George_V έγραψε: 12 Σεπ 2024, 22:34
Επρεπε να φτασει ο Τουρκος εξω απο την Βιεννη για να καταλαβουν τη μαλακια που εκαναν να αφησουν το Βυζαντιο να πεσει.
Για 1000 χρονια ηταν η ασπίδα της Ευρωπης και την αφησαν να πέσει.
Δὲν θὰ μποροῦσαν μὲ τίποτα οἱ μεσαιωνικοὶ δυτικοευρωπαῖοι νὰ δοῦν σὰν ἀσπίδα τὴν Ἀνατολικὴ Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία.
Σὰν ἀσπίδα ἀπὸ τὸν ἐξισλαμισμό, δὲν ἔφτανε. Τὸ ἰσλὰμ εἶχε κατσικωθεῖ στὴν Ἱσπανία καὶ ἔμπαινε καὶ στὴ σημερινὴ νότια Γαλλία, δηλαδή την Προβηγκία.
Ὁ Πάπας μεταχειρίστηκε σὰν ἀσπίδα τῆς δικῆς του ἐξουσίας τόσο τοὺς Ρωμαίους τοῦ Βυζαντίου, ὅσο τοὺς Φράγκους, ἀνάλογα τὶς ἰσορροπίες.
Καὶ πάλι ἡ Ἰταλία δὲν γλίτωσε πολύ, ἡ Σικελία ἔγινε ἐμιρᾶτο, ὅπως κι ἡ Κρήτη.
Σὰν ἀσπίδα ἀπὸ τοὺς Βίκινγξ καὶ ἄλλους παγανιστὲς νομαδικοὺς λαοὺς τῆς στέππας; Ἐλάχιστα πράγματα.
Οὐσιαστικὰ γι' αὐτοὺς τὸ Βυζάντιο ἦταν ἕνας πλούσιος μεσάζοντας:
Εἶχε προϊόντα μεσογειακά, ἀλλὰ τὰ εἶχαν καὶ στὴν Ἰταλία.
Καὶ πολλὰ ἄλλα ἦρθαν μὲ τοὺς Ἄραβες.
Εἶχε μετάξι περιζήτητο.
Καὶ τὸ βασικό, ἦταν στὴν πορεία τῶν ἐμπορικῶν δρόμων τῆς μυθικὰ πλούσιας Ἀνατολῆς (μπαχάρια κλπ.)
Μὲ τὴν ἕλξη τῆς Ἀνατολῆς ἔγιναν οἱ Σταυροφορίες.
Ἡ πολιτισμικὴ ἀφύπνιση τῆς Δύσης ἔγινε (καὶ ὄχι τυχαία, ἀλλὰ οὔτε ἀπότομα) μετὰ τὴν Ἅλωση.