Εμπρός να λύσουμε την αύξηση των ενοικίων

[EKPLIKTIKOS]

Ο πελάτης δεν είναι εργοδότης, είναι αγοραστής. Με την έννοια που του δίνεις βγάζεις τον αγοραστή από την αλυσίδα. Ο εργοδότης ορίζει τους όρους εργασίας κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά. Κανένας πελάτης σου δεν ορίζει τους όρους εργασίας σου.

τους οριζει. θελει να ειμαι στην εργασια μου ταδε ωρα, για να ερθει να ψωνισει. αν δεν ειμαι, δεν ψωνιζει=δεν με πληρωνει. θελει ορισμενη τιμη για να ψωνισει. κλπ.

με καποιους πελατες τα βρισκουμε, και με πληρωνουν, γινονται εργοδοτες μου, με αλλους οχι. οπως και καθε εργαζομενος, μπορει να συμφωνησει η οχι με τις απαιτησεις του εργοδοτη, και να επιλεξει να δουλεψει, η οχι.

αρκετοι εχουν παραλογες απαιτησεις. οπως π.χ. να κανω απληρωτη υπερωρια, γιατι τοτε τους βολευει να ερθουν να ψωνισουν, να μεταφερω εμπορευματα στο σπιτι τους και αλλα, πιο τρελλα, που σπανια θα τα ζητουσε εργοδοτης απο εργαζομενο.

Όταν έχεις επιχείρηση εργοδότης/αφεντικό σου είναι ο εαυτός σου. Δηλαδή στην πραγματικότητα εσύ τα ορίζεις όλα αυτά (με εξαιρεση καποια που ορίζει το κράτος). Φυσικά αυτό δε σημαίνει ότι αποκλείεται να δουλεύεις πολύ πολύ σκληρά, γιατί είσαι και υπάλληλος του εαυτού σου εκτός από αφεντικό.

[Ασέβαστος]

Όταν έχεις επιχείρηση εργοδότης/αφεντικό σου είναι ο εαυτός σου. Δηλαδή στην πραγματικότητα εσύ τα ορίζεις όλα αυτά (με εξαιρεση καποια που ορίζει το κράτος). Φυσικά αυτό δε σημαίνει ότι αποκλείεται να δουλεύεις πολύ πολύ σκληρά, γιατί είσαι και υπάλληλος του εαυτού σου εκτός από αφεντικό.

οχι.

εργοδοτης ειναι αυτος που πληρωνει. αν τα οριζα μονος μου, θα δουλευα μια ωρα τη μερα, θα πουλουσα με 80% κερδος, και θα εδιωχνα οποιον πελατη δε λεει καλημερα.

δεν εχει να κανει με το ποσο σκληρα δουλευει κανεις, εχει να κανει με το ποιος παιρνει τις αποφασεις. τις αποφασεις για το μαγαζι μου, τις παιρνει η αγορα, οι πελατες. αυτοι ειναι οι εργοδοτες μου.
θα μου πεις, οτι εγω αποφασιζω αν θα αποδεχθω αυτα που θελουν οι πελατες, η θα τους διωξω, θα το κλεισω.

με τον ιδιο τροπο ο εργαζομενος αποφασιζει αν θα δεχθει οτι του ζητα ο εργοδοτης, μπορει απλως να παραιτηθει.

[EKPLIKTIKOS]

Όταν έχεις επιχείρηση εργοδότης/αφεντικό σου είναι ο εαυτός σου. Δηλαδή στην πραγματικότητα εσύ τα ορίζεις όλα αυτά (με εξαιρεση καποια που ορίζει το κράτος). Φυσικά αυτό δε σημαίνει ότι αποκλείεται να δουλεύεις πολύ πολύ σκληρά, γιατί είσαι και υπάλληλος του εαυτού σου εκτός από αφεντικό.

οχι.

εργοδοτης ειναι αυτος που πληρωνει. αν τα οριζα μονος μου, θα δουλευα μια ωρα τη μερα, θα πουλουσα με 80% κερδος, και θα εδιωχνα οποιον πελατη δε λεει καλημερα.

δεν εχει να κανει με το ποσο σκληρα δουλευει κανεις, εχει να κανει με το ποιος παιρνει τις αποφασεις. τις αποφασεις για το μαγαζι μου, τις παιρνει η αγορα, οι πελατες. αυτοι ειναι οι εργοδοτες μου.
θα μου πεις, οτι εγω αποφασιζω αν θα αποδεχθω αυτα που θελουν οι πελατες, η θα τους διωξω, θα το κλεισω.

με τον ιδιο τροπο ο εργαζομενος αποφασιζει αν θα δεχθει οτι του ζητα ο εργοδοτης, μπορει απλως να παραιτηθει.

Ρε συ όπως σου είπε και ο hellegennes, δεν μπορείς να πετάς τον πελάτη έξω από την εξίσωση. Αν πεις ότι οι πελάτες σου είναι οι εργοδότες σου κυριολεκτικά τότε σημαίνει ότι δεν έχεις πελάτες, άρα πώς βγαζεις κερδος; Δεν ξέρω τι μαγαζί έχεις αλλά για κρατικοδιαιτη ΜΚΟ ή εταιρεία φάντασμα δεν το κόβω

Οι πελάτες σου είναι πελάτες σου και σαφώς το "έχω μαγαζί άρα εργοδότης μου είναι ο πελάτης" όπως και το άλλο "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο" είναι τύπου σλόγκαν, δλδ στεκει μεταφορικά αυτο που λες με την έννοια ότι αν δεν έχεις πελάτες δε θα έχεις και μεροκάματο, δηλαδή όλοι καταλαβαίνουμε τι θες να πεις, αλλά δεν είναι κυριολεκτικο.

Εφόσον δουλεύεις στην επιχείρηση σου, είσαι αφεντικό του εαυτού σου και υπάλληλος του εαυτού σου, believe it or not. Επομένως εσυ μπορεί να ήθελες τώρα να είσαι στην ψαροβαρκα σου και να ψωλαρμενιζεις/ μιναρεις τους κουλους, αλλά "πρέπει" να είσαι εκεί στο μαγαζί για να καρπωθει η επιχείρηση το έργο που παράγεις εκεί.

[vantono]

Πες μία επαρχιακή πόλη στην τύχη και μετά σου απαντώ για τα νοσοκομεία ή τα σχολεία. Που αλλάζουν οι καθηγητές ανά μήνα ειδικά στα προπαρασκευαστικά για τις πανελλήνιες έτη. Επίσης, τί να κάνουμε; Πρώτα πάει ο πληθυσμός και μετά όλα τα άλλα. Ας ανοίξει αυτά που πρέπει το κράτος και θα πάνε και οι ιδιώτες.

Όχι να μου βάζουν μέσο όλοι να πάνε στην Αθήνα, δάσκαλοι, γιατροί, αστυνομικοί, στρατιωτικοί, τραπεζοϋπάλληλοι, υπάλληλοι ΟΤΑ και νοσηλευτές και μετά να έχουμε στην Αθήνα κάτι δήμους με διπλάσιους από τα προβλεπόμενα υπαλλήλους, κάτι στρατόπεδα με δεκαπλάσιο μόνιμο και κληρωτό προσωπικό και στην επαρχία να υπάρχει έλλειψη.

Χόουμ όφις κάνεις και στη Λαμία και στον Τύρναβο, αν σου έχει κατοστάρα, φυσικό αέριο και όλα τα σχετικά. Όταν όμως το κράτος τοποθετεί τα δίκτυα όχι κατά προτεραιότητα αλλά κατά βύσμα, γάμησε τα. Γιατί θα πάει πρώτα να σου βάλει κατοστάρα για τα άχτιστα σπίτια του Λατση και μετά θα πάει στον Λαμιώτη που έχει τα σπίτια έτοιμα και περιμένει...

Και ξέρεις, εκεί λες καφεδάκι σε 10 λεπτά και είναι καφεδάκι σε 10 λεπτά. Δεν κανονίζεις μία εδβομάδα πριν για να ετοιμαστείς να πας...

Αυτό με το χόουμ όφις πολύ συζητιέται τελευταία, αλλά είμαστε σίγουροι ότι κάθε εργοδότης χαίρεται στην ιδέα να κόβει μισθό για κάποιον που κάθεται σπίτι με τις πυτζάμες και "δουλεύει"; Πόσο μάλλον αν είναι στον Τύρναβο και ξέρει ότι μπορεί να τον βλέπει το πολύ μια φορά το μήνα;

(και βέβαια επιμένω, ότι στον 3ο μήνα έχει βαρεθεί τη φοβερή φύση, εξοχή και τον καφέ στο 10λεπτο - στο ίδιο καφενείο με τις ίδιες φάτσες)

vantono απασφάλισε.

Τα έχω πει εκατοντάδες φορές, αλλά δεν καταλαβαίνουν.
Εδώ δεν καταλαβαίνουν οι ίδιοι οι εργοδότες πόσο τους συμφέρει η τηλεργασία, και τη θεωρούν λούφα για τον υπάλληλολολ σιγά μην καταλάβει ο ράντομ πχορουμίστας.

[Ασέβαστος]

όλοι καταλαβαίνουμε τι θες να πεις, αλλά δεν είναι κυριολεκτικο.

ναι.

αν και για το "ολοι" δεν ειμαι και πολυ σιγουρος.

[sharp]

Πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι στην ιδρωμένη μασχάλη της νοτίου βαλκανικής οι εθνολαϊκιστές είναι πλήρως αποκομμένοι από την αγορά και τον μοντέρνο κόσμος της κοινωνίας των πολιτών. Δεν νοιώθουνε και δεν υπάρχει σημείο επαφής

Κατάλαβα, υποστηρίζεις κι εσύ τη θέση ότι η Ελλάδα δεν ανήκει στην ΕΕ, πόσο μάλλον στην Ευρωζώνη.

To 62 τοις εκατό δεν ανήκει, αλλά με τόσο ξύλο πούτσα και καράτε αρχίζουν και στρώνουν χαρακτήρα

Το ποσοστό που δεν κόβει απόδειξη ή δεν ζητάει για να μην πληρώσει ΦΠΑ είναι πολύ μεγαλύτερο.

[sharp]

Αυτό με το χόουμ όφις πολύ συζητιέται τελευταία, αλλά είμαστε σίγουροι ότι κάθε εργοδότης χαίρεται στην ιδέα να κόβει μισθό για κάποιον που κάθεται σπίτι με τις πυτζάμες και "δουλεύει"; Πόσο μάλλον αν είναι στον Τύρναβο και ξέρει ότι μπορεί να τον βλέπει το πολύ μια φορά το μήνα;

(και βέβαια επιμένω, ότι στον 3ο μήνα έχει βαρεθεί τη φοβερή φύση, εξοχή και τον καφέ στο 10λεπτο - στο ίδιο καφενείο με τις ίδιες φάτσες)

vantono απασφάλισε.

Τα έχω πει εκατοντάδες φορές, αλλά δεν καταλαβαίνουν.
Εδώ δεν καταλαβαίνουν οι ίδιοι οι εργοδότες πόσο τους συμφέρει η τηλεργασία, και τη θεωρούν λούφα για τον υπάλληλολολ σιγά μην καταλάβει ο ράντομ πχορουμίστας.

Γιατί τα βάζεις με τον ράντομ πχορουμίστα; Αφού αυτό που υποστηρίζεις έγραψε.

[sharp]

Όταν έχεις επιχείρηση εργοδότης/αφεντικό σου είναι ο εαυτός σου. Δηλαδή στην πραγματικότητα εσύ τα ορίζεις όλα αυτά (με εξαιρεση καποια που ορίζει το κράτος). Φυσικά αυτό δε σημαίνει ότι αποκλείεται να δουλεύεις πολύ πολύ σκληρά, γιατί είσαι και υπάλληλος του εαυτού σου εκτός από αφεντικό.

οχι.

εργοδοτης ειναι αυτος που πληρωνει. αν τα οριζα μονος μου, θα δουλευα μια ωρα τη μερα, θα πουλουσα με 80% κερδος, και θα εδιωχνα οποιον πελατη δε λεει καλημερα.

δεν εχει να κανει με το ποσο σκληρα δουλευει κανεις, εχει να κανει με το ποιος παιρνει τις αποφασεις. τις αποφασεις για το μαγαζι μου, τις παιρνει η αγορα, οι πελατες. αυτοι ειναι οι εργοδοτες μου.
θα μου πεις, οτι εγω αποφασιζω αν θα αποδεχθω αυτα που θελουν οι πελατες, η θα τους διωξω, θα το κλεισω.

με τον ιδιο τροπο ο εργαζομενος αποφασιζει αν θα δεχθει οτι του ζητα ο εργοδοτης, μπορει απλως να παραιτηθει.

Ρε συ όπως σου είπε και ο hellegennes, δεν μπορείς να πετάς τον πελάτη έξω από την εξίσωση. Αν πεις ότι οι πελάτες σου είναι οι εργοδότες σου κυριολεκτικά τότε σημαίνει ότι δεν έχεις πελάτες, άρα πώς βγαζεις κερδος; Δεν ξέρω τι μαγαζί έχεις αλλά για κρατικοδιαιτη ΜΚΟ ή εταιρεία φάντασμα δεν το κόβω

Οι πελάτες σου είναι πελάτες σου και σαφώς το "έχω μαγαζί άρα εργοδότης μου είναι ο πελάτης" όπως και το άλλο "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο" είναι τύπου σλόγκαν, δλδ στεκει μεταφορικά αυτο που λες με την έννοια ότι αν δεν έχεις πελάτες δε θα έχεις και μεροκάματο, δηλαδή όλοι καταλαβαίνουμε τι θες να πεις, αλλά δεν είναι κυριολεκτικο.

Εφόσον δουλεύεις στην επιχείρηση σου, είσαι αφεντικό του εαυτού σου και υπάλληλος του εαυτού σου, believe it or not. Επομένως εσυ μπορεί να ήθελες τώρα να είσαι στην ψαροβαρκα σου και να ψωλαρμενιζεις/ μιναρεις τους κουλους, αλλά "πρέπει" να είσαι εκεί στο μαγαζί για να καρπωθει η επιχείρηση το έργο που παράγεις εκεί.

Σωστά τα λέει ο Ασέβαστος. Όλοι οι υπάλληλοι πιστεύουν ότι αν ήσαν ελεύθεροι επαγγελματίες δεν θα είχαν εργοδότη. Όσοι τόλμησαν να αλλάξουν κατάλαβαν ότι ο πελάτης είναι χειρότερος από εργοδότη.

[Ασέβαστος]

Σωστά τα λέει ο Ασέβαστος. Όλοι οι υπάλληλοι πιστεύουν ότι αν ήσαν ελεύθεροι επαγγελματίες δεν θα είχαν εργοδότη. Όσοι τόλμησαν να αλλάξουν κατάλαβαν ότι ο πελάτης είναι χειρότερος από εργοδότη.

οι ιδιοι ειναι. πελατες-εργοδοτες-εργαζομενοι. καθενας μας ειναι ολα αυτα, ανα πασα στιγμη στη ζωη του.

ο εργαζομενος, που βριζει τον εργοδοτη του γιατι δεν του πληρωνει υπερωρια, εχει την απαιτηση να ερθει ο ελαιοχρωματιστης να του τελειωσει το σπιτι κυριακη, χωρις να πληρωσει παραπανω. και σαν πελατης εχει την απαιτηση να κοψεις κατι, να εχεις λιγοτερα εσοδα/μισθο.

αλλος, σαν πελατης/εργοδοτης αφηνει και μπουρμπουαρ, δινει στον υδραυλικο και 10 ευρω παραπανω, να πιει μια μπυρα. σαν εργοδοτης δινει στον υπαλληλο ενα πενηνταρι παραπανω επειδη αυτη τη βδομαδα ειχαμε δουλεια, σαν εργαζομενος καθεται 10 λεπτα παραπανω να μην αφησει εκκρεμοτητα, χωρις να το αναφερει καν στον εργοδοτη.

η ιδιοτητα καθενος δεν τον κανει καλυτερο η χειροτερο ανθρωπο.

[sharp]

Σωστά τα λέει ο Ασέβαστος. Όλοι οι υπάλληλοι πιστεύουν ότι αν ήσαν ελεύθεροι επαγγελματίες δεν θα είχαν εργοδότη. Όσοι τόλμησαν να αλλάξουν κατάλαβαν ότι ο πελάτης είναι χειρότερος από εργοδότη.

οι ιδιοι ειναι. πελατες-εργοδοτες-εργαζομενοι. καθενας μας ειναι ολα αυτα, ανα πασα στιγμη στη ζωη του.

ο εργαζομενος, που βριζει τον εργοδοτη του γιατι δεν του πληρωνει υπερωρια, εχει την απαιτηση να ερθει ο ελαιοχρωματιστης να του τελειωσει το σπιτι κυριακη, χωρις να πληρωσει παραπανω. και σαν πελατης εχει την απαιτηση να κοψεις κατι, να εχεις λιγοτερα εσοδα/μισθο.

αλλος, σαν πελατης/εργοδοτης αφηνει και μπουρμπουαρ, δινει στον υδραυλικο και 10 ευρω παραπανω, να πιει μια μπυρα. σαν εργοδοτης δινει στον υπαλληλο ενα πενηνταρι παραπανω επειδη αυτη τη βδομαδα ειχαμε δουλεια, σαν εργαζομενος καθεται 10 λεπτα παραπανω να μην αφησει εκκρεμοτητα, χωρις να το αναφερει καν στον εργοδοτη.

η ιδιοτητα καθενος δεν τον κανει καλυτερο η χειροτερο ανθρωπο.

Ε ναι, ο ρόλος τα κάνει όλα. Παρ' όλ' αυτά, κάποιοι κάνουν περισσότερο για τον έναν παρά για τον άλλον.

[hellegennes]

Ο πελάτης δεν είναι εργοδότης, είναι αγοραστής. Με την έννοια που του δίνεις βγάζεις τον αγοραστή από την αλυσίδα. Ο εργοδότης ορίζει τους όρους εργασίας κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά. Κανένας πελάτης σου δεν ορίζει τους όρους εργασίας σου.

τους οριζει. θελει να ειμαι στην εργασια μου ταδε ωρα, για να ερθει να ψωνισει. αν δεν ειμαι, δεν ψωνιζει=δεν με πληρωνει. θελει ορισμενη τιμη για να ψωνισει. κλπ.

με καποιους πελατες τα βρισκουμε, και με πληρωνουν, γινονται εργοδοτες μου, με αλλους οχι. οπως και καθε εργαζομενος, μπορει να συμφωνησει η οχι με τις απαιτησεις του εργοδοτη, και να επιλεξει να δουλεψει, η οχι.

αρκετοι εχουν παραλογες απαιτησεις. οπως π.χ. να κανω απληρωτη υπερωρια, γιατι τοτε τους βολευει να ερθουν να ψωνισουν, να μεταφερω εμπορευματα στο σπιτι τους και αλλα, πιο τρελλα, που σπανια θα τα ζητουσε εργοδοτης απο εργαζομενο.

Έλα, μαλακίες. Αν πηγαίνεις την ώρα που θέλει, απλά του κάνεις το χατήρι. Κι εμένα μου λένε "α, γιατί κλείνεις 10 κι όχι 11, γιατί ανοίγεις 8:30 κι όχι 6:30" και άλλες μαλακίες και φυσικά τους γράφω στα παπάρια μου, αλλά εννοείται πως έρχονται να ψωνίσουν. Ο πελάτης προσαρμόζεται στο ωράριό σου, όχι εσύ στου πελάτη.

Ούτε ορίζει τις τιμές. Δεν διαλέγει αυτός πόσο θα σε πληρώσει, εσύ διαλέγεις πόσο θα σε πληρώσει. Ξέρεις κανένα σύστημα εργοδοσίας που να ορίζει τις απολαβές του ο εργαζόμενος;

Ή μήπως ξέρεις κανένα σύστημα εργοδοσίας που ο υπάλληλος μπορεί να πει στον εργοδότη του να πάρει τον πούλο; Έχεις ακούσει πολλές ιστορίες που ο υπάλληλος έχει διώξει τον εργοδότη του;

Παράλογες απαιτήσεις έχουν πολλοί και δεν χρειάζεται να είναι καν πελάτες σου. Δεν σχετίζεται αυτό με αυτό που συζητάμε, αλλιώς και τα αδέρφια σου, τα παιδιά σου, η γυναίκα σου, οι φίλοι σου και οι γονείς σου είναι δυνητικά εργοδότες σου με αυτόν τον ορισμό.

[hellegennes]

Σωστά τα λέει ο Ασέβαστος. Όλοι οι υπάλληλοι πιστεύουν ότι αν ήσαν ελεύθεροι επαγγελματίες δεν θα είχαν εργοδότη. Όσοι τόλμησαν να αλλάξουν κατάλαβαν ότι ο πελάτης είναι χειρότερος από εργοδότη.

Παιδιά, η σχέση πελάτη-επιχειρηματία είναι διαφορετική από την σχέση εργοδότη-εργαζομένου, διότι έχει διαφορετικό βαθμό ισοδυναμίας στην ανάγκη. Ο επιχειρηματίας έχει εξίσου ανάγκη τον πελάτη όσο ο πελάτης τον επιχειρηματία. Αντιθέτως, ο εργαζόμενος έχει περισσότερο ανάγκη τον εργοδότη από ό,τι το αντίθετο εκτός από περιβάλλον άριστης κατάστασης πληθυσμιακής απασχόλησης, όταν δηλαδή η ανεργία είναι μικρή.

Ο πελάτης που έρχεται να ψωνίσει από την επιχείρησή σου δεν το κάνει για να σε βοηθήσει, το κάνει γιατί έχει ανάγκη από το προϊόν ή τις υπηρεσίες που παρέχεις. Δεν έχεις εσύ περισσότερη ανάγκη τα λεφτά του από όσο έχει αυτός ανάγκη αυτών που προσφέρεις.

Η σχέση διαταράσσεται μόνο όταν υπάρχει υπερπροσφορά των υπηρεσιών ή προϊόντων που προσφέρεις, αλλά αυτό δεν είναι έτσι κι αλλιώς υγιές περιβάλλον αγοράς και συμβαίνει μόνο σε περιόδους μεταβολών, δηλαδή αναγκαστικά θα αυτοδιορθωθεί. Δεν είναι πάντως κάποια μόνιμη κατάσταση.

Εγώ πάντως έχω διώξει αρκετές φορές πελάτες και "πελάτες" για διάφορους λόγους. Δεν μου έχει συμβεί να διώξω ποτέ κάποιον εργοδότη.

Και είναι διαφορετικό πράγμα το να κάνεις συμβιβασμούς για να μεγιστοποιήσεις το κέρδος σου, δηλαδή για να προσπαθήσεις να μην χάσεις κανέναν πελάτη ή να τραβήξεις περισσότερους, από το να είσαι υποχρεωμένος να κάνεις αυτό που λέει ο εργοδότης σου αλλιώς παίρνεις τον πούλο.

[Ασέβαστος]

Έλα, μαλακίες. Αν πηγαίνεις την ώρα που θέλει, απλά του κάνεις το χατήρι. Κι εμένα μου λένε "α, γιατί κλείνεις 10 κι όχι 11, γιατί ανοίγεις 8:30 κι όχι 6:30" και άλλες μαλακίες και φυσικά τους γράφω στα παπάρια μου, αλλά εννοείται πως έρχονται να ψωνίσουν. Ο πελάτης προσαρμόζεται στο ωράριό σου, όχι εσύ στου πελάτη.

φυσικα και το οριζει ο πελατης. αλλιως θα δουλευα μια ωρα τη μερα, κι ας ερθουν ολοι εκεινη την ωρα. απλως δεν εχει απεριοριστη δυναμη να το ορισει, αλλιως θα δουλευα ολο το 24ωρο. και οι 2 πλευρες προσαρμοζομαστε. οπως και στη μισθωτη εργασια, ο εργοδοτης μπορει να θελει να δουλευεις ολο το 24ωρο, ο εργαζομενος μια ωρα, και συμβιβαζονται.

Ούτε ορίζει τις τιμές. Δεν διαλέγει αυτός πόσο θα σε πληρώσει, εσύ διαλέγεις πόσο θα σε πληρώσει. Ξέρεις κανένα σύστημα εργοδοσίας που να ορίζει τις απολαβές του ο εργαζόμενος;

ναι, ολα. αμα δεν σου αρεσει ο μισθος, πας αλλου να δουλεψεις, οπως αν δεν σου αρεσει η τιμη, πας αλλου να ψωνισεις.

Ή μήπως ξέρεις κανένα σύστημα εργοδοσίας που ο υπάλληλος μπορεί να πει στον εργοδότη του να πάρει τον πούλο; Έχεις ακούσει πολλές ιστορίες που ο υπάλληλος έχει διώξει τον εργοδότη του;

απειρες. λεγεται "παραιτηση"

Παράλογες απαιτήσεις έχουν πολλοί και δεν χρειάζεται να είναι καν πελάτες σου. Δεν σχετίζεται αυτό με αυτό που συζητάμε, αλλιώς και τα αδέρφια σου, τα παιδιά σου, η γυναίκα σου, οι φίλοι σου και οι γονείς σου είναι δυνητικά εργοδότες σου με αυτόν τον ορισμό.

ο ορισμος ειναι "εργοδοτης ειναι αυτος που σε πληρωνει" οχι, δεν ταιριαζουν στον ορισμο οι συγγενεις η οποιος αλλος εχει παραλογες απαιτησεις. ουτε ο "εργοδοτης" μου ειναι υποχρεωτικο να εχει παραλογες απαιτησεις για τον ορισμο. απλως να πληρωνει. μπορει να ειναι και μια χαρα λογικος ανθρωπος, πολλοι πελατες, και εργοδοτες, ειναι λογικοι.

[hellegennes]

φυσικα και το οριζει ο πελατης. αλλιως θα δουλευα μια ωρα τη μερα, κι ας ερθουν ολοι εκεινη την ωρα. απλως δεν εχει απεριοριστη δυναμη να το ορισει, αλλιως θα δουλευα ολο το 24ωρο. και οι 2 πλευρες προσαρμοζομαστε. οπως και στη μισθωτη εργασια, ο εργοδοτης μπορει να θελει να δουλευεις ολο το 24ωρο, ο εργαζομενος μια ωρα, και συμβιβαζονται.

Εντάξει, αυτό που λες τώρα είναι μαλακία. Αν ήταν πρακτικό, θα μπορούσες να το κάνεις. Σαφώς και δεν είναι πρακτικό. Επίσης ορίζεται από τον ανταγωνισμό, δηλαδή αν θέλεις να ονομάσεις κάποιον εργοδότη σου γι' αυτόν τον λόγο, θα πρέπει να ονομάσεις εργοδότη σου τους ανταγωνιστές σου.

Όταν πέρυσι μείωσαν τις ώρες εξυπηρέτησης τα ΣΚ λόγω κορωνοϊού, κλείναμε στις 6, αν θυμάμαι καλά, αντί στις 10. Ε, ο ίδιος αριθμός ατόμων ερχόταν, απλά τρέχαμε σαν τους παλαβούς γιατί ήταν συμπυκνωμένη η δουλειά σε λιγότερες ώρες.

Θεωρητικά, αν όλα τα μαγαζιά του κλάδου σου άνοιγαν μόνο 1 ώρα την ημέρα, εκείνην την ώρα θα έρχονταν όλοι. Αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι πρακτικό για κανέναν. Όχι για τους πελάτες, πρώτα-πρώτα για σένα δεν είναι πρακτικό.

Ούτε ορίζει τις τιμές. Δεν διαλέγει αυτός πόσο θα σε πληρώσει, εσύ διαλέγεις πόσο θα σε πληρώσει. Ξέρεις κανένα σύστημα εργοδοσίας που να ορίζει τις απολαβές του ο εργαζόμενος;

ναι, ολα. αμα δεν σου αρεσει ο μισθος, πας αλλου να δουλεψεις, οπως αν δεν σου αρεσει η τιμη, πας αλλου να ψωνισεις.

Καμμία σχέση. Όπου κι αν πας τον μισθό θα τον ορίσει ο εργοδότης ενώ αντιθέτως όπου κι αν πας να ψωνίσεις την τιμή θα την ορίσει η επιχείρηση. Η μόνη περίπτωση όπου ο υπάλληλος ορίζει τους όρους είναι στους σουπερστάρ, που έχουν μεγάλε κασέ. Οπουδήποτε αλλού, ο υπάλληλος μπορεί να αλλάξει εργοδότη, αλλά το πολύ-πολύ να βρει καλύτερο μισθό, δεν θα βρει πουθενά εργοδότη που να του επιβάλλει τους δικούς του όρους.

Αντίστοιχα, ο πελάτης το πολύ-πολύ να βρει λίγο καλύτερη τιμή, πουθενά δεν θα μπορέσει να αγοράσει το προϊόν ή την υπηρεσία για όσο θέλει αυτός να τα αγοράσει.

Ή μήπως ξέρεις κανένα σύστημα εργοδοσίας που ο υπάλληλος μπορεί να πει στον εργοδότη του να πάρει τον πούλο; Έχεις ακούσει πολλές ιστορίες που ο υπάλληλος έχει διώξει τον εργοδότη του;

απειρες. λεγεται "παραιτηση"

Στην παραίτηση φεύγει ο υπάλληλος, όχι ο εργοδότης. Και παύει να πληρώνεται. Αντιστρόφως, ο επιχειρηματίας δεν παύει να πληρώνεται επειδή έστειλε έναν πελάτη. Όχι μόνο γιατί υπάρχουν κι άλλοι πελάτες αλλά γιατί για κάθε πελάτη που φεύγει υπάρχει ένας που έρχεται. Χώρια που πολλοί πελάτες που διώχνεις ξαναέρχονται. Ξέρεις γιατί; Γιατί όπως είπα και πιο πάνω, σε έχουν ανάγκη όσο τους έχεις εσύ. Είναι αμοιβαία σχέση. Αντιθέτως η σχέση εργοδότη-υπαλλήλου, είναι σχέση μονόδρομης εξουσίας.

[Rakomelofronas]

Καταρχάς πρέπει να δοθεί έμφαση ώστε οι επαρχιώτες να μπορούν να μείνουν στον τόπο τους. Τώρα ο τελευταίος τυροπλαγιας θέλει να μείνει στην Αθήνα. Βρίσκω πολύ εύστοχο το αναρχικό σύνθημα "μπάτσοι μουνια βρείτε καμια δουλειά ή πίσω στα χωριά". Αλλά όχι μόνο για μπάτσους, εννοώ έχουμε γεμίσει τύπους που δεν κάνουν τίποτε παραγωγικό σ αυτήν την πόλη. Όλοι αυτοί χρειάζονται έναν συγχρονο Πολ Ποτ. Λοτζιστικς πρόβλημα είναι κ όχι πολύ μεγάλο. Όλα λύνονται με το κτηματολόγιο τελειωμένο με άδεια σπίτια κ χωράφια συν το αποτεφρωτηριο που έχουν φτιάξει στη Μαλακάσα.

Αν δε γεννήθηκες στην Αθήνα τι δουλειά έχεις εδώ? Έχεις θα μου πεις πολυ σωστα γιατί στον τόπο σου δεν έχει δουλειες σχολεια νοσοκομεία γιατι οι μνημονιακηδες αφησαν καμμενη γη στην επαρχία, αλλά αν είχες θα έμενες εκεί γιατί η Αθήνα είναι μια θλιβερή χαβουζα με απαίσια ποιότητα ζωής κ τρελούς καταθλιπτικους ψυχασθενεις πολίτες που ψηφίζουν μπακογιαννηδες κ μπορεί να σε μαχαιρωσουν επειδή άργησαν 5 λεπτά να βρουν να παρκάρουν.

Ας πάρουν τον ΕΦΚ καυσίμων και ας τον βάλουν στις βραχυχρόνιες μισθώσεις και ας μειώσουν σε 10% τον φόρο των συμβατικών μισθώσεων. Από τη στιγμή που δεν παίζουν με τα κίνητρα και απλώς θέλουν να βάλουν στη σειρά τους ερμπιενμπιάκηδες για να τους φορολογήσουν όσο και τους άλλους ιδιοκτήτες, το κράτος είναι φανερό ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα με την αύξηση των ενοικίων. Στην τελική, απλωθείτε ρε υπήκοοι, όλα δίπλα σας θέλετε να τα έχετε;