Θεωρείτε ότι τα βιντεοπαιχνίδια είναι μια μορφή τέχνης;

[paul25]

Η Γαλη κατι σας ειπε στην αρχη αλλα δεν το καταλαβατε,
μετα μπλεξατε τα μπουτια σας προσπαθωντας να ορισετε την τεχνη σε "καλη" και "κακη"..
τα videogames ανηκουν στις εφαρμοσμενες τεχνες που σημαινει οτι δεν είναι τέχνη για την τεχνη αλλα εχει πρακτικη χρηση, που σημαινει οτι πριν συλληφθει και υλοποιηθει εχει σφυγμομετρηθει για να μπει σε καλουπια με ορους μαρκετινγκ, οπως ακριβως ενας art director θα φτιαξει το περιτυλιγμα για το κουτι του Soupline ή το τηλεοπτικο σποτ του.

στα videogames εν προκειμενω ο αρχικος στοχος ειναι οι πωλησεις και για να κανει ενα game εκατομμυρια πωλησεις πρεπει να ειναι εθιστικο,
οποτε ολα γινονται με πρωταρχικο γνωμονα την βολεψη του χρηστη

ολοι οι παρακατω τυποι το πιθανοτερο ειναι να μην εχουν καμια σχεση με προγραμματισμο κι αν γνωριζουν κατι αυτο θα ειναι στη θεωρια για να ειναι σε θεση συνεργαζονται με τα υπολοιπα teams



επισης πριν απο καθε video game, ταινια, διαφημιστικο, υπαρχει το storyborard - concept art το οποιο εγκρινεται πρωτα απο τους ανωτερους του και μετα παει στον παραγωγο δλδ τον πελατη που θα ριξει το χρημα για να το βγαλει πολλαπλασιο απο τα πελατακια του..

Σωστό! Όποιος κάνει τέχνη για video games είναι στρατευμένος, δεν είναι ελεύθερος και ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της είναι ο δημιουργός να είναι ελεύθερος και το δημιούργημα του αυθεντική αυτοεκφραση του. Τα video games είναι εμπορικά, υπηρετούν την εμπορικότητα υπό την οποία οι δημιουργοί τους είναι δεμένοι.

άπειρα video games έχουν φτιαχτεί απλώς για να φτιαχτούν και η τέχνη έιναι και εμπορικοί. Τα κοστίζει η κάθε ταινία τόσα εκατομμύρια γιατί κάποιοι είναι τρελοί και πετάνε τα λεφτά τους σε έναν κουβά, ούτε η μουσική βιομηχανία έχιε κύκλο εργασιών πάνω από 60δις γιατί οι μουσικοί παίζουν για την ψυχή της μάνας τους

Όχι! Η τέχνη δεν είναι εμπορική. Αν βάλουμε αυτό το κριτήριο, τότε όλα μετατρέπονται σε τέχνη και πέφτουμε σε έναν κυνικό μηδενισμό και σχετικότητα κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με την λογική της εμπειρίας μας. Θα δεχομουν κάτι τέτοιο μόνο στο διαχωρισμό φθηνή τέχνη και καλή τέχνη.

[Dwarven Blacksmith]

Σωστό! Όποιος κάνει τέχνη για video games είναι στρατευμένος, δεν είναι ελεύθερος και ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της είναι ο δημιουργός να είναι ελεύθερος και το δημιούργημα του αυθεντική αυτοεκφραση του. Τα video games είναι εμπορικά, υπηρετούν την εμπορικότητα υπό την οποία οι δημιουργοί τους είναι δεμένοι.

Με αυτό τον ορισμό καταλαβαίνεις ότι βγάζεις εκτός όχι μόνο βίντεο γκέιμς, αλλά βιβλία, ταινίες, θεατρικές παραστάσεις, κατα παραγγελία γλυπτά και δεν ξέρω γω τι άλλο.

Όχι! Δεν βγάζω εκτός, στους άλλους χώρους μπορούν να υπάρξουν δημιουργοι που μπορούν να σκηνοθετήσουν ο,τι θέλουν, να γράψουν ο,τι θέλουν και να το κυκλοφορήσουν. Δεν υπάρχει περιορισμός αν απελευθερωθούν από την εμπορικότητα και μάλιστα πολλοί έχουν προχωρήσει σε τέτοιες ενέργειες ανεξάρτητος κινηματογράφος, μικρές αυτονομες εκδόσεις, ανεξάρτητες σκηνές κλπ τα βίντεο γκεημς τουλάχιστον μέχρι στιγμής, δεν έχω δει κανέναν να προχωράει σε κάτι τέτοιο με σκοπό να απελευθερωθεί για να εκφραστεί, σαν να μην υπάρχει αυτή η ανάγκη.

Δεν έχεις ακούσει τον όρο indie game; Ακριβώς αυτό είναι, αυτόνομοι δημιουργοί. Ο δημιουργός του Stardew Valley ας πούμε είναι ένα άτομο.

Επίσης ούτε καν όλα τα παιχνίδια πουλιούνται. Το DotA και το Counter Striκε ξεκίνησαν ως δωρεάν mods. Οι δημιουργοί τους δεν έπαιρναν φράγκο.
Σήμερα γίνονται συνέχεια game jams όπου κόσμος φτιάχνει χιλιάδες παιχνίδια μέσα σε 48 ώρες π.χ., απλά για τη χαρά της συμμετοχής.
Αν πας στο itch.io θα δεις.

[Δημοκράτης]

Σωστό! Όποιος κάνει τέχνη για video games είναι στρατευμένος, δεν είναι ελεύθερος και ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της είναι ο δημιουργός να είναι ελεύθερος και το δημιούργημα του αυθεντική αυτοεκφραση του. Τα video games είναι εμπορικά, υπηρετούν την εμπορικότητα υπό την οποία οι δημιουργοί τους είναι δεμένοι.

Με αυτό τον ορισμό καταλαβαίνεις ότι βγάζεις εκτός όχι μόνο βίντεο γκέιμς, αλλά βιβλία, ταινίες, θεατρικές παραστάσεις, κατα παραγγελία γλυπτά και δεν ξέρω γω τι άλλο.

Όχι! Δεν βγάζω εκτός, στους άλλους χώρους μπορούν να υπάρξουν δημιουργοι που μπορούν να σκηνοθετήσουν ο,τι θέλουν, να γράψουν ο,τι θέλουν και να το κυκλοφορήσουν. Δεν υπάρχει περιορισμός αν απελευθερωθούν από την εμπορικότητα και μάλιστα πολλοί έχουν προχωρήσει σε τέτοιες ενέργειες ανεξάρτητος κινηματογράφος, μικρές αυτονομες εκδόσεις, ανεξάρτητες σκηνές κλπ τα βίντεο γκεημς τουλάχιστον μέχρι στιγμής, δεν έχω δει κανέναν να προχωράει σε κάτι τέτοιο με σκοπό να απελευθερωθεί για να εκφραστεί, σαν να μην υπάρχει αυτή η ανάγκη.

υπάρχουν άπειρα βιντεο γκέιμς που έχουν φιταχτεί από δημιουργούς που απλώς θέλουν να τα φτιάξουν, χωρίς να δουλεύουν σε κάποια εταιρία και χωρίς να ακολουθούν κάποια πεπατημένη. To undertale πχ για να αναφέρω ένα εντελώς κουλτουριάρηκο

[paul25]

από τότε που είχαν μέσα σενάριο και παρέχουν μια ολοκληρωμένη εμπειρία αισθήσεων. Ναι το τέτρις και τ οπάκμαν δεν είναι τέχνη. Στο zelda 64 θα πρέπει να είσαι βλάκας ώστε να μη βλέπεις την τέχνη

Πως δεν είχαν σενάριο και τα ασπρόμαυρα; Το zelda στο ασπρόμαυρο game boy είχε σενάριο, αλλά μπορείς να το θεωρήσεις τέχνη;

προφανώς. Δηλαδή τι σε προβληματίζει; Και ένα text adventure μια χαρά τέχνη είναο. Δηλαδή τι διαφορά έχει μια νουβέλα με μια διαδραστική νουβέλα; Δηλαδή αν διαβάζεις ένα ιβλβίο καταναλώνεις τέχνεις, αν επειρεάζουν οι επιλογές σου την πλοκή καταναλώνεις κόκα κόλα ;

Μια στιγμή, μου έβαλες μέσα και το κριτήριο ολοκληρωμένη εμπειρία αισθήσεων, στο Zelda του game boy δεν θα μπορούσα να πω ότι έχουμε κάτι τέτοιο, ωστόσο είχε σενάριο, απλό αλλά υπήρχε. Δεν ξέρω αν υπάρχει παιχνίδι χωρίς σενάριο, ο donkey kong του Attari, είχε σενάριο έπρεπε να σώσεις την πριγκίπισσα από τον γορίλα.

[paul25]

Με αυτό τον ορισμό καταλαβαίνεις ότι βγάζεις εκτός όχι μόνο βίντεο γκέιμς, αλλά βιβλία, ταινίες, θεατρικές παραστάσεις, κατα παραγγελία γλυπτά και δεν ξέρω γω τι άλλο.

Όχι! Δεν βγάζω εκτός, στους άλλους χώρους μπορούν να υπάρξουν δημιουργοι που μπορούν να σκηνοθετήσουν ο,τι θέλουν, να γράψουν ο,τι θέλουν και να το κυκλοφορήσουν. Δεν υπάρχει περιορισμός αν απελευθερωθούν από την εμπορικότητα και μάλιστα πολλοί έχουν προχωρήσει σε τέτοιες ενέργειες ανεξάρτητος κινηματογράφος, μικρές αυτονομες εκδόσεις, ανεξάρτητες σκηνές κλπ τα βίντεο γκεημς τουλάχιστον μέχρι στιγμής, δεν έχω δει κανέναν να προχωράει σε κάτι τέτοιο με σκοπό να απελευθερωθεί για να εκφραστεί, σαν να μην υπάρχει αυτή η ανάγκη.

Δεν έχεις ακούσει τον όρο indie game; Ακριβώς αυτό είναι, αυτόνομοι δημιουργοί. Ο δημιουργός του Stardew Valley ας πούμε είναι ένα άτομο.

Επίσης ούτε καν όλα τα παιχνίδια πουλιούνται. Το DotA και το Counter Striκε ξεκίνησαν ως δωρεάν mods. Οι δημιουργοί τους δεν έπαιρναν φράγκο.
Σήμερα γίνονται συνέχεια game jams όπου κόσμος φτιάχνει χιλιάδες παιχνίδια μέσα σε 48 ώρες π.χ., απλά για τη χαρά της συμμετοχής.
Αν πας στο itch.io θα δεις.

Μπορεί, αλλά πχ το Counter Strike δεν το έφτιαξε κάποιος για να εκφραστεί, το έφτιαξε για να διασκεδάσει τον εαυτό του και αυτό αργότερα μαθεύτηκε και γιγαντώθηκε.Που εντοπίζεται η αυτοεκφραση σε αυτό το παιχνίδι;

[Δημοκράτης]

Σωστό! Όποιος κάνει τέχνη για video games είναι στρατευμένος, δεν είναι ελεύθερος και ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της είναι ο δημιουργός να είναι ελεύθερος και το δημιούργημα του αυθεντική αυτοεκφραση του. Τα video games είναι εμπορικά, υπηρετούν την εμπορικότητα υπό την οποία οι δημιουργοί τους είναι δεμένοι.

άπειρα video games έχουν φτιαχτεί απλώς για να φτιαχτούν και η τέχνη έιναι και εμπορικοί. Τα κοστίζει η κάθε ταινία τόσα εκατομμύρια γιατί κάποιοι είναι τρελοί και πετάνε τα λεφτά τους σε έναν κουβά, ούτε η μουσική βιομηχανία έχιε κύκλο εργασιών πάνω από 60δις γιατί οι μουσικοί παίζουν για την ψυχή της μάνας τους

Όχι! Η τέχνη δεν είναι εμπορική. Αν βάλουμε αυτό το κριτήριο, τότε όλα μετατρέπονται σε τέχνη και πέφτουμε σε έναν κυνικό μηδενισμό και σχετικότητα κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με την λογική της εμπειρίας μας. Θα δεχομουν κάτι τέτοιο μόνο στο διαχωρισμό φθηνή τέχνη και καλή τέχνη.

το κριτήριο του ότι πουλάει ή όχι το βάζεις εσύ. Δεν έχει καμία σχέση με το αν είναι τέχνη ή όχι. Οτιδήποτε σε προκαλεί συναισθήματα είναι τέχνη. Αυτό που συνδέει μουσική, θέατρο, κινηματογράφο, η αριχτεκτονική, η ποίηση, η λογοτεχνία κτλ είναι ότι σε δημιουργούν συναισθήματα. ΓΙατί κατά τα άλλα η αρχιτεκτονική με την μουσική ως δραστηριότητες δεν έχουν καμία σχέση

[paul25]

άπειρα video games έχουν φτιαχτεί απλώς για να φτιαχτούν και η τέχνη έιναι και εμπορικοί. Τα κοστίζει η κάθε ταινία τόσα εκατομμύρια γιατί κάποιοι είναι τρελοί και πετάνε τα λεφτά τους σε έναν κουβά, ούτε η μουσική βιομηχανία έχιε κύκλο εργασιών πάνω από 60δις γιατί οι μουσικοί παίζουν για την ψυχή της μάνας τους

Όχι! Η τέχνη δεν είναι εμπορική. Αν βάλουμε αυτό το κριτήριο, τότε όλα μετατρέπονται σε τέχνη και πέφτουμε σε έναν κυνικό μηδενισμό και σχετικότητα κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με την λογική της εμπειρίας μας. Θα δεχομουν κάτι τέτοιο μόνο στο διαχωρισμό φθηνή τέχνη και καλή τέχνη.

το κριτήριο του ότι πουλάει ή όχι το βάζεις εσύ. Δεν έχει καμία σχέση με το αν είναι τέχνη ή όχι. Οτιδήποτε σε προκαλεί συναισθήματα είναι τέχνη. Αυτό που συνδέει μουσική, θέατρο, κινηματογράφο, η αριχτεκτονική, η ποίηση, η λογοτεχνία κτλ είναι ότι σε δημιουργούν συναισθήματα. ΓΙατί κατά τα άλλα η αρχιτεκτονική με την μουσική ως δραστηριότητες δεν έχουν καμία σχέση

Όχι οτιδήποτε προκαλεί συναισθήματα, δεν είναι κατάλληλο κριτήριο, διότι και κάποιος μπορεί να σε βρίζει και να σε θυμώσει, τι είναι; Καλλιτέχνης του λόγου; Κάποια μπορεί να είναι πολύ ελκυστική και να σε αναστατώνει, τι είναι; Έργο τέχνης της φύσης;

[Δημοκράτης]

Πως δεν είχαν σενάριο και τα ασπρόμαυρα; Το zelda στο ασπρόμαυρο game boy είχε σενάριο, αλλά μπορείς να το θεωρήσεις τέχνη;

προφανώς. Δηλαδή τι σε προβληματίζει; Και ένα text adventure μια χαρά τέχνη είναο. Δηλαδή τι διαφορά έχει μια νουβέλα με μια διαδραστική νουβέλα; Δηλαδή αν διαβάζεις ένα ιβλβίο καταναλώνεις τέχνεις, αν επειρεάζουν οι επιλογές σου την πλοκή καταναλώνεις κόκα κόλα ;

Μια στιγμή, μου έβαλες μέσα και το κριτήριο ολοκληρωμένη εμπειρία αισθήσεων, στο Zelda του game boy δεν θα μπορούσα να πω ότι έχουμε κάτι τέτοιο, ωστόσο είχε σενάριο, απλό αλλά υπήρχε. Δεν ξέρω αν υπάρχει παιχνίδι χωρίς σενάριο, ο donkey kong του Attari, είχε σενάριο έπρεπε να σώσεις την πριγκίπισσα από τον γορίλα.

Πως δεν είχε το ζέλντα; Ωραίο σενάριο, μουσική που έδενε με αυτό, γραφικά που έδεναν με το σενάριο και την μουσική και άντεχε το game boy
Τι δεν είχε δηλαδή που το κάνει μη τέχνη;

[Dwarven Blacksmith]

Όχι! Δεν βγάζω εκτός, στους άλλους χώρους μπορούν να υπάρξουν δημιουργοι που μπορούν να σκηνοθετήσουν ο,τι θέλουν, να γράψουν ο,τι θέλουν και να το κυκλοφορήσουν. Δεν υπάρχει περιορισμός αν απελευθερωθούν από την εμπορικότητα και μάλιστα πολλοί έχουν προχωρήσει σε τέτοιες ενέργειες ανεξάρτητος κινηματογράφος, μικρές αυτονομες εκδόσεις, ανεξάρτητες σκηνές κλπ τα βίντεο γκεημς τουλάχιστον μέχρι στιγμής, δεν έχω δει κανέναν να προχωράει σε κάτι τέτοιο με σκοπό να απελευθερωθεί για να εκφραστεί, σαν να μην υπάρχει αυτή η ανάγκη.

Δεν έχεις ακούσει τον όρο indie game; Ακριβώς αυτό είναι, αυτόνομοι δημιουργοί. Ο δημιουργός του Stardew Valley ας πούμε είναι ένα άτομο.

Επίσης ούτε καν όλα τα παιχνίδια πουλιούνται. Το DotA και το Counter Striκε ξεκίνησαν ως δωρεάν mods. Οι δημιουργοί τους δεν έπαιρναν φράγκο.
Σήμερα γίνονται συνέχεια game jams όπου κόσμος φτιάχνει χιλιάδες παιχνίδια μέσα σε 48 ώρες π.χ., απλά για τη χαρά της συμμετοχής.
Αν πας στο itch.io θα δεις.

Μπορεί, αλλά πχ το Counter Strike δεν το έφτιαξε κάποιος για να εκφραστεί, το έφτιαξε για να διασκεδάσει τον εαυτό του και αυτό αργότερα μαθεύτηκε και γιγαντώθηκε.Που εντοπίζεται η αυτοεκφραση σε αυτό το παιχνίδι;

Σου απαντάω με παραδείγματα στο συγκεκριμένο επιχείρημα που φέρνεις, το οποίο είναι "δεν υπάρχουν βίντεο γκέιμς ανάλογα του ανεξάρτητου κινηματογράφου". Αν φέρεις άλλο επιχείρημα, όπως η αυτοέκφραση, θα σου φέρω άλλο παράδειγμα. Μην μετακινείς τα γκολποστ.

Ήδη έχω πει δύο: Firewatch και Stanley Parable. Είναι προς πώληση, αλλά είναι ανεξάρτητες παραγωγές. Το 2ο μάλιστα κάποτε ήταν και αυτό μοντ. Κατεξοχήν παιχνίδια έκφρασης.

[Δημοκράτης]

Όχι! Η τέχνη δεν είναι εμπορική. Αν βάλουμε αυτό το κριτήριο, τότε όλα μετατρέπονται σε τέχνη και πέφτουμε σε έναν κυνικό μηδενισμό και σχετικότητα κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με την λογική της εμπειρίας μας. Θα δεχομουν κάτι τέτοιο μόνο στο διαχωρισμό φθηνή τέχνη και καλή τέχνη.

το κριτήριο του ότι πουλάει ή όχι το βάζεις εσύ. Δεν έχει καμία σχέση με το αν είναι τέχνη ή όχι. Οτιδήποτε σε προκαλεί συναισθήματα είναι τέχνη. Αυτό που συνδέει μουσική, θέατρο, κινηματογράφο, η αριχτεκτονική, η ποίηση, η λογοτεχνία κτλ είναι ότι σε δημιουργούν συναισθήματα. ΓΙατί κατά τα άλλα η αρχιτεκτονική με την μουσική ως δραστηριότητες δεν έχουν καμία σχέση

Όχι οτιδήποτε προκαλεί συναισθήματα, δεν είναι κατάλληλο κριτήριο, διότι και κάποιος μπορεί να σε βρίζει και να σε θυμώσει, τι είναι; Καλλιτέχνης του λόγου; Κάποια μπορεί να είναι πολύ ελκυστική και να σε αναστατώνει, τι είναι; Έργο τέχνης της φύσης;

η απάντηση είναι ξεκάθαρα ναι
τα μπινελίκια είναι μορφή τέχνης και φυσικά μια υπεργκομενάρα είναι έργο τέχνης της Φύσης.
Αν δεν μπορείς να θαυμάσεις μια υπεργκομενάρα κάτι δεν πάει καλά με την περίπτωση σου

[paul25]

προφανώς. Δηλαδή τι σε προβληματίζει; Και ένα text adventure μια χαρά τέχνη είναο. Δηλαδή τι διαφορά έχει μια νουβέλα με μια διαδραστική νουβέλα; Δηλαδή αν διαβάζεις ένα ιβλβίο καταναλώνεις τέχνεις, αν επειρεάζουν οι επιλογές σου την πλοκή καταναλώνεις κόκα κόλα ;

Μια στιγμή, μου έβαλες μέσα και το κριτήριο ολοκληρωμένη εμπειρία αισθήσεων, στο Zelda του game boy δεν θα μπορούσα να πω ότι έχουμε κάτι τέτοιο, ωστόσο είχε σενάριο, απλό αλλά υπήρχε. Δεν ξέρω αν υπάρχει παιχνίδι χωρίς σενάριο, ο donkey kong του Attari, είχε σενάριο έπρεπε να σώσεις την πριγκίπισσα από τον γορίλα.

Πως δεν είχε το ζέλντα; Ωραίο σενάριο, μουσική που έδενε με αυτό, γραφικά που έδεναν με το σενάριο και την μουσική και άντεχε το game boy
Τι δεν είχε δηλαδή που το κάνει μη τέχνη;

Ξαναλέω ότι μου έγραψες παραπάνω ότι πέρα από το σενάριο είχες ως κριτήριο και την ολοκληρωμένη εμπειρία αισθήσεων, το Zelda απέχει μακράν από μια ολοκληρωμένη εμπειρία αισθησεων

[paul25]

Δεν έχεις ακούσει τον όρο indie game; Ακριβώς αυτό είναι, αυτόνομοι δημιουργοί. Ο δημιουργός του Stardew Valley ας πούμε είναι ένα άτομο.

Επίσης ούτε καν όλα τα παιχνίδια πουλιούνται. Το DotA και το Counter Striκε ξεκίνησαν ως δωρεάν mods. Οι δημιουργοί τους δεν έπαιρναν φράγκο.
Σήμερα γίνονται συνέχεια game jams όπου κόσμος φτιάχνει χιλιάδες παιχνίδια μέσα σε 48 ώρες π.χ., απλά για τη χαρά της συμμετοχής.
Αν πας στο itch.io θα δεις.

Μπορεί, αλλά πχ το Counter Strike δεν το έφτιαξε κάποιος για να εκφραστεί, το έφτιαξε για να διασκεδάσει τον εαυτό του και αυτό αργότερα μαθεύτηκε και γιγαντώθηκε.Που εντοπίζεται η αυτοεκφραση σε αυτό το παιχνίδι;

Σου απαντάω με παραδείγματα στο συγκεκριμένο επιχείρημα που φέρνεις, το οποίο είναι "δεν υπάρχουν βίντεο γκέιμς ανάλογα του ανεξάρτητου κινηματογράφου". Αν φέρεις άλλο επιχείρημα, όπως η αυτοέκφραση, θα σου φέρω άλλο παράδειγμα. Μην μετακινείς τα γκολποστ.

Ήδη έχω πει δύο: Firewatch και Stanley Parable. Είναι προς πώληση, αλλά είναι ανεξάρτητες παραγωγές. Το 2ο μάλιστα κάποτε ήταν και αυτό μοντ. Κατεξοχήν παιχνίδια έκφρασης.

Μα είναι; Αυτό σου λέω, δεν το ξέρουμε, μπορεί να ανεξαρτοποιηθηκε για να κάνει δικό του κέρδος και όχι για να εκφραστεί ελεύθερα, μπορεί να μην ένιωθε καθόλου αυτή την ανάγκη, αλλά μπορεί και ναι, αυτό το λες εσύ, ο ανεξάρτητος κινηματογράφος έχει σχολές με μανιφέστο η κάθε μια που δηλώνει την πρόθεση. Κάθε τέχνη που ένιωσε την ανάγκη για ανεξαρτητοποίηση έκανε μανιφεστο

[stavmanr]

Nope, αυτό δεν είναι πρακτική χρήση. Δηλαδή αν κρεμάσεις έναν πίνακα ζωγραφικής σε έναν τοίχο για να τον θαυμάζουν, αυτό δεν είναι πρακτική χρήση.

Εσύ ο ίδιος μας έγραφες σχετικά με τη μουσική ότι τη χρησιμοποιείς στο κατάστημά σου χρηστικά, για ευεξία, περιβάλλον κλπ.
Αυτό σημαίνει ότι η μουσική που παίζεις στο κατάστημά σου δεν είναι τέχνη;

Δεν είναι πρακτική χρήση αυτό, είναι η μουσική για τον λόγο που φτιάχτηκε: για να την ακούς και να σου αρέσει. Πρακτική χρήση θα είχε αν ξέρω 'γώ την χρησιμοποιούσα για να σπάω πέτρες αξιοποιώντας διαφορετικές συχνότητες.

Φυσικά και είναι πρακτική χρήση.
Ο άνθρωπος που μπαίνει στο μάρκετ δεν μπαίνει για να αναλύσει ή να μελετήσει την 9η του Μπετόβεν, αλλά για να ψωνίσει γατοτροφές.
Η μουσική δεν εξυπηρετεί κάποιο σκοπό τέχνης στο μάρκετ. Εξυπηρετεί μία γενικότερη αίσθηση, την ίδια που θα εξυπηρετούσε η Μόνα Λίζα σε κατάστημα με αρώματα.
Στην ουσία, δηλαδή, το έργο τέχνης χρησιμοποιείται ως παρελκυστικό μέσο μέσα στη διαδικασία της κατανάλωσης κι όχι ως έργο τέχνης.
Αυτή είναι μία χρηστική αξία του έργου τέχνης σε ένα μαρκετάδικο ή ένα Χόντος.

[Δημοκράτης]

Μια στιγμή, μου έβαλες μέσα και το κριτήριο ολοκληρωμένη εμπειρία αισθήσεων, στο Zelda του game boy δεν θα μπορούσα να πω ότι έχουμε κάτι τέτοιο, ωστόσο είχε σενάριο, απλό αλλά υπήρχε. Δεν ξέρω αν υπάρχει παιχνίδι χωρίς σενάριο, ο donkey kong του Attari, είχε σενάριο έπρεπε να σώσεις την πριγκίπισσα από τον γορίλα.

Πως δεν είχε το ζέλντα; Ωραίο σενάριο, μουσική που έδενε με αυτό, γραφικά που έδεναν με το σενάριο και την μουσική και άντεχε το game boy
Τι δεν είχε δηλαδή που το κάνει μη τέχνη;

Ξαναλέω ότι μου έγραψες παραπάνω ότι πέρα από το σενάριο είχες ως κριτήριο και την ολοκληρωμένη εμπειρία αισθήσεων, το Zelda απέχει μακράν από μια ολοκληρωμένη εμπειρία αισθησεων

αν το ζέλντα στο game boy δεν σε κάνει οκ, πήγαινε σε άλλα γκέιμς που την έχουν. Τι να σε πω; Στην τελική είπαμε, δεν είναι όλα τα παιχνίδια τέχνη.

[hellegennes]

Φυσικά και είναι πρακτική χρήση.
Ο άνθρωπος που μπαίνει στο μάρκετ δεν μπαίνει για να αναλύσει ή να μελετήσει την 9η του Μπετόβεν, αλλά για να ψωνίσει γατοτροφές.

Γιατί εσύ όταν ακούς την 9η το κάνεις για να την μελετήσεις και να την αναλύσεις;

Είναι τέχνη γιατί αποσκοπεί στην ψυχαγωγία.

Ενδιαφέρων αυτός ο μονοσήμαντος ορισμός. Άρα και η Ξερή είναι τέχνη. Η μακριά γαϊδούρα. Το σκοινάκι. Το κουτσό. Και οι αστείες γκριμάτσες.