Ρεμπέτικο και Σμύρνη

[Exodus]

Ο Μάθεσης ή τρελάκιας έλεγε πως δεν άντεχε, ούτε αυτός, ούτε οι παλιοί ρεμπέτες των τεκέδων του Πειραιά τα σαντούρια και τις ανατολίτικες κλάψες των Μικρασιατών. Αυτό δεν είναι δική μου άποψη, εγώ δουλεύω πολύ τις κλίμακες των μικρασιάτικων, και φωνητικά. Αλλά το ορθόδοξο ρεμπέτικο γεννήθηκε στον Πειραιά και ο ήχος του ήταν πιο δωρικός και στακάτος από τα βιολιά και τα σκέρτσα των άλλων.

[Theseus]

Ποια «ίδια τραγούδια» υπήρχαν; Στο λαϊκό ρεπερτόριο πέρασαν πολλά -από δημοτικά μέχρι ιταλικά και αμερικανικά. Πριν τους μπουζουκομπαγλαμάδες τα δημοφιλέστερα είδη ήταν τα δημοτικά και στις πολεις οι καντάδες, οι αμανέδες, οπερέτες. Αυτά κυκλοφορούσαν σε δίσκους. Οι περισσότεροι δίσκοι ήταν από Αμερική και Πόλη/Σμύρνη. Μεγάλες ορχήστρες όπως «τα πολιτάκια/Εστουδιαντίνα Σμύρνης» έκαναν επιτυχίες και τα τραγούδια μείνανε για χρόνια (μέχρι σήμερα) στο λαϊκό ρεπερτόριο. Ο Παππούς Μιλανος τέτοια έπαιζε, ανάμεσα σε όλα τα αλλά, με το μπουζούκι του στην ταβέρνα όταν μερακλώνανε στις αρχές του αιώνα.

Εδώ δε διαφωνώ (δεν έχω μελετήσει το συγκεκριμένο θέμα, αλλά θα σε πιστέψω).

Αλλά επειδή κάποια τραγούδια, ενός συγκεκριμένου μουσικού ρεύματος, δεν ηχογραφούνταν, δε σημαίνει και ότι αυτά δεν υπήρχαν.

Το ρεμπέτικο τραγουδούσε τον υπόκοσμο. Τη μαγκιά και την παρανομία, ήρωες του ήταν οι αλήτες του Πειραιά. Δεν ήταν καθόλου καθωσπρέπει: και ο κόσμος τότε ήταν πολύ καθωσπρέπει.
Δεν θα είναι παράλογο να σκεφτεί κανείς ότι οι δισκογραφικές στην τότε Αθήνα δε θέλανε να ηχογραφήσουν τα τραγούδια των αλητών, τα τραγούδια της υποκουλτούρας.
Αυτό δε σημαίνει ότι οι ρεμπέτες δεν τα τραγουδάγαν στις ταβέρνες, στους τεκέδες και γενικά όπου την άραζαν.

Το λάθος που κάνεις είναι: ρεμπέτικο=υπόκοσμος.

Μα από που βγήκε το ρεμπέτικο, από τα σαλόνια.
Το ρεμπέτικο βγήκε από την φτωχολογιά και αυτήν και τραγουδούσε.
Κι η φτωχολογιά του Πειραιά το 1900 ήταν στενά συνδεδεμένη με τον υπόκοσμο

[Αρίστος]

Πολλα πραγματα παντως που θεωρουμε ανατολιτικα η τουρκικα ειναι απλα δημιουργιες των Ελληνων της Ιωνιας.

Πιχι οι αμανεδες, ολοι τους θεωρουν τουρκικο ειδος...

και ελαχιστοι γνωριζουν οτι η Τουρκια επι Κεμαλ απαγορευσε τους αμανεδες το 1935 επειδη ηταν μουσικες των Ελληνων.

Δεν γνωρίζω σίγουρα, αλλά ο αμανές μου φέρνει σαν Αραβική μουσική, ούτε Ελληνική ούτε Τουρκικη.
Αν ξέρει κανείς λεπτομέρειες καταγραμένες περι προέλευσής του, ας πει...




(οι Έλληνες, σαν ημι-Αραβικός λαός από εποχής Μεγαλέκου/Διαδόχων, επόμενο να αρέσκονται σε αυτούς)

Δες αυτο...

http://www.pontiakilyra.gr/2013/01/blog-post_21.html

Εχουν γινει μεγαλες κουβεντες για το ζητημα.

.

[Αρίστος]

Το λάθος που κάνεις είναι: ρεμπέτικο=υπόκοσμος.

Σωστη επισημανση, με τη λογικη του οτι οι ρεμπετες ηταν υποκοσμος επειδη φουμερναν χασισι τοτε θα επρεπε να βγαλουμε υποκοσμο και το Ζαμπετα, το Διονυσιου και ολους τους λαικους βαρδους συν το Βοσκοπουλο και τους πιο νεοτερους που πηγαν και στην κοκα.

Αλλα και ολο το ροκ, το μπλουζ και ενα σωρο μουσικα ειδη ακομη.

.

[Λίνο Βεντούρα]

Το λάθος που κάνεις είναι: ρεμπέτικο=υπόκοσμος.

Μα από που βγήκε το ρεμπέτικο, από τα σαλόνια.
Το ρεμπέτικο βγήκε από την φτωχολογιά και αυτήν και τραγουδούσε.
Κι η φτωχολογιά του Πειραιά το 1900 ήταν στενά συνδεδεμένη με τον υπόκοσμο

Πάλι το κάνεις: φτωχολογιά δεν είναι υπόκοσμος. Έχει και υπόκοσμο. Τα τραγούδια περί υποκόσμου είναι ελάχιστα. Ακόμη περισσότερο οι ίδιοι οι ρεμπέτες οι μουσικοί δεν ήταν υπόκοσμος. Εντάξει, μπορεί μερικοί να ήταν μπεκρούλιακες και χασίκλες ή τζογαδόροι αλλά μέχρι εκεί. Αυτά τα έχουν όλα τα επαγγέλματα της νύχτας. Δεν ήταν σεσημασμένοι εγκληματίες ή μαφιόζοι. Ο μόνος που πλησιάζει την περιγραφή θα ήταν ο ... κομμουνιστής Γενίτσαρης που πρέπει να ήταν κωλοπαιδαράς στα νιάτα του και μπήκε φυλακή/εξορία για φόνο.

[Λίνο Βεντούρα]

Πολλα πραγματα παντως που θεωρουμε ανατολιτικα η τουρκικα ειναι απλα δημιουργιες των Ελληνων της Ιωνιας.

Πιχι οι αμανεδες, ολοι τους θεωρουν τουρκικο ειδος...

και ελαχιστοι γνωριζουν οτι η Τουρκια επι Κεμαλ απαγορευσε τους αμανεδες το 1935 επειδη ηταν μουσικες των Ελληνων.

Δεν γνωρίζω σίγουρα, αλλά ο αμανές μου φέρνει σαν Αραβική μουσική, ούτε Ελληνική ούτε Τουρκικη.
Αν ξέρει κανείς λεπτομέρειες καταγραμένες περι προέλευσής του, ας πει...




(οι Έλληνες, σαν ημι-Αραβικός λαός από εποχής Μεγαλέκου/Διαδόχων, επόμενο να αρέσκονται σε αυτούς)

έχεις πάει ποτέ στην εκκλησία;

[Theseus]

Το λάθος που κάνεις είναι: ρεμπέτικο=υπόκοσμος.

Μα από που βγήκε το ρεμπέτικο, από τα σαλόνια.
Το ρεμπέτικο βγήκε από την φτωχολογιά και αυτήν και τραγουδούσε.
Κι η φτωχολογιά του Πειραιά το 1900 ήταν στενά συνδεδεμένη με τον υπόκοσμο

Πάλι το κάνεις: φτωχολογιά δεν είναι υπόκοσμος. Έχει και υπόκοσμο. Τα τραγούδια περί υποκόσμου είναι ελάχιστα. Ακόμη περισσότερο οι ίδιοι οι ρεμπέτες οι μουσικοί δεν ήταν υπόκοσμος. Εντάξει, μπορεί μερικοί να ήταν μπεκρούλιακες και χασίκλες ή τζογαδόροι αλλά μέχρι εκεί. Αυτά τα έχουν όλα τα επαγγέλματα της νύχτας. Δεν ήταν σεσημασμένοι εγκληματίες ή μαφιόζοι. Ο μόνος που πλησιάζει την περιγραφή θα ήταν ο ... κομμουνιστής Γενίτσαρης που πρέπει να ήταν κωλοπαιδαράς στα νιάτα του και μπήκε φυλακή/εξορία για φόνο.

Ο Μάθεσης που αναφέρθηκε πριν έκανε φυλακή επειδή μαχαίρωσε και σκότωσε άνθρωπο.
Οι ρεμπέτες ήταν μάγκες, τραβούσαν το μαχαίρι εύκολα, πολλοί ήταν νταβατζήδες, άλλοι διαρρήκτες, άλλοι φέρμαδόροι, πολλοί κάνανε χασίσι.
Δεν ήταν σαν τον Τόλη Βοσκόπουλο που λέει ο Άριστος, ο ρεμπέτικος Πειραιάς του 1900 δεν έμοιαζε με τα καλοπληρωμένα μπουζούκια των 70.
Πολλοί ρεμπέτες ήταν εγκληματίες, όλοι οι μάγκες ήταν εγκληματίες, κι όσοι ρεμπέτες δεν ήταν στην παρανομία ζούσαν κι αλληλοεπιδρούσαν καθημερινά με τους εγκληματίες.


Ίσως θα ήταν καλό να γίνει μια ιστορική αναδρομή για τον Πειραιά του 1880-1920, να δούμε το υπόβαθρο στο οποίο γεννήθηκε το πειραιωτικό ρεμπέτικο.

[Λίνο Βεντούρα]

Μα από που βγήκε το ρεμπέτικο, από τα σαλόνια.
Το ρεμπέτικο βγήκε από την φτωχολογιά και αυτήν και τραγουδούσε.
Κι η φτωχολογιά του Πειραιά το 1900 ήταν στενά συνδεδεμένη με τον υπόκοσμο

Πάλι το κάνεις: φτωχολογιά δεν είναι υπόκοσμος. Έχει και υπόκοσμο. Τα τραγούδια περί υποκόσμου είναι ελάχιστα. Ακόμη περισσότερο οι ίδιοι οι ρεμπέτες οι μουσικοί δεν ήταν υπόκοσμος. Εντάξει, μπορεί μερικοί να ήταν μπεκρούλιακες και χασίκλες ή τζογαδόροι αλλά μέχρι εκεί. Αυτά τα έχουν όλα τα επαγγέλματα της νύχτας. Δεν ήταν σεσημασμένοι εγκληματίες ή μαφιόζοι. Ο μόνος που πλησιάζει την περιγραφή θα ήταν ο ... κομμουνιστής Γενίτσαρης που πρέπει να ήταν κωλοπαιδαράς στα νιάτα του και μπήκε φυλακή/εξορία για φόνο.

Ο Μάθεσης που αναφέρθηκε πριν έκανε φυλακή επειδή μαχαίρωσε και σκότωσε άνθρωπο.
Οι ρεμπέτες ήταν μάγκες, τραβούσαν το μαχαίρι εύκολα, πολλοί ήταν νταβατζήδες, άλλοι διαρρήκτες, άλλοι φέρμαδόροι, πολλοί κάνανε χασίσι.
Δεν ήταν σαν τον Τόλη Βοσκόπουλο που λέει ο Άριστος, ο ρεμπέτικος Πειραιάς του 1900 δεν έμοιαζε με τα καλοπληρωμένα μπουζούκια των 70.
Πολλοί ρεμπέτες ήταν εγκληματίες, όλοι οι μάγκες ήταν εγκληματίες, κι όσοι ρεμπέτες δεν ήταν στην παρανομία ζούσαν κι αλληλοεπιδρούσαν καθημερινά με τους εγκληματίες.


Ίσως θα ήταν καλό να γίνει μια ιστορική αναδρομή για τον Πειραιά του 1880-1920, να δούμε το υπόβαθρο στο οποίο γεννήθηκε το πειραιωτικό ρεμπέτικο.

Ο Μάθεσης έκανε παρέα με τον Μπάτη (και ποιος δεν έκανε;) και ήταν θαμώνας των ουζερί. Από πού κι ως πού ήταν ρεμπέτης; Α, ναι, εγραψε και δυο στροφές για ένα τραγούδι και φορτώθηκε στον Σχορέλη να τον πάρει συνέντευξη...
Αυτοί οι κουτσαβάκηδες και μάγκες που λες, δεν είχαν καμία σχέση με την μουσική. Σίγουρα, ήταν θαμώνες στα μαγαζιά όπου έπαιζαν, αλλά δεν ήταν μόνοι. Και τώρα αν πας στην ταβέρνα έχει δέκα τραπέζια με νορμάλ ανθρώπους και σε ένα μπορεί να κάθονται τιποτα μαφιόζοι. Ο Βοσκόπουλος ήταν πολύ μεγαλύτερη λέρα και χωμένος στον υπόκοσμο παρά ο Μάρκος ή ο Τσιτσάνης. Κανένας ρεμπέτης (πλην Γενίτσαρη) δεν ήταν εγκληματίας.

[Αρίστος]

Και ο Ακης Πανου σκοτωσε ανθρωπο, ο Μπηθικωτσης περασε τη μιση του ζωη σε καταγωγια και μπαρμπουτιερες και ο Διονυσιου δεν υπηρξε μια βραδια που να μη φουμαρει.

Σκεψου οτι αυτοι εζησαν και σε σαλονια και εκαναν χρημα με τη σεσουλα, αν τους μετεφερες στη φτωχολογια του Πειραια εκεινης της περιοδου δεν θα ειχαν καμια διαφορα με τους ρεμπετες της εποχης.

.

[Αρίστος]

Ο Μάθεσης ή τρελάκιας έλεγε πως δεν άντεχε, ούτε αυτός, ούτε οι παλιοί ρεμπέτες των τεκέδων του Πειραιά τα σαντούρια και τις ανατολίτικες κλάψες των Μικρασιατών. Αυτό δεν είναι δική μου άποψη, εγώ δουλεύω πολύ τις κλίμακες των μικρασιάτικων, και φωνητικά. Αλλά το ορθόδοξο ρεμπέτικο γεννήθηκε στον Πειραιά και ο ήχος του ήταν πιο δωρικός και στακάτος από τα βιολιά και τα σκέρτσα των άλλων.

Αυτο που το κατατασεις;





.

[taxalata xalasa]

Ο Μάθεσης ή τρελάκιας έλεγε πως δεν άντεχε, ούτε αυτός, ούτε οι παλιοί ρεμπέτες των τεκέδων του Πειραιά τα σαντούρια και τις ανατολίτικες κλάψες των Μικρασιατών. Αυτό δεν είναι δική μου άποψη, εγώ δουλεύω πολύ τις κλίμακες των μικρασιάτικων, και φωνητικά. Αλλά το ορθόδοξο ρεμπέτικο γεννήθηκε στον Πειραιά και ο ήχος του ήταν πιο δωρικός και στακάτος από τα βιολιά και τα σκέρτσα των άλλων.

Αυτο που το κατατασεις;





.

Αυτό το τραγουδαγε ο Leo Nidas στον δρομο για τις Hot Gates, όταν πήγαινε να φάει Pizza Hot sic

[Λίνο Βεντούρα]

Εγινε γνωστο στον Πειραια αργοτερα με αυτη την εκτελεση του γνωστου αμανετζη Ρουκουνα.

αυτή είναι μεταγενέστερη εκτέλεση, ρε Αρίστο. Το τραγούδι έχει ξαναηχογραφηθεί αρκετές φορές.

[Αρίστος]

Εγινε γνωστο στον Πειραια αργοτερα με αυτη την εκτελεση του γνωστου αμανετζη Ρουκουνα.

αυτή είναι μεταγενέστερη εκτέλεση, ρε Αρίστο. Το τραγούδι έχει ξαναηχογραφηθεί αρκετές φορές.

ΤΟ ξερω αλλα στο γιουτιουμπ εχει μονο τη σμυρνεικη και αυτη του Ρουκουνα, οχι τις ενδιαμεσες.

.

[Αρίστος]

Αυτό το τραγουδαγε ο Leo Nidas στον δρομο για τις Hot Gates, όταν πήγαινε να φάει Pizza Hot sic

[Exodus]

Ο Μάθεσης ή τρελάκιας έλεγε πως δεν άντεχε, ούτε αυτός, ούτε οι παλιοί ρεμπέτες των τεκέδων του Πειραιά τα σαντούρια και τις ανατολίτικες κλάψες των Μικρασιατών. Αυτό δεν είναι δική μου άποψη, εγώ δουλεύω πολύ τις κλίμακες των μικρασιάτικων, και φωνητικά. Αλλά το ορθόδοξο ρεμπέτικο γεννήθηκε στον Πειραιά και ο ήχος του ήταν πιο δωρικός και στακάτος από τα βιολιά και τα σκέρτσα των άλλων.

Αυτο που το κατατασεις;





.

Αυτό είναι από τα πέντε καλύτερα που υπάρχουν. Κατά τη δική μου άποψη είναι ορθόδοξο ρεμπέτικο, όχι σμυρναίικου στιλ. Και συντεθειμένο από έναν που ήταν ο τοπ. Παπαϊωάννου. Για μένα ο Παπαϊωάννου ήταν θεός. Τον γουστάρω πιο πολύ από Τσιτσάνη. Ο Tσιτσάνης έγραψε κορυφές αλλά και μαλακίες. Ο Γιάννης Παπαϊωάννου έγραψε την πιο αρχοντική μουσική ever. O Tσιτσάνης τους τρώει όλους στις συνθέσεις των εισαγωγών.