Το "πρέπει" προκύπτει από το δημογραφικό πρόβλημα.Όσο για το κεφαλαιοποιητικό στοιχείο που "πρέπει να υπάρχει", αν θες κάντο μόνο σου, ιδιωτικά, δεν υπάρχει κανένας λόγος να το κάνουμε όλοι μαζί.
Προσωπικά δεν έχω καμμία όρεξη για τον απλό λόγο ότι σε ότι και να επενδύσεις, σε βάθος 40 ετών που θα δουλεύεις, αυτό θα καταστραφεί τουλάχιστον μια φορά, και όταν έρθει η ώρα σου να πάρεις σύνταξη μπορεί πάρα πολύ απλά να μην υπάρχει.
Ενώ οι φόροι θα υπάρχουν πάντα, και αυτό που σου λέω εγώ είναι ο μόνος τρόπος για να είσαι 100% σίγουρος ότι θα πάρεις σύνταξη.
Για το ιδιωτικό πρόγραμμα σύνταξης γενικά συμφωνώ, υποτίθεται μάλιστα ότι θα είναι ο τρίτος πυλώνας του νέου συστήματος. Δεν ξέρω αν θα βοηθούσε να μην υπήρχαν χωριστές ασφαλιστικές εισφορές αλλά μόνο φόροι γενικά, πάντως σίγουρα δεν μπορείς να βασιστείς 100% σε μια κρατική σύνταξη, αγνώστου ύψους, κατά πάσα πιθανότητα πολύ μικρού, απλά και μόνο επειδή ο θάνατος και οι φόροι είναι σίγουροι. Αναδιανεμητικό σύστημα μόνο του δεν στέκει με τα σημερινά δεδομένα. Τυπικά ή άτυπα, θα υπάρχει και κάτι άλλο από δίπλα.
Συνήθως προκύπτει ζήτημα διάσωσης ασφαλιστικών εταιρειών που πέφτουν έξω ακριβώς για να σωθεί ό,τι σώζεται. Δεν είναι ό,τι καλύτερο αλλά είναι καλύτερο από το τίποτα.
foscilis, ισχύει αυτό για τα ομόλογα αλλά δεν ξέρω αν μπορούμε να συγκρίνουμε ευθέως το κουπόνι ενός ομολόγου με το "μέρισμα" που λαμβάνει σε παροχές ο πολίτης ενός κράτους που βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης. Σε κάθε περίπτωση, ένα ασφαλιστικό ταμείο επενδύει σε ομόλογα πολλών χωρών, όχι μόνο σε αυτά της ίδιας της χώρας όπου είναι η έδρα του.
