Τασία: Οι δημόσιοι υπάλληλοι και όσοι θέλουν να γίνουν θα στείλουν τη ΝΔ στην αντιπολίτευση

[Ερμής]

καταρχας εσυ κι ο λεπορελ δε πιστευες καν οτι υπαρχει εισηγμενη εταιρια που χρωσταει στο ικα και σου βρηκα επισημα στοιχεια απο το taxis για 6.225 φυσικα προσωπα με συνολικο χρεος που φτανει τα 17,8 δις ευρω
χωνεψτε πρωτα αυτο για αρχη και ξαναμιλαμε

Ξέρεις πόσα χρόνια έχει βγει πχ η Κλωνατεξ απο τα ταμπλό;

Καταρχάς ξέρεις τι χρειάζεται για εισαγωγή στο ΧΑΑ και τι έλεγχοι υπάρχουν ή μιλάμε καφενόβια;

ποια κλωνατεξ και πιπες γραφεις παλι; δες εδω:

https://www.protothema.gr/economy/artic ... -teloneia/
Περιλαμβάνει 6.225 φυσικά πρόσωπα και εταιρείες - Οι 2.323 έχουν χρέη πάνω από ένα εκατ. ευρώ - Πρόκειται για την επικαιροποιημένη λίστα του Ιουλίου 2016- Δεν αναφέρονται όσοι έχουν μπει σε ρύθμιση
Νέα λίστα με 6.225 οφειλέτες «με ονοματεπώνυμο» που χρωστούν 19,7 δισ. στην εφορία και στα τελωνεία. Πρόκειται για φυσικά πρόσωπα, άσημοι οι περισσότεροι ή «μπροστινοί», βιτρίνες και «αχυράνθρωποι» χωρίς οικονομική επιφάνεια, που φορτώθηκαν «αμαρτήματα» άλλων για να τους κυνηγάει η εφορία. Μεταξύ όλων, πρώτος «φιγουράρει» και πάλι ο υπόδικος Νικόλαος Κασιμάτης από τη Θεσσαλονίκη που χρωστάει από μόνος του πάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ.
Στην κατάσταση δεν περιλαμβάνονται οφειλές οι οποίες έχουν υπαχθεί σε διευκόλυνση τμηματικής καταβολής ή σε νομοθετική ρύθμιση τμηματικής καταβολής

(άντληση στοιχείων 05/07/2016 - τελευταία ενημέρωση 09/08/2017)
http://www.publicrevenue.gr/kpi/static/ ... 016_1.html

Είπα ποτέ εγώ οτι δεν υπάρχει κόσμος που χρωστάει εκατομμύρια στο ΙΚΑ ή στην Εφορία ή οπουδήποτε;
Στο θέμα Βαρδινογιάννη ήταν η ένσταση μου. Χρησιμοποίησες ένα ονομα και περι αυτού του ονόματος απάντησα.
Ναι το οτι υπάρχουν επιχειρηματίες που χρωτάνε χαίρω πολύ, ανακάλυψες τα Ταταυλα, πάρε το λουκούμι. Άξιος.

πχωρουμ διαβάζουνε;

Αυτά λέγαμε χθες.
Το μεγάλο πρόβλημα το έχουν ΙΥ που στηρίζουν συριζα, δλδ τους εχθρούς τους.
Παλιά(όταν έπεσε ο κατώτατος μισθός του ιδιωτικού τομέα) δεν είχε βγεί κάποιος της αδεδυ και είχε πει στο περίπου οτι "σταρχίδια μας, όταν τον έριχναν σε εμας κανείς απο τους ιδιωτικούς δεν αντέδρασε".
Στην ελλάδα τουλάχιστον δε μπορεί να είναι μαζί το δημόσιο με τον ιδιωτικό τομέα. Πιο πολλά κοινά έχει ο κατώτερος ΙΥ με τον τάδε εφοπλιστή παρά με τον κλητήρα της ΔΕΗ

αν εισαι ΙΥ που δουλευεις για τον βασικο ολα τα κομματα ειναι εχθροι σου με αυτα που λενε και κανουν

Δε διαφωνώ, αν ήμουν χαμηλόμισθος ΙΥ που με πηδάει ο κάθε αλήτης στυλ τζάμπο, το πιθανότερο θα ήταν πως θα είχα βγει στα Εξάρχεια και θα πέταγα μολότωφ στους πάντες.

[ΓΑΛΗ]

Ναι σωστά. Είναι γνωστό εξάλλου ότι αν ο εφοπλιστής κερδίζει περισσότερα θα τρέξει να τα μοιραστεί με τους υπαλλήλους του.

Οκ, είναι εκπληκτική η σύγκριση ενός εργαζόμενου με έναν εφοπλιστή, αλλά το σίγουρο είναι ότι περισσότερες πιθανότητες για καλούς μισθούς υπάρχουν στις επιχειρήσεις που έχουν κέρδη. Είτε είναι μικρές είτε μεγάλες.

Γενικώς, υπάρχει μια γενικευμένη παράνοια στην όλη υπόθεση. Απαιτούνται καλοί μισθοί γενικώς αλλά δαιμονοποιείται το κέρδος.

για να μη μιλαμε γενικα κι αοριστα
ονοματισε μερικες επιχειρησεις που (θα μπορουσαν να) εχουν κερδη και καποιους επιχειρηματικους φορεις/κλαδους που με καταλληλες κινησεις θα μπορουσαν να φερουν κερδοφορια σε σημαντικη μεριδα ιδιοκτητων και εργαζομενων στην ελλαδα

Δεν ξέρω τους ισολογισμούς των επιχειρήσεων για να τις ονοματίσω. Αυτό που ξέρω είναι ότι κανείς στοιχειωδώς σοβαρός επιχειρηματίας, με μικρό ή μεγάλο κύκλο εργασιών δεν θέλει να χάσει κάποιον καλό υπάλληλο για 50 ή 100 ευρώ. Το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι διαβάζοντας "καλός υπάλληλος" φαντάζονται αυτομάτως κάποιον γλύφτη, τσιράκι του αφεντικού κλπ
Γενικώς, οι εργαζόμενοι που έχουν θετική πρόθεση για την εταιρία που δουλεύουν, για κάποιους θεωρούνται ταξικοί προδότες.

Πρέπει πάντα να απαιτείς το περισσότερο αλλά να διατηρείς ζωντανή τη φλόγα του μίσους για την εργοδοσία.

Ε, μ' αυτά τα μυαλά, το πράγμα καταντά γραφικό.

[Pirate7G]

Ναι σωστά. Είναι γνωστό εξάλλου ότι αν ο εφοπλιστής κερδίζει περισσότερα θα τρέξει να τα μοιραστεί με τους υπαλλήλους του.

Οκ, είναι εκπληκτική η σύγκριση ενός εργαζόμενου με έναν εφοπλιστή, αλλά το σίγουρο είναι ότι περισσότερες πιθανότητες για καλούς μισθούς υπάρχουν στις επιχειρήσεις που έχουν κέρδη. Είτε είναι μικρές είτε μεγάλες.

Γενικώς, υπάρχει μια γενικευμένη παράνοια στην όλη υπόθεση. Απαιτούνται καλοί μισθοί γενικώς αλλά δαιμονοποιείται το κέρδος.

Αυτό είναι σχετικό. Εξαρτάται από τον εργοδότη. Για παράδειγμα εργοδότης όπως ο Σκλαβενίτης είναι σαν την μύγα μέσ το γάλα. Εργοδότης σαν τον jumbo είναι πιο συνηθισμένος.
Εγώ προσωπικά είμαι τυχερός γιατί ο εργοδότης μου συγκλίνει πιο πολύ στο πρώτο παράδειγμα. Εγώ μάλιστα είμαι υψηλόμισθος αφού βγάζω 1,8 χιλιάρικα τον μήνα. Η κρίση δεν επιρέασε ούτε εμένα ούτε τους άλλους εργαζόμενους στην εταιρία, κι ας επιρέασε την εταιρια. Βεβαίως έχουν να γίνουν προσλήψεις πάνω από 6 χρόνια, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Εμείς όμως είμαστε η εξαίρεση του κανόνα. Κι αυτό είναι επίσης κάτι που δείχνει την γενικότερη εικόνα.

[Ασέβαστος]

κοινα στον τροπο διαβιωσης, δεν εχουν

κοινα συμφεροντα, εχουν. οσο περισσοτερα κονομαει ο ενας, τοσο περισσοτερα θα κονομαει και ο αλλος. καθενας εχει αναγκη την υπαρξη και την ευημερια του αλλου για να κονομησει.

Μόνο για όσους όντως δουλεύουν στον εφοπλιστικό όμιλο ισχύει αυτό.

Και πάλι ιδανικά ο εφοπλιστής θα ήθελε να τους πληρώνει 0, κάθε ευρώ που τους πληρώνει σημαίνει λιγότερα κέρδη (δες και κλάψα στο παραδιπλανό νήμα για τον βασικό μισθό). Αυτοί με τη σειρά τους ιδανικά θα ήθελαν να πληρώνονται άπειρα, κάθε ευρώ κέρδους του εφοπλιστή θα μπορούσε να πάει στον μισθό τους.

Δεν είναι υποχρεωτικά κακό αυτό, απλώς μη λέμε μαλακίες τώρα που ο εφοπλιστής είναι το ίδιο με τον υπάλληλο. Και μάλιστα με τον άσχετο υπάλληλο.

ναι, ακριβως ετσι. και ουτε καν νοιαζεται ο εργαζομενος αν ο "απειρος" μισθος του θα βγει απο κερδη η οχι, ναπαναγαμηθει ο εφοπλιστης, να παρει δανεικα, να πλερωσει.
και αυτο ειναι σωστο, και λογικο.

δεν λεμε ομως οτι "ειναι το ιδιο". λεμε εχουν κοινα συμφεροντα. στην πραξη. επειδη στην πραξη ο μισθος δεν θα ειναι ποτε ουτε μηδεν, ουτε απειρο.

βλεπουμε, στον πραγματικο κοσμο, οτι οπου πεφτει κονομα, ολοι βγαζουν περισσοτερα (δυσαναλογα ισως, αλλα παντως ολοι) και οπου πεφτει πεινα, πεφτει για ολους (επισης δυσαναλογα ο πεινασμενος εφοπλιστης απλως θαχει μικροτερο γιωτ)

για να κονομησει η απλ, πρεπει ναχει ο λαος λεφτα για αηφον.

ναι, η δυσαναλογια ειναι ενα προβλημα, μεγαλο, αλλα το να πεινασουν ολοι το ιδιο, σιγουρα δεν ειναι λυση.

[Antares]

η μαρξιστικη θεωρια, λεει μαλακιες, ειναι γνωστο.

η αληθεια ειναι οτι ουτε οι ΔΥ ειναι ωφελημενοι. ειναι βεβαιως βολεμενοι σε σχεση με τους ιυ, αλλα παλι πολυ κατω απο οτι θα μπορουσαν να κονομανε σε μια προοδευτικη χωρα με τις δυνατοτητες της ελλαδας.

δηλαδη ναι μεν παιρνουν 800 οταν οι ιυ παιρνουν 500, αλλα αν δεν κατεστρεφαν την οικονομια, θα μπορουσαν να παιρνουν 1000, σε μια χωρα που οι ιυ θαπαιρναν 1200.

οπως περιπου συμβαινει στις περισσοτερες φυσιολογικες (= μη αριστεροπασοκικες) χωρες.

Δεν ζουν με αυτά τα λεφτά. Όχι οι περισσότεροι τουλάχιστον. Αν ζούσαν με αυτά ίσως να είμαστε καλύτερα σαν χώρα. Θα έβλεπαν ότι δεν γίνεται με 800 και 1000 να αποκτήσεις σπίτι, αυτοκίνητο, παιδεία για τα παιδιά, υγεία. Θα επιθυμούσαν να υπάρχει μεγάλος και σωστός ιδιωτικός τομέας με υψηλούς μισθούς. Θα σέβονταν την δημόσια υγεία και παιδεία γιατί οι ίδιοι δεν θα μπορούσαν να αγοράσουν ιδιωτικά.

[Ερμής]

Δεν ξέρω τους ισολογισμούς των επιχειρήσεων για να τις ονοματίσω. Αυτό που ξέρω είναι ότι κανείς στοιχειωδώς σοβαρός επιχειρηματίας, με μικρό ή μεγάλο κύκλο εργασιών δεν θέλει να χάσει κάποιον καλό υπάλληλο για 50 ή 100 ευρώ. Το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι διαβάζοντας "καλός υπάλληλος" φαντάζονται αυτομάτως κάποιον γλύφτη, τσιράκι του αφεντικού κλπ
Γενικώς, οι εργαζόμενοι που έχουν θετική πρόθεση για την εταιρία που δουλεύουν, για κάποιους θεωρούνται ταξικοί προδότες.

Πρέπει πάντα να απαιτείς το περισσότερο αλλά να διατηρείς ζωντανή τη φλόγα του μίσους για την εργοδοσία.

Ε, μ' αυτά τα μυαλά, το πράγμα καταντά γραφικό.

Έστω οτι είμαι σε μια εταιρεία που παίρνω πχ 1200ευρω, δουλεύω το ωραριο μου χωρίς μαύρες υπερωρίες, δουλευω Δευτέρα - Παρασκευή χωρίς Σάββατα. Για ποιο λόγο να είμαι αντιμέτωπος με τον επιχειρηματία;

[ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ]

18 Ιανουαρίου 2018

Για πρώτη φορά στα χρονικά σαρωτική νίκη πέτυχε η «γαλάζια» παράταξη ΔΑΚΕ στις εκλογές της ΑΔΕΔΥ. Η ΔΑΚΕ ήρθε πρώτη με 18 έδρες ενώ για 1 ψήφο έχασε την 19η έδρα. Δεύτερη ήρθε η συνδικαλιστική παράταξη του ΚΚΕ, ακολουθεί η ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ) και τέταρτη μόλις η συνδικαλιστική παράταξη που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ.

ΔΑΚΕ (ΝΔ) 136-18 έδρες

ΔΑΣ (ΚΚΕ) 112 -15 έδρες

ΠΑΣΟΚ 106 -14 έδρες

ΣΥΡΙΖΑ 95 -13 έδρες

(Αριστεριστές) 70 -9 έδρες

(ΛΑΕ) 57 -8 έδρες

Ανατροπή (ανεξάρτητοι) 40 -6 έδρες

ΕΑΚ 13 -1 έδρα

ΕΡΓΑΣ (αριστεριστές) 3 -0 έδρες

https://www.liberal.gr/arthro/186261/po ... tomea.html

[ΓΑΛΗ]

Ναι σωστά. Είναι γνωστό εξάλλου ότι αν ο εφοπλιστής κερδίζει περισσότερα θα τρέξει να τα μοιραστεί με τους υπαλλήλους του.

Οκ, είναι εκπληκτική η σύγκριση ενός εργαζόμενου με έναν εφοπλιστή, αλλά το σίγουρο είναι ότι περισσότερες πιθανότητες για καλούς μισθούς υπάρχουν στις επιχειρήσεις που έχουν κέρδη. Είτε είναι μικρές είτε μεγάλες.

Γενικώς, υπάρχει μια γενικευμένη παράνοια στην όλη υπόθεση. Απαιτούνται καλοί μισθοί γενικώς αλλά δαιμονοποιείται το κέρδος.

Αυτό είναι σχετικό. Εξαρτάται από τον εργοδότη. Για παράδειγμα εργοδότης όπως ο Σκλαβενίτης είναι σαν την μύγα μέσ το γάλα. Εργοδότης σαν τον jumbo είναι πιο συνηθισμένος.
Εγώ προσωπικά είμαι τυχερός γιατί ο εργοδότης μου συγκλίνει πιο πολύ στο πρώτο παράδειγμα. Εγώ μάλιστα είμαι υψηλόμισθος αφού βγάζω 1,8 χιλιάρικα τον μήνα. Η κρίση δεν επιρέασε ούτε εμένα ούτε τους άλλους εργαζόμενους στην εταιρία, κι ας επιρέασε την εταιρια. Βεβαίως έχουν να γίνουν προσλήψεις πάνω από 6 χρόνια, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Εμείς όμως είμαστε η εξαίρεση του κανόνα. Κι αυτό είναι επίσης κάτι που δείχνει την γενικότερη εικόνα.

Όπως βλέπεις, πάντα υπάρχει κάποιο πρόβλημα.

[Ασέβαστος]

Ναι σωστά. Είναι γνωστό εξάλλου ότι αν ο εφοπλιστής κερδίζει περισσότερα θα τρέξει να τα μοιραστεί με τους υπαλλήλους του.

ναι, ειναι γνωστο οτι σε ολες τις οικονομιες του πλανητη, οσο πιο κονομημενοι ειναι οι κεφαλαιοκρατες τοσο μεγαλυτεροι και οι μισθοι, και οπου πειναει ο κοσμος, οι πιο κονομημενοι της περιοχης δεν ειναι και για το τζετ-σετ.

Και το γράφεις αυτό την εποχή όπου το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών όλο και μεγαλώνει σε κάθε χώρα του πλανήτη. Οκ. Τι να πω. Γνωμες είναι αυτες

προτιμοτερο να υπαρχει μεγαλο χασμα, και μικρη φτωχεια και πεινα, παρα μικρο χασμα, και ολοι στην πεινα.

οταν θα υπαρξει εφαρμοσιμη λυση για μικρο χασμα χωρις πεινα, το συζηταμε.

[Naida]

Ναι σωστά. Είναι γνωστό εξάλλου ότι αν ο εφοπλιστής κερδίζει περισσότερα θα τρέξει να τα μοιραστεί με τους υπαλλήλους του.

ναι, ειναι γνωστο οτι σε ολες τις οικονομιες του πλανητη, οσο πιο κονομημενοι ειναι οι κεφαλαιοκρατες τοσο μεγαλυτεροι και οι μισθοι, και οπου πειναει ο κοσμος, οι πιο κονομημενοι της περιοχης δεν ειναι και για το τζετ-σετ.

Και το γράφεις αυτό την εποχή όπου το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών όλο και μεγαλώνει σε κάθε χώρα του πλανήτη. Οκ. Τι να πω. Γνωμες είναι αυτες

Τυχαίο που όλοι όσοι έχουν τέτοιου είδους γνώμη δεν αποτελούν το εργατικό δυναμικό της χώρας;

[Pirate7G]

Οκ, είναι εκπληκτική η σύγκριση ενός εργαζόμενου με έναν εφοπλιστή, αλλά το σίγουρο είναι ότι περισσότερες πιθανότητες για καλούς μισθούς υπάρχουν στις επιχειρήσεις που έχουν κέρδη. Είτε είναι μικρές είτε μεγάλες.

Γενικώς, υπάρχει μια γενικευμένη παράνοια στην όλη υπόθεση. Απαιτούνται καλοί μισθοί γενικώς αλλά δαιμονοποιείται το κέρδος.

Αυτό είναι σχετικό. Εξαρτάται από τον εργοδότη. Για παράδειγμα εργοδότης όπως ο Σκλαβενίτης είναι σαν την μύγα μέσ το γάλα. Εργοδότης σαν τον jumbo είναι πιο συνηθισμένος.
Εγώ προσωπικά είμαι τυχερός γιατί ο εργοδότης μου συγκλίνει πιο πολύ στο πρώτο παράδειγμα. Εγώ μάλιστα είμαι υψηλόμισθος αφού βγάζω 1,8 χιλιάρικα τον μήνα. Η κρίση δεν επιρέασε ούτε εμένα ούτε τους άλλους εργαζόμενους στην εταιρία, κι ας επιρέασε την εταιρια. Βεβαίως έχουν να γίνουν προσλήψεις πάνω από 6 χρόνια, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Εμείς όμως είμαστε η εξαίρεση του κανόνα. Κι αυτό είναι επίσης κάτι που δείχνει την γενικότερη εικόνα.

Όπως βλέπεις, πάντα υπάρχει κάποιο πρόβλημα.

Ποιός σου είπε ότι αυτό είναι πρόβλημα;

[Pirate7G]

ναι, ειναι γνωστο οτι σε ολες τις οικονομιες του πλανητη, οσο πιο κονομημενοι ειναι οι κεφαλαιοκρατες τοσο μεγαλυτεροι και οι μισθοι, και οπου πειναει ο κοσμος, οι πιο κονομημενοι της περιοχης δεν ειναι και για το τζετ-σετ.

Και το γράφεις αυτό την εποχή όπου το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών όλο και μεγαλώνει σε κάθε χώρα του πλανήτη. Οκ. Τι να πω. Γνωμες είναι αυτες

Τυχαίο που όλοι όσοι έχουν τέτοιου είδους γνώμη δεν αποτελούν το εργατικό δυναμικό της χώρας;

Εννοείται πως δεν είναι τυχαίο

[Ασέβαστος]

Τυχαίο που όλοι όσοι έχουν τέτοιου είδους γνώμη δεν αποτελούν το εργατικό δυναμικό της χώρας;

εχμ, υπονοεις οτι δεν εργαζομαι

[ΓΑΛΗ]

Δεν ξέρω τους ισολογισμούς των επιχειρήσεων για να τις ονοματίσω. Αυτό που ξέρω είναι ότι κανείς στοιχειωδώς σοβαρός επιχειρηματίας, με μικρό ή μεγάλο κύκλο εργασιών δεν θέλει να χάσει κάποιον καλό υπάλληλο για 50 ή 100 ευρώ. Το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι διαβάζοντας "καλός υπάλληλος" φαντάζονται αυτομάτως κάποιον γλύφτη, τσιράκι του αφεντικού κλπ
Γενικώς, οι εργαζόμενοι που έχουν θετική πρόθεση για την εταιρία που δουλεύουν, για κάποιους θεωρούνται ταξικοί προδότες.

Πρέπει πάντα να απαιτείς το περισσότερο αλλά να διατηρείς ζωντανή τη φλόγα του μίσους για την εργοδοσία.

Ε, μ' αυτά τα μυαλά, το πράγμα καταντά γραφικό.

Έστω οτι είμαι σε μια εταιρεία που παίρνω πχ 1200ευρω, δουλεύω το ωραριο μου χωρίς μαύρες υπερωρίες, δουλευω Δευτέρα - Παρασκευή χωρίς Σάββατα. Για ποιο λόγο να είμαι αντιμέτωπος με τον επιχειρηματία;

Γιατί ο επιχειρηματίας δεν έχει συζητήσει το ποσοστό του κέρδους του μαζί σου.

[Ερμής]

Οκ, είναι εκπληκτική η σύγκριση ενός εργαζόμενου με έναν εφοπλιστή, αλλά το σίγουρο είναι ότι περισσότερες πιθανότητες για καλούς μισθούς υπάρχουν στις επιχειρήσεις που έχουν κέρδη. Είτε είναι μικρές είτε μεγάλες.

Γενικώς, υπάρχει μια γενικευμένη παράνοια στην όλη υπόθεση. Απαιτούνται καλοί μισθοί γενικώς αλλά δαιμονοποιείται το κέρδος.

Αυτό είναι σχετικό. Εξαρτάται από τον εργοδότη. Για παράδειγμα εργοδότης όπως ο Σκλαβενίτης είναι σαν την μύγα μέσ το γάλα. Εργοδότης σαν τον jumbo είναι πιο συνηθισμένος.
Εγώ προσωπικά είμαι τυχερός γιατί ο εργοδότης μου συγκλίνει πιο πολύ στο πρώτο παράδειγμα. Εγώ μάλιστα είμαι υψηλόμισθος αφού βγάζω 1,8 χιλιάρικα τον μήνα. Η κρίση δεν επιρέασε ούτε εμένα ούτε τους άλλους εργαζόμενους στην εταιρία, κι ας επιρέασε την εταιρια. Βεβαίως έχουν να γίνουν προσλήψεις πάνω από 6 χρόνια, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Εμείς όμως είμαστε η εξαίρεση του κανόνα. Κι αυτό είναι επίσης κάτι που δείχνει την γενικότερη εικόνα.

Όπως βλέπεις, πάντα υπάρχει κάποιο πρόβλημα.

Το οτι δεν έχει κάνει προσλήψεις δε το θεωρώ πρόβλημα. Το οτι επιχειρηματίας και εργαζόμενοι τα πηγαίνουν καλά, δε παίζουν απολύσεις, δε παίζουν αποχωρήσεις, δε τους περνάει απο το μυαλό ε;