Αντίο, μεγάλε παιχταρά και σπουδαίε άνθρωπε, Σίνισα Μιχαΐλοβιτς.

[Freelancer]

«Μια μέρα ο καλύτερος μου φίλος,ένας Κροάτης που για μένα ήταν αδελφός,πήγε στο σπίτι των γονιών μου και είπε..
"Πρέπει να φύγετε γιατί δεν είναι πια το σπίτι σας!".
Ο πατέρας μου δεν μπορούσε να καταλάβει.. "Γιατί το κάνεις αυτό'' ρώτησε.
Επέστρεψε μετά από δύο μέρες και τους βρήκε εκεί.
Πήρε το όπλο,πήγε μπροστά από τη φωτογραφία μου με το κόκκινο αστέρι και πυροβόλησε την εικόνα μου και οι γονείς μου έπρεπε να παραδοθούν.
Έφυγαν,άφησαν το σπίτι τους και πήραν το τελευταίο τρένο και
ηρθαν σε μένα.
Μόλις βγήκαν,
ο φίλος μου πέταξε
μια βόμβα και ανατίναξε
το σπίτι.
Για πολύ καιρό αναρωτιόμουν πώς ήταν δυνατόν αυτός,που ήταν αδελφός μου,να είχε κάνει κάτι τέτοιο.
Ήμουν με αυτή την αμφιβολία για σχεδόν
δέκα χρόνια.
Τότε,μια μέρα,το '99
ήμουν στο Ζάγκρεμπ
για το πρώτο παιχνίδι μεταξύ της Κροατίας και της Σερβίας μετά το τέλος του πολέμου.
Ήρθε στο ξενοδοχείο που ήμασταν και τα είπαμε..
"Ξέρεις όλα όσα συνέβησαν,αλλά θέλω
να σου εξηγήσω.
Όλοι ήξεραν ότι εσύ κι εγώ ήμασταν οι καλύτεροι φίλοι,ότι ήμασταν αδέρφια και μου είπαν ότι έπρεπε να αποδείξω ότι ήμουν Κροάτης,
αλλιώς θα με σκότωναν.
Για να το αποδείξω,
έπρεπε να κάψω το σπίτι των γονιών σου. Πυροβόλησα την φωτογραφία σου επειδή
οι γονείς σου δεν ήθελαν να φύγουν.
Προσπάθησα να σώσω τους γονείς σου."
Τον ευχαρίστησα,γιατί εκτός από το να σώσει
τη ζωή του, σκεφτηκε
να σώσει και την δική μας.
Ποιος νοιάζεται για το σπίτι;
Πηγα πίσω στην πόλη μου, όταν οι Σέρβοι την ελευθέρωσαν.
Δεν έμεινε τίποτα.
Μετά πήγα στην περιοχή που ήταν το σπίτι μου, αλλά δεν αναγνώρισα τίποτα.
Τότε ειδα ένα πράγμα που δεν θα ξεχάσω ποτέ.
Δύο παιδιά δέκα ετών πλησίασαν με όπλα στα χέρια τους.
Πάντα θα θυμάμαι τα μάτια τους.
Ήταν τα θλιμμένα μάτια αυτών που είχαν ζήσει
τα πάντα εκτός από την παιδική τους ηλικία».

https://twitter.com/sofiakara853/status ... 5000653845

[Sid Vicious]

[Daje]

Μεγάλος παίκτης και ωραία ποδοσφαιρική μορφή σαν προπονητής.
Από τους ελάχιστους λατσιαλι που σεβάστηκα και συμπάθησα στη ζωή μου.

[alekhine]

Μεγάλος παίκτης και ωραία ποδοσφαιρική μορφή σαν προπονητής.
Από τους ελάχιστους λατσιαλι που σεβάστηκα και συμπάθησα στη ζωή μου.

η ρομα τον πρωτοεφερε στην ιταλια παντως