Εθνικοσοσιαλισμός και Νίκος Καζαντζάκης

[nemo]

Και επειδή τσιγκλίζετε το γατίσιο πειρακτικό μου, θα συμπληρώσω κι αυτό.

Τη μεγαλύτερη συμβατότητα με τους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους θα τη βρει κάποιος στους Γερμανούς φιλόσοφους.

Και ακριβώς γι' αυτό δεν βρίσκω παράλογο τον επηρεασμό του Καζαντζάκη από τον Νίτσε αλλά ως κάτι σχεδόν νομοτελειακό.



Ενστάσεις δεκτές.

Επ ουδενί. Ιδιαίτερα με το Νίτσε που θεωρεί τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη παρακμή είναι σουρεαλιστικός ο ισχυρισμός.

οκ ενα ονομα θα μας δώσεις ;

[sys3x]

Είναι καθαρά θέμα ποσότητας, ουχί ποιότητος.

[sys3x]

Πως είναι η Οδύσσεια του Καζαντζάκη;
Ε ακριβώς το αντίθετο.

[Καραμελίτσα]

Και επειδή τσιγκλίζετε το γατίσιο πειρακτικό μου, θα συμπληρώσω κι αυτό.

Τη μεγαλύτερη συμβατότητα με τους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους θα τη βρει κάποιος στους Γερμανούς φιλόσοφους.

Και ακριβώς γι' αυτό δεν βρίσκω παράλογο τον επηρεασμό του Καζαντζάκη από τον Νίτσε αλλά ως κάτι σχεδόν νομοτελειακό.



Ενστάσεις δεκτές.

Επ ουδενί. Ιδιαίτερα με το Νίτσε που θεωρεί τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη παρακμή είναι σουρεαλιστικός ο ισχυρισμός.

οκ ενα ονομα θα μας δώσεις ;

Όνομα για ποιο πράγμα;

[ΓΑΛΗ]

Επ ουδενί. Ιδιαίτερα με το Νίτσε που θεωρεί τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη παρακμή είναι σουρεαλιστικός ο ισχυρισμός.

A ναι; Ρίξε μια ματιά στη "Γέννηση της Ελληνικής Τραγωδίας" και τα ξαναλέμε.

Κατά τα άλλα και όλα τα κοθμονιστογενή υβρίδια θεωρούν παρωχημένες τις αναφορές στην αρχαία Ελλάδα σε όλα τα πλαίσια (μύθοι, θρησκεία, έπη, τραγωδία) κλπ

Τα χρησιμοποιούν αποσπασματικά σε κάτι τουϊτεριές για τριτοκοζμικούς ευαισθητοποιημένους, που πουλάνε αρχαιελληνικότητα του μισόκιλου, κιλού κλπ σε προσφορά με εικονίτσες της Παναγιάς με φόντο τους παρθενώνες.

Σκέψου ότι κάποιοι τους ψηφίζουν κιόλα αυτούς τους ελλαδέμπορες, σκέψου ποιοι τους ψηφίζουν και κυρίως γιατί.

Επειδή οι τελευταίες μελοτουϊτεριές που διάβασα για Αντιγόνη και Παναγία ήταν αυτές που αφορούσαν στον Έβρο, όντως αποτελεί ερώτημα στο ποιοι θα τους ψηφίσουν.

[stavmanr]

Όμως απευθύνεται στη ράτσα και θέλει να τη σηκώσει ψηλά

"Η ράτσα σου είναι το μεγάλο σώμα, το περασμένο, το τωρινό και το μελλούμενο. Εσύ είσαι μια λιγόστιγμη έκφραση, αυτή είναι το πρόσωπο. Εσύ είσαι ο ίσκιος, αυτή το κρέας.

Δεν είσαι λεύτερος. Αόρατα μυριάδες χέρια κρατούν τα χέρια σου και τα σαλεύουν. Όταν θυμώνεις, ένας πρόπαππος αφρίζει από το στόμα σου· όταν αγαπάς, ένας πρόγονος σπηλιώτης μουγκαλιέται· όταν κοιμάσαι, ανοίγουν οι τάφοι μέσα στη μνήμη και γιομώνει βουρκόλακες η κεφαλή σου.

(...)

Φώτισε το σκοτεινό αίμα των προγόνων, σύνταξε τις κραυγές τους σε λόγο, καθάρισε τη βούλησή τους, πλάτυνε το στενό τους ανήλεο μέτωπο· αυτό είναι το δεύτερό σου χρέος.

Γιατί δεν είσαι μονάχα σκλάβος. Ευτύς ως γεννήθηκες, μια νέα πιθανότητα γεννήθηκε μαζί σου, ένας λεύτερος σκιρτημός τρικυμίζει τη μεγάλη ζοφερή καρδιά του σογιού σου.

Φέρνεις, θες δεν θες, ένα νέο ρυθμό. Μια νέα επιθυμία, μια νέα ιδέα, μια θλίψη καινούρια. Θες δε θες, πλουτίζεις το πατρικό σου σώμα."



Θέλει προσοχή η λογοτεχνία. Δεν είναι επιστημονικό paper.

Ο Καζαντζάκης σου περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται ο άνθρωπος. Είσαι το απότοκο του σώματος και πνεύματος των προγόνων (ράτσα), εμπλουτισμένο με ό,τι φωτίζει τις σκοτεινές πλευρές τους, ότι αλλάζει τις στραβομάρες της ράτσας προς το καλό.

Ως νιτσεικός σου λέει "παράτα τον άνθρωπο και στόχευε τον υπεράνθρωπο", όπου άνθρωπος είναι αυτό που αφήνεις πίσω, το κατάλοιπο, το ζωώδες, το σκοτεινό.

Ρε το ναζόσκυλο τον Καζαντζάκη! Είδες τι άθλια πράγματα έγραφε;
Πολύ ωραία το έχεις αισθανθεί και το αποδίδεις αλλά δεν θα γίνει κλικ σε κάποιους που σκέφτονται με άλλα κουτάκια και διαχειρίζονται άλλα ρεύματα και φορτία. Ακριβώς αυτό είναι η πρόοδος και η Δημοκρατία και το ιδανικό γενικά. Το να προσμένεις την εξέλιξη. Για τον δίπλα και κατ' επέκτασιν για τη χώρα σου και μετά για όλον τον κόσμο.

κάπου θολώνεις την κρίση σου από την εμμονή που έχεις κατά του εθνικισμού και κατά στην ράτσα σου
και δεν βλέπεις τα ολοφάνερα σημάδια του εθνικισμού -και φαντάσου τώρα ότι τα ίδια αποσπάσματα θα σου έβαζα και εγώ
για να σου αποδείξω οτι ήταν ένας φιλοσοφημένος εθνικιστής .που έχει τεράστια διαφορά απο έναν σκέτο εθνικιστή

Γράψε την αποψάρα σου για το θέμα κι άσε εμένα.
Δεν μπορείς να χωρίσεις δύο γαϊδάρων άχυρα, θες να μου κάνεις και ψυχανάλυση...

Κακώς αποστασιοποιείσαι. Εδώ βλέπω ότι συμφωνεί απόλυτα με το κείμενο. Μπορεί αυτό που λες εσύ εσύ αντιεθνικισμό και το θεωρείς αξία, να το λέει αυτός εθνικισμό και να είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα ρε.

Μπορεί αυτός να λέει το καλοριφέρ "τοστ".
Να πω κι εγώ ότι είναι "τοστ" ;

[nemo]

Απο την εμπαθή κριτική του ξυνού Αποστολίδη για τον ΝΚ προτιμώ την κριτική της Λιλής Ζωγράφου:

Ήταν λοιπόν ουτοπιστής και δονκιχωτικός, ακριβώς γιατί ήταν και δειλός και μανιακός φιλόδοξος. Και όλ' αυτά πάλι ξεκινούσαν από ένα μικρό παράπονο, καθώς ένιωθε τον εαυτό του πεταγμένο έξω από τις τάξεις της ζωής... Αυτός ήταν ο Καζαντζάκης: ένας εγωκεντρικός. Επέβαλλε στους ήρωές του να μην έχουνε σεξουαλική επαφή με τις γυναίκες. Κανένα δεν άφησε ποτέ να πηδήξει".

οκ δεν τα διαβαζω ολα αλλα ειναι αδικη αφου αφήνει αρκετα υπονοούμενα για πηδήματα και για σχέσεις
ίσως να μην του άρεσε να ειναι σε αυτό το θέμα ωμός -να πιασουμε την λιλη και να την ξετιναξουμε και αυτην την σουσουράδα;

[nemo]

"Η ράτσα σου είναι το μεγάλο σώμα, το περασμένο, το τωρινό και το μελλούμενο. Εσύ είσαι μια λιγόστιγμη έκφραση, αυτή είναι το πρόσωπο. Εσύ είσαι ο ίσκιος, αυτή το κρέας.

Δεν είσαι λεύτερος. Αόρατα μυριάδες χέρια κρατούν τα χέρια σου και τα σαλεύουν. Όταν θυμώνεις, ένας πρόπαππος αφρίζει από το στόμα σου· όταν αγαπάς, ένας πρόγονος σπηλιώτης μουγκαλιέται· όταν κοιμάσαι, ανοίγουν οι τάφοι μέσα στη μνήμη και γιομώνει βουρκόλακες η κεφαλή σου.

(...)

Φώτισε το σκοτεινό αίμα των προγόνων, σύνταξε τις κραυγές τους σε λόγο, καθάρισε τη βούλησή τους, πλάτυνε το στενό τους ανήλεο μέτωπο· αυτό είναι το δεύτερό σου χρέος.

Γιατί δεν είσαι μονάχα σκλάβος. Ευτύς ως γεννήθηκες, μια νέα πιθανότητα γεννήθηκε μαζί σου, ένας λεύτερος σκιρτημός τρικυμίζει τη μεγάλη ζοφερή καρδιά του σογιού σου.

Φέρνεις, θες δεν θες, ένα νέο ρυθμό. Μια νέα επιθυμία, μια νέα ιδέα, μια θλίψη καινούρια. Θες δε θες, πλουτίζεις το πατρικό σου σώμα."



Θέλει προσοχή η λογοτεχνία. Δεν είναι επιστημονικό paper.

Ο Καζαντζάκης σου περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται ο άνθρωπος. Είσαι το απότοκο του σώματος και πνεύματος των προγόνων (ράτσα), εμπλουτισμένο με ό,τι φωτίζει τις σκοτεινές πλευρές τους, ότι αλλάζει τις στραβομάρες της ράτσας προς το καλό.

Ως νιτσεικός σου λέει "παράτα τον άνθρωπο και στόχευε τον υπεράνθρωπο", όπου άνθρωπος είναι αυτό που αφήνεις πίσω, το κατάλοιπο, το ζωώδες, το σκοτεινό.

Ρε το ναζόσκυλο τον Καζαντζάκη! Είδες τι άθλια πράγματα έγραφε;
Πολύ ωραία το έχεις αισθανθεί και το αποδίδεις αλλά δεν θα γίνει κλικ σε κάποιους που σκέφτονται με άλλα κουτάκια και διαχειρίζονται άλλα ρεύματα και φορτία. Ακριβώς αυτό είναι η πρόοδος και η Δημοκρατία και το ιδανικό γενικά. Το να προσμένεις την εξέλιξη. Για τον δίπλα και κατ' επέκτασιν για τη χώρα σου και μετά για όλον τον κόσμο.

Γράψε την αποψάρα σου για το θέμα κι άσε εμένα.
Δεν μπορείς να χωρίσεις δύο γαϊδάρων άχυρα, θες να μου κάνεις και ψυχανάλυση...

Κακώς αποστασιοποιείσαι. Εδώ βλέπω ότι συμφωνεί απόλυτα με το κείμενο. Μπορεί αυτό που λες εσύ εσύ αντιεθνικισμό και το θεωρείς αξία, να το λέει αυτός εθνικισμό και να είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα ρε.

Μπορεί αυτός να λέει το καλοριφέρ "τοστ".
Να πω κι εγώ ότι είναι "τοστ" ;

μπουμπουνα σταβ σε μερικες φρασεις εννοει την ρατσα του και σε άλλες αναφερεται στην διαχρονικοτητα της ανθρωποτητας

[ΓΑΛΗ]

Απο την εμπαθή κριτική του ξυνού Αποστολίδη για τον ΝΚ προτιμώ την κριτική της Λιλής Ζωγράφου:

Ήταν λοιπόν ουτοπιστής και δονκιχωτικός, ακριβώς γιατί ήταν και δειλός και μανιακός φιλόδοξος. Και όλ' αυτά πάλι ξεκινούσαν από ένα μικρό παράπονο, καθώς ένιωθε τον εαυτό του πεταγμένο έξω από τις τάξεις της ζωής... Αυτός ήταν ο Καζαντζάκης: ένας εγωκεντρικός. Επέβαλλε στους ήρωές του να μην έχουνε σεξουαλική επαφή με τις γυναίκες. Κανένα δεν άφησε ποτέ να πηδήξει".

Μια και πιάσαμε τους συγγραφείς, ομολογώ ότι ο Αποστολίδης δεν μου είναι αντιπαθής αλλά η εμπάθεια του φαίνεται ξεκάθαρα στην ανάλυση που κάνει στο "200πΧ" του Καβάφη. Ούτε τρίτη δημοτικού.

Και η Ζωγράφου είχε τα πολιτικά κολλήματα της αλλά σαφέστατα είχε μια πιο ζώσα προσέγγιση στα ερωτικά απ' ό,τι ο Καζαντζάκης.

[Καραμελίτσα]

Απο την εμπαθή κριτική του ξυνού Αποστολίδη για τον ΝΚ προτιμώ την κριτική της Λιλής Ζωγράφου:

Ήταν λοιπόν ουτοπιστής και δονκιχωτικός, ακριβώς γιατί ήταν και δειλός και μανιακός φιλόδοξος. Και όλ' αυτά πάλι ξεκινούσαν από ένα μικρό παράπονο, καθώς ένιωθε τον εαυτό του πεταγμένο έξω από τις τάξεις της ζωής... Αυτός ήταν ο Καζαντζάκης: ένας εγωκεντρικός. Επέβαλλε στους ήρωές του να μην έχουνε σεξουαλική επαφή με τις γυναίκες. Κανένα δεν άφησε ποτέ να πηδήξει".

Καλά, αυτή δηλαδή δεν είναι εμπαθής κριτική; Δολοφονία χαρακτήρα το λέμε.

[stavmanr]

μπουμπουνα σταβ σε μερικες φρασεις εννοει την ρατσα του και σε άλλες αναφερεται στην διαχρονικοτητα της ανθρωποτητας

Ακόμα δεν κατανόησες τη νιτσεϊκή σκέψη κι αντίληψη.
Πώς θα καταλάβεις τον Καζαντζανικό μηδενισμό;

Σιγά σιγά.
Πάρε βιβλία. Ξεκίνα από Σοπενάουερ, Νίτσε και κατάληξε στον Καζαντζάκη.
Μη βιάζεσαι να κάνεις τεράστια άλματα.

Τα μεγάλα έργα είναι σαν τις κορυφές των βουνών. Και πρέπει να έχει κανείς μεγάλο διασκελισμό για να μπορεί να πηδά από κορυφή σε κορυφή χωρίς να τσακίζεται.

Σιγά σιγά.

[nemo]

A ναι; Ρίξε μια ματιά στη "Γέννηση της Ελληνικής Τραγωδίας" και τα ξαναλέμε.

Κατά τα άλλα και όλα τα κοθμονιστογενή υβρίδια θεωρούν παρωχημένες τις αναφορές στην αρχαία Ελλάδα σε όλα τα πλαίσια (μύθοι, θρησκεία, έπη, τραγωδία) κλπ

Τα χρησιμοποιούν αποσπασματικά σε κάτι τουϊτεριές για τριτοκοζμικούς ευαισθητοποιημένους, που πουλάνε αρχαιελληνικότητα του μισόκιλου, κιλού κλπ σε προσφορά με εικονίτσες της Παναγιάς με φόντο τους παρθενώνες.

Σκέψου ότι κάποιοι τους ψηφίζουν κιόλα αυτούς τους ελλαδέμπορες, σκέψου ποιοι τους ψηφίζουν και κυρίως γιατί.

Επειδή οι τελευταίες μελοτουϊτεριές που διάβασα για Αντιγόνη και Παναγία ήταν αυτές που αφορούσαν στον Έβρο, όντως αποτελεί ερώτημα στο ποιοι θα τους ψηφίσουν.

ενα παραξενο που εχει να κανει με μενα ..παλια ημουν με την αντιγονη ασυζητητι αλλα τωρα αρχιζω να αμφιβαλω
αν εχει παντα δικιο η αντιγονη μας

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Α, να και κάτι που φαίνεται ενδιαφέρον και μοιάζει να καλύπτει με επαρκεια τη θεματική Καζαντζάκης και Πολιτική:


https://www.politeianet.gr/books/978960 ... iki-296984

[nemo]

μπουμπουνα σταβ σε μερικες φρασεις εννοει την ρατσα του και σε άλλες αναφερεται στην διαχρονικοτητα της ανθρωποτητας

Ακόμα δεν κατανόησες τη νιτσεϊκή σκέψη κι αντίληψη.
Πώς θα καταλάβεις τον Καζαντζανικό μηδενισμό;

Σιγά σιγά.
Πάρε βιβλία. Ξεκίνα από Σοπενάουερ, Νίτσε και κατάληξε στον Καζαντζάκη.
Μη βιάζεσαι να κάνεις τεράστια άλματα.

Τα μεγάλα έργα είναι σαν τις κορυφές των βουνών. Και πρέπει να έχει κανείς μεγάλο διασκελισμό για να μπορεί να πηδά από κορυφή σε κορυφή χωρίς να τσακίζεται.

Σιγά σιγά.

για πες λιγα απο την νιτσεικη σκεψη και αντιληψη γιατι νομιζω οτι και εκει μουσκεμα τα εχεις κανει

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Από την άλλη έχω γράψει πως δεν είναι ανάγκη την αδυναμία ενός ανθρώπου να τοποθετηθεί ξεκάθαρα
πολιτικά απέναντι στα δρώμενα των καιρών του, να τη βάλομυμε ντε και καλά στα καλούπια κάποιων πνευματικών επιρροών.

Εγώ θα το έγραφα ότι οι πνευματικές του επιρροές ήταν τέτοιες που τον απέτρεψαν από μια ξεκάθαρη πολιτική τοποθέτηση απέναντι στα δρώμενα των καιρών του.
Και τι να κάνουμε τώρα δηλαδή; Να πάμε στη Χάγη;

Δεν τεκμαίρεται από κάπου αυτό, το αν διάβαζε ο Καζαντζάκης Χέγκελ ή Νίτσε και για αυτό το λόγο αρνήθηκε να γίνει ΚΚΕ
ή Βενιζελικός ή Ναζί είναι κάτι που δεν προκύπτει από πουθενά πέρα από τις εκτιμήσεις κάποιων κουλτουριάρηδων οι οποίοι
ντε και καλά πρέπει να αποδώσουν στον Καζαντζάκη, πνευματώδεις ανησυχίες για το οτίδήποτε. Αν ο Καζαντζάκης έβγαινε
στην Καθημερινή και έλεγε "Μου αρέσουν τα μακαρόνια με κιμά, αλλά αυτά τα σκέτα με τη σάλτσα όχι" θα έπρεπε να δούμε
πως οδηγήθηκε σε αυτό το βαθυστόχαστο συμπέρασμα ο συγγραφέας μέσω της νιτσεικής φιλοσοφίας. Την οποία φιλοσοφία
και άλλοι τη διάβασαν και κατέληξαν να είναι της Παναγίας τα μάτια από πολιτικής άποψης. Προφανώς, το πως μπορεί κάποιος
διαβάζοντας Νίτσε να καταλήξει στο συμπέρασμα πως δεν πρέπει να ασχολείται με τα πολιτικά αλλά με τον μακροντέμπλικο
ίσκιο του, δεν το έχουμε διαπιστώσει ακόμη, μάλλον πρέπει να πάμε μέχρι τη Χάγη ποδαράτο μπας και ακούσουμε κανένα επιχείρημα
επ'αυτού.