hellegennes έγραψε: 18 Ιαν 2023, 09:50
Δεν ήξερα καν από πού προέκυψε ούτε βλέπω γιατί η μερική εικόνα που διάλεξες είναι πιο έγκυρη. Δηλαδή κοιτάς μόνο σε συγκεκριμένες εταιρείες αλλά δεν σ' αρέσει που κι εγώ κοίταξα σε συγκεκριμένες εταιρείες (αν κι εγώ κοίταξα με την σειρά στις μεγαλύτερες), αλλά όπως είπα και πιο πίσω, είναι highly misleading, γιατί σ' αυτήν την θέση εκ των πραγμάτων δεν σου απομένουν πολλά χρόνια καριέρας και όποιος αποχωρεί χωρίς να βγει στην σύνταξη δεν είναι για θέλει να πάει κάπου αλλού, είναι είτε επειδή έχει πάρει πόδι είτε επειδή αποφασίζει να κάνει κάτι δικό του. Ας με κουοτάρω:
Συνηθέστερα όταν φεύγουν από μια εταιρεία είναι για να κάνουν κάτι δικό τους· καλλιτεχνικά, φιλανθρωπικά, venture investments, δικές τους εταιρείες και τα τοιαύτα. Ο άλλος κύριος λόγος είναι γιατί η εταιρεία τούς αντικατέστησε, δηλαδή απολύθηκαν.
Αυτό έχει σημασία γιατί ο ισχυρισμός είναι ότι οι μανατζαραίοι πηδάνε από εταιρεία σε εταιρεία γιατί αυτό συνηθίζεται για την καριέρα τους.
Chilloutbuddy έγραψε: 18 Ιαν 2023, 08:36
Άλλο ο CEO που είναι και ιδιοκτήτης (όπως ο Μπέζος), αυτούς δεν τους κουνάει ούτε η Αποκάλυψη του Ιωάννη, και άλλο ο CEO που είναι υπάλληλος, αυτοί αλλάζουν πού και πού.
Οι μανατζαρέοι που είναι ένα επίπεδο παρακάτω όμως, οι γιες μίνιστερ, αυτοί που κινούν τα νήματα, αυτοί συνήθως κάθονται περισσότερο γιατί ξέρουν τα μέσα και τα έξω και χωρίς αυτούς δε δουλεύει τίποτα.
Τον Bill Hicks τον ρώτησες αν ισχύει ο ισχυρισμός σου; Δεν το νομίζω.
LOL
2 «μερική εικόνα» το σύνολο τών εταιρειών τού S&P 500, το ίδιο κάνει να κοιτάξουμε μόνο τις 5-6 μεγαλύτερες εταιρείες τού δείκτη επειδή έτσι τού κάπνισε τού χέλλη. αν θέλεις να πούμε ότι οι μεγαλύτερες/πιο επιτυχημένες εταιρείες τείνουν να έχουν long-serving CEOs, συμφωνούνε/με όλοι, αλλά είναι άσχετο με το θέμα.
από εκεί και πέρα, καθόλου misleading δεν είναι. αναπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες όπως τής Αμερικής έχουν κινητικότητα σε όλες τις βαθμίδες και όλους τους κλάδους για πολλούς και διάφορους λόγους, ένας εκ τών οποίων είναι προς όφελος τού εργαζόμενου.
για κακή σου τύχη το
U.S. Bureau of Labor Statistics βγάζει στατιστικά για τον γενικό πληθυσμό:
ανά επάγγελμα, όλα τα management και professional (όπως και τα υπόλοιπα) έχουν στον γενικό πληθυσμό διάμεσο tenure 3-6 χρόνια, παρόμοιο με αυτό τών CEO.
ανά ηλικία, πρέπει να φτάσεις retirement age για να πιάσεις τα 10 χρόνια διάμεσο στην ίδια δουλειά. δηλαδή περίπου οι μισοί 60-65 χρονών έχουν λιγότερο από 10 χρόνια στην ίδια δουλειά.
ανά μόρφωση και ηλικία, βλέπουμε ότι πλέον μόνο σε academia παίζει 20ετία στην ίδια δουλειά όταν βγαίνεις σύνταξη. όλοι οι άλλοι ταβανιάβουν στην 10ετία.
άντε, πιάσε τον τηλεφωνικό κατάλογο τώρα να μάς πεις ότι οι πρώτοι 5-6 έχουν 20 χρόνια στην ίδια δουλειά.
στο άλλο που λες, ότι αρκετοί φεύγουν για να κάνουν δική τους δουλειά, δεν έχεις άδικο. αλλά και πάλι, αυτοί που το κάνουν αυτό επιτυχημένα/συντομότερα έχουν συνήθως δουλέψει σε πολλαπλές δουλειές ή θέσεις για ν'αποκτήσουν την πολύπλευρη εμπειρία και κύρος που απαιτείται.
από προσωπική εμπειρία (και παρόμοιες φίλων/γνωστών), άλλαξα 4 δουλειές σε 4 χρόνια, για να βρεθώ τoν 5ο χρόνο σε senior level σε μεγάλη εταιρεία. την ίδια στιγμή, αν είχα πάει στην ίδια εταιρεία ως απόφοιτος, μόλις θα είχα τελειώσει το graduate training και θα είχα ξεκινήσει να φτιάχνω καφέδες. η πρώτη δουλειά ήταν ορισμένου χρόνου/έργου, αλλά από τις επόμενες 2 έφυγα για να πάω σε καλύτερη δουλειά. στην 4η άραξα λίγο, γιατί κάναμε μωρά και βόλευαν τα T&Cs

, και έφυγα στον 9ο χρόνο καριέρας για να κάνω ελεύθερο επάγγελμα, αλλιώς θα μπορούσα να το είχα κάνει στα 6-7.
υπάρχουν φυσικά και οι lifers, αλλά δεν είναι ο κανόνας. κάποιοι απ'αυτούς καταλήγουν να κίνουν τα νήματα ως senior management, αλλά αυτό το καταφέρνουν όσοι το επιδιώκουν, μετακινούνται εντός εταιρείας, κάνουν κάνα expat posting κλπ. όχι όσοι αράζουν σε μια καρέκλα 30 χρόνια.
οπότε καλά λέει ο φίλος Chill ότι υπάρχουν καρεκλοκένταυροι μεγαλομανατζαραίοι, αλλά για ρώτα τον πόσες δουλειές έχει αλλάξει ο ίδιος;
