Ο χυμός λεμονιού και το φαινόμενο Dunning-Kruger

[BILLO]

Το ποσοστό πχ αυτών που φτιάχνουν ένα πίνακα ζωγραφικής και αναγνωρίζουν πως δεν είναι υψηλής ποιότητας, έχω την εντύπωση πως είναι πολύ πολύ μεγαλύτερο από αυτών που φαντασιώνονται πως έκαναν ένα αριστούργημα. Συνηθέστερο βλέπω το πρόβλημα της παραίτησης, επειδή δεν μπορείς να ανταγωνιστείς πραγματικά στανταρντσ ή φανταστικά που βάζεις παρά αυτό που ισχυρίζεται το άρθρο που έχει σαφέστατα και κρυφή ατζέντα, μην αμφισβητείς πχ την κλιματική αλλαγή, την κυρίαρχη ιδεολογία με επίφαση επιστημονικότητας, ειδικά σε soft science κλάδους κοινωνιολογία ψυχολογία. Προσωπικά "παλεύω" με το πρόβλημα της τελειομανίας ακόμα και σε τρελά ζητήματα όπως πχ το κλάδεμα των δέντρων. Νομίζω πως πλέον το έχω ξεπεράσει.

Καλα, δε λεμε να ειναι καποιος εντελως εκτος πραγματικοτητας. Με οτι κι αν πιαστει να πιστευει οτι ειναι αριστος. Αλλα ειναι συνηθισμενο να δινεις περισσοτερους ποντους στον εαυτο σου απ οτι πραγματικα αποδιδεις.
Η ζωγραφικη εχει ευκολα συγκρισιμο αποτελεσμα με τη δουλεια καποιου αλλου. Η οδηγηση δεν εχει, λεει καποιος "ειμαι οδηγαρα", ολα πανε καλα μεχρι ενα σημειο, σε καποια φαση παει και στουκαρει και μετα καταλαβαινει οτι δεν ηταν τοσο οδηγαρα οσο πιστευε. Καποιος πιστευει οτι ειναι ανικητος στο σκακι, νικαει συνεχεια, δεν εχει σαφη ανατροφοδοτηση για τις επιδοσεις του, πεφτει σε καποια φαση σε εναν καλυτερο και τον ξεβρακωνει. Καποιος ειναι γιατρος με μεγαλη ιδεα, καποιος δικηγορος, καποιος μπορει να ειναι σερβιτορος με μεγαλη ιδεα. κ.ο.κ
Σε περιπτωσεις δηλαδη οπου δεν φαινοντε εξ αρχης ολοι οι βαθμοι δυσκολιας τεινουμε να πιστευουμε οτι παμε πολυ καλυτερα απ οτι παμε.

Εγω βεβαια το πηγα λιγο αλλου γιατι το θεμα συνδεεται. Δε μιλησα για καποια αποδοση καπου, σε καποια δραστηριοτητα, οπου εχεις και μια ανατροφοδοτηση απο αυτο που κανεις, ουτε καν για σοφτ επιστημη αλλα για μια ακομα πιο σοφτ κατασταση, τις προσωπικες πεποιθησεις του καθενα. Εκει γινεται ο χαμος απο αυθαιρεσιες.

Όλα έχουν ένα κόστος. Το να καταναλώνεις χρόνο, εγκεφαλική προσπάθεια, ψυχικά αποθέματα για να έχει πολύ ακριβή αντίληψη του "αντικειμενικού" επιπέδου του, σε έργο ή νόηση, τι ακριβώς προσωπικό όφελος θα του προσφέρει; Στην πράξη δεν θα μπορεί να απολάυσει καμία ερασιτεχνική ή επαγγελματική δημιουργία του, σε όποιο επίπεδο και αν βρίσκεται. Εκτός από ακραίες καταστάσεις με ψευδαισθήσεις μεγαλείου δεν βλέπω ιδιαίτερο πρόβλημα.

Π.χ. Ενα κλασσικο φαινόμενο Dunning-Kruger ειναι η κυβερνηση Συριζα και οι αγορες που θα χορευαν με το νταουλι. Ειδικα σε διοικητικες θεσεις εμφανιζεται συνεχεια.

[Leporello]

Λίγοι μήπως σ'αυτό το φόρουμ και στο παλιό έχουν αμφισβητήσει επιστημονικά συμπεράσματα επειδή δεν συμβαδίζουν με την "λογική" τους;

[Beria]

Όλη η ελληνική κοινωνία από το 1990 είναι τεξτμπουκ παράδειγμα του φαινομένου Dunning-Kruger

[Last Veteran]

Δυο πρεζάκια είχαν ακούσει ότι άμα θάψεις κάτι αρτάν στο νεκροταφείο και τα πιεις μετά από κάτι μέρες και πεις και τα λόγια θα γίνεις αόρατος. Πήγαν τα θάψανε καμιά ώρα και τα ήπιαμε μετά όλα και ο υπόλοιπο του χρόνου θα το διορθώνανε με τα λόγια - που να περιμένανε μέρες; Κάποια στιγμή λέει ο ένας "ρε αρχίζεις να εξαφανίζεσαι". Του λέει ο άλλος "Κι εγώ, σα να μή σε βλέπω!" Γίνανε αόρατοι πήγαν σπάσανε ένα σούπερ μάρκετ, το κάνανε πουτάνα κι όταν ήρθαν οι μπάτσοι τους κάνανε ουου με τα χεια. "Εδώ είμαστε μαλααάκες! Δεν μας βλέπετεεεε! Ούου.
Στο δικαστήριο αθωώθηκαν λόγω βλακείας.

Στο γέλιο φίλε μάθε το, πως έχω κλασει οντως
Γιατί τ'οπτικοποίησα, μες' το μυαλό δεόντως

[Χαοτικός]

Δυο πρεζάκια είχαν ακούσει ότι άμα θάψεις κάτι αρτάν στο νεκροταφείο και τα πιεις μετά από κάτι μέρες και πεις και τα λόγια θα γίνεις αόρατος. Πήγαν τα θάψανε καμιά ώρα και τα ήπιαμε μετά όλα και ο υπόλοιπο του χρόνου θα το διορθώνανε με τα λόγια - που να περιμένανε μέρες; Κάποια στιγμή λέει ο ένας "ρε αρχίζεις να εξαφανίζεσαι". Του λέει ο άλλος "Κι εγώ, σα να μή σε βλέπω!" Γίνανε αόρατοι πήγαν σπάσανε ένα σούπερ μάρκετ, το κάνανε πουτάνα κι όταν ήρθαν οι μπάτσοι τους κάνανε ουου με τα χεια. "Εδώ είμαστε μαλααάκες! Δεν μας βλέπετεεεε! Ούου.
Στο δικαστήριο αθωώθηκαν λόγω βλακείας.

Στο γέλιο φίλε μάθε το, πως έχω κλασει οντως
Γιατί τ'οπτικοποίησα, μες' το μυαλό δεόντως

[Dorian]

Καλα, δε λεμε να ειναι καποιος εντελως εκτος πραγματικοτητας. Με οτι κι αν πιαστει να πιστευει οτι ειναι αριστος. Αλλα ειναι συνηθισμενο να δινεις περισσοτερους ποντους στον εαυτο σου απ οτι πραγματικα αποδιδεις.
Η ζωγραφικη εχει ευκολα συγκρισιμο αποτελεσμα με τη δουλεια καποιου αλλου. Η οδηγηση δεν εχει, λεει καποιος "ειμαι οδηγαρα", ολα πανε καλα μεχρι ενα σημειο, σε καποια φαση παει και στουκαρει και μετα καταλαβαινει οτι δεν ηταν τοσο οδηγαρα οσο πιστευε. Καποιος πιστευει οτι ειναι ανικητος στο σκακι, νικαει συνεχεια, δεν εχει σαφη ανατροφοδοτηση για τις επιδοσεις του, πεφτει σε καποια φαση σε εναν καλυτερο και τον ξεβρακωνει. Καποιος ειναι γιατρος με μεγαλη ιδεα, καποιος δικηγορος, καποιος μπορει να ειναι σερβιτορος με μεγαλη ιδεα. κ.ο.κ
Σε περιπτωσεις δηλαδη οπου δεν φαινοντε εξ αρχης ολοι οι βαθμοι δυσκολιας τεινουμε να πιστευουμε οτι παμε πολυ καλυτερα απ οτι παμε.

Εγω βεβαια το πηγα λιγο αλλου γιατι το θεμα συνδεεται. Δε μιλησα για καποια αποδοση καπου, σε καποια δραστηριοτητα, οπου εχεις και μια ανατροφοδοτηση απο αυτο που κανεις, ουτε καν για σοφτ επιστημη αλλα για μια ακομα πιο σοφτ κατασταση, τις προσωπικες πεποιθησεις του καθενα. Εκει γινεται ο χαμος απο αυθαιρεσιες.

Όλα έχουν ένα κόστος. Το να καταναλώνεις χρόνο, εγκεφαλική προσπάθεια, ψυχικά αποθέματα για να έχει πολύ ακριβή αντίληψη του "αντικειμενικού" επιπέδου του, σε έργο ή νόηση, τι ακριβώς προσωπικό όφελος θα του προσφέρει; Στην πράξη δεν θα μπορεί να απολάυσει καμία ερασιτεχνική ή επαγγελματική δημιουργία του, σε όποιο επίπεδο και αν βρίσκεται. Εκτός από ακραίες καταστάσεις με ψευδαισθήσεις μεγαλείου δεν βλέπω ιδιαίτερο πρόβλημα.

Π.χ. Ενα κλασσικο φαινόμενο Dunning-Kruger ειναι η κυβερνηση Συριζα και οι αγορες που θα χορευαν με το νταουλι. Ειδικα σε διοικητικες θεσεις εμφανιζεται συνεχεια.

Από άποψη αποτελεσματικότητας για τους ίδιους ήταν απόλυτα επιτυχής, καθώς με κόστος κάπου 100δισεκατομμύρια αντικατέστησαν την μία πολιτική δύναμη μέχρι τώρα το ΠΑΣΟΚ. Οι ίδιοι δεν θα τα πληρώσουν από την τσέπη τους ίσα ίσα τρώνε τρελά χρήματα από θέσεις βουλευτικές υπουργικές κ.ά, φυλακή στο δημοκρατικό πολίτευμα από την εμπειρία που έχω δει δεν πάει κανείς ηγέτης για τις αποτυχημένες επιλογές του, μόνο χαμηλού επιπέδου δεν θα την έλεγα την στρατηγική τους. Από ηθικής άποψης και εθνικού συμφέροντος άλλο.

[Dorian]

Λίγοι μήπως σ'αυτό το φόρουμ και στο παλιό έχουν αμφισβητήσει επιστημονικά συμπεράσματα επειδή δεν συμβαδίζουν με την "λογική" τους;

Υπάρχει η επιστήμη πόσα σίδερα περίπου να βάλω στην κολώνα για την γέφυρα και η "επιστήμή " του gender queer women studies, κοινωνιολογία, critical theory, κ.ά Που είναι 100% πολιτική με ντύσιμο επιστήμης. Για το πρώτο εκτός από μουρλούς σπάνια διαφωνούν και ασχολούνται άλλοι μη ειδικοί.