Γιατί χάθηκε/τούρκεψε τόσο εύκολα η Μικρά Ασία;

[Λεγεών]

Το καλύτερο ανέκδοτο είναι ότι χρησιμοποιούν τον προσδιορισμό "τούρκεψαν" όσοι δέχονται ως γονιμοποιό φυλή τις ενώσεις πασών νομαδικών ορδών χωρίς συγκεκριμένη ταυτότητα, που ενοποιήθηκαν μετά από χ χρόνια ένεκα της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Ψυχολογικώς, μπορεί να ερμηνευθεί ως εναγώνια υποστήριξη της πραγματικής τους ρίζας. Δεκτόν. Αλλά μέχρι εκεί.

Είναι πραγματικά συγκινητικό το πόσο ανιστόρητη αποδεικνύεις πως είσαι, όμως οφείλω να σε ενημερώσω πως πολύ πριν τους Οθωμανούς και τα υπόλοιπα μπεϊλίκια, υπήρξαν οι Σελτζούκοι, που μπήκαν πρώτοι στην Μικρά Ασία, ήταν πολύ οργανωμένοι είχαν και συγκεκριμένη ταυτότητα.

Το ότι με αποκαλείς "τουρκόσπορο" το αντιπαρέρχομαι, και το αποδίδω σε ξεκούτιασμα.

[ΓΑΛΗ]

Το καλύτερο ανέκδοτο είναι ότι χρησιμοποιούν τον προσδιορισμό "τούρκεψαν" όσοι δέχονται ως γονιμοποιό φυλή τις ενώσεις πασών νομαδικών ορδών χωρίς συγκεκριμένη ταυτότητα, που ενοποιήθηκαν μετά από χ χρόνια ένεκα της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Ψυχολογικώς, μπορεί να ερμηνευθεί ως εναγώνια υποστήριξη της πραγματικής τους ρίζας. Δεκτόν. Αλλά μέχρι εκεί.

Είναι πραγματικά συγκινητικό το πόσο ανιστόρητη αποδεικνύεις πως είσαι, όμως οφείλω να σε ενημερώσω πως πολύ πριν τους Οθωμανούς και τα υπόλοιπα μπεϊλίκια, υπήρξαν οι Σελτζούκοι, που μπήκαν πρώτοι στην Μικρά Ασία, ήταν πολύ οργανωμένοι είχαν και συγκεκριμένη ταυτότητα.

Το ότι με αποκαλείς "τουρκόσπορο" το αντιπαρέρχομαι, και το αποδίδω σε ξεκούτιασμα.

Δεν υποτιμώ τόσο τους Τούρκους ώστε να αποδίδω τον σχετικό χαρακτηρισμό στον κάθε παπάρα.

Απλώς γιατί υπερασπίζουν πολύ περισσότερο την εθνικότητα τους από το αλλοπαρμένο μισελληνικό είδος σπόρων του Κανένα.

[Λεγεών]

Το καλύτερο ανέκδοτο είναι ότι χρησιμοποιούν τον προσδιορισμό "τούρκεψαν" όσοι δέχονται ως γονιμοποιό φυλή τις ενώσεις πασών νομαδικών ορδών χωρίς συγκεκριμένη ταυτότητα, που ενοποιήθηκαν μετά από χ χρόνια ένεκα της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Ψυχολογικώς, μπορεί να ερμηνευθεί ως εναγώνια υποστήριξη της πραγματικής τους ρίζας. Δεκτόν. Αλλά μέχρι εκεί.

Είναι πραγματικά συγκινητικό το πόσο ανιστόρητη αποδεικνύεις πως είσαι, όμως οφείλω να σε ενημερώσω πως πολύ πριν τους Οθωμανούς και τα υπόλοιπα μπεϊλίκια, υπήρξαν οι Σελτζούκοι, που μπήκαν πρώτοι στην Μικρά Ασία, ήταν πολύ οργανωμένοι είχαν και συγκεκριμένη ταυτότητα.

Το ότι με αποκαλείς "τουρκόσπορο" το αντιπαρέρχομαι, και το αποδίδω σε ξεκούτιασμα.

Δεν υποτιμώ τόσο τους Τούρκους ώστε να αποδίδω τον σχετικό χαρακτηρισμό στον κάθε παπάρα.

Απλώς γιατί υπερασπίζουν πολύ περισσότερο την εθνικότητα τους από το αλλοπαρμένο μισελληνικό είδος σπόρων του Κανένα.

Χαίρομαι που αποδέχεσαι τον χαρακτηρισμό "ανιστόρητη".

Πάμε παρακάτω τώρα.

[ΓΑΛΗ]

Χαίρομαι που αποδέχεσαι τον χαρακτηρισμό "ανιστόρητη".

Πάμε παρακάτω τώρα.

Μα ο οποιοσδήποτε διάλογος με το είδος σου είναι εκ των πραγμάτων παρακάτω.

Και το έχω ήδη αποδεχθεί.

[Mitharadir]

[Mitharadir]

[img]https://i.postimg.cc/kG8cQc35/Scre ... .jpg[/img]




[img]https://i.postimg.cc/HLVb02bC/Scre ... .jpg[/img]

Από τα ιστορικά στοιχεία φαίνεται ότι το Ισλάμ εισήχθη στην Μικρά Ασία με τους Σελτζούκους και τα άλλα Τουρκικά φύλα γύρω στο 1050 μΧ πρώτα στις Ανατολικές επαρχίες και μετά σε όλη σχεδόν τη Μικρά Ασία.Υπολογιζεται ότι κάποια στιγμή μεταξύ 1150-1250 μΧ η πλειοψηφία του πληθυσμού είχε φτάσει να αποτελείται από μουσουλμάνους. .Χρειαστηκαν δηλαδή περίπου 100-150 χρόνια για να γίνει το Ισλάμ η θρησκεία της πλειοψηφίας στη Μικρά Ασία και επίσης να σημειωθεί ότι ο εξισλαμισμός συνοδευόταν από εκτουρκισμό δηλαδή και γλωσσικό και πολιτιστικό.


Γύρω στο 1250 μΧ η πλειονότητα του πληθυσμού της Μικράς Ασίας ήταν Τούρκοι και Μουσουλμάνοι.

[Animal]

Από την Ορθοδοξία στο Σουφισμό: ο εξισλαμισμός της Μικράς Ασίας

Θρησκεία

Ο χριστιανισμός και ιδίως η Ορθοδοξία διαμορφώθηκε δογματικά και θεολογικά μέσα στο πλαίσιο της ελληνιστικής Ανατολής. Τα πρώτα και μεγαλύτερα κέντρα του δημιουργήθηκαν στη δυτική Μικρά Ασία , ενώ Έλληνες Πατέρες επεξεργάστηκαν το περιεχόμενο της νέας θρησκείας σε συνδυασμό με την αρχαία φιλοσοφία. Παρότι αρκετοί από αυτούς τους ιεράρχες είτε προήλθαν είτε έδρασαν στην εσωτερική Μικρά Ασία, το πολιτιστικό περιβάλλον της περιοχής δεν ευνόησε την εξάπλωση του ελληνοπρεπούς χριστιανισμού. Η ελλιπώς εξελληνισμένη Εγγύς Ανατολή έγινε μήτρα αιρέσεων, και η μικρασιατική ενδοχώρα αποτέλεσε εξαιρετικά πρόσφορο έδαφος για τέτοια φαινόμενα. Εκεί, στα όρια με τον περσικό και τον αραβικό-ισλαμικό κόσμο, από τις ασιατικές αντιλήψεις ξεπήδησαν τα δόγματα των Μαρκιωνιστών, των Καθαρών και άλλων μανιχαϊστικών, γνωστικών ομάδων, όπως και των Αρμενίων Μονοφυσιτών. Ήταν η ανατολική Μικρά Ασία που αγκάλιασε την Εικονομαχία. Εκεί άνθισε το εχθρικό, αιρετικό κράτος των Παυλικιανών τον 9ο αιώνα.

Παρά την κρατική αντίδραση, οι αιρέσεις άντεξαν. Η ανατολική Μικρά Ασία, λόγω της διαρκούς όσμωσης με τους ασιατικούς πολιτισμούς και ιδίως τον Ιουδαϊσμό και το Ισλάμ, ανέπτυξε μία ξεχωριστή θρησκευτική συνείδηση. Όταν λοιπόν οι στρατιές των Σελτζούκων εισήγαγαν εκεί το Κοράνι, το έδαφος ήταν πρόσφορο για να γεννηθούν νέες, ιδιαίτερες, καινοφανείς θεάσεις του Ισλάμ.

Η έλευση του Ισλάμ και οι Αδελφότητες

Η τουρκομουσουλμανική κατάκτηση της Μικράς Ασίας ήταν μία αργή και επίπονη διαδικασία, ένεκα της βυζαντινής αντίστασης. Οι Σελτζούκοι Τούρκοι κατ’ αρχάς εδραιώθηκαν στο εσωτερικό χώρο. Εκεί, οι προϋπάρχουσες πολιτιστικές ιδιομορφίες αναμείχθηκαν με το Ισλάμ και μέσω των προσηλυτισμών και του συγκρητισμού γεννήθηκαν νέα δόγματα και άνθισαν νέοι θεσμοί: οι μουσουλμανικές αδελφότητες.

Η κατάκτηση των Σελτζούκων

Η πορεία των Σελτζούκων Τούρκων είναι γνωστή. Ορμώμενοι από την κεντρική Ασία, κινήθηκαν προς τη Δύση μέσω Ιράν και Μικράς Ασίας. Υπέταξαν το παρηκμασμένο Χαλιφάτο και δημιούργησαν μία κραταιά μουσουλμανική αυτοκρατορία. Από το 1040 και ύστερα άρχισαν να περικόπτουν βυζαντινά εδάφη και να κάνουν καταστροφικές επιδρομές. Η βυζαντινή αντίδραση υπήρξε αποτυχημένη: το 1071 ο αυτοκράτορας Ρωμανός Δ’ υπέστη τραγική συντριβή στο Μαντζικέρτ. Τα επόμενα 10 χρόνια, σχεδόν ανεμπόδιστα οι Σελτζούκοι κυρίευσαν τη Μικρά Ασία, σπέρνοντας την καταστροφή. Στη Νίκαια ίδρυσαν το Σουλτανάτου του Ρουμ (της Ρωμανίας-Βυζαντίου), απειλώντας την αυτοκρατορία με αφανισμό. Το 1081 ανήλθε στο βυζαντινό θρόνο η δυναστεία των Κομνηνών, που ξεκίνησε την αντεπίθεση καρπός της οποίας ήταν η ανάκτηση της δυτικής και παράκτιας Μικράς Ασίας. Οι Τούρκοι όμως (Σελτζούκοι, Δανισμενδίδες, Τουρκομάνοι) εδραιώθηκαν αμετακίνητοι στο εσωτερικό. Μετά τη βυζαντινή ήττα στο Μυριοκέφαλο (1176) η τουρκική προέλαση άρχισε ξανά. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης του 1204 από τους Σταυροφόρους, η Αυτοκρατορία της Νίκαιας επωμίστηκε τη βυζαντινή άμυνα με επιτυχία. Η ανάκτηση όμως της Πόλης το 1261 μετέφερε το κέντρο ενδιαφέροντος στην Ευρώπη, η Μικρά Ασία παραμελήθηκε και σύντομα οι Τούρκοι έφθασαν στο Αιγαίο και την Προποντίδα. «Η πάσα Ανατολή» αιχμαλωτίστηκε.

Το νέο καθεστώς και οι εξισλαμισμοί

Η έλευση των Σελτζούκων έφερε τρόμο, εξανδραποδισμό και θάνατο. Μετά τη σταθεροποίηση όμως της νέας εξουσίας και της επιβολής της τάξης, φάνηκε ότι οι Τούρκοι είχαν διάθεση για ειρηνική διακυβέρνηση. Αντίθετα με τους Βυζαντινούς, οι Τούρκοι δεν ενδιαφέρονταν δογματικά θέματα, κάτι που εξίσωσε τους ελληνορθοδόξους με τους αποκλίνοντες. Το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η καταβολή του κεφαλικού φόρου, ο οποίος ήταν ελαφρύτερος από τη βυζαντινή φορολογία. Η ήπια οικονομική πολιτική και η θρησκευτική ευελιξία βοήθησε στον προσεταιρισμό μέρους του πληθυσμού και στην ανοχή των υπολοίπων. Υπονόμευσε δε τη βυζαντινή κυριαρχία, αφού οι χωρικοί συχνά προτιμούσαν τον ελαφρύτερο τουρκικό έλεγχο.

Όπως κάθε χώρα που βρέθηκε υπό το ξίφος και το σκήπτρο του Ισλάμ, έτσι και η Μικρά Ασία άρχισε να εξισλαμίζεται. Αυτό έγινε με διαφόρους τρόπους. Διαρκώς τουρκομανικές φυλές έρχονταν από την ανατολή και εγκαθίσταντο στη γη που παλαιά κατοικούσαν εξολοθρευμένοι ή εκδιωγμένοι χριστιανοί. Ο κυριότερος όμως παράγων ήταν οι προσηλυτισμοί των εντοπίων. Οι προύχοντες αλλαξοπιστούσαν για να κερδίσουν την εύνοια των νέων κυβερνητών, οι δε πτωχοί για να απαλλαγούν από τον κεφαλικό φόρο και να πάψουν να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Όταν γίνονταν μικτοί γάμοι, τα παιδιά γίνονταν συνήθως μουσουλμάνοι. Συχνά πυκνά, ανάλογα με την ηγεμόνα, γίνονταν και βίαιοι εξισλαμισμοί, και έτσι πολλοί χριστιανοί υπέκυπταν για να μη χάσουν τη ζωή τους. Έτσι, με την πάροδο των αιώνων, η πλειονότητα του μικρασιατικού πληθυσμού απέβαλε τη χριστιανική πίστη για τη μουσουλμανική.

Οι μουσουλμανικές αδελφότητες και ο σουφισμός

Για τη διαμόρφωση της θρησκευτικής συνείδησης των ανθρώπων, ο τρόπος λατρείας έχει πολύ σημαντική θέση, μαζί με τις βασικές αρχές και τα δόγματα της πίστης. Το αν η λατρεία είναι λιτή ή μεγαλοπρεπής, συμμετοχική ή απόμακρη, μυστηριακή ή πραγματιστική, έχει μεγάλη επίδραση στο αν θα ταυτιστεί ο πιστός.

Στο «ορθόδοξο» σουνιτικό Ισλάμ, η λατρεία είναι εξαιρετικά απλή. Δεν υπάρχουν μυστήρια ούτε θεσμοί θεοφόρου ιεροσύνης ή αγιότητας. Οι ακολουθίες στο τέμενος είναι τελετές προσευχής, όπου ο πιστός παθητικά προσκυνά στο άκουσμα του ιμάμη. Ένα τέτοιο περιβάλλον όμως φάνηκε πολύ φτωχό για πολλούς κατοίκους της Μικράς Ασίας, οι οποίοι είχαν συνηθίσει στη βυζαντινή μεγαλοπρέπεια των χριστιανικών ακολουθιών, τη μελωδία των ψαλμών και τη ζέση του κηρύγματος, ενώ απέδιδαν μεγάλη τιμή στους αγίους, τους υπεράνθρωπα εγκρατείς ασκητές και τους αγγέλους, των οποίων τη μεσιτεία και βοήθεια ζητούσαν σε κάθε δύσκολη στιγμή.

Εκεί είναι που ήλθαν οι αδελφότητες (τουρκιστί tarikat), ομάδες πιστών, συσπειρωμένες γύρω από έναν «άγιο» διδάσκαλο (σεΐχης, δερβίσης κ.α.). Είχαν τελετές ζωηρές, με μουσική, χορό και τραγούδι. Η θρησκευτική εμπειρία ήταν βιωματική, οι διδάσκαλοι προσιτοί οδηγοί, κομμάτι του λαού. Κάθε αδελφότητα είχε διαφορετική φιλοσοφία και πίστη, όμως στην περίπτωση μας γενικά αντλούσαν τις βάσεις τους από το σουφισμό. Ο σουφισμός (στα περσικά tasawwuf, η διαδικασία να γίνει κανείς σοφός) ήταν ένα φιλοσοφικό και θρησκευτικό ρεύμα το οποίο πίστευε ότι η απόλυτη αλήθεια του Θεού προσεγγίζεται από όλες τις μεταφυσικές παραδόσεις. Έτσι, επί της ισλαμικής βάσης αναμείχθηκαν ελληνιστικά, χριστιανικά και αρχαία ανατολικά στοιχεία, αντιλήψεις και διδάγματα. Στην περίπτωση της Μικράς Ασίας, σε αυτά προστέθηκαν και η αρχαία τουρκική ειδωλολατρία και η κουρδική αγγελολατρεία. Συχνά οι αδελφότητας αυτές δέχονταν σιτικά δόγματα, περί της νομιμότητας του γαμπρού του Μωάμεθ, Αλί, και όχι των σουνιτών χαλιφών στην ηγεσία του Ισλάμ (εξ ου και οι όροι Αλεβίτες και Αλαουίτες). Τέλος, στους πληθυσμούς οι οποίοι ήταν χριστιανικοί πριν τον εξισλαμισμό τους, διατηρήθηκε η απόδοση τιμής στους αγίους (Παναγία, Άγιος Γεώργιος κ.α.), που μέχρι σήμερα έχει εξέχουσα θέση στο λαϊκό Ισλάμ της Τουρκίας. Οι σούφι, υπό την καθοδήγηση ενός διδασκάλου οδηγούνται στην ενδοσκόπηση και στην άσκηση σκοπεύοντας στην αποβολή του εγωισμού, την κάθαρση και την ένωση με την αλήθεια και το θείο έρωτα. Εξαιρετικές είναι οι ομοιότητες με τον ορθόδοξο μοναχισμό-ασκητισμό. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, η αμεσότητα, η δογματική ελαστικότητα και ο συγκρητισμός, έκαναν τις αδελφότητες αγαπητές στις λαϊκές, αγροτικές μάζες της μικρασιατικής υπαίθρου, ιδίως στην ανατολή. Οι αδελφότητες βοήθησαν εξαιρετικά στο να επιταχυνθεί ο εξισλαμισμός των χριστιανικών λαών της περιοχής.

Οι αδελφότητες των Μεβλεβήδων και των Μπαμπάδων Δερβίσηδων

Η ύστερη μεσαιωνική Μικρά Ασία έγινε γενέτειρα πολλών σημαντικών αδελφοτήτων-«μοναστικών» ταγμάτων. Κορυφαίος σούφι υπήρξε ο Τζελαλεντίν Ρούμι, που έφθασε στο Ικόνιο στις αρχές του 14ου αιώνα από την κεντρική Ασία. Υπήρξε πολυγραφότατος, πολύγλωσσος και ελληνιστής, μέχρι σήμερα δεν αναγνωρίζεται από ακαδημαϊκούς και φιλολόγους ως ένας από τους καλύτερους ποιητές του ισλαμικού Μεσαίωνα, ακόμη και όλων των εποχών. Οι μαθητές του τον αποκαλούσαν mevlana, δάσκαλο. Έτσι, ο κύκλος των μαθητών που εξελίχθηκε σε αδελφότητα ονομάστηκαν Μεβλεβήδες δερβίσηδες, που είναι μέχρι σήμερα ονομαστοί για τον περιστρεφόμενο χορό τους, μέσω του οποίου προσδοκούν να φθάσουν σε έκσταση και δι’ αυτής σε θέωση. Η τελετή αυτή μαρτυρεί επιδράσεις προχριστιανικές και δη αρχαιοελληνικές, διονυσιακών χορών οι οποίοι κατά πως μαρτυρείται μέχρι και το Μεσαίωνα επιβίωναν στη μικρασιατική ύπαιθρο, προς μεγάλη δυσφορία της Εκκλησίας. Οι Μεβλεβήδες είχαν υψηλή απήχηση στα αστικά στρώματα και τους μορφωμένους. Ο συνδυασμός της ανθρωπιστικής τους φιλοσοφίας μαζί με τις εξαιρετικές ικανότητες του Ρούμι εξηγούν εύκολα την εξέλιξη αυτή.

Λόγω της ανθρωπιστικής, αντιαυταρχικής και κοινωνικά ευαίσθητης διδασκαλίας τους, οι δερβίσηδες ήταν βασικό στήριγμα του πτωχού και καταπιεσμένου λαού, ενάντια στον κατεστημένο σουνιτικό κλήρο (ουλεμάδες) και τους φεουδάρχες. Όπως θα φανεί και στη συνέχεια, καθ’ όλη την τουρκική ιστορία, οι αδελφότητες είτε οργάνωσαν είτε υποστήριξαν λαϊκές επαναστάσεις. Μία από τις πρώτες ήταν αυτή του διδασκάλου Μπαμπά Ισαάκ, ο οποίος το 1239-1240 ξεσήκωσε την Καππαδοκία ενάντια στο σουλτανάτο των Σελτζούκων Τούρκων. Οι τουρκομανικές φυλές που τον ακολούθησαν ηττήθηκαν από Φράγκους μισθοφόρους μετά από σκληρό και αιματηρό πόλεμο, όμως η εξάντληση σε πόρους και ανθρώπινο δυναμικό που προξένησαν στους Σελτζούκους συνέβαλε στην ήττα των τελευταίων όταν προσπάθησαν να αποκρούσουν την εισβολή των Μογγόλων (1243). Μετά το 1243 το σουλτανάτο άρχισε να διαλύεται, και οι ανήσυχοι και ετερόδοξοι Τουρκομάνοι θα παρέμεναν αγκάθι στα πλευρά της κεντρικής εξουσίας.

Η αδελφότητα των Μπεκτασήδων Δερβίσηδων

Πολλές ήταν οι μουσουλμανικές αδελφότητες της Μικράς Ασίας. Οι πολιτικά δραστήριοι Αχήδες, οι κοινωνικά ανήσυχοι και φιλοτάραχοι Μπαμπάδες Τουρκομάνοι που αναφέρθηκαν παραπάνω, οι ωρυόμενοι Ρουφάι, οι γυμνοί και περιφερόμενοι Καλαντάρι και οι αυτοεξευτελιζόμενοι Μαλαμάτι (που θυμίζουν τους καθ’ ημάς «δια Χριστόν σαλούς») ήταν μερικές μόνο από αυτές. Η κυριότερη όμως, της οποίας το όνομα κατέληξε να θεωρείται συνώνυμο του όλου Αλεβισμού, ήταν οι Μπεκτασήδες δερβίσηδες. Το όνομα τους πήραν από τον Πέρση σούφι Χατζή Μπεκτάς Βελή (1209-1271). Στην πνευματικότητα των tarikat τον εισήγαγε ο Μπαμπά Ισαάκ στου οποίου το τάγμα ανήκε αρχικά. Η διδασκαλία του Μπεκτάς ήταν τυπική για αδελφότητα σούφι: κήρυττε την αγάπη, την αποβολή της ιδιοτελείας και των ελαττωμάτων χάριν της θέωσης, και τον πανθεϊσμό. Οι Μπεκτασήδες ανέπτυξαν μεγάλο και πολυσχιδές φιλανθρωπικό έργο προς όλους όσους είχαν ανάγκη, ανεξαρτήτως θρησκεύματος ή καταγωγής. Γρήγορα η αδελφότητα έγινε η πιο λαοφιλής στον τουρκικό κόσμο. Το μήνυμα και το έργο της άγγιζε ιδιαίτερα τους ταπεινούς, τους απλοϊκά αλλά βαθιά θρησκευομένους αγρότες και ανθρώπους της υπαίθρου. Ο Μπεκτάς είχε άψογες σχέσεις με το χριστιανικό κλήρο, ενώ στα μοναστήρια των δερβίσηδων (τεκέδες) γίνονταν δεκτοί και χριστιανοί. Να σημειωθεί πως τον ίδιο αιώνα έζησε και έδρασε ο περίφημος για την ευστροφία και το χιούμορ του Νασρεντίν Χότζας, ο Αίσωπος των μουσουλμάνων.

Επίλογος

Η δράση των μουσουλμανικών αδελφοτήτων στη Μικρά Ασία υπήρξε καταλυτική για τον τελικό εξισλαμισμό της πλειοψηφίας των κατοίκων της, που οδήγησε στην κατάρρευση της χριστιανικής βυζαντινής κοινωνικής πραγματικότητας και την ανάδυση μίας νέας τουρκομουσουλμανικής. Με την πλουραλιστική, ανεκτική και κοινωνική ευαίσθητη διδασκαλία τους οι δερβίσηδες προσεταιρίστηκαν σημαντικά λαϊκά στρώματα, τόσο αστικά (Μεβλεβήδες) όσο και αγροτικά (Μπεκτασήδες). Οι διδασκαλίες όμως του Αλεβισμού-Μπεκτασισμού δεν ήταν συμβατές με το «ορθόδοξο» σουνιτικό Ισλάμ, το πλειοψηφικό και κατεστημένο δόγμα. Αυτό θα μπορούσε να δράσει (και εν μέρει έδρασε) αποσταθεροποιητικό για την κυριαρχία μιας νέας δυναστείας φανατικά σουνιτών με κοσμοκρατορικές ορέξεις. Η δυναστεία αυτή ήταν οι Οθωμανοί Τούρκοι.


https://cognoscoteam.gr/archives/665

[southern]

[Λεγεών]

Μετά και από αυτή την αποτυχημένη απόπειρα λογικής συζήτησης με την Μπάμπα Γιάγκα του φόρουμ, που συνέχεια παραπονιέται πως δεν ακούει από το καλύβι της εκεί ψηλά, ας προσπαθήσουμε να επανέλθουμε στο θέμα (μέχρι την επόμενη φορά που θα αρχίσει να ουρλιάζει ακατάληπτα):

Η Μικρά Ασία ήταν για αιώνες η πηγή στρατιωτικού προσωπικού του Βυζαντίου, ούσα χωρισμένη σε θέματα. Οι περισσότεροι στρατηγοί (που εξεγέρθηκαν ή προσπάθησαν να σφετεριστούν τον θρόνο) κατάγονταν από εκεί ή υπηρέτησαν εκεί μεγάλο μέρος της ζωής τους. Πολλές γνωστές οικογένειες είχαν τις βάσεις τους εκεί, ευγενείς και αξιωματούχοι κατάγονταν από εκεί, λόγω γεωγραφίας αποτελείτο από αρκετά πλούσιες επαρχίες και γενικά αποτέλεσε (ακόμα και μισή) το στήριγμα της αυτοκρατορίας σε όλες της τις δύσκολες περιόδους. Ακόμα και όταν για περίπου 3 αιώνες το μεγαλύτερο μέρος της ηπειρωτικής Ελλάδας και των Βαλκανίων ήταν υπό σλαβική και βουλγαρική κατοχή, η Μικρά Ασία παρέμεινε βυζαντινή απ' άκρη σ' άκρη.

Και όμως, ενώ υπήρχαν πολυάριθμες εξεγέρσεις και επαναστάσεις εναντίον της βυζαντινής αρχής με αφετηρία τα θέματα, τους ευγενείς και τους στρατηγούς της Μικράς Ασίας, τέτοιες επαναστάσεις και εξεγέρσεις δεν υπήρξαν εναντίον των Τούρκων, ούτε καν όταν ήταν φρέσκια η τουρκική κατάκτηση (εκτός και αν τις αγνοώ).

Με εξαίρεση την ανάδυση δύο διαφορετικών μικρών αυτοκρατοριών (που μάλλον ήταν αποτέλεσμα των οργανωτικών ικανοτήτων έξυπνων και ικανών ευγενών, και όχι λαϊκής απαίτησης για ανεξαρτησία από τους Λατίνους και αναβίωση της αυτοκρατορίας) μετά την άλωση του 1204, η Μικρά Ασία δεν δίνει παλμό ελληνορωμαϊκοβυζαντινοχριστιανικής ιστορίας, ταυτότητας και αντίστασης στον κατακτητή, στους αιώνες μετά το Μαντζικέρτ. Αντιθέτως, υπήρξε μία φαινομενικά εύκολη συμπόρευση με τους Τούρκους και το Ισλάμ. Και απλά θέλω να καταλάβω τους λόγους.

Ευχαριστώ για τις νέες πληροφορίες που μπήκαν αφού ξεκίνησα να γράφω το ποστ.

[ΓΑΛΗ]

Ευχαριστώ εκ μέρους του πχόρουμ για την σουφιστική προσέγγιση του χαμασγουέι.

Οι δερβίσηδες του διαδίκτυου συνεχίζουν να έχουν τρελλό σουκσέ ως τουριστικό πρότζεκτ.

[Pollaplasiastis]

Μετά και από αυτή την .....................για τις νέες πληροφορίες που μπήκαν αφού ξεκίνησα να γράφω το ποστ.

Αυτα που γραφεις εδω ειναι επαναληψη της γνωστης σε ολους μας ιστοριας.
Αυτης που μαθαιναμε στο σχολειο.

Οπως καταλαβαινεις, εχει κενα, γιατι εχει γραφτει για να οδηγει σε συγκεκριμενα "νοητικα μονοπατια".
Θα κανω μονο μερικες απλες ερωτησεις--

Σε ολη την αφηγηση σου μιλας για "βυζαντιο" κ "τουρκικη κατακτηση".
Οκ, αλλα οι ανθρωποι που διναν τις μαχες ονομαζαν τους εαυτους τους Ρωμαιους κ Ασπροπροβαταδες, Μαυροπροβαταδες, Κιπτσακους, Σελτζουκους, Ουιγουρους, Τουρκμενους, Καζακους.
Θελω να πω, δεν το βλεπεις οτι ειναι εξωφλαμη διαστροφη της ιστορικης πραγματικοτητας απο αυτους που γραψαν αυτο που λες??

Πως γινεται να μιλαμε για εκτουρκισμο μιας περιοχης, οταν κ στα δυο στρατοπεδα εχουμε κ χριστιανους κ μουσουλμανους??
Οταν απ την μια ειναι Ρωμαιοι κ Ασπροπροβαταδες κ απ την αλλη Ρωμαιοι κ Σελτζουκοι?? (ενα παραδειγμα)

Λετε ολοι εδω οτι ο εξισλαμισμος ηρθε με τους Τουρκους.
Μα τοσους αιωνες πριν ειχαν ξεκινησει οι ΑΡΑΒΙΚΕΣ εισβολες παντου στο Βυζαντιο !!!!
Ολες οι παλιες επαρχιες στην Αφρικη κ Εγγυς Ανατολη χαθηκαν στους ΑΡΑΒΕΣ !!!
Πολλες απο αυτες με αμειγεις ελληνικους πλυθησμους!!! (Αλεξανδρια, Ιεροσολυμα, Τυρος, Τριπολη κλπ κλπ)
400 χρονια ηδη ειχε ξεκινησει ο εξισλαμισμος των Ελληνων της Μεσογειου κ εσεις αυτο το παραγραφετε ??? !!!
Δλδ, τους Τουρκους περιμεναμε να δουμε τον Αλλαχ??

Οταν οι Ρωμαιοι Αυτοκρατορες εκστρατευαν να ελευθερωσουν την ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ απ τους Αραβες (που υπ οψην--> Πολιορκησαν την Κων/πολη!!), δεν ειχε γινει εξισλαμισμος??

Απλα ρωταω, για να δειξω το φαιδρο του συγκεκριμενου αφηγηματος.... (χωρις να κατηγορω το μαντατοφορο, μονο τους συγγραφεις).
Ειναι τοσο μα τοσο απλο να βρει καποιος "loopholes" σε αυτο το μυθιστορημα...

[πατησιωτης]

Λετε ολοι εδω οτι ο εξισλαμισμος ηρθε με τους Τουρκους.
Μα τοσους αιωνες πριν ειχαν ξεκινησει οι ΑΡΑΒΙΚΕΣ εισβολες παντου στο Βυζαντιο !!!!
Ολες οι παλιες επαρχιες στην Αφρικη κ Εγγυς Ανατολη χαθηκαν στους ΑΡΑΒΕΣ !!!
Πολλες απο αυτες με αμειγεις ελληνικους πλυθησμους!!! (Αλεξανδρια, Ιεροσολυμα, Τυρος, Τριπολη κλπ κλπ)
400 χρονια ηδη ειχε ξεκινησει ο εξισλαμισμος των Ελληνων της Μεσογειου κ εσεις αυτο το παραγραφετε ??? !!!
Δλδ, τους Τουρκους περιμεναμε να δουμε τον Αλλαχ??

Οταν οι Ρωμαιοι Αυτοκρατορες εκστρατευαν να ελευθερωσουν την ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ απ τους Αραβες (που υπ οψην--> Πολιορκησαν την Κων/πολη!!), δεν ειχε γινει εξισλαμισμος??

Οι Άραβες δεν κατάφεραν να διεισδύσουν στη Μικρά Ασία παρά μόνο στις παρυφές της.Είναι αλήθεια ότι αυτό που ονομάζουμε σήμερα Μέση Ανατολή έγινε αραβική τον 7ο αιώνα με κατακτήσεις από αυτούς αλλά όχι η Μικρά Ασία - όταν λέμε βέβαια Μικρά Ασία δεν εννοούμε όλη την σημερινή Τουρκία,κάποιες ΝΑ περιοχές δεν περιλαμβάνονταν σε αυτή.Όμως η Μικρά Ασία παρέμεινε για 5-6 αιώνες βυζαντινή και από εκεί έβγαιναν οι καλύτεροι στρατιωτικοί και αυτοκράτορες.
Πολιτιστική επίδραση υπήρχε π.χ. οι εικονομάχοι προέρχονταν από τη Μ.Ασία επηρεασμένοι από την απαγόρευση των εικόνων στο ισλάμ αλλά άλλο αυτό και άλλο η αλλαγή θρησκείας.
Οι Άραβες προσπάθησαν να καταλάβουν την Κωνσταντινούπολη δια θαλάσσης αλλά ο στόλος τους κατεστράφη από το υγρό πυρ.

[Pollaplasiastis]

Μπορεί κάποιος να δώσει έναν σαφή προσδιορισμό στον όρο "τούρκος";
Γιατί "εκτουρκισμός" αν λείπει ο παραπάνω προσδιορισμός δεν σημαίνει κάτι παραπάνω από ανεμοδαρμένες συνάψεις.

Γατακι μην μπερδευεσαι με την συνχρονη ιστορια. Ειναι μουφα εντελως.
Τουρκοι ειναι οι Τουρκικες Φυλες της Κεντρικης Ασιας ΜΟΝΑΧΑ !!!
(οπως λεμε Γερμανικες Φυλες, Σλαβικες Φυλες, Σκανδιναυικες Φυλες, Κελτικες Φυλες κλπ)

Ο καταλογος περιλαμβανει τα κρατη Τουρκμενισταν, Καζακσταν, Ουζμπεκισταν, Κιργισταν, τους Ουιγουρους της Κινας, κ τις τουρκικες ρωσσικες περιοχες της Σιβηριας (που ειναι καμια 15αρια κ φτανουν ως τον Αρκτικο κυκλο).
Ειναι οι ΑΣΙΑΤΙΚΕΣ (το τονιζω!!) φυλες απο Κασπια εως Μογγολια στον Νοτο κ στον Βορρα τελειωνουν στις παραλιες του Αρκτικου Ωκεανου, παρεα με τους Λαπωνες.

Ξεκαθαριζουμε-->
α) οι Τατζικοι του Τατζικισταν ειναι ΠΕΡΣΙΚΗ φυλη.
β) οι Αζεροι του Αζερμπαιτζαν ειναι ΠΕΡΣΙΚΗ φυλη (οχι τουρκικη που θελουν καποιοι να λενε).
γ) οι Τουρκοι της Τουρκιας ειναι ΜΕΙΚΤΗ φυλη Αρμενιων, Αραβων, Βουλγαρων, Ελληνων, Σερβων, Βερβερων, Τουρκμενων, Ουζμπεκων, Εβραιων, Κουρδων, Ασσυριων κ καμιας 30αριας ακομα φυλων.
ΔΕΝ ειναι ασιατικης προελευσης ΑΡΑ δεν ειναι πραγματικοι Τουρκοι, αλλα ΤΟΥΡΚΟΦΩΝΟΙ.
Εκτουρκισμενοι πλυθησμοι, σε μια χωρα κατι σαν την Αμερικη, αλλα στο εντελως "οριενταλ" στυλακι.

Γι αυτο βλεπεις κ στο ΥΤ να δειχνουν τα DNA test κ να βγαινουν YUNAN (!!! ) κ να μην ξερουν τι να πουν.

Αν λοιπον, Τουρκος (βιολογικα) ειναι μονο ο Ασιατης Τουρκογενης της Κεντρικης Ασιας, καταλαβαινεις τι μ@λ@κιες λεμε εμεις εδω σημερα....
Πιασε τ αυγο κ παιξε μποουλινγκ Γατι μου....

Οποτε, Τουρκος βιολογικα ειναι αυτο που ειπαμε.
Τουρκος ΠΟΛΙΤΙΚΑ ειναι αυτος που εχει τουρκικο διαβατηριο. Αν ειναι Κουρδος ομως?? Οι Τουρκοι λενε, δεν πειραζει κ αυτος ειναι Τουρκος.
Κ υπαρχουν παμπολα εκατομμυρια Κουρδων στην Τουρκια που ειναι βολεμενοι, με δουλιτσα, οικογενεια, λεφτακια, σπιτακι κλπ.
Αυτοι δεν εχουν να κανουν τιποτα με ΡΚΚ (κ μαλιστα ειναι η πλειοψηφια των Κουρδων!!).
Αυτοι τι ειναι ???

Βλεπεις, το ξερω οτι θα πεταχτουν οι διαφοροι Αινσταιν να πουν τα δικα τους.
Για πες μου Γατι, αυτος τι ειναι?? Κουρδος, η Τουρκος???
Αν πεις οτι ειναι Κουρδος, ε, τοτε οι πραγματικοι Τουρκοι ειναι μια γελοια μειοψηφια του 5% !!! καπου 2-3 εκατομμυρια Τουρκμενοι κ τετοιες ρατσες, που ξεμειναν απο παλια.
Αν πεις οτι ειναι Τουρκος, ε, τοτε ξεφευγεις ΕΝΤΕΛΩΣ ΜΑ ΕΝΤΕΛΩΣ απο την ριζα των Τουρκικων Εθνων της μητερας Ασιας !!!!! (οι Κουρδοι ειναι λευκος λαος, οπως εμεις κ οι Περσες).

Οποτε, μπρος στο διλημα τι ειναι ολοι αυτοι οι πολιτες του τουρκικου μορφωματος της Μ.Ασιας, εμεις καλο ειναι να κολαμε με την ΕΠΙΣΤΗΜΗ.
Την Βιολογια----> οι Τουρκοι ειναι ΜΟΝΑΧΑ ασιατικης προελευσης κ εχουν σχιστα ματακια σαν τα Κινεζακια κ τα Μογγολακια!!!
Κ πλακουτσωτη φατσουλα σαν τα Λαπωνακια.
Δεν μοιαζουν σε μας, η τους Περσες, η τους Αραβες.
Κ αν μοιαζουν σε μας.... ε, δεν ειναι Τουρκοι (κ δε πα να εχουν κ 15 τουρκικα διαβατηρια!!).

Τουρκοφωνοι μπορει να ειναι. Τουρκικης συνειδησης μπορει να ειναι. Τουρκικης επιμειξιας μπορει να ειναι.
Τουρκοι κανονικοι ομως δεν ειναι.
Οπως η Κλεοπατρα δεν ηταν μαυρη, οι μαυρες βασιλισσες της Αφρικης δεν ηταν ξανθιες με μπλε ματια, κ οι Σκανδιναυες δεν ηταν ινδιανες της Αμερικης!!! Πως θα το κανουμε τωρα....

Ξεκινας απο βιολογια (που δεν σηκωνει αμφισβητηση) κ μετα αρχισε να ξετυλιγεις τον μιτο της Αριαδνης της πολιτικης κ του κουτοχορτου που ακουμε.

[Κόκκορας]

ο σπυρος βρυωνης εγραψε ειδικο βιβλιο για το θεμα,ειναι βεβαια ντουκι,αλλα οποιος ενδιαφερεται πραγματικα το διαβαζει
case closed

[Pollaplasiastis]

Οι Άραβες δεν κατάφεραν να διεισδύσουν στη Μικρά Ασία ....................
Οι Άραβες προσπάθησαν να καταλάβουν την Κωνσταντινούπολη δια θαλάσσης αλλά ο στόλος τους κατεστράφη από το υγρό πυρ.

Φιλε Πατ μιλας για μια περιοδο απο το 630 ως το 1200 μ.Χ.
Πεντεμισι αιωνες!!!
Οι Ελληνες φυγαν απ την Αιγυπτο επι Νασσερ, για να σου δωσω να καταλαβεις ποση επιμειξια εχει γινει πολιτιστικα.....
Πολεις κ χωρια αλλαξαν χερια πολλες φορες.
Πλυθησμοι μετακινηθηκαν απειρες φορες.
Ενταξει, το μαγαλυτερο μερος της Μ.Ασιας δεν εμεινε στα χερια των Αραβων για πολυ.
Μα τοσους αιωνες, αυτο ηταν το μονο που χρειαζοταν για να επιρρεασουμε οι μεν τους δε πολιτιστικα?

Ποτε πηραμε τον "ελληνικο καφε"? Τα "σουβλακια"? Τα γλυκα στυλ "μπακλαβα" κ "γαλακτομπουρεκο"?
Την ανατολιτικη μουσικη στην παραδοση μας?? τα αντιστοιχα μουσικα οργανα??

Γιατι αν κατσουμε κ δουμε ποσα ακριβως πραγματα ειναι αραβικης προελευσης, τοτε ΑΥΤΟΜΑΤΑ μειωνονται τα πραγματα που ειναι τουρκικης προελευσης, κ τα συμπερασματα που βγαινουν σε μια συζητηση περι "εκτουρκισμου" μιας περιοχης, αλλαζουν αρδην !!!!