα γάλα μέσα. Σάχτηκες.

[Αγις]

Σε δεκα λεπτα εχεις ετοιμη πχ ΜπριΤζολαρα η Μπιφτεκάρα στο τηγάνι + σαλάτα λάχανοκαροτο κ εσεις μου ασχολειστε με μανεστρικά κ ζυμες .
Πιο χαμηλα δεν εχει ισως μονο τον # Akis

[Cecily Anne]

Στην Ιταλία τα μεσημέρια σερβίρουν κυρίως menù fisso, από τις 12,00 ως τις 14,00. Είναι για το διάλειμμα των εργαζομένων και περιλαμβάνει πρώτο, δεύτερο, γαρνιτούρα, νερό, 1/4 κρασί, κι έναν εσπρέσο. Κοστίζει από 12, ως 13 ευρώ περίπου. Συμφέρει ακόμα και να πάρεις ένα πρώτο κι ένα σαλατικό, πάλι θα χορτάσεις. Και σου μειώνουν την τιμή.

Έλα από δώ να κλάψεις μαζί μας. Πας σε τυπική καφετέρια που τρώει ο κόσμος μεσημέρι και έχει βασικά τρία φαγητά να διαλέξεις (συνήθως κάποιο ριζότο - σοβάς για να κολλάς τούβλα, κάτι σε τάχαμου δήθεν Κινέζικο φτιαγμένο από Λιβανέζο μάγειρα, και κάποιο ψητό πτώμα παναγία βόηθα να χωνέψω και σήμερα), συν τα στάνταρ στην ξεχωριστή βιτρίνα που τα έχει όλη μέρα: μπέργκερ, τηγανιτά ντιμ σιμ, τηγανητές πατάτες με το πατόφτυαρο, και για τους μερακλήδες κάτι λουκάνικα αγνώστου προελεύσεως). Και σου φτιάνει ένα πιάτο τίγκα μέχρι πάνω ζωή να'χουμε και έχει κι ένα ψυγείο να διαλέξεις τι χρώμα νερό με ζάχαρη θες, και ένα τραπεζάκι με περιοδικά που σου λένε ποιός παίχτης του κρίκετ παντρεύτηκε. Και παίρνεις το πιάτο σου και το νερό με τη ζάχαρη και πας στο τραπέζι το οποίο έχει πάνω το εξής ένα αντικείμενο: πλαστικό πηρούνι τυλιγμένο με μισή χαρτοπετσέτα που μόλις την ξετυλίξεις φτάνει να σκουπίσεις ένα δάχτυλο, και βοσκάς. Και αν νιώθεις αρκετά ήρωας και θες και καφέ βγαίνει ο Λιβανέζος από την κουζίνα (ο ίδιος που έφτιαξε το ριζότο) και σου φτιάχνει και καπουτσίνο με τρία λίτρα γάλα μέσα. Σάχτηκες.

Eμένα άλλο μου'χει κάνει εντύπωση. Βλέπω συνέχεια από γιουτιούμπερς που κάνουν μασαμπούκες κάτι βίγκαν σαλάτες (καλές φαίνονται) και κάτι φρουταγορές τύπου βαρβάκειος για φρούτα και γενικά έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής και δώσε ξηροκάρπια και δώσε εναλλακτικά σιτηρά κλπ κλπ. Κοιτάζω τιμές και λέω μσγμσω πόσα βγάζετε αν θέτε 20 δολλάρια για αλεύρι από φαγόπυρο αρωματισμένο με κλανίδι μπαμπουίνου και ψίχουλα από αποξηραμένη κουτσουλιά βασιλικού πελεκάνου;

[Chilloutbuddy]

Σε δεκα λεπτα εχεις ετοιμη πχ ΜπριΤζολαρα η Μπιφτεκάρα στο τηγάνι + σαλάτα λάχανοκαροτο κ εσεις μου ασχολειστε με μανεστρικά κ ζυμες .
Πιο χαμηλα δεν εχει ισως μονο τον # Akis

είναι φτηνά ρε, η μπριζόλα είναι ακριβή. Και τα φρέσκα λαχανικά επίσης.

[Chilloutbuddy]

Eμένα άλλο μου'χει κάνει εντύπωση. Βλέπω συνέχεια από γιουτιούμπερς που κάνουν μασαμπούκες κάτι βίγκαν σαλάτες (καλές φαίνονται) και κάτι φρουταγορές τύπου βαρβάκειος για φρούτα και γενικά έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής και δώσε ξηροκάρπια και δώσε εναλλακτικά σιτηρά κλπ κλπ. Κοιτάζω τιμές και λέω μσγμσω πόσα βγάζετε αν θέτε 20 δολλάρια για αλεύρι από φαγόπυρο αρωματισμένο με κλανίδι μπαμπουίνου και ψίχουλα από αποξηραμένη κουτσουλιά βασιλικού πελεκάνου;

Δεν ξέρω τι κάνουνε αυτοί που λές, ο δικός μου κύκλος δεν είναι λάιφσταϊλ τύποι

[Cecily Anne]

Eμένα άλλο μου'χει κάνει εντύπωση. Βλέπω συνέχεια από γιουτιούμπερς που κάνουν μασαμπούκες κάτι βίγκαν σαλάτες (καλές φαίνονται) και κάτι φρουταγορές τύπου βαρβάκειος για φρούτα και γενικά έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής και δώσε ξηροκάρπια και δώσε εναλλακτικά σιτηρά κλπ κλπ. Κοιτάζω τιμές και λέω μσγμσω πόσα βγάζετε αν θέτε 20 δολλάρια για αλεύρι από φαγόπυρο αρωματισμένο με κλανίδι μπαμπουίνου και ψίχουλα από αποξηραμένη κουτσουλιά βασιλικού πελεκάνου;

Δεν ξέρω τι κάνουνε αυτοί που λές, ο δικός μου κύκλος δεν είναι λάιφσταϊλ τύποι

Α... Δεν κυματίζει η ξανθιά μπούκλα πάνω στη σανίδα του σερφ.