Ορθός λόγος

[Χαοτικός]

Για τον ΠΑΓΧΡΗΣΤΟ τώρα παίζει να είναι κάνα θεόπνευστο κείμενο αλλά ΟΚ. Το παλεύει με την κουλτούρα.

Θέλω να πιστεύω ότι δεν έδωσα καμμία αφορμή για τα περί "θεόπνευστου κειμένου" που γράφεις.

Όσο για το αν "το παλεύω με την κουλτούρα", για ανάπτυξη στίλβοντος ποδηλάτου καλός είσαι

Είμαι καλό για τέχνη εννοείς; Ή θες να μου την πεις; Γιατί εγώ με κόβω ότι είμαι πιο πολύ για επιστήμη. Μπορεί να νομίζεις ψωνίστικό πως είναι, μα έτσι βλέπω ή νιώθω πως είναι.

Όχι δεν έδωσες κάποια αφορμή. μου έφτανε η αιτία και την είχα μόνο μέσα μου Έτσι μου έχει φανεί. Είδα ´τι δεν παίρνεις θέση, δεν αναλύεις, αναπτύσεις.
Άρα λέω σε καλύπτει το κείμενο μόνο του.

[ΓΑΛΗ]

Για τον ΠΑΓΧΡΗΣΤΟ τώρα παίζει να είναι κάνα θεόπνευστο κείμενο αλλά ΟΚ. Το παλεύει με την κουλτούρα.

Ο ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ, ξέρει να διαβάζει. Εντός κι εκτός φόρουμ. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.*

Και όποιος θεωρεί ότι αυτό το γράφω επειδή συμφώνησε με ένα δικό μου ποστ σ' αυτό το νήμα, είναι μαλάκας.**

*νομίζω ότι κανένας δεν είπε κάτι διαφορετικό και πιο συγκεκριμένα η λουλού είπε ακριβώς αυτό, τουλάχιστον σε ότι αφορά το μορφωτικό επίπεδο του μαν (παγχ).

**περισσότερο για λιγότερο μαλάκας από εσένα πχ όταν κάνεις ακριβώς το ίδιο όχι μόνον σε προσωπικό επίπεδό για κάποιον χρήστη ξέχωρα αλλά με ομαδοποιημένο ταμπέλιασμα, συστηματικά και πάνω από όλα χωρίς να σε ενδιαφέρει καν;

Η ανάγνωση δεν είναι θέμα "μορφωτικού" επιπέδου. Το ίδιο και τα γραπτά. Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό.

Είναι τελείως άλλο πράγμα.

Αυτό που "δένει" κάθε συγγραφέα με τον αναγνώστη, είτε αφορά βιβλία είτε ποστ στο τουίτερ και λοιπούς διαδικτυακούς πχώρους, είναι ο τρόπος διαχείρισης της γραφής, είτε είναι επιτηδευμένη είτε αυθόρμητη.

Όποιος ψάχνει στους συγγραφείς την προσωπική του επιβεβαίωση, είναι ήδη καμμένο χαρτί ως αναγνώστης. Από ένα σημείο και μετά, ενδιαφέρον έχουν μόνον τα βότσαλα που μπορούν να ταράξουν τη λίμνη της κοσμοθέασης του καθένα.

[Χαοτικός]

Για τον ΠΑΓΧΡΗΣΤΟ τώρα παίζει να είναι κάνα θεόπνευστο κείμενο αλλά ΟΚ. Το παλεύει με την κουλτούρα.

Ο ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ, ξέρει να διαβάζει. Εντός κι εκτός φόρουμ. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

Και όποιος θεωρεί ότι αυτό το γράφω επειδή συμφώνησε με ένα δικό μου ποστ σ' αυτό το νήμα, είναι μαλάκας.

Όχι. Θα έχεις διαβάσει περισσότερα του και το εμπιστεύομαι το κριτήριο σου (Αν σε αμφισβητώ και το δείχνω, είναι ως προς την προδιάθεσή σου όχι ότι δεν έχεις κριτήριο. Εγώ δεν τον έχω πετύχει σε πολλά νήματα.

[ΓΑΛΗ]

Δεν χρειάζεται να δικαιολογηθείς γαλή, δεν είναι αυτός ο σκοπός, ρητορικά μιλάω για να μιλάω ε.
(:

Σαφώς και μιλάς ρητορικά γιατί δεν ένοιωσα ούτε για μια στιγμή διάθεση απολογίας.

[AlienWay]

Το θέμα είναι ότι η Γαλή λέει ας πούμε "πρωχοκάγκουρες" και το παίρνει κάποιος επί προσωπικού ή σοβαρά θεωρώντας ότι πρόκειται για ισοπεδωτικό ταμπέλιασμα (που σε κάποιο βαθμό είναι) ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να το προσπεράσει θεωρώντας το μια συνήθη γενίκευση αντίστοιχη των χαρακτηρισμών "φασίστας", "αλτ-ράητ", ''ίνσελ" κλπ.

Δηλαδή αν καθόμαστε και υπερ-στεκόμαστε κάθε φορά που κάποιος κάνει τέτοιου τύπου ταμπελιάσματα, χάνουμε την ουσία της συζήτησης.

[sys3x]

Το θέμα είναι ότι η Γαλή λέει ας πούμε "πρωχοκάγκουρες" και το παίρνει κάποιος επί προσωπικού ή σοβαρά θεωρώντας ότι πρόκειται για ισοπεδωτικό ταμπέλιασμα (που σε κάποιο βαθμό είναι) ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να το προσπεράσει θεωρώντας το μια συνήθη γενίκευση αντίστοιχη των χαρακτηρισμών "φασίστας", "αλτ-ράητ", ''ίνσελ" κλπ.

Δηλαδή αν καθόμαστε και υπερ-στεκόμαστε κάθε φορά που κάποιος κάνει τέτοιου τύπου ταμπελιάσματα, χάνουμε την ουσία της συζήτησης.

Αποκλείεται να σπάει πλάκα δλδ;

[sys3x]

Δεν χρειάζεται να δικαιολογηθείς γαλή, δεν είναι αυτός ο σκοπός, ρητορικά μιλάω για να μιλάω ε.
(:

Σαφώς και μιλάς ρητορικά γιατί δεν ένοιωσα ούτε για μια στιγμή διάθεση απολογίας.

Σα-φέ-στα-τα.

[AlienWay]

Το θέμα είναι ότι η Γαλή λέει ας πούμε "πρωχοκάγκουρες" και το παίρνει κάποιος επί προσωπικού ή σοβαρά θεωρώντας ότι πρόκειται για ισοπεδωτικό ταμπέλιασμα (που σε κάποιο βαθμό είναι) ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να το προσπεράσει θεωρώντας το μια συνήθη γενίκευση αντίστοιχη των χαρακτηρισμών "φασίστας", "αλτ-ράητ", ''ίνσελ" κλπ.

Δηλαδή αν καθόμαστε και υπερ-στεκόμαστε κάθε φορά που κάποιος κάνει τέτοιου τύπου ταμπελιάσματα, χάνουμε την ουσία της συζήτησης.

Αποκλείεται να σπάει πλάκα δλδ;

Ας κάνει ό,τι θέλει, εγώ συνήθως τα προσπερνώ και στέκομαι στο υπόλοιπο του ποστ.

[sys3x]

Το θέμα είναι ότι η Γαλή λέει ας πούμε "πρωχοκάγκουρες" και το παίρνει κάποιος επί προσωπικού ή σοβαρά θεωρώντας ότι πρόκειται για ισοπεδωτικό ταμπέλιασμα (που σε κάποιο βαθμό είναι) ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να το προσπεράσει θεωρώντας το μια συνήθη γενίκευση αντίστοιχη των χαρακτηρισμών "φασίστας", "αλτ-ράητ", ''ίνσελ" κλπ.

Δηλαδή αν καθόμαστε και υπερ-στεκόμαστε κάθε φορά που κάποιος κάνει τέτοιου τύπου ταμπελιάσματα, χάνουμε την ουσία της συζήτησης.

Αποκλείεται να σπάει πλάκα δλδ;

Ας κάνει ό,τι θέλει, εγώ συνήθως τα προσπερνώ και στέκομαι στο υπόλοιπο του ποστ.

Δεν έχει και πολύ πλάκα αυτό όμως.

[ksk]

Spoiler

Εδώ αποσπάσματα από ένα παλιό (2008) αλλά πάντα επίκαιρο κείμενο του Βασίλη Λαμπρόπουλου, καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας στις ΗΠΑ:


Η κριτική ως τσαμπουκάς

Α, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο τόξερα τι κάθαρμα ήσουν
Μ. Αναγνωστάκης

[…]

1. Η κριτική ως τσαμπουκάς δεν καταδέχεται να επιχειρηματολογήσει: τα επιχειρήματα είναι για τους αδύνατους. Ούτε βεβαίως καταδέχεται να φιλοσοφήσει – η φιλοσοφία είναι για τους ανέραστους. Ο τόνος που δίνει στη συζήτηση είναι ένας, με έμφαση στην τελευταία λέξη: “Εμένα θα μου πεις ρε;” Η οπτική που υπερασπίζεται εξίσου αποκλειστική – το προσωπικό βίωμα. Ο τσαμπουκάς κριτικός θα σου πει από πού κατάγεται, πώς σπούδασε, ποιούς γνώρισε και προπάντων τι πέρασε. Η επιδειξιομανία της αυτοβιογραφίας του είναι αποπνικτική και τελικά καταφέρνει να εκμηδενίσει πλήρως τον συνομιλητή διότι τον εξαναγκάζει ή να καυχηθεί με τη σειρά του για τις στερήσεις που υπέστη ή να το βουλώσει και να καθίσει στη γωνιά σαν ντροπιασμένο παιδί της προνομιούχου τάξεως. Ο τσαμπουκάς δεν χαρίζεται σε κανένα – ηγιέται.

2. Η κριτική ως τσαμπουκάς δεν έχει καιρό για τις πολυτέλειες ενός διαλόγου. Σπεύδει να μετατρέψει κάθε άτυχο συνομιλητή του σε αντίπαλο υποψήφιο για κατατρόπωση. Δεν πιστεύει σε αστικές συνήθειες, όπως η ανταλλαγή ιδεών, ούτε σε υποκριτικές αξίες, όπως η ευπρέπεια. Ο τσαμπουκάς καρπαζώνει όποιον βρει μπροστά του για να επιβραβευθεί με το χάχανο των τζαμπατζήδων. Είναι άκρατα επιθετικός και τον ενδιαφέρει να βγαίνει πάντα κερδισμένος. Έχει ξεκαθαρίσει εξ αρχής πως δεν έχει να μάθει τίποτε από κανένα επειδή είναι αυτοδίδακτος στο νταηλίκι.

3. Η κριτική ως τσαμπουκάς αποπειράται να πνίξει τον αντίπαλό της σε ένα γλωσσικό οχετό. Δεν αρκείται να βρίσει απλώς με τρόπο χυδαίο και ανάρμοστο προς τις αρχές του δημοσίου διαλόγου. Πάει πολύ πιο πέρα. Προσβάλλει, ταπεινώνει, εξευτελίζει, λέγοντας ανά πάσα στιγμή: “Αν νομίζετε πως έχω κυλιστεί στο χειρότερο βόρβορο, περιμένετε να δείτε πόσο εσμό είμαι ακόμη έτοιμος να επιστρατεύσω. Κι αν με θεωρείτε αήθη, θα σας δείξω πως είμαι ουτιδανός”. Ο τσαμπουκάς υπερθεματίζει σε ποταπότητα, αποστομώνοντας κάθε αντίπαλο με το βόθρο της αυτάρεσκης [χυδαιότητάς] του. Εκεί που νομίζουμε πως έχει εξαντλήσει κάθε προστυχιά, θα βρει μια καινούργια, ακόμη χειρότερη, για να μας διαψεύσει.

4. Η κριτική ως τσαμπουκάς ζέχνει επιδεικτικά βαρβατίλα. Ανεξαρτήτως του φύλου της, περιφέρει τη μαγκιά της ως βαρύ και ασήκωτο ανδρισμό που δε σηκώνει δεύτερη κουβέντα. Ο μαινόμενος αυτός ανδρισμός αντλεί την επιβεβαίωσή του όχι από τις δικές του επιδόσεις αλλά από τη διακωμώδηση του φύλου των άλλων. Έτσι όσοι επισύρουν την μήνι του, εκτός από αμόρφωτοι κα πράκτορες, είναι διαφορετικοί, αλλιώτικοι, ιδιόρρυθμοι, περίεργοι και γενικά άξιοι καχυποψίας. Ο τσαμπουκάς έχει ανάγκη την ετερότητα για να θωρακίσει την ταυτότητά του, κι έτσι στο χώρο του φύλου επιζητεί διακαώς κάθε “ανωμαλία” για να ικανοποιήσει τις ονειρώξεις της βαρβατίλας του.

Βασικά αυτό το κείμενο (εννοώ όλο, όχι το απόσπασμα) είναι ενδοσυντεχνιακό μαλλιοτράβηγμα, την πέφτει σε μία συγκεκριμένη κατηγορία συμπεριφοράς που αφορά τον δικό του μικρόκοσμο.

Και είναι καταγγελτικός λόγος, όχι ακριβώς επιχειρηματολογία. Τσαμπουκά πουλάει κι αυτός, (ενδεχομένως) με πιο κομψές φιοριτούρες.

Ο καθένας ζει στον μικρόκοσμο του τον οποίο θεωρεί κέντρο του σύμπαντος, χωρίς να γνωρίζει ότι όλο του το εγώ είναι δομημένο από το εσυ και ότι ο μικρόκοσμος του αποτελείται από επιλογές πρέπει και θέλω που εμφυτεύτηκαν από το εσυ...
Αντικειμενικό όρισαν το κοινό της πλειοψηφίας μόνο που η πλειοψηφία έχει το χαρακτηριστικό της αγγελης.
Προσπεράστε με ...

[ΓΑΛΗ]

Για τον ΠΑΓΧΡΗΣΤΟ τώρα παίζει να είναι κάνα θεόπνευστο κείμενο αλλά ΟΚ. Το παλεύει με την κουλτούρα.

Ο ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ, ξέρει να διαβάζει. Εντός κι εκτός φόρουμ. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

Και όποιος θεωρεί ότι αυτό το γράφω επειδή συμφώνησε με ένα δικό μου ποστ σ' αυτό το νήμα, είναι μαλάκας.

Όχι. Θα έχεις διαβάσει περισσότερα του και το εμπιστεύομαι το κριτήριο σου (Αν σε αμφισβητώ και το δείχνω, είναι ως προς την προδιάθεσή σου όχι ότι δεν έχεις κριτήριο. Εγώ δεν τον έχω πετύχει σε πολλά νήματα.

Επειδή κάποιοι την έχετε δει αξιολογητές κειμένων, θεωρώντας ως σημαντική βάση δεδομένων το πχόρουμ, διευκρινίζω ότι ένα κοινό στοιχείο μεταξύ εμού και του ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΥ είναι ο Παπαγιώργης.

Όσοι ψάχνεστε με αριστεροδεξιές παπαριές (συναισθηματικές ή μη) μπορείτε να συνεχίσετε το χαβά σας.

Αλλά να διευκρινίζουμε και για ΤΙ μιλάμε κάθε φορά, έτσι;

Για κείμενα;
Για πληγωμένες πσυχούλες/καρδούλες που θέλουν να τα πουν και συναθροίζονται σε ενθουσιώδεις συμμαχίες;
Για πολιτικό μάρκετινγκ παντός τύπου;
κλπ

[AlienWay]

Αποκλείεται να σπάει πλάκα δλδ;

Ας κάνει ό,τι θέλει, εγώ συνήθως τα προσπερνώ και στέκομαι στο υπόλοιπο του ποστ.

Δεν έχει και πολύ πλάκα αυτό όμως.

Ούτε το αντίθετο έχει.

[ΓΑΛΗ]

Το θέμα είναι ότι η Γαλή λέει ας πούμε "πρωχοκάγκουρες" και το παίρνει κάποιος επί προσωπικού ή σοβαρά θεωρώντας ότι πρόκειται για ισοπεδωτικό ταμπέλιασμα (που σε κάποιο βαθμό είναι) ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να το προσπεράσει θεωρώντας το μια συνήθη γενίκευση αντίστοιχη των χαρακτηρισμών "φασίστας", "αλτ-ράητ", ''ίνσελ" κλπ.

Δηλαδή αν καθόμαστε και υπερ-στεκόμαστε κάθε φορά που κάποιος κάνει τέτοιου τύπου ταμπελιάσματα, χάνουμε την ουσία της συζήτησης.

Να διευκρινήσω ότι σαφώς και είναι ισοπεδωτικό ταμπέλιασμα.

Απλώς δε αντιλαμβάνομαι για ποιο λόγο προκαλεί αναστάτωση ή θυμό στους προχωκάγκουρες και εθνοκάγκουρες, που θεωρούν κεκτημένο δικαίωμα τις ισοπεδωτικές και επιθετικές εκφράσεις από τον κάθε σαλταρισμένο των εν λόγω κατηγοριών.



Γιατί άλλο ο ορθός λόγος και άλλο οι πορδές του κάθε ορθού, έτσι;

[sys3x]

Ας κάνει ό,τι θέλει, εγώ συνήθως τα προσπερνώ και στέκομαι στο υπόλοιπο του ποστ.

Δεν έχει και πολύ πλάκα αυτό όμως.

Ούτε το αντίθετο έχει.

Δεν έχει πλάκα το να σπας πλάκα;

[sys3x]

Ο ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ, ξέρει να διαβάζει. Εντός κι εκτός φόρουμ. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

Και όποιος θεωρεί ότι αυτό το γράφω επειδή συμφώνησε με ένα δικό μου ποστ σ' αυτό το νήμα, είναι μαλάκας.

Όχι. Θα έχεις διαβάσει περισσότερα του και το εμπιστεύομαι το κριτήριο σου (Αν σε αμφισβητώ και το δείχνω, είναι ως προς την προδιάθεσή σου όχι ότι δεν έχεις κριτήριο. Εγώ δεν τον έχω πετύχει σε πολλά νήματα.

Επειδή κάποιοι την έχετε δει αξιολογητές κειμένων, θεωρώντας ως σημαντική βάση δεδομένων το πχόρουμ, διευκρινίζω ότι ένα κοινό στοιχείο μεταξύ εμού και του ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΥ είναι ο Παπαγιώργης.

Όσοι ψάχνεστε με αριστεροδεξιές παπαριές (συναισθηματικές ή μη) μπορείτε να συνεχίσετε το χαβά σας.

Αλλά να διευκρινίζουμε και για ΤΙ μιλάμε κάθε φορά, έτσι;

Για κείμενα;
Για πληγωμένες πσυχούλες/καρδούλες που θέλουν να τα πουν και συναθροίζονται σε ενθουσιώδεις συμμαχίες;
Για πολιτικό μάρκετινγκ παντός τύπου;
κλπ

Η ελπίδα συνεννόησης με σύγχρονο αριστερόπληκτο, είναι η μεγαλύτερη παγίδα.

Ναι, συνέχισε.