το στεκι του wannabe μαθηματικού

[Gherschaagk]

Αυτα που λες μπορουν να καλυφθουν μια χαρα απο διατυπωση της μορφης :

Επειδή έχουμε τρεις (3) σοκολάτες, τελικά, το κάθε παιδί θα πάρει τα τρία όγδοα (3/8) σοκολάτας από τις τρεις σοκολάτες συνολικα που είχαμε στην αρχή.

Οπου και το που απευθυνεται το 3/8 διευκρινιζεται (στη 1 σοκολατα) αλλα και το ποιο ήταν το αρχικο συνολο που μοιραστηκε (3 σοκολατες). Σκοπος του παιδιου σε ολο αυτο είναι να συλλαβει την εννοια του κλασματος και οχι κατι παραπανω.

Ολη η διαθρωση της επιστημης και της εκπαιδευσης τους τελευταιους 4-5 αιώνες στηριζεται στον αξιωματικό τρόπο συγγραφης των στοιχείων του Ευκλείδη, δηλ. γινεται σειριακά (και οχι ταυτοχρονα) και με τρόπο που η επομενη γνωση θα χρησιμοποιει την προηγούμενη και όχι το αναποδο.

Πρώτα θα μαθει το παιδι την εννοια του κλασματος και μετα τις εννοιες αναγωγο κλασμα - ισοδυναμο κλασμα - απλοποιηση κλασματος - συνθετο κλασμα κλπ.

Το τι ακριβως θα γινει με το πραγματικο μοιρασμα ν τεμαχιων σε μ ατομα ώστε να λαβει ο καθενας ακεραιο πολλαπλασιο ιδιων μερων, ειναι κομματι της απλοποιησης κλασματος - αναγωγου κλασματος δηλ. νεξτ τσαπτερ. Θεωρω πως θα προκαλουσε συγχυση να τα ριξεις ολα μαζι χωρις σειρά.

Δεν χρειάζεται να διευκρινιστεί τίποτα γιατί είναι πλήρες και όσο το δυνατόν πιο απλοποιημένο.

7/9 των παιχνιδιών.

Δλδ έχουμε 7 παιχνίδια, χωρίσαμε κάθε ένα από τα παιχνίδια σε 9 ίσα μέρη και το κάθε ένα μερτικό είναι τα 7/9 του ενός παιχνιδιού.

Αντί να γράψεις όλο αυτό το μακρυνάρι, ο δάσκαλος ή ο καθηγητής εξηγεί: όταν βλέπετε 7/9 των παιχνιδιών σημαίνει πως έχουμε 7 παιχνίδια, χωρίσαμε κάθε ένα από τα παιχνίδια σε 9 ίσα μέρη και το κάθε ένα μερτικό είναι τα 7/9 του ενός παιχνιδιού.

Νταξ η διατυπωση στη πλαγια γραφη δεν ειναι μεγαλυτερο μακρυναρι απτο υπαρχον και θεωρω πως ειναι ακρως κατανοητη. Απο κει και περα καταλαβαινω που εχεις κολλησει.

Η εκφραση "7/9 των παιχνιδιών" ή "τα 3/8 ολων των σοκαλατων" ειναι ΣΩΣΤΗ, γιατι θεωρει ως μονάδα μετρησης ΟΛΑ τα παιχνιδια / σοκολατες κλπ. Δηλ. αν το βιβλιο εγραφε "τα 3/8 ολων των σοκολατων" κανενας δεν θα ελεγε τπτ.

ΑΛΛΑ αν γράψεις τα "7/9 των 9 παιχνιδιων" τοτε η εκφραση αυτη ειναι λάθος, γιατι χρησιμοποιει την ΥΠΟ-μοναδα 1 παιχνιδι, οποτε απευθείας αυτό οδηγει σε πολλπλασιασμο του 7/9 με το 9 που δινει πως ο καθε μαθητης θα λαβει 7 παιχνιδια = ατοπο.

Εξυπακούεται πως είναι όλων των παιχνιδιών. Αν δεν ήταν όλα δεν θα χρησιμοποιούσαμε σαν αριθμητή τον αριθμό των παιχνιδιών. Σου το δίνει έτοιμο.

[ethereal]

Το πρόβλημα με τη Γκερ και την Ethereal είναι οτι μάλλον προέρχονται από την τρίτη δέσμη και ποτέ δεν είχαν σοβαρή τριβή με τα μαθηματικά. Αν είχαν επιλέξει κάποια θετική κατεύθυνση θα ήξεραν οτι σε τέτοιες διατυπώσεις πάντα γίνεται μπέρδεμα, και από τη στιγμή που δοθούν τα θέματα σε κλάσματα δευτερολέπτου κάποιος θα σηκώσει το χέρι και θα ζητήσει διευκρίνηση.

Το πρόβλημα βρίσκεται αλλού.
Η εκπαίδευση προσπαθεί να φέρει τα μαθήματα στα μέτρα των παιδιών, ώστε να είναι κατανοητά από όλα τα παιδιά αν είναι δυνατό.
Η ακριβολογία είναι το επιθυμητό μεν, αλλά όπως θα διαπιστώνεις καθημερινά στο φόρουμ, δεν είναι το φόρτε της κοινής αντίληψης.
Έτσι, η εκπαίδευση προσπαθεί να προσαρμοστεί ακροβατώντας επάνω στην ακριβολογία και την ευκολία της κατανόησης της καθημερινής γλώσσας.

Μπορεί κανείς να συζητήσει κατά πόσο πρέπει να είναι πιο αυστηρό το πλαίσιο, πιο χαλαρό το πλαίσιο, πιο επιστημονικό, πιο ευχάριστο, πιο θελκτικό, πιο τεχνικό.

Πάντοτε θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της ισορροπίας στην εκπαίδευση. Και πάντοτε θα υπάρχουν δυσαρεστημένοι.

Επειδή απαντάς στον συγκεκριμένο, βάλτου και την έννοια του "πήχυ" μεσα σε όσα σωστά γράφεις. Θα καταλάβει αυτός.

[ksk]

οπότε γκερ τρείς μέρες που λες το 3/24 ειναι λάθος και δεν καταλαβαινεις που το βρήκε η κασπερ που ειναι μαθηματικός με πλαστό πτυχίο γιατί εκανε πρόσθεση τους παρανομαστές, εννοουσες αντιπαιδαγωγικό;

Για να τελειώνουμε με το παραμύθι της κασπ.
Ορμώμενη από τη σελίδα του ΔΙΚΟΥ ΤΟΥΣ βιβλίου που ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ (με παιδιά, σκυλιά, σοκολάτες, κυκλάκια, ελλείψεις κλπ) λέει με ποιον τρόπο θα το "δίδασκε" εκείνη σε ένα παιδί.
Κι έτσι είναι το σωστό να πράξει.
Το να κάνει αναγωγή σε διδασκαλία της εικόνας που μπήκε ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΝΗΜΑΤΟΣ ΕΔΩ και να προσπαθεί να λέει για εικοστα τέταρτα και δωδέκατα και δε συμμαζεύεται, δεν είναι απλώς αντιπαιδαγωγικό. Κάτι άλλο είναι.

Μα δεν μπήκαμε να διδάξουμε σε παιδιά ...εκεί κυρίαρχος του παιχνιδιού είναι ο δάσκαλος...μιλήσαμε για την λάθος λεκτική διατυπωση της λύσης και δώσαμε εναλλακτικό τρόπο λύσης ως ενήλικες...
Κατανοητό το τι θέλατε να διδάξετε και κατανοητό αυτό με το 'σκεφτόμαστε στο περίπου λυση', αυτό όμως που δεν κατανοείτε είναι ότι έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε και να εκφέρουμε γνώμη και εννοώντας γνώμη δεν εννοώ ως παπαγαλάκια ...

[ΓΑΛΗ]

Επτά καρτέλες όπου η κάθε μία πάνω της έχει 9 φιγούρες καρφιτσωμένες γίνεται;

Αν δω οπτικοποιημένη και με το αντίστοιχο κείμενο αυτήν την άσκηση, θα σου πω τη γνώμη μου.

Στο φαντασιακό επίπεδο, τα πάντα γίνονται.

Το παράδειγμα είναι τυχαίο και άκυρο ταυτόχρονα για να υποδείξω πως δεν μας νοιάζουν οι λέξεις,οι πράξεις μας καίνε και στην προκειμένη περίπτωση αυτό που μας καίει είναι να καταλάβουν τα παιδιά πως μπορούν να χωρίσουν με κλάσματα περισσότερα από ένα αντικείμενα, όλα σε ίσα μέρη, όπως έκαναν τόσο καιρό με την πίτσα που άλλες φορές την χώριζαν στα 4 άλλες στα 8 άλλες στα 5 κλπ.

Μα αυτό είναι κατανοητό από την αρχή του έπους, βρε Γκερ.

Το πρόβλημα είναι χωρίς τη χρήση των σωστών λέξεων δεν υπάρχει περίπτωση να υποδείξεις κάτι και αυτό να έχει κάποιο αποτέλεσμα.

Το ότι εσύ μπήκες στο μουντ του κάθε ενήλικου, που δεν χρειάζεται επεξηγήσεις για το τι σημαίνει η έννοια του κλάσματος, του ποσοστού κλπ και εστιάζει μόνον στις πράξεις, είναι πασιφανές.

Η δική μου άποψη είναι ότι ειδικώς στις μικρές ηλικίες, η σωστή φιλολογική και οπτική προσέγγιση μπορεί να προσφέρει πολύ πιο στέρεες βάσεις για την κατανόηση των πράξεων.

Γιατί οι μαθηματικές πράξεις είναι πάντα μία σταθερά που δεν αλλάζει. Η ρευστότητα στην έκφραση, δημιουργεί το πρόβλημα. Και αυτό ήταν πάντα η διαφορά μεταξύ ενός καλού και κακού εκπαιδευτικού, που είναι το ίδιο ικανοί στις πράξεις.

[ethereal]

Οκ υπαρχει ενα μικρο θεμα διατυπωσης, αντι για
"Επειδή έχουμε 3 σοκολάτες, τελικα το κάθε παιδί θα πάρει τα 3/8 από τις 3 σοκολάτες"
έπρεπε να γράφει
"Οπότε από τις 3 σοκολάτες που έχουμε εμείς το κάθε παιδί θα πάρει 3 τέτοια κομματια, δηλ. 3/8 της σοκολάτας".

Νικ, είχαμε 3 ανάλογα παραδείγματα.
3 πλάκες σοκολάτας των 8 κομματιών για 8 παιδιά.
3 φρούτα (μπανάνα, μήλο, πορτοκάλι) για 4 παιδιά.
6 μήλα για 5 παιδιά.
Τι θα πρέπει λοιπόν να γράφει;

κάθε παιδί θα πάρει το 1/8 τών σοκολατών που αντιστοιχεί σε 3/8 τής σοκολάτας
κάθε παιδί θα πάρει το 1/4 τών φρούτων που αντιστοιχεί σε 4/3 τού φρούτου
κάθε παιδί θα πάρει το 1/5 τών μήλων που αντιστοιχεί σε 6/5 τού μήλου

Με κοροϊδεύεις, έτσι;
Ούτε εσύ διάβασες τι γράφεις!

[ksk]

Πες μου πως τόσες μέρες μιλάω με ηλίθιο που έχει που και πού αναλαμπές.

μετριασε λιγο το βρισιδι, σε χαλαει.

Βασικά νομίζω ότι μετά την απόπειρα του Πλάτωνα είναι η πρώτη που καταφέρνει να προσδιορίσει το ανθρώπινο είδος.

Ικανοποίησε ο ορισμός τα δεδομένα σου;

[ksk]

οκ μαγεια ναι, οποτε να φανταστώ το πρωτο κείμενο ειναι τι διαβασες απο καπου, και το δευτερο τι καταλαβες;


τεσπα, με εκνευρίζει που δεν με εκνευρίζεις με αυτα που γραφεις, θα προσπαθήσω να καταλαβω γιατί, κατι μαγικό κανεις

[ethereal]

Spoiler

η 3η πρόταση έπρεπε να λέει:
«Επειδή έχουμε τρεις (3) σοκολάτες, τελικά, το κάθε παιδί θα πάρει τρία όγδοα (3/8) σοκολάτας από τις τρεις σοκολάτες.»

Το ότι προσθέτεις μόνο μια λέξη και κρατάς ΑΚΡΙΒΩΣ όλη την υπόλοιπη διατύπωση, δεν σου λέει κάτι;
Ξέχωρα του ότι είναι πλεονασμός, τι θα έκανες αν είχες ανόμοια να μοιράσεις;

Το πρόβλημα με τη Γκερ και την Ethereal είναι οτι μάλλον προέρχονται από την τρίτη δέσμη και ποτέ δεν είχαν σοβαρή τριβή με τα μαθηματικά. Αν είχαν επιλέξει κάποια θετική κατεύθυνση θα ήξεραν οτι σε τέτοιες διατυπώσεις πάντα γίνεται μπέρδεμα, και από τη στιγμή που δοθούν τα θέματα σε κλάσματα δευτερολέπτου κάποιος θα σηκώσει το χέρι και θα ζητήσει διευκρίνηση.

πλεονασμός στην λογοτεχνία. στην επιστήμη και την τεχνολογία ξεθακαρίζεις παντού και πάντα τι εννοείς.

Δηλαδή κάτι τέτοιο;

κάθε παιδί θα πάρει το 1/8 τών σοκολατών που αντιστοιχεί σε 3/8 τής σοκολάτας
κάθε παιδί θα πάρει το 1/4 τών φρούτων που αντιστοιχεί σε 4/3 τού φρούτου
κάθε παιδί θα πάρει το 1/5 τών μήλων που αντιστοιχεί σε 6/5 τού μήλου

το 1/κάτι που αντιστοιχεί σε κάτι/κάτι ενός άλλου;

[stavmanr]

Αν δω οπτικοποιημένη και με το αντίστοιχο κείμενο αυτήν την άσκηση, θα σου πω τη γνώμη μου.

Στο φαντασιακό επίπεδο, τα πάντα γίνονται.

Το παράδειγμα είναι τυχαίο και άκυρο ταυτόχρονα για να υποδείξω πως δεν μας νοιάζουν οι λέξεις,οι πράξεις μας καίνε και στην προκειμένη περίπτωση αυτό που μας καίει είναι να καταλάβουν τα παιδιά πως μπορούν να χωρίσουν με κλάσματα περισσότερα από ένα αντικείμενα, όλα σε ίσα μέρη, όπως έκαναν τόσο καιρό με την πίτσα που άλλες φορές την χώριζαν στα 4 άλλες στα 8 άλλες στα 5 κλπ.

Μα αυτό είναι κατανοητό από την αρχή του έπους, βρε Γκερ.

Το πρόβλημα είναι χωρίς τη χρήση των σωστών λέξεων δεν υπάρχει περίπτωση να υποδείξεις κάτι και αυτό να έχει κάποιο αποτέλεσμα.

Το ότι εσύ μπήκες στο μουντ του κάθε ενήλικου, που δεν χρειάζεται επεξηγήσεις για το τι σημαίνει η έννοια του κλάσματος, του ποσοστού κλπ και εστιάζει μόνον στις πράξεις, είναι πασιφανές.

Η δική μου άποψη είναι ότι ειδικώς στις μικρές ηλικίες, η σωστή φιλολογική και οπτική προσέγγιση μπορεί να προσφέρει πολύ πιο στέρεες βάσεις για την κατανόηση των πράξεων.

Γιατί οι μαθηματικές πράξεις είναι πάντα μία σταθερά που δεν αλλάζει. Η ρευστότητα στην έκφραση, δημιουργεί το πρόβλημα. Και αυτό ήταν πάντα η διαφορά μεταξύ ενός καλού και κακού εκπαιδευτικού, που είναι το ίδιο ικανοί στις πράξεις.

Όποιος κι αν είσαι βγες γρήγορα από το λογαριασμό του Γαλη.

[ksk]

Αν δω οπτικοποιημένη και με το αντίστοιχο κείμενο αυτήν την άσκηση, θα σου πω τη γνώμη μου.

Στο φαντασιακό επίπεδο, τα πάντα γίνονται.

Το παράδειγμα είναι τυχαίο και άκυρο ταυτόχρονα για να υποδείξω πως δεν μας νοιάζουν οι λέξεις,οι πράξεις μας καίνε και στην προκειμένη περίπτωση αυτό που μας καίει είναι να καταλάβουν τα παιδιά πως μπορούν να χωρίσουν με κλάσματα περισσότερα από ένα αντικείμενα, όλα σε ίσα μέρη, όπως έκαναν τόσο καιρό με την πίτσα που άλλες φορές την χώριζαν στα 4 άλλες στα 8 άλλες στα 5 κλπ.

Μα αυτό είναι κατανοητό από την αρχή του έπους, βρε Γκερ.

Το πρόβλημα είναι χωρίς τη χρήση των σωστών λέξεων δεν υπάρχει περίπτωση να υποδείξεις κάτι και αυτό να έχει κάποιο αποτέλεσμα.

Το ότι εσύ μπήκες στο μουντ του κάθε ενήλικου, που δεν χρειάζεται επεξηγήσεις για το τι σημαίνει η έννοια του κλάσματος, του ποσοστού κλπ και εστιάζει μόνον στις πράξεις, είναι πασιφανές.

Η δική μου άποψη είναι ότι ειδικώς στις μικρές ηλικίες, η σωστή φιλολογική και οπτική προσέγγιση μπορεί να προσφέρει πολύ πιο στέρεες βάσεις για την κατανόηση των πράξεων.

Γιατί οι μαθηματικές πράξεις είναι πάντα μία σταθερά που δεν αλλάζει. Η ρευστότητα στην έκφραση, δημιουργεί το πρόβλημα. Και αυτό ήταν πάντα η διαφορά μεταξύ ενός καλού και κακού εκπαιδευτικού, που είναι το ίδιο ικανοί στις πράξεις.

[ethereal]

Spoiler

επίσης στην 2η πρόταση, που τα χωρίζει σε 8 ίσα μέρη, έπρεπε να συμπληρώσει «δηλ. κάθε παιδί θα πάρει το 1/8 τών σοκολατών».

Α, δηλαδή, στη 2η πρόταση που αφορά ΜΟΝΟ τη μία πλάκα, εκεί θα βάλουμε τον πληθυντικό που δεν μας αρέσει για τις 3 πλάκες;
Ρε θα τρελαθούμε εντελώς;;

έχω γράψει αναλυτικά πώς θα δομούσα εγώ την άσκηση. αν θες διάβασε μπας και καταλάβεις, δεν θα λέμε τα ίδια και τα ίδια.

Και μόνο που την ονομάζεις άσκηση μου αρκεί να καταλάβω.

[Gherschaagk]

Αν δω οπτικοποιημένη και με το αντίστοιχο κείμενο αυτήν την άσκηση, θα σου πω τη γνώμη μου.

Στο φαντασιακό επίπεδο, τα πάντα γίνονται.

Το παράδειγμα είναι τυχαίο και άκυρο ταυτόχρονα για να υποδείξω πως δεν μας νοιάζουν οι λέξεις,οι πράξεις μας καίνε και στην προκειμένη περίπτωση αυτό που μας καίει είναι να καταλάβουν τα παιδιά πως μπορούν να χωρίσουν με κλάσματα περισσότερα από ένα αντικείμενα, όλα σε ίσα μέρη, όπως έκαναν τόσο καιρό με την πίτσα που άλλες φορές την χώριζαν στα 4 άλλες στα 8 άλλες στα 5 κλπ.

Μα αυτό είναι κατανοητό από την αρχή του έπους, βρε Γκερ.

Το πρόβλημα είναι χωρίς τη χρήση των σωστών λέξεων δεν υπάρχει περίπτωση να υποδείξεις κάτι και αυτό να έχει κάποιο αποτέλεσμα.

Το ότι εσύ μπήκες στο μουντ του κάθε ενήλικου, που δεν χρειάζεται επεξηγήσεις για το τι σημαίνει η έννοια του κλάσματος, του ποσοστού κλπ και εστιάζει μόνον στις πράξεις, είναι πασιφανές.

Η δική μου άποψη είναι ότι ειδικώς στις μικρές ηλικίες, η σωστή φιλολογική και οπτική προσέγγιση μπορεί να προσφέρει πολύ πιο στέρεες βάσεις για την κατανόηση των πράξεων.

Γιατί οι μαθηματικές πράξεις είναι πάντα μία σταθερά που δεν αλλάζει. Η ρευστότητα στην έκφραση, δημιουργεί το πρόβλημα. Και αυτό ήταν πάντα η διαφορά μεταξύ ενός καλού και κακού εκπαιδευτικού, που είναι το ίδιο ικανοί στις πράξεις.

Γαλή τα παιδιά δεν μπερδεύονται. Αυτό που προσέχουν είναι τι πρέπει να μοιράσουν σε πόσα ίσα μέρη και τέλος.

[Gherschaagk]

Μπέημπι, η θεωρία είναι ίδια. Η ύλη είναι ίδια. Εκτός κι αν νομίζεις πως εσύ δεν τα έκανες.

σωστα, δεν εχει αλλαξει ουσιαστικά τιποτα τα τελευταια 50 χρόνια, ολοιδια ειναι τα μαθηματικά δημοτικου, γνωστα αυτα.

Θες να μου πεις πως δεν έκανες ομώνυμα κλάσματα στο δημοτικό;;

[ksk]

Spoiler

Αυτα που λες μπορουν να καλυφθουν μια χαρα απο διατυπωση της μορφης :

Επειδή έχουμε τρεις (3) σοκολάτες, τελικά, το κάθε παιδί θα πάρει τα τρία όγδοα (3/8) σοκολάτας από τις τρεις σοκολάτες συνολικα που είχαμε στην αρχή.

Οπου και το που απευθυνεται το 3/8 διευκρινιζεται (στη 1 σοκολατα) αλλα και το ποιο ήταν το αρχικο συνολο που μοιραστηκε (3 σοκολατες). Σκοπος του παιδιου σε ολο αυτο είναι να συλλαβει την εννοια του κλασματος και οχι κατι παραπανω.

Ολη η διαθρωση της επιστημης και της εκπαιδευσης τους τελευταιους 4-5 αιώνες στηριζεται στον αξιωματικό τρόπο συγγραφης των στοιχείων του Ευκλείδη, δηλ. γινεται σειριακά (και οχι ταυτοχρονα) και με τρόπο που η επομενη γνωση θα χρησιμοποιει την προηγούμενη και όχι το αναποδο.

Πρώτα θα μαθει το παιδι την εννοια του κλασματος και μετα τις εννοιες αναγωγο κλασμα - ισοδυναμο κλασμα - απλοποιηση κλασματος - συνθετο κλασμα κλπ.

Το τι ακριβως θα γινει με το πραγματικο μοιρασμα ν τεμαχιων σε μ ατομα ώστε να λαβει ο καθενας ακεραιο πολλαπλασιο ιδιων μερων, ειναι κομματι της απλοποιησης κλασματος - αναγωγου κλασματος δηλ. νεξτ τσαπτερ. Θεωρω πως θα προκαλουσε συγχυση να τα ριξεις ολα μαζι χωρις σειρά.

Δεν χρειάζεται να διευκρινιστεί τίποτα γιατί είναι πλήρες και όσο το δυνατόν πιο απλοποιημένο.

7/9 των παιχνιδιών.

Δλδ έχουμε 7 παιχνίδια, χωρίσαμε κάθε ένα από τα παιχνίδια σε 9 ίσα μέρη και το κάθε ένα μερτικό είναι τα 7/9 του ενός παιχνιδιού.

Αντί να γράψεις όλο αυτό το μακρυνάρι, ο δάσκαλος ή ο καθηγητής εξηγεί: όταν βλέπετε 7/9 των παιχνιδιών σημαίνει πως έχουμε 7 παιχνίδια, χωρίσαμε κάθε ένα από τα παιχνίδια σε 9 ίσα μέρη και το κάθε ένα μερτικό είναι τα 7/9 του ενός παιχνιδιού.

δηλαδή αν μάς ρωτήσει αυτός ο δάσκαλος ή ο καθηγητής πόσο έιναι τα 7/9 τών δέκα παιχνιδιών (7/9 τών παιχνιδιών) η απάντηση είναι τα 7/9 του ενός παιχνιδιού; να ξέρουμε τι θ'απαντήσουμε.

[ksk]

Το παράδειγμα είναι τυχαίο και άκυρο ταυτόχρονα για να υποδείξω πως δεν μας νοιάζουν οι λέξεις,οι πράξεις μας καίνε και στην προκειμένη περίπτωση αυτό που μας καίει είναι να καταλάβουν τα παιδιά πως μπορούν να χωρίσουν με κλάσματα περισσότερα από ένα αντικείμενα, όλα σε ίσα μέρη, όπως έκαναν τόσο καιρό με την πίτσα που άλλες φορές την χώριζαν στα 4 άλλες στα 8 άλλες στα 5 κλπ.

Μα αυτό είναι κατανοητό από την αρχή του έπους, βρε Γκερ.

Το πρόβλημα είναι χωρίς τη χρήση των σωστών λέξεων δεν υπάρχει περίπτωση να υποδείξεις κάτι και αυτό να έχει κάποιο αποτέλεσμα.

Το ότι εσύ μπήκες στο μουντ του κάθε ενήλικου, που δεν χρειάζεται επεξηγήσεις για το τι σημαίνει η έννοια του κλάσματος, του ποσοστού κλπ και εστιάζει μόνον στις πράξεις, είναι πασιφανές.

Η δική μου άποψη είναι ότι ειδικώς στις μικρές ηλικίες, η σωστή φιλολογική και οπτική προσέγγιση μπορεί να προσφέρει πολύ πιο στέρεες βάσεις για την κατανόηση των πράξεων.

Γιατί οι μαθηματικές πράξεις είναι πάντα μία σταθερά που δεν αλλάζει. Η ρευστότητα στην έκφραση, δημιουργεί το πρόβλημα. Και αυτό ήταν πάντα η διαφορά μεταξύ ενός καλού και κακού εκπαιδευτικού, που είναι το ίδιο ικανοί στις πράξεις.

Όποιος κι αν είσαι βγες γρήγορα από το λογαριασμό του Γαλη.

Τι σε χάλασε;