Απο όσο θυμάμαι τον εαυτό μου τουλάχιστον 2-3 φορές το χρόνο ήμουν σε ένα αεροπλάνο.
Μετά όταν ενηλικιώθηκα και μπήκα ενεργά στη δουλεια, το αεροπλάνο ήταν ένα πολύ γνώριμο μέσο μιας και δουλειά, αναψυχή, οικογενειακές υποχρεώσεις ήθελαν συνεχώς αεροπορικό ταξίδι. Κοινώς τουλάχιστον μια φορά το μήνα το χρησιμοποιούσα
Εχοντας ταξιδέψει σε καμια 25αρια-30 χώρες κυρίως στην προ Ινστα εποχή, τα τελευταία χρόνια πιάνω τον εαυτό μου να έχει ξενερώσει φουλ στην ιδέα του ταξιδιού. Δεν έχω κανένα ενθουσιασμό πλέον για ταξίδι. Δε ξέρω που οφείλεται
Έκανε τον κύκλο του όλο αυτό;
Έπαθα overdose;
το οτι μεγαλώνω και έχω οικογένεια;
Ο Υπερτουρισμός έχει επιδράσει αποτρεπτικά για εμένα; Και αντίστοιχη σύγκριση ενος ταξιδιού στην εποχή προ αυτού;
Η τόσοι ταξιδιάρηδες παντού και η υπερπροβολή τους;
Ο συνδυασμός τους;
Ειδικά όσοι έχετε ταξιδέψει πολύ και ειδικά πριν την εποχή του υπερτουρισμού, σας έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο;
Αν έχεις παιδιά αναγκαστικά κάνεις διακοπές μαζί με το υπόλοιπο κοπάδι και τρως στην μάπα τους κάφρους που καφρίζουν και στις μεγάλες πόλεις, μαζί και τους υπερπληθείς τουρίστες.
Ο πατέρας μου αγόρασε καινούργιο αυτοκίνητο το '67 και του άρεσαν τα ταξίδια. Όμως λόγω επαγγέλματος (ΕΕ) δεν είχε άδειες και μπορούσαμε να ταξιδεύουμε μόνο στις αργίες+ΣΚ. Μπορεί οι δρόμοι τότε να ήταν χάλια, αλλά είχε λιγότερα αυτοκίνητα. Κάναμε μεγάλα ταξίδια και γνωρίσαμε μεγάλο μέρος της Ελλάδας.
Εγώ δεν έχω παιδιά, πάντα έπαιρνα άδεια Μάιο και Σεπτέμβρη, γλίτωνα από τους κάφρους και έβρισκα φθηνότερη διαμονή+φαγητό.
Μου αρέσει η οδήγηση και ακόμα συνεχίζω να κάνω μεγάλα ταξίδια, παρά την ηλικία μου.
.
ΚΚΕ 6η Ολομέλεια: Κάναμε το διεθνιστικό μας καθήκον (εννοεί τον Συμμοριτοπόλεμο)
ΧΑ: Είμαστε η σπορά των ηττημένων του '45. Οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες!
Κόκκορας έγραψε: 31 Οκτ 2024, 19:12
ξερω το εχουμε βγαλει εκτος εξισωσης,αλλα οι Αγιοι,που προσπαθουν με λεξεις να εξηγησουν αυτο που ζουν λενε πως ο ανθρωπος εχει ενα κενο μεσα του,αυτο προσπαθει ο ανθρωπος ματαιως να το γεμισει με πολλες ασχολιες
αλλα μονο ενας ειναι ο τροπος...
.
Για την Ομφαλοσκόπηση των Μοναχών μιλάς Γέροντα ;;; .
Υπάρχει και μια παροιμία που δείχνει.....εβαλε η Μυλωνού τον άντρα της με τούς Πραματευτάδες.....
.
.
Ταφόπλακα τού Μέλλοντος τών Παιδιών μας η Γραφειοκρατεία καί οί Συντάξεις άνω τών 400 € ....
Δουλειά δέν έχει ό Διάολος γαμάει τά Παιδιά του .... Έλληνική Λαική Σοφία
Ερμής έγραψε: 31 Οκτ 2024, 19:09
Όπως είπα παραπάνω η ξενερας είναι κυρίως στο ταξίδι εκτός Ελλάδος αεροπλανο/αεροδρόμιο. Πολύ εύστοχα είπε ο Άγιος και παρομοίασε τις αεροπορικές πλέον με ιπτάμενα ΚΤΕΛ και τα αεροδρόμια με λίγο πιο καθαρο Κηφισό.
Στα εντός Ελλάδος που πάω με το αυτοκίνητο μου, μια χαρά τα γουστάρω ακόμη και τα εκτιμώ πολύ περισσότερο από παλιά.
και η μπίζνες κλας έτσι μπας κλας έχει καταντήσει;
Τι να σου πω. Δεν έχω άποψη σε αυτό
Nandros έγραψε: 31 Οκτ 2024, 19:27
Μου αρέσει η οδήγηση και ακόμα συνεχίζω να κάνω μεγάλα ταξίδια, παρά την ηλικία μου.
.
Μπραβο. Στο εύχομαι να το κάνεις για πολλές δεκαετίες ακόμη.
"Chiedi a un bambino di disegnare una macchina e sicuramente la farà rossa"
Ερμής έγραψε: 31 Οκτ 2024, 19:09
Όπως είπα παραπάνω η ξενερας είναι κυρίως στο ταξίδι εκτός Ελλάδος αεροπλανο/αεροδρόμιο. Πολύ εύστοχα είπε ο Άγιος και παρομοίασε τις αεροπορικές πλέον με ιπτάμενα ΚΤΕΛ και τα αεροδρόμια με λίγο πιο καθαρο Κηφισό.
Στα εντός Ελλάδος που πάω με το αυτοκίνητο μου, μια χαρά τα γουστάρω ακόμη και τα εκτιμώ πολύ περισσότερο από παλιά.
μα είναι αδύνατον να ξενερώσει κάποιος με τα ταξίδια, γενικώς
εκτός αν δεν του άρεσαν ποτέ
ή εκτός εάν τα κάνει με λάθος τρόπο
άρα δεν ξενέρωσες με τα ταξίδια, μα με τα αεροπλάνα και τους τουρίστες
και η μπίζνες κλας έτσι μπας κλας έχει καταντήσει;
Για την ακρίβεια πλέμπα κλας, ξενερώνεις ή δεν ξενερώνεις;
Πλάκωσαν όλοι οι εστέτ Μήτσοι και οι ελεγκαντ Παγώνες στο νήμα.
Φιλαράκι, αν κάποιος μπει φορουμάκι από μαγκιά ή από αδυναμία κάποιας στιγμής, πάει, τελείωσε.
foscilis έγραψε: 31 Οκτ 2024, 18:28
Σιχαίνομαι να απομακρύνομαι από το comfort zone μου το οποίο είναι κυρίως όλη η Παλλήνη εκτός από Κάτω Μπαλάνα και Εργατικές (μπλιαχ) + Ραφήνα/Πικέρμι + Αγία Παρασκευή αλλά μόνο από την πάνω μεριά.
Δυστυχώς έχω πάει σε καμιά εικοσαριά χώρες για δουλειά και διακοπές.
Σε μια βδομάδα θα πάμε τριήμερο Ρώμη με τα παιδιά, από τώρα το σκέφτομαι και φρικάρω.
Είναι λίγο κακή περίοδος για Ρώμη. Είναι όλη η Ρώμη μια οικοδομή ατελείωτη, παντού εργοτάξια.
Δε νομίζω ότι μπορεί να άλλαξε τόσο πολύ από τον Μάιο. Εν πάση περιπτώσει δε θα πάμε και σε 200 μέρη. Εκεί ψιλοκέντρο 1-2 περίπατους, θα μπούμε και σε μερικές εκκλησίες που ανακάλυψα ότι είναι ανώτερες από μουσείο, μαμ, νάνι, πίσω.
Να φάτε μια πανακότα αντ’εμου
“I ought to of shot that dog myself, George. I shouldn't ought to of let no stranger shoot my dog.”
Απο όσο θυμάμαι τον εαυτό μου τουλάχιστον 2-3 φορές το χρόνο ήμουν σε ένα αεροπλάνο.
Μετά όταν ενηλικιώθηκα και μπήκα ενεργά στη δουλεια, το αεροπλάνο ήταν ένα πολύ γνώριμο μέσο μιας και δουλειά, αναψυχή, οικογενειακές υποχρεώσεις ήθελαν συνεχώς αεροπορικό ταξίδι. Κοινώς τουλάχιστον μια φορά το μήνα το χρησιμοποιούσα
Εχοντας ταξιδέψει σε καμια 25αρια-30 χώρες κυρίως στην προ Ινστα εποχή, τα τελευταία χρόνια πιάνω τον εαυτό μου να έχει ξενερώσει φουλ στην ιδέα του ταξιδιού. Δεν έχω κανένα ενθουσιασμό πλέον για ταξίδι. Δε ξέρω που οφείλεται
Έκανε τον κύκλο του όλο αυτό;
Έπαθα overdose;
το οτι μεγαλώνω και έχω οικογένεια;
Ο Υπερτουρισμός έχει επιδράσει αποτρεπτικά για εμένα; Και αντίστοιχη σύγκριση ενος ταξιδιού στην εποχή προ αυτού;
Η τόσοι ταξιδιάρηδες παντού και η υπερπροβολή τους;
Ο συνδυασμός τους;
Ειδικά όσοι έχετε ταξιδέψει πολύ και ειδικά πριν την εποχή του υπερτουρισμού, σας έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο;
Αν έχεις παιδιά αναγκαστικά κάνεις διακοπές μαζί με το υπόλοιπο κοπάδι και τρως στην μάπα τους κάφρους που καφρίζουν και στις μεγάλες πόλεις, μαζί και τους υπερπληθείς τουρίστες.
Ο πατέρας μου αγόρασε καινούργιο αυτοκίνητο το '67 και του άρεσαν τα ταξίδια. Όμως λόγω επαγγέλματος (ΕΕ) δεν είχε άδειες και μπορούσαμε να ταξιδεύουμε μόνο στις αργίες+ΣΚ. Μπορεί οι δρόμοι τότε να ήταν χάλια, αλλά είχε λιγότερα αυτοκίνητα. Κάναμε μεγάλα ταξίδια και γνωρίσαμε μεγάλο μέρος της Ελλάδας.
Εγώ δεν έχω παιδιά, πάντα έπαιρνα άδεια Μάιο και Σεπτέμβρη, γλίτωνα από τους κάφρους και έβρισκα φθηνότερη διαμονή+φαγητό.
Μου αρέσει η οδήγηση και ακόμα συνεχίζω να κάνω μεγάλα ταξίδια, παρά την ηλικία μου.
.
Καμμία σχέση με τη χρονικη περίοδο που αναφέρεις. Απλώς γιατί τότε δεν υπήρχαν τουριστικά κοπάδια στις διακοπές.
Για την ακρίβεια, δεν υπήρχε ούτε καν ως κοινωνικό ζητούμενο, ο όρος "διακοπές".
Αν και νεώτερη, πραγματικά αναρωτιέμαι σε ποιο κοινωνικό πλαίσιο έζησες εσύ, έστω και στα ΣΚ.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος ΓΑΛΗ την 31 Οκτ 2024, 19:43, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Allah έγραψε: 31 Οκτ 2024, 17:29
Ένα πράγμα που έχει αλλάξει πάρα πολύ από τα τέλη της δεκαετίας του 90 που άρχισα να ταξιδεύω
τελη του 90; Τοτε δεν υπηρχαν ταξίδια πλεον, πήγαινε και ο κουτσός γιώργος, φωναζες "ρε μαλάκα" στην κεντρική πλατεία της πολης που ήσουν και ακουγες "ελα, τι;" απο 10 πλευρές.
Δυστυχως τα αληθινά ταξίδια ταξίδια σταμάτησαν να υπάρχουν πριν το 1990, οπως οι πίτσες, αδικία για μερικά δισεκατομμύρια ανθρώπων που δεν πρόλαβαν να πανε ουτε ενα, αλλα τι να κανουμε;
Θυμάσαι τότε που βγήκαμε από τα στενά του Γιβραλτάρ, τύπε;
Αυτές ήταν εποχές, αποικίες, μητροπόλεις, σφαγές γηγενών...
Μετά ήρθε η Ryanair και το Instagram και τα γάμησαν όλα.
enaon έγραψε: 31 Οκτ 2024, 18:25
ναι ναι, και εμένα δεν μου αρέσει να παω σε ολους τους τόπους του κόσμου, προτιμώ να ξερω ολους τους ανθρώπους κόσμου, τους παριζιάνους πρόπερ πχ.
Σχολές Κωστόπουλος
(μην βαρέσεις)
πες τα ΚυροΓρανάζημας, και ο φέιντφλουγκ θέλει να μάθει όλους
τους τύπους του κόσμου!
Κόκκορας έγραψε: 31 Οκτ 2024, 19:12
ξερω το εχουμε βγαλει εκτος εξισωσης,αλλα οι Αγιοι,που προσπαθουν με λεξεις να εξηγησουν αυτο που ζουν λενε πως ο ανθρωπος εχει ενα κενο μεσα του,αυτο προσπαθει ο ανθρωπος ματαιως να το γεμισει με πολλες ασχολιες
αλλα μονο ενας ειναι ο τροπος...
Απο όσο θυμάμαι τον εαυτό μου τουλάχιστον 2-3 φορές το χρόνο ήμουν σε ένα αεροπλάνο.
Μετά όταν ενηλικιώθηκα και μπήκα ενεργά στη δουλεια, το αεροπλάνο ήταν ένα πολύ γνώριμο μέσο μιας και δουλειά, αναψυχή, οικογενειακές υποχρεώσεις ήθελαν συνεχώς αεροπορικό ταξίδι. Κοινώς τουλάχιστον μια φορά το μήνα το χρησιμοποιούσα
Εχοντας ταξιδέψει σε καμια 25αρια-30 χώρες κυρίως στην προ Ινστα εποχή, τα τελευταία χρόνια πιάνω τον εαυτό μου να έχει ξενερώσει φουλ στην ιδέα του ταξιδιού. Δεν έχω κανένα ενθουσιασμό πλέον για ταξίδι. Δε ξέρω που οφείλεται
Έκανε τον κύκλο του όλο αυτό;
Έπαθα overdose;
το οτι μεγαλώνω και έχω οικογένεια;
Ο Υπερτουρισμός έχει επιδράσει αποτρεπτικά για εμένα; Και αντίστοιχη σύγκριση ενος ταξιδιού στην εποχή προ αυτού;
Η τόσοι ταξιδιάρηδες παντού και η υπερπροβολή τους;
Ο συνδυασμός τους;
Ειδικά όσοι έχετε ταξιδέψει πολύ και ειδικά πριν την εποχή του υπερτουρισμού, σας έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο;
Αν έχεις παιδιά αναγκαστικά κάνεις διακοπές μαζί με το υπόλοιπο κοπάδι και τρως στην μάπα τους κάφρους που καφρίζουν και στις μεγάλες πόλεις, μαζί και τους υπερπληθείς τουρίστες.
Ο πατέρας μου αγόρασε καινούργιο αυτοκίνητο το '67 και του άρεσαν τα ταξίδια. Όμως λόγω επαγγέλματος (ΕΕ) δεν είχε άδειες και μπορούσαμε να ταξιδεύουμε μόνο στις αργίες+ΣΚ. Μπορεί οι δρόμοι τότε να ήταν χάλια, αλλά είχε λιγότερα αυτοκίνητα. Κάναμε μεγάλα ταξίδια και γνωρίσαμε μεγάλο μέρος της Ελλάδας.
Εγώ δεν έχω παιδιά, πάντα έπαιρνα άδεια Μάιο και Σεπτέμβρη, γλίτωνα από τους κάφρους και έβρισκα φθηνότερη διαμονή+φαγητό.
Μου αρέσει η οδήγηση και ακόμα συνεχίζω να κάνω μεγάλα ταξίδια, παρά την ηλικία μου.
.
Τον νου σου, τύπε, γιατί έρχεται και το πιο μεγάλο ταξίδι της ζωής σου.
Ερμής έγραψε: 31 Οκτ 2024, 19:09
Στα εντός Ελλάδος που πάω με το αυτοκίνητο μου, μια χαρά τα γουστάρω ακόμη και τα εκτιμώ πολύ περισσότερο από παλιά.
Εδώ είναι το ζουμί, και εγώ βαριέμαι αφόρητα καράβια και αεροπλάνα, όσο οδηγαω όμως, μια χαρά είναι. Δεν είναι μόνο ο προορισμός αλλά και το ταξίδι, και άλλα κλισέ
foscilis έγραψε: 31 Οκτ 2024, 19:20
Δε νομίζω ότι μπορεί να άλλαξε τόσο πολύ από τον Μάιο. Εν πάση περιπτώσει δε θα πάμε και σε 200 μέρη. Εκεί ψιλοκέντρο 1-2 περίπατους, θα μπούμε και σε μερικές εκκλησίες που ανακάλυψα ότι είναι ανώτερες από μουσείο, μαμ, νάνι, πίσω.
θα πας στην Trattoria Della Stampa . Θα ζητήσεις τον fabio. Όταν έρθει , είναι ψήλος αδύνατος, ξανθός, θα του πεις "Teo mi ha detto che lo prendi" , θα καταλάβει.
The business man whose master plan controls the world each day,
Is blind to indications of his species slow decay.
Απο όσο θυμάμαι τον εαυτό μου τουλάχιστον 2-3 φορές το χρόνο ήμουν σε ένα αεροπλάνο.
Μετά όταν ενηλικιώθηκα και μπήκα ενεργά στη δουλεια, το αεροπλάνο ήταν ένα πολύ γνώριμο μέσο μιας και δουλειά, αναψυχή, οικογενειακές υποχρεώσεις ήθελαν συνεχώς αεροπορικό ταξίδι. Κοινώς τουλάχιστον μια φορά το μήνα το χρησιμοποιούσα
Εχοντας ταξιδέψει σε καμια 25αρια-30 χώρες κυρίως στην προ Ινστα εποχή, τα τελευταία χρόνια πιάνω τον εαυτό μου να έχει ξενερώσει φουλ στην ιδέα του ταξιδιού. Δεν έχω κανένα ενθουσιασμό πλέον για ταξίδι. Δε ξέρω που οφείλεται
Έκανε τον κύκλο του όλο αυτό;
Έπαθα overdose;
το οτι μεγαλώνω και έχω οικογένεια;
Ο Υπερτουρισμός έχει επιδράσει αποτρεπτικά για εμένα; Και αντίστοιχη σύγκριση ενος ταξιδιού στην εποχή προ αυτού;
Η τόσοι ταξιδιάρηδες παντού και η υπερπροβολή τους;
Ο συνδυασμός τους;
Ειδικά όσοι έχετε ταξιδέψει πολύ και ειδικά πριν την εποχή του υπερτουρισμού, σας έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο;
Αν έχεις παιδιά αναγκαστικά κάνεις διακοπές μαζί με το υπόλοιπο κοπάδι και τρως στην μάπα τους κάφρους που καφρίζουν και στις μεγάλες πόλεις, μαζί και τους υπερπληθείς τουρίστες.
Ο πατέρας μου αγόρασε καινούργιο αυτοκίνητο το '67 και του άρεσαν τα ταξίδια. Όμως λόγω επαγγέλματος (ΕΕ) δεν είχε άδειες και μπορούσαμε να ταξιδεύουμε μόνο στις αργίες+ΣΚ. Μπορεί οι δρόμοι τότε να ήταν χάλια, αλλά είχε λιγότερα αυτοκίνητα. Κάναμε μεγάλα ταξίδια και γνωρίσαμε μεγάλο μέρος της Ελλάδας.
Εγώ δεν έχω παιδιά, πάντα έπαιρνα άδεια Μάιο και Σεπτέμβρη, γλίτωνα από τους κάφρους και έβρισκα φθηνότερη διαμονή+φαγητό.
Μου αρέσει η οδήγηση και ακόμα συνεχίζω να κάνω μεγάλα ταξίδια, παρά την ηλικία μου.
.
Τον νου σου, τύπε, γιατί έρχεται και το πιο μεγάλο ταξίδι της ζωής σου.
Έλα τώρα ρε Φέιν, καθόλου ωραίο αυτό που του είπες.
''Μου αρέσουν οι άνθρωποι που φορούν την ψυχή στο πρόσωπό τους'' Jim Morrison