Παρατηρητήριο λαδιού

[George_V]

Σχεδόν. Πιο κοντά στους 19-20 μήνες θα έλεγα.

1 λίτρο το μήνα?

Με το σταγονόμετρο θα το βάζεις?

Δε φακ; Πόσο λάδι τρώτε; Τρώω 3-4 μέρες την εβδομάδα λαδερά όσπρια και ζήτημα να ξοδεύω 1 λίτρο το μήνα. Οικογένεια ΟΚ τρώει μεγαλύτερες ποσότητες γιατί θέλεις περισσότερο για να φάνε 3-4 άτομα.

Βρε συ μόνο εγώ το καταπίνω σαν νεροφιδα.

[foscilis]

ΟΚ τότε.

Για πε τώρα, γιατί λέγανε για 2 ή 3 χρόνια και μάλιστα καλύτερα το πήλινο από τον τενεκέ; Μου έχει τύχει να ανοίγω τενεκέ που είναι από την προηγούμενη χρονιά και να είναι ΟΚ το λάδι.

Υπάρχουν χονδρικά 2 κατηγορίες ελαιόλαδου: το εξαιρετικά παρθένο (ουσιαστικά φρέσκος χυμός που προκύπτει με σύνθλιψη) και το ραφιναρισμένο (που προκύπτει με θερμική επεξεργασία). Υπάρχουν και όλα τα ανάμεσα. Αν το καλοσκεφτείς ένα λάδι που ξεκινά από εξαιρετικά παρθένο, καθώς περνάνε τα χρόνια και καταπονείται (κυρίως) θερμικά αλλά και χημικά με την επαφή του με οξυγόνο, ουσιαστικά μετατρέπεται σε ραφιναρισμένο σε slow motion.

Έτσι ενώ δεν πρόκειται το λάδι να είναι δηλητήριο σε 2 ή και 3 χρόνια, τουλάχιστον όχι αν το έχεις ερμητικά κλειστό στην αρχική του συσκευασία, η χημική του σύσταση πλέον δεν είναι τέτοια που να στέκει ο χαρακτηρισμός "εξαιρετικά παρθένο". Ουσιαστικά έχει πέσει η ποιότητα . Με αυτήν την έννοια ισχύει 1.5-2 χρόνια ημερομηνία λήξης στο ράφι. Κατά τα άλλα είναι βρώσιμο (ΟΚ όπως λες κι εσύ) για αρκετά μεγαλύτερο διάστημα, όπως άλλωστε είναι και το ραφιναρισμένο.

Τώρα το πήλινο ΔΕΝ είναι καλύτερο από τον τενεκέ, μαλακίες λένε, ουσιαστικά της ίδιας οικογένειας με "το χύμα καλύτερο από το προτυποποιημένο", φύση vs τεχνολογία κλπ προγλωσσικά. Αλλά γενικά αν ο τενεκές είναι όντως το καλύτερο δεν ξέρω, νομίζω υπάρχουν κάτι πανάκριβα κεραμικά δοχεία (όχι απλά πήλινα του μπαρμπα-Θύμιου) που απορροφούν ενεργά τις οξειδωτικές ουσίες από το λάδι κι έτσι εξασφαλίζουν καλύτερη συντήρηση. Υπό ΚΣ το ότι ο ντενεκές είναι ερμητικά κλειστός είναι γιγάντιο πλεονέκτημα σε σχέση με ένα πήλινο πιθάρι ξερωγω που αναπνέει απο πάνω.

[Χαοτικός]

ΟΚ τότε.

Για πε τώρα, γιατί λέγανε για 2 ή 3 χρόνια και μάλιστα καλύτερα το πήλινο από τον τενεκέ; Μου έχει τύχει να ανοίγω τενεκέ που είναι από την προηγούμενη χρονιά και να είναι ΟΚ το λάδι.

Γιατί συνήθως ο ένας χρόνος είναι μικρότερος από τα 3 χρόνια.

Ναι αλλά αν κινείσαι με ταχύτητα που πλησιάζει... όχι εντάξει. Τι έχει ο τενεκές;

[George_V]

ΟΚ τότε.

Για πε τώρα, γιατί λέγανε για 2 ή 3 χρόνια και μάλιστα καλύτερα το πήλινο από τον τενεκέ; Μου έχει τύχει να ανοίγω τενεκέ που είναι από την προηγούμενη χρονιά και να είναι ΟΚ το λάδι.

Γιατί συνήθως ο ένας χρόνος είναι μικρότερος από τα 3 χρόνια.

Ναι αλλά αν κινείσαι με ταχύτητα που πλησιάζει... όχι εντάξει. Τι έχει ο τενεκές;

Ο τενεκες έιναι χαλυβδινος/σιδερένιος με επικάλυψη κασσιτερου.

Όσο το λάδι έρχεται σε επαφή με τον κασσιτερο είναι οκ καθώς δεν αντιδρά με αυτόν οξειδωτικα.

Επειδή όμως η επικάλυψη κασσιτερου είναι μικρή πολύ γρήγορα θα φθαρεί και το λάδι θα έρθει σε επαφή με το λευκοσιδηρο/χαλυβα/σίδερο του ντενεκε και θαρχισει η οξείδωση.

Δεν αφήνεις το λάδι πολύ καιρό σε ντενεκε για αυτόν ακριβώς το λόγο. Γιατί θα φαγωθεί ο κασσιτερος και θα έρθει σε παφη με τοιχωμα του ντενεκε.

[Χαοτικός]

ΟΚ τότε.

Για πε τώρα, γιατί λέγανε για 2 ή 3 χρόνια και μάλιστα καλύτερα το πήλινο από τον τενεκέ; Μου έχει τύχει να ανοίγω τενεκέ που είναι από την προηγούμενη χρονιά και να είναι ΟΚ το λάδι.

Υπάρχουν χονδρικά 2 κατηγορίες ελαιόλαδου: το εξαιρετικά παρθένο (ουσιαστικά φρέσκος χυμός που προκύπτει με σύνθλιψη) και το ραφιναρισμένο (που προκύπτει με θερμική επεξεργασία). Υπάρχουν και όλα τα ανάμεσα. Αν το καλοσκεφτείς ένα λάδι που ξεκινά από εξαιρετικά παρθένο, καθώς περνάνε τα χρόνια και καταπονείται (κυρίως) θερμικά αλλά και χημικά με την επαφή του με οξυγόνο, ουσιαστικά μετατρέπεται σε ραφιναρισμένο σε slow motion.

Έτσι ενώ δεν πρόκειται το λάδι να είναι δηλητήριο σε 2 ή και 3 χρόνια, τουλάχιστον όχι αν το έχεις ερμητικά κλειστό στην αρχική του συσκευασία, η χημική του σύσταση πλέον δεν είναι τέτοια που να στέκει ο χαρακτηρισμός "εξαιρετικά παρθένο". Ουσιαστικά έχει πέσει η ποιότητα . Με αυτήν την έννοια ισχύει 1.5-2 χρόνια ημερομηνία λήξης στο ράφι. Κατά τα άλλα είναι βρώσιμο (ΟΚ όπως λες κι εσύ) για αρκετά μεγαλύτερο διάστημα, όπως άλλωστε είναι και το ραφιναρισμένο.

Τώρα το πήλινο ΔΕΝ είναι καλύτερο από τον τενεκέ, μαλακίες λένε, ουσιαστικά της ίδιας οικογένειας με "το χύμα καλύτερο από το προτυποποιημένο", φύση vs τεχνολογία κλπ προγλωσσικά. Αλλά γενικά αν ο τενεκές είναι όντως το καλύτερο δεν ξέρω, νομίζω υπάρχουν κάτι πανάκριβα κεραμικά δοχεία (όχι απλά πήλινα του μπαρμπα-Θύμιου) που απορροφούν ενεργά τις οξειδωτικές ουσίες από το λάδι κι έτσι εξασφαλίζουν καλύτερη συντήρηση. Υπό ΚΣ το ότι ο ντενεκές είναι ερμητικά κλειστός είναι γιγάντιο πλεονέκτημα σε σχέση με ένα πήλινο πιθάρι ξερωγω που αναπνέει απο πάνω.

Ωραίος. Ευχαριστώ.

[Bazoomba]

ΟΚ τότε.

Για πε τώρα, γιατί λέγανε για 2 ή 3 χρόνια και μάλιστα καλύτερα το πήλινο από τον τενεκέ; Μου έχει τύχει να ανοίγω τενεκέ που είναι από την προηγούμενη χρονιά και να είναι ΟΚ το λάδι.

Γιατί συνήθως ο ένας χρόνος είναι μικρότερος από τα 3 χρόνια.

Ναι αλλά αν κινείσαι με ταχύτητα που πλησιάζει... όχι εντάξει. Τι έχει ο τενεκές;

Τίποτα δεν έχει. Απλά το οξυγόνο οξειδώνει τα τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένου του λαδιού. Κάθε φορά που τον ανοίγεις και μπαίνει οξυγόνο μέσα, δημιουργούνται οι αντιδράσεις που περιέγραψε ο Φοσίλις. Μετά από 3-4 χρόνια το λάδι δεν είναι καν βρώσιμο.

[Χαοτικός]

Γιατί συνήθως ο ένας χρόνος είναι μικρότερος από τα 3 χρόνια.

Ναι αλλά αν κινείσαι με ταχύτητα που πλησιάζει... όχι εντάξει. Τι έχει ο τενεκές;

Ο τενεκες έιναι χαλυβδινος/σιδερένιος με επικάλυψη κασσιτερου.

Όσο το λάδι έρχεται σε επαφή με τον κασσιτερο είναι οκ καθώς δεν αντιδρά με αυτόν.

Επειδή όμως η επικάλυψη κασσιτερου είναι μικρή πολύ γρήγορα θα φθαρεί και το λάδι θα έρθει σε επαφή με το λευκοσιδηρο/χαλυβα/σίδερο του ντενεκε και θαρχισει η οξείδωση.

Με το χρόνο θα φθαρεί η επικάλυψη ή με τα πιθανά κουνήματα από δω κι από κει; Προφανώς με όλα ε; Τώρα σκέφτομαι και την περίπτωση συστολών-διαστολών και χειμώνας-καλοκαίρι αντίστοιχα.

[George_V]

Ναι αλλά αν κινείσαι με ταχύτητα που πλησιάζει... όχι εντάξει. Τι έχει ο τενεκές;

Ο τενεκες έιναι χαλυβδινος/σιδερένιος με επικάλυψη κασσιτερου.

Όσο το λάδι έρχεται σε επαφή με τον κασσιτερο είναι οκ καθώς δεν αντιδρά με αυτόν.

Επειδή όμως η επικάλυψη κασσιτερου είναι μικρή πολύ γρήγορα θα φθαρεί και το λάδι θα έρθει σε επαφή με το λευκοσιδηρο/χαλυβα/σίδερο του ντενεκε και θαρχισει η οξείδωση.

Με το χρόνο θα φθαρεί η επικάλυψη ή με τα πιθανά κουνήματα από δω κι από κει; Προφανώς με όλα ε; Τώρα σκέφτομαι και την περίπτωση συστολών-διαστολών και χειμώνας-καλοκαίρι αντίστοιχα.

Είναι πολύ μικρή η επικάλυψη και σχεδόν πιονλεπτη από τσιγάροχαρτο καθώς ο ντενεκες σχεδιάστηκε για μεταφορά και όχι για αποθήκευση.

Μοιραία θα φύγει και θα οξειδώσεις το λάδι.

[Χαοτικός]

Ενδιαφέρον έχει αυτό που λέει ο Φοσίλις για υλικό που αποφορά τα οξειδωτικά του λαδιού. Ακούγεται καλύτερο κι από το γυαλί.

[hellegennes]

Μα εκεί λέει ότι όντως ο έλεγχος έπιασε αυτό το πράγμα όταν αποπειράθηκε κάποιος να το κάνει (ακόμα και στα τελικά προϊόντα στο ράφι) και μάλιστα οι καταναλωτές παίρνουν τα λεφτά τους πίσω. Χώρια που ήταν εγκληματική ενέργεια τρίτων και δεν είχε άμεση σχέση με τον παραγωγό αυτού του τυποποιημένου λαδιού.

Καλά, αυτό το "ήταν εγκληματική ενέργεια τρίτων" πάρ' το με δυο-τρεις πρέζες αλάτι. Δεν έχει όμως σημασία. Εδώ συζητάμε αν σαν κατανλωτής είσαι απόλυτα ασφαλής από το τυποποιημένο λάδι. Δεν είσαι.

Δε συζητάμε καθόλου αν είσαι ΑΠΟΛΥΤΑ ασφαλής, συζητάμε αν είσαι ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ασφαλής σε σχέση με το χύμα.

Είσαι περισσότερο ασφαλής αν είναι χύμα από πρόσωπο που δεν γνωρίζεις.

[hellegennes]

Να ρωτήσω κάτι που είδα να αναφέρει κάπου ο Ερμής, εγώ θα έχω περίπου 100 κιλά ελιές φέτος εκτιμώ και έλεγα μήπως τις έκανα λάδι, αν είναι να τις πάω στο ελαιοτριβίο πρέπει να γραφτώ σε αυτήν την αγροτική μαλακία;

Εκατό κιλά ελιές κατά μέσο όρο θα σου δώσουν χοντρικά 20 κιλά λάδι (λιγ πάνω λίγο κάτω κατά προσέγγιση το βγαζω).

Πολλά λες. 10-20 θα έλεγα.

[George_V]

Να ρωτήσω κάτι που είδα να αναφέρει κάπου ο Ερμής, εγώ θα έχω περίπου 100 κιλά ελιές φέτος εκτιμώ και έλεγα μήπως τις έκανα λάδι, αν είναι να τις πάω στο ελαιοτριβίο πρέπει να γραφτώ σε αυτήν την αγροτική μαλακία;

Εκατό κιλά ελιές κατά μέσο όρο θα σου δώσουν χοντρικά 20 κιλά λάδι (λιγ πάνω λίγο κάτω κατά προσέγγιση το βγαζω).

Πολλά λες. 10-20 θα έλεγα.

Ανάλογα τις ελιές ποιότητα και πολλούς άλλους παράγοντες.

[Υδράργυρος]

ΟΚ τότε.

Για πε τώρα, γιατί λέγανε για 2 ή 3 χρόνια και μάλιστα καλύτερα το πήλινο από τον τενεκέ; Μου έχει τύχει να ανοίγω τενεκέ που είναι από την προηγούμενη χρονιά και να είναι ΟΚ το λάδι.

Υπάρχουν χονδρικά 2 κατηγορίες ελαιόλαδου: το εξαιρετικά παρθένο (ουσιαστικά φρέσκος χυμός που προκύπτει με σύνθλιψη) και το ραφιναρισμένο (που προκύπτει με θερμική επεξεργασία). Υπάρχουν και όλα τα ανάμεσα. Αν το καλοσκεφτείς ένα λάδι που ξεκινά από εξαιρετικά παρθένο, καθώς περνάνε τα χρόνια και καταπονείται (κυρίως) θερμικά αλλά και χημικά με την επαφή του με οξυγόνο, ουσιαστικά μετατρέπεται σε ραφιναρισμένο σε slow motion.

Έτσι ενώ δεν πρόκειται το λάδι να είναι δηλητήριο σε 2 ή και 3 χρόνια, τουλάχιστον όχι αν το έχεις ερμητικά κλειστό στην αρχική του συσκευασία, η χημική του σύσταση πλέον δεν είναι τέτοια που να στέκει ο χαρακτηρισμός "εξαιρετικά παρθένο". Ουσιαστικά έχει πέσει η ποιότητα . Με αυτήν την έννοια ισχύει 1.5-2 χρόνια ημερομηνία λήξης στο ράφι. Κατά τα άλλα είναι βρώσιμο (ΟΚ όπως λες κι εσύ) για αρκετά μεγαλύτερο διάστημα, όπως άλλωστε είναι και το ραφιναρισμένο.

Τώρα το πήλινο ΔΕΝ είναι καλύτερο από τον τενεκέ, μαλακίες λένε, ουσιαστικά της ίδιας οικογένειας με "το χύμα καλύτερο από το προτυποποιημένο", φύση vs τεχνολογία κλπ προγλωσσικά. Αλλά γενικά αν ο τενεκές είναι όντως το καλύτερο δεν ξέρω, νομίζω υπάρχουν κάτι πανάκριβα κεραμικά δοχεία (όχι απλά πήλινα του μπαρμπα-Θύμιου) που απορροφούν ενεργά τις οξειδωτικές ουσίες από το λάδι κι έτσι εξασφαλίζουν καλύτερη συντήρηση. Υπό ΚΣ το ότι ο ντενεκές είναι ερμητικά κλειστός είναι γιγάντιο πλεονέκτημα σε σχέση με ένα πήλινο πιθάρι ξερωγω που αναπνέει απο πάνω.

Το ραφιναρισμενο λαδι δεν εχει αμεση σχεση με τη θερμικη επεξεργασια. Παρθενα ελαιολαδα τα οποια εχουν ιδιοτητες περα απο καποια ορια οι οποιες το καθιστουν μη βρωσιμο, υποκεινται σε δευτερογενεις βιομηχανικες επεξεργασιες για να "διορθωθουν" αυτα τα ελαττωματα και να γινουν βρωσιμα. Αυτο λεγεται ραφιναρισμα. Στην εποχη μας τα ραφιναρισμενα λαδια πανε για μαργαρινες. Παλιοτερα τα ετρωγαν.
Η παραμονη στον ντενεκε δεν το κανει ραφιναρισμενο, ουτε οι διεργασιες προσομοιαζουν με το ραφιναρισμα.
Ουτε η χρηση θερμοτητας στην πρωτογενη ελαιοποιηση το κανει ραφιναρισμενο

[George_V]

Απλά τα λένε εξςυγενισμενα.

Πάλι ραφιναριςμενο είναι αλλά είναι λίγο καλύτερο από το σκέτο ραφιναρισμενο το οποίο έχει υποστεί χημική επεξεργασία βασικά.

Όλα τα φτηνά λάδια στο σουπερμάρκετ είναι μείγματα εξευγενισμενων/ραφιναριαμενων λαδιων με την προσθήκη μικρής ποσότητας ισπανικού ελαιολάδου για να ανέβει η ποιότητα λίγο.

[Eθνικοκοινωνιστης]

πεςριμενουμε να λειτουργησει το αορατο χερι της αγορας