Ρεμπέτικο και Σμύρνη

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

αποτελει αλλη μια θεμελιωδη διαφορα απο την ανατολιτικη προσεγγιση

Εν τω μεταξύ συχνά παραβλέπουμε ότι και η από κει μεριά (Πόλη/Σμύρνη) δεν ήταν καθόλου αμιγώς ανατολίτικη.
Με τις "εστουδιαντίνες" έπαιζε κάργα δυτικό ρεπερτόριο (ακόμα και το "Δεν σε θέλω πιά/από τα πολλά που μουχεις καμωμένα", που πολλοί το θεωρούν βέρο σμυρνέικο, είναι αντιγραφή από την πρωτότυπη ιταλιάνικη επιτυχία!)

[Αγις]

αποτελει αλλη μια θεμελιωδη διαφορα απο την ανατολιτικη προσεγγιση

Εν τω μεταξύ συχνά παραβλέπουμε ότι και η από κει μεριά (Πόλη/Σμύρνη) δεν ήταν καθόλου αμιγώς ανατολίτικη.
Με τις "εστουδιαντίνες" έπαιζε κάργα δυτικό ρεπερτόριο (ακόμα και το "Δεν σε θέλω πιά/από τα πολλά που μουχεις καμωμένα", που πολλοί το θεωρούν βέρο σμυρνέικο, είναι αντιγραφή από την πρωτότυπη ιταλιάνικη επιτυχία!)

δλδ ορχηστρα με μαντολινα κ κιθαρες - συνεπεσε χρονικα κ με την παγκοσμια εξαπλωση κ κυριαρχια της Μαντολινατας μεταξυ 1880 -1920

[Αρίστος]

Μπουζούκι Και Μπουζουξήδες
18 Ιουνίου 2011 · ·
Spiros Peristeris
Σπύρος Περιστέρης (Σμύρνη 1900- Αθήνα Μάρτης 1960)

(( Συνθέτης, στιχουργός, οργανοπαίκτης, μαέστρος ))
Ο Σπύρος Περιστέρης γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1900. Ο πατέρας του Αριστείδης ήταν γνωστός και σπουδαίος μουσικός και μαζί με τον Φαναριώτη Βασίλειο Σιδερή ίδρυσαν στην Κων/λη την περίφημη και διεθνώς γνωστή Εστουδιαντίνα, "Τα πολιτάκια.", που όταν εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Σμύρνη την αποκαλούσαν "Σμυρνέικη". Ο Αριστείδης Περιστέρης γνωρίζει στην Πόλη και παντρεύεται την Δέσποινα Μπέκου, Ιταλικής υπηκοότητας Ελληνίδα.
Από το γάμο αυτό γεννήθηκαν τέσσερα παιδιά. Η Μαρία, ο Στέλιος, σπουδαίος βιολιστής κλασικού ρεπερτορίου, ο Αλέξανδρος, στην Κων/λη και ο Σπύρος στη Σμύρνη. Ο Σ. Π. μαθαίνει από την παιδική του ηλικία μαντολίνο και είχε τέτοια πρόοδο που σε ηλικία 13 χρόνων ήταν άφθαστος στο παίξιμο. Γύρω στις αρχές του 1914 για άλλη μία φορά η οικογένειά του μετακομίζει στην Κων/λη. Ο Σ. Π. τελειώνει το Ιταλικό γυμνάσιο και τελειοποιεί τις μουσικές του σπουδές. Σε ηλικία 18 χρόνων ήταν ξακουστός σε όλη τη Μικρά Ασία και γι αυτό το 1918 εκλήθη να αναλάβει την καλλιτεχνική δ/νση της Σμυρνέικης Εστουδιαντίνας "Τα πολιτάκια". Ο Σ. Π. αποδέχθηκε την πρόσκληση-πρόκληση, κατεβαίνει στη Σμύρνη και γνωρίζεται με την αφρόκρεμα των μουσικών της Σμύρνης (Ογδοντάκηδες, Ελευθέριος Μενεμενλής, Γιώργος Βιδάλης, Γιώργος Σαβαρής, Lucien, Τζών Μηλιάρης, Δημήτρης Σέμσης, Παναγιώτης Τούντας, Βαγγέλης Παπάζογλου κτλ.) με τους οποίους θα συναντηθεί μετά την καταστροφή στην Ελλάδα...
--> Αξίζει να αναφέρουμε ένα περιστατικό που συνέβη στη Σμύρνη και που δείχνει τη φήμη που είχε αποκτήσει ο Σ. Π. ως μαντολινίστας. Κάποιος μπέης έμαθε για τον Σ. Π. και πήγε στο κέντρο που έπαιζε να τον ακούσει. Ο μπέης του ζήτησε να παίξει σόλο ένα ταξίμι στο μαντολίνο, πράγμα που έγινε. Ο μπέης φτιάχτηκε και τράβηξε πιστόλι να σκοτώσει τον Σ. Π. λέγοντας. "Τέτοιο ταξίμι δε ματάκουσα στη ζωή μου και ούτε έχει ματακουστεί πουθενά. Δε θέλω λοιπόν να το ακούσουν και άλλα αυτιά". Στο τέλος έφυγε ήρεμος αφού ευχαρίστησε τον Σ. Π. για το παίξιμό του!!!!

[Αρίστος]

Ο Περιστερης επαιζε λοιπον μαντολινο αλλα πολυ συντομα οχι μονο καταπιαστηκε με το μπουζουκι αλλα ηταν αυτος που επεισε το Μαρκο να κανει την πρωτη ηχογραφηση του με μπουζουκι το 1933.

Με το Μαρκο παιζουν μαζι και οι δυο μπουζουκι στην ορχηστρα και ενα απο τα τραγουδια που λενε ειναι Ο Αντωνης ο βαρκαρης ο Σερετης, του Περιστερη.

.

[Beria]

Ο Περιστερης επαιζε λοιπον μαντολινο αλλα πολυ συντομα οχι μονο καταπιαστηκε με το μπουζουκι αλλα ηταν αυτος που επεισε το Μαρκο να κανει την πρωτη ηχογραφηση του με μπουζουκι το 1933.

Με το Μαρκο παιζουν μαζι και οι δυο μπουζουκι στην ορχηστρα και ενα απο τα τραγουδια που λενε ειναι Ο Αντωνης ο βαρκαρης ο Σερετης, του Περιστερη.

.

Ο οποίος Αντώνης, βαρκάρης και σερετης είναι βέβαια ο Αντόνιο Βάργκας Χερεδια του ισπανικού τραγουδιού που ακουγόταν στην ταινία Κάρμεν

[Αγις]

Ο Περιστερης επαιζε λοιπον μαντολινο αλλα πολυ συντομα οχι μονο καταπιαστηκε με το μπουζουκι αλλα ηταν αυτος που επεισε το Μαρκο να κανει την πρωτη ηχογραφηση του με μπουζουκι το 1933.

Με το Μαρκο παιζουν μαζι και οι δυο μπουζουκι στην ορχηστρα και ενα απο τα τραγουδια που λενε ειναι Ο Αντωνης ο βαρκαρης ο Σερετης, του Περιστερη.

.

Ο οποίος Αντώνης, βαρκάρης και σερετης είναι βέβαια ο Αντόνιο Βάργκας Χερεδια του ισπανικού τραγουδιού που ακουγόταν στην ταινία Κάρμεν

κ ειχαμε δικαστηρια για τα πνευματικα δικαιωματα

[Αρίστος]

Τον ηπιε ομως ο Σπανιολος.



Tο τραγούδι αυτό έχει γουστόζικη ιστορία. Ο Περιστέρης το εμπνεύστηκε από το ισπανικό τραγούδι και ταινία Antonio Vargas Heredia. Παρ' όλο που ούτε οι στίχοι ούτε η μελωδία παραπέμπουν στο ισπανικό τραγούδι, ο ισπανός συνθέτης Juan Mostozo όταν το έμαθε έκανε μήνυση. Η μήνυση εκδικάστηκε στην Αθήνα και ο Περιστέρης έφερε ως μάρτυρα υπεράσπισης έναν Αντώνη, βαρκάρη κατ' επάγγελμα, ο οποίος δήλωσε ότι το τραγούδι γράφτηκε γι' αυτόν! Το δικαστήριο, αποφαίνεται ότι "δεν διαπιστώνεται εμφανής στιχουργική και μουσική συγγένεια μεταξύ των δύο πονημάτων" και απάλλαξε τον κατηγορούμενο μια και η μουσική (καθαρόαιμο πειραιώτικο χασάπικο) και οι ελληνικοί στίχοι δεν ταυτίζονταν με τους αντίστοιχους ισπανικούς.Ο Μίνωας Μάτσας στους στίχους του “Αντώνη” απέδιδε περιληπτικά την πλοκή της ταινίας και όχι το νόημα των στίχων του αυθεντικού τραγουδιού.



.

[taxalata xalasa]

μάρτυρα υπεράσπισης έναν Αντώνη, βαρκάρη κατ' επάγγελμα, ο οποίος δήλωσε ότι το τραγούδι γράφτηκε γι' αυτόν!

απιστευτη λαμογια!

[Αρίστος]

Ναι σιγα μην ειχε τυχη ο Σπανιολος απεναντι σε Σμυρνιο Ελληνα και στον Εβραιο Μινωα Ματσα.

Εννοειται οτι η φαση με το βαρκαρη ηταν λαμογια...

αλλα οντως το τραγουδι και οι στιχοι δεν ηταν αντιγραφη απο την ταινια, μονο αφορμη εμπνευσης ηταν η ταινια.

.

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Να μη μας διαφεύγει επίσης ότι δεν τίθεται μόνο ζήτημα Σμύρνης και Ρεμπέτικου αλλά και Αμερικής και Ρεμπέτικου.

Την περίοδο 1890-1924 μεταναστεύουν στην Αμερική περί τους 500.000 Έλληνες. Η παντοειδής συνάφεια των μεταναστών εκεί θα προσδώσει μία ιδιαίτερη δυναμική και σε πολιτισμικό επίπεδο. Καθώς η πλειονότητα των μεταναστών προερχόταν από λαϊκά στρώματα, όχι μόνο διασώθηκαν αστικολαϊκοί πολιτισμικοί θύλακες, αλλά και δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για νέα παραγωγή τραγουδιού -και μάλιστα σε επίπεδο δισκογραφίας.
Η πρωτοπόρος κυρία Κούλα Αντωνοπούλου από το 1916 θα συγκεντρώσει γύρω της σημαντικούς λαϊκούς μουσικούς, δισκογραφώντας σε δικές της εταιρίες τραγούδια και επιτελώντας τα με στοιχεία αυθεντικότητας, διασώζοντας ένα παλαιότερο ρεπερτόριο «αδέσποτων» δημωδών και αστικολαϊκών ασμάτων, με αναφορές σε «περιθωριακά» περιβάλλοντα του τέλους του 19ου αιώνα. Την ίδια περίπου εποχή (1919) εμφανίζεται και η επίσης εμβληματική Μαρίκα Παπαγκίκα, καταγράφοντας μεταξύ άλλων και αστικολαϊκά τραγούδια της «ανώνυμης» περιόδου. Η ομογένεια της Αμερικής πρωτοπορεί και στο μπουζούκι, καθώς στη Ν. Υόρκη ο Μανώλης Καραπιπέρης στα 1928-29 θα συνοψίσει και θα αποτυπώσει με το παίξιμό του την προηγούμενη εποχή της «αδέσποτης» δημιουργίας. Θα ακολουθήσει λίγο μετά (1932) ο Ι. Χαλικιάς, ο οποίος με το «Μινόρε του τεκέ» θα φέρει πραγματική επανάσταση, ιδίως στην κυρίως Ελλάδα.

[Αρίστος]

Περα παντως απο τις οποιες ανατολικες η δυτικες επιρροες....

το ρεμπετικο που βασιστηκε στο ελληνικοτατο ζειμπεκικο και στο ελληνικοτατο χασαπικο...

αλλα και στο εξισου ελληνικοτατο μπουζουκι...

ειναι πεντακαθαρη ελληνικη μουσικη.

.

[Αρίστος]

Πολυ προσοχη σε αυτο το κειμενο που ξεκαθαριζει πως αλλο το ελληνικο ζειμπεκικο που χρησιμοποιηθηκε κατα κορο στο ρεμπετικο...

και αλλο το τουρκικο που ηταν μια αργη μορφη τσιφτετελιου.

https://www.pro-dance.gr/dances/popular ... kiko-dance


Η μουσική του Ελληνικού Ζεϊμπέκικου στα 9/8 δεν έχει καμία σχέση με τα 4/4 και τον ρυθμό αργού τσιφτετελιού του zeybek.

.

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

κ ειχαμε δικαστηρια για τα πνευματικα δικαιωματα

Εδώ τα απολαυστικά "Πρακτικά' της δίκης -από πιο πολύπλοκη άποψη!

https://music.uoi.gr/wp-content/uploads ... ebeton.pdf

[Yochanan]

Τραπ αρχών του 20ου αιώνα,

καλό!

[Imperium]

Γεννήθηκε το ρεμπέτικο στην παλιά Ελλάδα, στην Αθήνα και τον Πειραιά; Ή το φέρανε μαζί τους οι Μικρασιάτης μετά την Καταστροφή το 1922;

Καμια σχεση με Σμυρνη κ Μικρασια - ο Πειραιας ειναι η μητρα του - τα υπολοιπα ειναι μαλακιες που διακινουνται απο ασχετους

Τριχες, το ρεμπέτικο γεννήθηκε στην Αμέρικα.
Ναι μεν προ-υπήρχε μια λούμπεν κατάσταση στον Πειραιά, με ΜΗΔΕΝ πιθανότητες να ηχογραφηθεί ποτέ επίσημα,
αλλά μόνον άπαξ και βρήκε επιτυχία η κοματάρα του Τζακ Γκρέγκορυ ενδιαφέρφηκαν οι δισκογραφικές εταιρίες.

Και κόφτε τις μαλακίες περί "ου Ανατολίτικα, κακά". Ανατολίτικα δεν είναι μόνο οι αμανέδες. Το Απτάλικο Ζειμπέκικο είναι η ψυχή του Ρεμπέτικου (και του Ελληνικού, παρεμπιπτόντως).
Ακους εκεί "μαντολινάτα" τα μπουζούκια, οι Τουρκοφάγοι... Ναι, πώς, και η λέξη μπουζούκι προέρχεται απο το buzucchi, μια λιχουδιά της Μόντενας!