Το πατρικό σας

[Volk]

Το πρωτο μας σπιτι στο οποιο μεγαλωσα εως και τα 10 μου περιπου, το πουλησαν οι γονεις μου και αλλαξαμε περιοχη. Μια φορα στο τοσο, πηγαινω περναω απεξω, κανω καμια βολτα στη γειτονια, τρωω κανα σουβλακι στη πλατεια που επαιζα μικρος.

Τουλάχιστον το ψήνουν σωστά το σουβλάκι ή το κάνουν κάρβουνο κι αυτοί;

Δεν εχει σημασια οταν πηγαινω εκει, σκεφτομαι και θυμαμαι αλλα πραγματα δεν δινω σημασια στο πως ειναι το σουβλακι.

Μιας και ρωτησες ομως, αυτος που θυμαμαι απο μικρος οτι εφτιαχνε γαμηστερα σουβλακια, το δωσε το μαγαζι το πηρε ο γιος του, καμια σχεση!

Εχει ανοιξει ενας αλλος ενα μικρο μαγαζι, αν πας απο εκει και του πεις να το φτιαξει οπως ακριβως το θες, τα καταφερνει.

Τις πιο πολλες φορες, χτυπαω και κιμαδοπιτες, παλι εχει αλλαξει χερια το μαγαζι που υπηρχε παλια αλλα και αυτος που το χει κανει καλη δουλεια, με αριστα το 10 ειναι στο 8+. Η μαλακια με αυτο το μαγαζι ειναι οτι κλεινει αρκετα νωρις, δηλαδη αν πας μετα τις 14:00 δεν θα βρεις κιμαδοπιτες ουτε για δειγμα. Οποτε, καταληγεις στο σουβλακι αν θες να φας κατι και να αραξεις στη πλατεια.

Μια φορα, μου χε φερει ενα γαμηστερο παστιτσιο μια κοπελα στο σπιτι, εφαγα οτι εφαγα το υπολοιπο μπηκε ψυγειο. Την επομενη που πηγα βολτα στη παλια γειτονια, πηρα μαζι μου το ταπερ, εριξα μεσα και ενα βαρβατο κομματι φετα και το απολαυσα στη πλατεια. Επιχειρησα να παρω ψωμι απο τον φουρνο που θυμομουν, καμια σχεση πλεον το ψωμι!

Γενικα, και το ψωμι εχει γινει μαστιγα, δεν βρισκεις ευκολα γνησιο ζυμωτο ψωμι!

[Gherschaagk]

Έλεος ας τον ταΐσει κάποιος να ησυχάσει.

[Feindflug]

Πόσο συχνά ξυπνάτε και νομίζετε/ελπίζετε ότι είστε στο πατρικό σας;

Ότι μολις ανοιξετε τα μάτια θα δείτε το γραφείο σας που διαβάζατε για το σχολείο και την αφίσα στο τοίχο,

πολλές φορές βλέπω στον ύπνο μου το σπίτι που μεγάλωσα
μου λείπει πολύ αυτό το σπίτι επειδή είναι δεμένο με ένα σωρό όμορφες αναμνήσεις

Το πρωτο μας σπιτι στο οποιο μεγαλωσα εως και τα 10 μου περιπου, το πουλησαν οι γονεις μου και αλλαξαμε περιοχη. Μια φορα στο τοσο, πηγαινω περναω απεξω, κανω καμια βολτα στη γειτονια, τρωω κανα σουβλακι στη πλατεια που επαιζα μικρος.

Ομορφα χρονια τοτε, τωρα μονο αυτες οι αναμνησεις εχουν μεινει.

Αφορμές για να φας σουβλάκι ψάχνεις, τύπε.

[Feindflug]

Το πρωτο μας σπιτι στο οποιο μεγαλωσα εως και τα 10 μου περιπου, το πουλησαν οι γονεις μου και αλλαξαμε περιοχη. Μια φορα στο τοσο, πηγαινω περναω απεξω, κανω καμια βολτα στη γειτονια, τρωω κανα σουβλακι στη πλατεια που επαιζα μικρος.

Τουλάχιστον το ψήνουν σωστά το σουβλάκι ή το κάνουν κάρβουνο κι αυτοί;

Δεν εχει σημασια οταν πηγαινω εκει, σκεφτομαι και θυμαμαι αλλα πραγματα δεν δινω σημασια στο πως ειναι το σουβλακι.

Μιας και ρωτησες ομως, αυτος που θυμαμαι απο μικρος οτι εφτιαχνε γαμηστερα σουβλακια, το δωσε το μαγαζι το πηρε ο γιος του, καμια σχεση!

Εχει ανοιξει ενας αλλος ενα μικρο μαγαζι, αν πας απο εκει και του πεις να το φτιαξει οπως ακριβως το θες, τα καταφερνει.

Τις πιο πολλες φορες, χτυπαω και κιμαδοπιτες, παλι εχει αλλαξει χερια το μαγαζι που υπηρχε παλια αλλα και αυτος που το χει κανει καλη δουλεια, με αριστα το 10 ειναι στο 8+. Η μαλακια με αυτο το μαγαζι ειναι οτι κλεινει αρκετα νωρις, δηλαδη αν πας μετα τις 14:00 δεν θα βρεις κιμαδοπιτες ουτε για δειγμα. Οποτε, καταληγεις στο σουβλακι αν θες να φας κατι και να αραξεις στη πλατεια.

Μια φορα, μου χε φερει ενα γαμηστερο παστιτσιο μια κοπελα στο σπιτι, εφαγα οτι εφαγα το υπολοιπο μπηκε ψυγειο. Την επομενη που πηγα βολτα στη παλια γειτονια, πηρα μαζι μου το ταπερ, εριξα μεσα και ενα βαρβατο κομματι φετα και το απολαυσα στη πλατεια. Επιχειρησα να παρω ψωμι απο τον φουρνο που θυμομουν, καμια σχεση πλεον το ψωμι!

Γενικα, και το ψωμι εχει γινει μαστιγα, δεν βρισκεις ευκολα γνησιο ζυμωτο ψωμι!

Τραπέζι δεν έχεις σπίτι σου, τύπε;

[Volk]

πολλές φορές βλέπω στον ύπνο μου το σπίτι που μεγάλωσα
μου λείπει πολύ αυτό το σπίτι επειδή είναι δεμένο με ένα σωρό όμορφες αναμνήσεις

Το πρωτο μας σπιτι στο οποιο μεγαλωσα εως και τα 10 μου περιπου, το πουλησαν οι γονεις μου και αλλαξαμε περιοχη. Μια φορα στο τοσο, πηγαινω περναω απεξω, κανω καμια βολτα στη γειτονια, τρωω κανα σουβλακι στη πλατεια που επαιζα μικρος.

Ομορφα χρονια τοτε, τωρα μονο αυτες οι αναμνησεις εχουν μεινει.

Αφορμές για να φας σουβλάκι ψάχνεις, τύπε.

[Volk]

Τουλάχιστον το ψήνουν σωστά το σουβλάκι ή το κάνουν κάρβουνο κι αυτοί;

Δεν εχει σημασια οταν πηγαινω εκει, σκεφτομαι και θυμαμαι αλλα πραγματα δεν δινω σημασια στο πως ειναι το σουβλακι.

Μιας και ρωτησες ομως, αυτος που θυμαμαι απο μικρος οτι εφτιαχνε γαμηστερα σουβλακια, το δωσε το μαγαζι το πηρε ο γιος του, καμια σχεση!

Εχει ανοιξει ενας αλλος ενα μικρο μαγαζι, αν πας απο εκει και του πεις να το φτιαξει οπως ακριβως το θες, τα καταφερνει.

Τις πιο πολλες φορες, χτυπαω και κιμαδοπιτες, παλι εχει αλλαξει χερια το μαγαζι που υπηρχε παλια αλλα και αυτος που το χει κανει καλη δουλεια, με αριστα το 10 ειναι στο 8+. Η μαλακια με αυτο το μαγαζι ειναι οτι κλεινει αρκετα νωρις, δηλαδη αν πας μετα τις 14:00 δεν θα βρεις κιμαδοπιτες ουτε για δειγμα. Οποτε, καταληγεις στο σουβλακι αν θες να φας κατι και να αραξεις στη πλατεια.

Μια φορα, μου χε φερει ενα γαμηστερο παστιτσιο μια κοπελα στο σπιτι, εφαγα οτι εφαγα το υπολοιπο μπηκε ψυγειο. Την επομενη που πηγα βολτα στη παλια γειτονια, πηρα μαζι μου το ταπερ, εριξα μεσα και ενα βαρβατο κομματι φετα και το απολαυσα στη πλατεια. Επιχειρησα να παρω ψωμι απο τον φουρνο που θυμομουν, καμια σχεση πλεον το ψωμι!

Γενικα, και το ψωμι εχει γινει μαστιγα, δεν βρισκεις ευκολα γνησιο ζυμωτο ψωμι!

Τραπέζι δεν έχεις σπίτι σου, τύπε;

Εχω τυπε αλλα δεν γουσταρω να τρωω σπιτι, προτιμω εκτος σπιτιου.

[Πασιφάη]

Δεν έχω πατρικό. Ήμουν προσφυγόπουλο, περαστική, ''μπαλίτσα''.
Έχω όμως σπίτι, που τα παιδιά μου το νιώθουν πατρικό. Οικογένεια ενωμένη γαρ. Το ζητούμενο.

[Gherschaagk]

Πάω πίσω λοιπόν στη μαμά μου
Στην κάμαρά μου την παιδική

[Yochanan]

Δεν έχω πατρικό. Ήμουν προσφυγόπουλο, περαστική, ''μπαλίτσα''.
Έχω όμως σπίτι, που τα παιδιά μου το νιώθουν πατρικό. Οικογένεια ενωμένη γαρ. Το ζητούμενο.

[Πασιφάη]

Δεν έχω πατρικό. Ήμουν προσφυγόπουλο, περαστική, ''μπαλίτσα''.
Έχω όμως σπίτι, που τα παιδιά μου το νιώθουν πατρικό. Οικογένεια ενωμένη γαρ. Το ζητούμενο.

Γειά σου βρωμογατσουλίνι.

[aLiCat]

"Πατρικό" απέκτησα στα 14, όταν οι γονείς μου αγόρασαν το πρώτο τους διαμέρισμα. Μέχρι τότε, ζούσαμε στο νοίκι.
Οι αναμνήσεις μου από αυτό το σπίτι είναι και ευχάριστες και δυσάρεστες, γλυκόπικρες που λένε. Ασφαλώς και το αγάπησα, κυρίως γιατί έζησα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου εκεί. Το επισκέπτομαι συχνά, αφού μένει ακόμα η μητέρα μου, οπότε δεν μου λείπει η συχνή αναπόληση άλλων εποχών.

Μα για μένα το "σπίτι της καρδιάς", είναι άλλο: εκείνο που έζησα από 1-5 χρονών, από το οποίο έχω τις εντονότερες μνήμες και το οποίο βλέπω κατά καιρούς στα όνειρά μου. Πρόκειται για ένα διώροφο στο κέντρο της Αθήνας, με αρχιτεκτονική του '30. Παρατημένο και έρημο πλέον, παρότι ακόμα δείχνει να στέκεται γερά στα πόδια του. Για πόσο καιρό ακόμα, κανείς δεν ξέρει.
Απέξω έχουν τοποθετήσει κάγκελα κι η είσοδος δεμένη με αλυσίδα και λουκέτο. Ίσως κάποτε σταθώ αρκετά τυχερή και, πριν το γκρεμίσουν,
να βρω την πόρτα ανοιχτή, να μπω να απαθανατίσω και όλους τους εσωτερικούς χώρους.

Ιδανικά το αναπαλαιώνω/ανακαινίζω και μένω εκεί.
Το πρόβλημα είναι οτι δεν παίζω λόττο, τζόκερ, κλπ..

[Fluffy]

Πόσο συχνά ξυπνάτε και νομίζετε/ελπίζετε ότι είστε στο πατρικό σας;

Ότι μολις ανοιξετε τα μάτια θα δείτε το γραφείο σας που διαβάζατε για το σχολείο και την αφίσα στο τοίχο,

Ποτέ, γιατί το βλέπω κάθε μέρα το πατρικό μου.

ως πρωτοτοκος κληρονόμος;

[Otto Weininger]

Πόσο συχνά ξυπνάτε και νομίζετε/ελπίζετε ότι είστε στο πατρικό σας;

Ότι μολις ανοιξετε τα μάτια θα δείτε το γραφείο σας που διαβάζατε για το σχολείο και την αφίσα στο τοίχο,

Ποτέ, γιατί το βλέπω κάθε μέρα το πατρικό μου.

ως πρωτοτοκος κληρονόμος;

δεν είμαι πρωτότοκος, είμαι ένας και μοναδικός. πέραν αυτού, το πατρικό είναι πάρα πολύ κοντά, οπότε κάθε μέρα θα περνάω και κάθομαι λίγο.

[Naida]

Ποτέ, γιατί το βλέπω κάθε μέρα το πατρικό μου.

ως πρωτοτοκος κληρονόμος;

δεν είμαι πρωτότοκος, είμαι ένας και μοναδικός. πέραν αυτού, το πατρικό είναι πάρα πολύ κοντά, οπότε κάθε μέρα θα περνάω και κάθομαι λίγο.

[Otto Weininger]

ως πρωτοτοκος κληρονόμος;

δεν είμαι πρωτότοκος, είμαι ένας και μοναδικός. πέραν αυτού, το πατρικό είναι πάρα πολύ κοντά, οπότε κάθε μέρα θα περνάω και κάθομαι λίγο.

Σοβαρά μιλάω. Κάθε βράδυ που γυρνάω από το φαρμακείο πάω.
Ξεκινάω από την είσοδο, όπου καθόμουν με το σκυλί (μια είσοδος που από προχτές είναι βασανιστικά άδεια).
Ανεβαίνω στον πρώτο, κάθομαι με την γιαγιά μου λίγο να την δω και ανεβαίνω στον δεύτερο/τρίτο που είναι το πατρικό μου να δω την μητέρα μου. Τον πατέρα μου τον βλέπω και στο φαρμακείο συνέχεια.

Μετά θα μπω στο αυτοκίνητο και σε 2 λεπτά είμαι σπίτι.