nik_killthemall έγραψε: 02 Νοέμ 2022, 20:50
stavmanr έγραψε: 02 Νοέμ 2022, 12:20
Η πίστη στο αόρατο, δεν είναι κάτι ξένο ακόμα και στον Νικ. Κι ο Νικ πιστεύει στη λογική, στην αλήθεια, στην αγάπη, στην ειρήνη κλπ. Εκτός αν θεωρεί τον εαυτό του διεστραμμένο που πιστεύει στην ύπαρξη τέτοιων αόρατων πραγμάτων.
Τώρα, το μίσος του προς το χριστιανισμό δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με τέτοιες αυτοαναιρετικές προτάσεις, ούτε και με τόσο χαμηλής στάθμης επιχειρήματα.
Για το Νικ, όλος ο αθειστικός κόσμος είναι υπέροχα πλασμένος και ο χριστιανισμός παράγει όλα τα δεινά και τη διαστροφή στον κόσμο αυτό. Δηλαδή, ας πούμε, η αθειστική κοινωνία του Πολ Ποτ ήταν ένας παράδεισος. Ο κομμουνισμός της ΕΣΣΔ ήταν μία αιώνια νιρβάνα, δεδομένου ότι δεν είχαν επηρεαστεί από τον διεστραμμένο χριστιανισμό. Παντού γύρω μας, ο κόσμος είναι υπέροχος μέχρι να έρθει σε επαφή με το χριστιανισμό.
Αυτή είναι η λογική του κάθε Νικ που παριστάνει τον λογικό και πραγματιστή στον κόσμο αυτό.
Δεν τσιμπάμε, όμως. Κι επιμένουμε να ζητάμε σοβαρότητα στο λόγο.
Ξέρουμε όλοι εδώ μέσα πως σε κάθε απάντησή σου προσβεύεις την προπαγάνδα και τον γκαιμπελισμό που θα διαστρεβλώσει ακόμα και τα σημεία στίξης ... Γιαυτό τον λόγο δεν απαντάς σε κανένα σημείο του μηνύματος που δήθεν σχολιάζεις.
Και μόνο το γεγονός ότι προσπαθείς να εμφανιστείς ως εκπρόσωπος των μελών του φόρουμ δείχνει πόσο προβληματική είναι η θέση σου, κι αντιλαμβάνομαι τον πανικό σου να απαξιώσεις τον αντίλογο με κάθε μέσο.
Εγώ μιλάω ξεκάθαρα για πίστη στο αόρατο ον που φέρεται να ΕΧΕΙ συνείδηση και ενώ φερεται να ΕΧΕΙ συνείδηση δεν μιλάει το ίδιο αλλά για 2 χιλιετίες μιλάνε εξ ονόματός του και εργολαβικά οι "εκλεκτοί" των ανθρώπων γεμίζοντας τον κόσμο αντιφάσεις και παράνοια για τον λόγο που παραμένει άφοαντο, και εσύ αντιπαραβάλλεις σαν αντ-επιχείρημα την πίστη στο αόρατο ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ για το οποίο προφανώς κανείς δεν μιλά εξ ονόματός του και εργολαβικά κι ούτε εφευρέθηκαν θρησκείες για αυτό.
Δεν με απασχολεί τι είναι εκείνο για το οποίο νομίζεις ότι μπορείς να μιλάς κατ' εξαίρεση σε μία τέτοια συζήτηση. Και δε νομίζω ότι έχει νόημα η έκφραση "μιλώ ξεκάθαρα μόνο για αυτό το ...αόρατο, ενώ τα υπόλοιπα τα καταπίνω αμάσητα".
Επαναλαμβάνω λοιπόν: έχεις πρόβλημα με τα αόρατα αλλά δεν έχεις πρόβλημα με τα αόρατα. Όποια βολεύουν την ιδεολογία σου τα δέχεσαι και τα καταπίνεις, ενώ όσα δεν τη βολεύουν είναι κακά και κάνουν τζιζ στο διάλογο.
Ξεκινώντας από αυτή τη βασική παρατήρηση μπορούμε να δούμε το γιατί αδυνατείς να κάνεις διάλογο στα θεολογικά εδώ και τόσα χρόνια. Τα ίδια κι ο Ασέβαστος που έχει προαποφασίσει τι γουστάρει και τι δεν γουστάρει, και όλα τα δένει και τα λύνει με βάση το γούστο του.
Πάμε τώρα στο ον που φαίνεται να έχει συνείδηση και να μη ...μιλά.
Θεολογικά μιλώντας, το ον αυτό δεν έχει συνείδηση αλλά ΕΙΝΑΙ η συνείδηση. Είναι ο Λόγος. Είναι η Αλήθεια. Κάθε φορά που προσεγγίζεις την Αλήθεια, μιλάς εκ μέρους του. Κάθε φορά που εκφράζεσαι έλλογα τον εκπροσωπείς. Κάθε φορά που εμφανίζεις συνείδηση, εμφανίζεις το ίδιο αυτό ον στη θέση σου. Γι' αυτό και ο Ένας που κατάφερε να προσεγγίσει τόσο πολύ αυτό το Ον ονομάζεται Υιός του Όντος. Είναι αυτός που ενσάρκωσε το πνεύμα αυτό και το εξέφρασε στα πλαίσια των ανθρωπίνων δυνατοτήτων και πλαισίων.
Φυσικά, η παρατήρησή σου, που είναι σωστή, πνίγεται μέσα στον οχετό του λόγου σου, κι αυτό είναι τεράστιο κρίμα. Κι αναφέρομαι στην παρατήρησή σου πως μέσα στους αιώνες, η Αλήθεια χάθηκε πίσω από κοινωνικοπολιτικά συμφέροντα, και εμφανίστηκαν ασχετολόγοι, που δεν είχαν συνείδηση του Όντος να μιλούν δήθεν εκ μέρους του Όντος και να καίνε ανθρώπους στην πυρά δήθεν εκ μέρους του Όντος.
Η αγάπη, η ειρήνη, η λογική, δεν είναι ΟΝΤΑ με συνείδηση και δικιά τους βούληση μικρέ μπόμπο, είναι έννοιες ! Ναι σε ασυνείδητες έννοιες δεν είναι κακό να έχεις πίστη εφόσον δεν τις χρησιμοποιήσεις για να στήσεις θρησκευτικά μαγαζάκια. Πως δεν μου είπες και για τον άορατο κορονοϊο ... ?
Γράφεις για πράγματα που δεν φαίνεται να καταλαβαίνεις καν. Πχ. τι είναι συνείδηση; Τι είναι ον;
Με τον τρόπο που προσπαθείς να προσεγγίσεις τις έννοιες, φτάνεις μέχρι την ανάλυση ποδοσφαιρικού αγώνα τοπικού πρωταθλήματος.
Κι έτσι καταλήγεις να αυτοαναιρείσαι με κάθε δυνατό τρόπο.
Πχ. δεν σε πειράζει αν οι άνθρωποι σκοτώνονται για την έννοια της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της ισότητας, της προόδου κλπ. Από τη στιγμή που δεν ονομάζονται Θεός, μία χαρά! Ας στήνονται μαγαζάκια, ας γίνονται εγκλήματα, ας σκοτώνονται, ας βασανίζονται. Δεν τρέχει τίποτα...
Μόλις βάλουμε τη λέξη "Θεός" στη συζήτηση ξαφνικά παρουσιάζεσαι ως ο ενσυνείδητος που θέλει να σώσει την ανθρωπότητα από τα βάσανα!
Δηλαδή, κάπου έλεος! Να έχεις μία υποτυπώδη σοβαρότητα, μία στοιχειώδη συνέπεια.
Όπως έγραψα και δεν σχολίασες :
Το μίσος μου για τον χριστιανισμό είναι μικρότερο από το μίσος μου για το ισλάμ. Η μισαλλοδοξία για πράγματα τα οποία πηγαίνουν πίσω τον κόσμο, την ευημερία και την ειρήνη δεν είναι μισαλλοδοξία, με την ίδια ακριβώς έννοια που κάποιος σωστά μισεί π.χ. τους παιδεραστες ή τους εμπόρους ναρκωτικών.
Το πρόβλημα είναι ότι άγεσαι από το μίσος σου κι όχι από την αγάπη σου.