Δυοβουνιώτης Ιωάννης : ( Δυο Βουνά Οίτης 1763 - Άμφισσα 1831 ) Αρματολός και αγωνιστής του '21. Το κανονικό του επώνυμο ήταν Ξήκης , αλλά ονομάστηκε Δυοβουνιώτης απ' τον τόπο καταγωγής του. Υπήρξε πρωτοπαλλήκαρο του Ανδρέα Ανδρούτσου, πατέρα του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Το 1806 ο Αλή πασάς τον έκανε αρματολό της Μπουδουνίτσας ( Μενδενίτσας ). Το 1809 έπεσε σε δυσμένεια και κατέφυγε στην Ιθάκη. Το 1812 επέστρεψε στην Στερεά Ελλάδα και ο Αλή πασάς τον έκανε αρματολό της Λαμίας , της Αταλάντης και των Σαλώνων ( Άμφισσας ). Το 1820 μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία. Κατά την εκστρατεία των Κιοσέ Μεχμέτ και Ομέρ Βρυώνη , οι Ιω. Δυοβουνιώτης , Πανουργιάς και Αθανάσιος Διάκος έκαναν σύσκεψη στους Καμποτάδες ( Απρίλιος 1821 ). Δεν εισακούστηκε όμως η άποψή του για από κοινού δράση, με συνέπεια τα ελληνικά σώματα να διαιρεθούν. Ο ίδιος ανέλαβε με 400 άνδρες τη φύλαξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου. Αναγκάστηκε όμως να υποχωρήσει μετά την επίθεση των Τούρκων ( μάχη της Αλαμάνας 23/4/1821 ). Ο Ιω. Δυοβουνιώτης υπήρξε ο εμπνευστής του σχεδίου της Μάχης των Βασιλικών ( 26/8/1821 ), κατά την οποία 2.000 Έλληνες κατατρόπωσαν 8.000 Tούρκους του Μπεϋράν πασά. Το 1822 αρρώστησε και αποχώρησε απ' την ενεργό δράση. Ήταν αντικαποδιστριακός. Έμεινε γνωστός για τις τεράστιες μουστάκες του
και για το περιστατικό όπου "μπαρμπέρισε" τα @@ του.
Ο οπλαρχηγός Χριστόδουλος Χατζηπέτρος ζητά από τον Καποδίστρια , τώρα που γίνεται Ρωσοτουρκικός πόλεμος , να αφήσει τα ρουμελιώτικα στρατεύματα να βαδίσουν προς Βορρά να ενωθούν με τους Ρώσους. Ο Κυβερνήτης του απαντά πως και στην Πόλη να φτάσουν , θα τους γυρίσουν πίσω , γιατί πλέον το ελληνικό ζήτημα δεν θα λυθεί στο πεδίο της μάχης , αλλά θα αποφασισθεί απ' τις Τρεις Μεγάλες Δυνάμεις. Όμως , και μέχρι την Θεσσαλία να τους αφήσει να πάνε, θα συμβεί το εξής. Θα λεηλατήσουν αυτοί τον θεσσαλικό λαό κατά το συνήθειό τους , θα γυρίσουν πίσω , και οι Τούρκοι με την σειρά τους θα σφάξουν τον θεσσαλικό λαό ως αντίποινα για την εισβολή.
Οι οπλαρχηγοί του απάντησαν πως ποτέ δεν αφήσαμε τον λαό στην διάθεση των Τούρκων με την θέλησή μας και πως αν δεν πολεμούσαμε εμείς απ' το 1821 ως σήμερα , οι Δυνάμεις δεν θα είχαν κανέναν λόγο να διαπραγματεύονται μεταξύ τους περί των ορίων της Ελλάδος .
Ο Καποδίστριας τους απάντησε πως σε αυτό το τελευταίο έχουν δίκιο και πως πραγματικά στα όπλα τους χρωστούν το ότι οι Δυνάμεις συσκέπτονται τώρα για το ελληνικό ζήτημα , αλλά επέμεινε πως τώρα πια η λύση θα δοθεί με συμφωνία.
Αυτοί του είπαν πάλι πως γι' αυτό ζητάνε να προελάσουν. Για να μπορεί να διαπραγματεύεται τα ελληνικά σύνορα στην Μακεδονία , άντε το λιγότερο στον Όλυμπο , και όχι στον Ισθμό ή στις Θερμοπύλες. Έπειτα του είπαν πως δεν θέλουν τον Μαυροκορδάτο, γιατί εχθρεύεται τον Υψηλάντη , αλλά θέλουν τον Κωλέττη. Ο Υψηλάντης όμως δεν ήθελε ούτε τον Κωλέττη.
Η συνέχεια στις παρακάτω εικόνες , όπου αναφέρεται το ξύρισμα των @@ του Δυοβουνιώτη :
https://books.google.gr/books?id=TnnzBg ... BD&f=false
ή εδώ αν τα εξαφανίσει το google books
https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager. ... 33&lang=el
Δυοβουνιώτης Γεώργιος : ( Άμφισσα 1798 - Αθήνα 1868 ) Γιος του από πάνω. Το 1806 - 1812 έζησε στην Ιθάκη. Το 1820 πήγε όμηρος στην αυλή του Αλή πασά. Κατά την σύγκρουση των σουλτανικών στρατευμάτων με τον Αλή πασά , συνελήφθη απ' τον Χουρσίτ . Ανταλλάχθηκε με τον Τουρκαλβανό Φρασάρη , ο οποίος είχε αιχμαλωτιστεί απ' τους Έλληνες. Το 1822 ο πατέρας του αποσύρθηκε απ' την ενεργό δράση. Στον Εμφύλιο ο Γεώργιος ήταν στο πλευρό των κυβερνητικών. Μετά την πτώση του Μεσολογγίου δήλωσε υποταγή ( καπάκια ) στον Κιουταχή. Λίγο αργότερα όμως συμμετείχε στο πλευρό του Γ. Καραϊσκάκη στην μάχη της Αράχοβας ( 26/11/1826 ). Επίσης πολέμησε στην μάχη της Πέτρας ( 12/9/1829 ) που ήταν η τελευταία μάχη του Αγώνα. Υπήρξε αντικαποδιστριακός και οπαδός του Κωλέττη. Επί Όθωνα πήρε στρατιωτικούς βαθμούς.
