Ξυλο Σνικ Light στα ΜΑD Awards

[kongrosian]

ακυρους οπως πχ van der graaf generator

μην γίνεσαι μυρωδιάς τώρα.

οι van der graaf/peter hammill είναι διαχρονική αξία, αλλά δεν είναι για όλους και όλες τις ώρες.

[Blackdog]

Και ο δικός μου. Αλλά έχω πετύχει και κάτι ντοκιμαντέρ με έλ late boomers μεταλλάδες που βρίζανε τους δημοσιογράφους που τους έπαιρναν συνέντευξη, φτύνανε και τα σπάγανε συνέχεια.

Ε, αυτοί δεν νομίζω να είχαν πρόσβαση στην ολότητα των στίχων

Εχεις δικιο, σιγα σιγα μου ρχονται.

Ειχαν γαμησει και ολες τις συναυλιες μεχρι και το rock in Athens γιατι επεφτε ξυλο. Κλασσικο το μπαχαλο που ειχαν κανει στον Rory Gallagher. Αλλα εχω διαβασει και αλλα τετοια σε birthday party, bauhaus, police κλπ

[Blackdog]

μην γίνεσαι μυρωδιάς τώρα.

Επιτηδες το εγραψα, ηξερα οτι θα εχουν οπαδους στο πχορουμ

Τι να σου πω εμενα μου φαινονταν σαν "και τωρα παιδια θα παιξουμε κατι που δεν εχει νοημα για τα επομενα 12 λεπτα για να γεμισει ο δισκος"

[AlienWay]

Και ο δικός μου. Αλλά έχω πετύχει και κάτι ντοκιμαντέρ με έλ late boomers μεταλλάδες που βρίζανε τους δημοσιογράφους που τους έπαιρναν συνέντευξη, φτύνανε και τα σπάγανε συνέχεια.

Ε, αυτοί δεν νομίζω να είχαν πρόσβαση στην ολότητα των στίχων

Εχεις δικιο, σιγα σιγα μου ρχονται.

Ειχαν γαμησει και ολες τις συναυλιες μεχρι και το rock in Athens γιατι επεφτε ξυλο. Κλασσικο το μπαχαλο που ειχαν κανει στον Rory Gallagher. Αλλα εχω διαβασει και αλλα τετοια σε birthday party, bauhaus, police κλπ

Η αλητεία των early 80s

[Sid Vicious]

Παντως για να τα λεμε ολα και μην καθαγιαζουμε εποχες, δεν ηταν και τοσο σουπεργουαου και παλια, θυμαμαι να πεφτουν και μαχαιρωματα σε μπαρ, ντισκος ή λαιβς, πλεον εχω χρονια να ακουσω να συμβαινει κατι τετοιο, περισσοτερο εχει περιοριστει στα χουλιγκανικα τεκταινομενα

[Feindflug]

Πάντως έχει πλάκα το όλο σκηνικό.

Είναι ο πρώτος ηθικός πανικός των 40άρηδων μιλλένιαλς. Που στα 90s κορόιδευαν τους συντηρητικούς δασκάλους/γονείς που έλεγαν "να προσέχεις μη σου βάλουν ναρκωτικά στην πορτοκαλάδα" κι ότι η μέταλ είναι του σατανά.

Μεγαλώσατε παίδες.

[Feindflug]

Μια ερωτηση που εκανα στα δυο μου παιδια, τα οποια ειναι στο ηλικιακο ταργκετ γκρουπ των τραπερς, ηταν αρκετα διαφωτιστικη.

Τα ρωτησα στο αμαξι ενω επαιζε το beneath the remains ( ) στο πλεηερ

"Γιατι δεν ακουτε πια αυτη την μουσικη, αφου ειναι δυνατη και εκφραζει πολυ καλυτερα τον θυμο σας απεναντι σε αυτο που ζειτε σημερα;"

Και μου ειπαν οτι κανενας εφηβος πλεον δεν ειναι θυμωμενος, κοιτανε ολοι απλα πως να την βγαλουνε.

Ισως φταιει αυτο, ισως το ροκ και το μεταλ να εκφραζουν μια εποχη που εχει πλεον περασει

Καλά σού είπανε ρε τύπε. Τα παιδιά θέλουν αντίδραση, επανάσταση. Το πανκ πέθανε, τα μέταλ είναι τα περισσότερα μιας άλλης εποχής, θρησκευτικές και αποκρυφιστικές αναζητήσεις δεν υπάρχουν, η σκληρή ηλεκτρονική μουσική έχει απομυθοποιηθεί και έχει γίνει mainstream, τι να ακούσουν κι αυτά; Αυτά που σε τσαντίζουν.

Έχει αρχίσει και βρωμάει επικίνδυνα ναφθαλίνη το νήμα. Κάθονται κάτι μπαρμπάδες, πρώην φρικιά, να νουθετήσουν τα πιτσιρίκια στο τι θ' ακούνε. Σε λίγο θα κυνηγάει ο παπάς - πατέρας το παιδί του για να ακούσει Sex Pistols, ενώ αυτό θ' ακούει Snik και θα χορεύει με chains και purple γιλέκα με pouches.

If you know, you know.

Εσύ, τυπε, τις γιορτές κάθεσαι με τη νεολαία και φλεξαρετε τα γκανια σας

Όχι ρε δικέ μου, δεν είμαι αυτός ο θείος. Κατανοώ όμως πόσο περίεργοι φαινόταν στους μεγαλύτερούς μου π.χ. οι Prodigy, κάτι φρικιά με τατουάζ, περίεργα μαλλιά και σκουλαρίκια, που παίζουν ένα ακαταλαβίστικο, θορυβώδες ντάπα ντούπα.

Έτσι και σε μένα φαίνονται περίεργοι αυτοί οι τύποι και δεν καταλαβαίνω τι ωραίο βρίσκουν σε αυτούς. Αυτά ξέρουν καλύτερα στο συγκεκριμένο θεμα. Ίσως είναι η μόδα της εποχής, ίσως το βόλεμα και η καλή ζωή που ψάχνουν τα παιδιά όπως είπε κι ένας άλλος τύπος.

Σίγουρα όμως δεν τους ακούνε όλα τα πιτσιρίκια, ούτε θα κάθομαι να τα κράζω για αυτές τους τις επιλογές, σαν κανένας τύπος που δεν άκουγε - και ακούει ακόμα, ακραία μουσική και μουσική που προσβάλλει και τσαντίζει κάποιους άλλους.

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Εγώ θεωρώ ότι από την στιγμή που δεν υπάρχει για την νεολαία κάτι καλύτερο σε επίπεδο μαζικής κατανάλωσης , προτιμώ ένα ρεύμα που προωθεί δυναμισμό και ενέργεια παρά κλάψα και ηττοπάθεια . Η ελληνική μουσική τα τελευταία είκοσι χρόνια έπεσε πάρα πολύ κάτω και η θεματολογία της έμεινε στάσιμη . Και μπορεί να σαγηνεύει έναν σαραντάρη που πρόλαβε να φάει πεντακόσια ευρώ στα μπουζούκια και του θυμίζει τις καλές εποχές αλλά εγώ προσωπικά αν και λατρεύω τα ελληνικά βλέπω ότι κομματάρχες σαν του Μητροπάνου ή τα παλιά του Σφακιανάκη και του Ρέμου δεν βγαίνουν . Ε όταν πίνω σε κλαμπ προτιμώ να ακούσω Μαντ Κλιπ παρά κλάψα .

Eίναι ενδιαφέρον αυτό που μας γράφει εδώ ο Λόρδος κύριοι.
Όντως, μια γενιά μεγαλωμένη στην οικονομική κρίση και τον κορονοϊό ακούει τραπ. Ειδικά στην Ελλάδα που η κρίση από το 2010 ήταν ιδιαίτερα έντονη και παρατεταταμένη και που το εθνικό μας χαρακτηριστικό είναι έτσι κι αλλιώς η μίρλα και η κλάψα, έρχονται αυτοί οι καλλιτέχνες να μας πουν πόσο πέτυχαν. Έστω κι αν είναι τραβηγμένο όλο αυτό από τα μαλλιά, με τις γκόμενες, τα ναρκωτικά και τα όπλα. Μας λέει ο αγαπητός χρήστης, "προτιμώ να ακούω αυτό, από το κλασικό λαικό "με παράτησε, είμαι καλό παιδί, ας κλάψω"

Επιπλέον, φρονώ πως είναι και μια υποσυνείδητη αντίδραση στο πιλίτικαλυ κορέκτ της εποχής. Η ανεκτικότητα, η συμπερίληψη, η ελευθερία στην έκφραση και την σεξουαλικότητα, έννοιες θετικές έχουν υιοθετηθεί από τη μέινστριμ κουλτούρα και έχουν σχηματοποιηθεί σε βαθμό που μπορεί να ακούγεται ή και να είναι ωσάν ολοκληρωτική επιβολή. Οι νέοι εκ φύσεως αντιδραστικοί και όπως όλοι μας -με ταπεινά ένστικτα- βρίσκουν την έκφραση στα σκουπίδια της τραπ. Εκεί ως σα σε ένα οχυρό, με πρόσχημα την καλλιτεχνική έκφραση ή έστω το "έλα μωρέ τραγούδια είναι" μπορούν να εκφράζονται όλα τα ταπεινά ένστικτα που δεν είναι πολιτικώς ορθά- μπορεί να ισοπεδώνεται η ισότητα των φύλων, οι γυναίκες να γίνονται αντικείμενα, η βία να αποθεώνεται. Τα παιδιά ταυτίζονται με τους σκληρούς, τους παράνομους που είναι έξω από το σύστημα.

[Ερμής]

Έπρεπε να ζει κανας λεκτικός

Ποιος ποιος ποιος;

[Magnus3]

Έπρεπε να ζει κανας λεκτικός

Ποιος ποιος ποιος;

Ο ΛΕΚΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΧΕΙ ΜΥΑΛΟ ΣΑΝ ΑΛΒΑΝΟΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ ΣΑΝ ΡΩΣΟΠΟΝΤΙΟΣ

χαχαχαχα

[stavmanr]

Παντως για να τα λεμε ολα και μην καθαγιαζουμε εποχες, δεν ηταν και τοσο σουπεργουαου και παλια, θυμαμαι να πεφτουν και μαχαιρωματα σε μπαρ, ντισκος ή λαιβς, πλεον εχω χρονια να ακουσω να συμβαινει κατι τετοιο, περισσοτερο εχει περιοριστει στα χουλιγκανικα τεκταινομενα

Όταν βλέπεις λοιπόν όλη την παρακμή που κάποτε κρύβονταν στα σκοτεινά να έχει μαζευτεί στα mainstream και τα φώτα της δημοσιότητας, κάτι πάει στραβά.

[έργο_μακέτο]

Έχουν ξεσαλώσει τα μουνόπανα οι δημοσιογράφοι. Δείτε εδώ ρεπορτάζ που εφτιάξαν οι γελοίοι. Θα μας πρήξουν τα μπαλάκια για κάνα μήνα μ'αυτό το "ευτράπελο".

[Αλιόσα]

Eν τω μεταξύ εγώ έμαθα πως υπάρχει τραπ μουσική πριν δυο χρόνια απο ένα φίλο μου καθως περπατούσαμε (ειμαστε ανω των 30). Μου λεει "ξέρει τι σόι στοιχους έχουνε κάποια τραγούδια της τραπ;" της "ποιας;" λεω "της ραπ;" "όχι ρε, της τραπ" μου λεει και απαντάω πως πρώτη φορά ακούω πως υπάρχει τέτοια μουσική

[AlienWay]

Εγώ θεωρώ ότι από την στιγμή που δεν υπάρχει για την νεολαία κάτι καλύτερο σε επίπεδο μαζικής κατανάλωσης , προτιμώ ένα ρεύμα που προωθεί δυναμισμό και ενέργεια παρά κλάψα και ηττοπάθεια . Η ελληνική μουσική τα τελευταία είκοσι χρόνια έπεσε πάρα πολύ κάτω και η θεματολογία της έμεινε στάσιμη . Και μπορεί να σαγηνεύει έναν σαραντάρη που πρόλαβε να φάει πεντακόσια ευρώ στα μπουζούκια και του θυμίζει τις καλές εποχές αλλά εγώ προσωπικά αν και λατρεύω τα ελληνικά βλέπω ότι κομματάρχες σαν του Μητροπάνου ή τα παλιά του Σφακιανάκη και του Ρέμου δεν βγαίνουν . Ε όταν πίνω σε κλαμπ προτιμώ να ακούσω Μαντ Κλιπ παρά κλάψα .

Eίναι ενδιαφέρον αυτό που μας γράφει εδώ ο Λόρδος κύριοι.
Όντως, μια γενιά μεγαλωμένη στην οικονομική κρίση και τον κορονοϊό ακούει τραπ. Ειδικά στην Ελλάδα που η κρίση από το 2010 ήταν ιδιαίτερα έντονη και παρατεταταμένη και που το εθνικό μας χαρακτηριστικό είναι έτσι κι αλλιώς η μίρλα και η κλάψα, έρχονται αυτοί οι καλλιτέχνες να μας πουν πόσο πέτυχαν. Έστω κι αν είναι τραβηγμένο όλο αυτό από τα μαλλιά, με τις γκόμενες, τα ναρκωτικά και τα όπλα. Μας λέει ο αγαπητός χρήστης, "προτιμώ να ακούω αυτό, από το κλασικό λαικό "με παράτησε, είμαι καλό παιδί, ας κλάψω"

Επιπλέον, φρονώ πως είναι και μια υποσυνείδητη αντίδραση στο πιλίτικαλυ κορέκτ της εποχής. Η ανεκτικότητα, η συμπερίληψη, η ελευθερία στην έκφραση και την σεξουαλικότητα, έννοιες θετικές έχουν υιοθετηθεί από τη μέινστριμ κουλτούρα και έχουν σχηματοποιηθεί σε βαθμό που μπορεί να ακούγεται ή και να είναι ωσάν ολοκληρωτική επιβολή. Οι νέοι εκ φύσεως αντιδραστικοί και όπως όλοι μας -με ταπεινά ένστικτα- βρίσκουν την έκφραση στα σκουπίδια της τραπ. Εκεί ως σα σε ένα οχυρό, με πρόσχημα την καλλιτεχνική έκφραση ή έστω το "έλα μωρέ τραγούδια είναι" μπορούν να εκφράζονται όλα τα ταπεινά ένστικτα που δεν είναι πολιτικώς ορθά- μπορεί να ισοπεδώνεται η ισότητα των φύλων, οι γυναίκες να γίνονται αντικείμενα, η βία να αποθεώνεται. Τα παιδιά ταυτίζονται με τους σκληρούς, τους παράνομους που είναι έξω από το σύστημα.

"Στα σκουπίδια βρίσκουν τα σκυλιά φαγητό.
Τις περιοχές αυτές τις προστατεύει ο Θεός".

Στέρεο Νόβα.

[έργο_μακέτο]

Και γενικά πίσω απ'όλη αυτή την κατακραυγή της τηλεόρασης για το συμβάν αλλά και για την trap γενικότερα μυρίζομαι μια ρήξη ανάμεσα ανάμεσα στα οικονομικά συμφέροντα των traper και στο υπόλοιπο star system των λαικών τραγουδιστών.

Η έλευση του youtube έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην όποια έστω μικρή αποδυνάμωση της "παραδοσιακής" βιομηχανίας του θεάματος στην Ελλάδα. Του Νταλάρα, του Φοίβου, του Χατζηγιάννη, της Μποφίλιου, της Παπαρίζου, της Τάμτα, των πρωινατζούδων.

υ.γ η trap δεν παύει να είναι σκουπιδομουσική, έτερον εκάτερον