Μάχη του Σταλινγκραντ - Νίκη του κόκκινου στρατού - Νίκη της ανθρωπότητας

[Fairfax]

Μεγάλη νίκη το Σταλινγκραντ σίγουρα. Μάλλον λόγω ηλιθιότητας των Γερμανών που δίχασαν τις μονάδες νωρίς και αργότερα δεν αποσύρθηκαν εγκαίρως. Στον πόλεμο οι βλακίες πληρώνονται. Ο ένδοξος σοβιετικός στρατός είχε τραγικό τέλος. Έτυχε να είμαι στην Γερμανία στην πτώση του τείχους του Βερολίνου. Οι Σοβιετικοί στρατιώτες ξεπουλάγανε ότι είχαν και δεν είχαν. Μέχρι τις ένδοξες συνταγματικές σημαίες των μονάδων τους πούλαγαν για 200 μάρκα τότε. Ξεφτίλα.

[Chainis]

Παίζει να είναι η πιο λογική συμμαχία που έχει υπάρξει. Εκτός και αν αμφισβητούμε ότι πριν το συμφωνο, οι σοβιετικοί είχαν απευθυνθεί στους δυτικους

Αλλά οι Δυτικοί δεν του έδιναν την μισή Πολωνία, τις Βαλτικές χώρες κι ένα φιλέτο από Φιλανδία, οπότε ναι, για τον Στάλιν ήταν πολύ λογική.
Και αναμενόμενη.

Του τις έδωσαν όμως τελικά

Για 45 χρόνια.
Και μετά έχασε και το 1/3 της πρώην Ρωσικής αυτοκρατορίας.

[Chainis]

νομίζω οι ξεπλενηδες των ναζι πονανε πιο πολυ στις 9 μαη

Εγώ σύντροφε γιορτάζω τότε.
Γλυτώσαμε τότε από το ένα παρατράγουδο της ιστορίας.

Πρέπει μια αντίστοιχη μέρα να καθιερωθεί και για το δεύτερο που γλυτώσαμε εκεί γύρω στο 90.

Ούτε μαύρος ούτε κόκκινος φασισμός, μόνο δημοκρατία!!!

Σιγά μην σκίσεις κανά καλσόν. Εδώ μέσα έχεις μποτάκια της ΝΔ που λένε ότι την επταετία θα την κρίνει η ιστορία ( σου θυμίζει κάτι;)

Ναι και;
Τους πάντες που κυβερνούν τους κρίνει η ιστορία.
Και πολλούς που δεν κυβερνούν.

[John Brown Gun Club]

Και η Αγγλία δεν είχε κανένα λόγο να εμπλακεί. Το πιθανότερο είναι ότι αν δεχόταν τις προτάσεις του Χίτλερ, θα έβγαινε πολύ ισχυρότερη.

Δεν μπορεις να το κρυψεις ετσι;

[πετρος]

Στάλινγκραντ!

«Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό, τι μπορεί ποτέ να πληρώσει» (Έρνεστ Χέμινγουεϊ).

«Δεν υπάρχει γη για μας πέρα από το Βόλγα»! Ήταν τα λόγια του ελεύθερου σκοπευτή Βασίλι Ζάιτσεφ, ενός από τους ήρωες εκείνης της μάχης. Της μάχης που έως εκείνη τη στιγμή δεν υπήρξε παρόμοιά της στην Ιστορία. Η μάχη του Στάλινγκραντ.

Ήταν 2 Φλεβάρη 1943 – σαν σήμερα – όταν ολοκληρώθηκε η παράδοση των γερμανικών δυνάμεων στον Κόκκινο Στρατό. Έτσι ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τη συντριβή του χιτλεροφασισμού.

Δυο μέρες νωρίτερα, στις 31 Γενάρη του 1943, η Ανώτατη Διοίκηση των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων εκδίδει το Ανακοινωθέν για τη συντριβή των Ναζί στο Βόλγα. Την ίδια μέρα παραδίδεται η νότια ομάδα των γερμανικών ναζιστικών δυνάμεων με επικεφαλής τον διοικητή της 6ης στρατιάς Φ. Πάουλους, που μόλις είχε προαχθεί από τον Χίτλερ σε στρατάρχη. Η 6η στρατιά ήταν αυτή με την οποία – έλεγε ο Χίτλερ – “μπορώ να κάνω έφοδο στα ουράνια”. Το ανακοινωθέν ήταν ουσιαστικά η αναγγελία της νίκης στη μάχη του Στάλινγκραντ.

Στις 2 Φλεβάρη 1943, με την ολοκλήρωση της παράδοσης των ναζί, ο Στάλιν απηύθυνε ημερήσια διαταγή προς τα στρατεύματα του Ντον, όπου έλεγε:

«Στον αντιπρόσωπο του Αρχηγείου της Ανωτάτης διοίκησης του στρατού, στρατάρχη του πυροβολικού σ. Βορόνοφ. Στον διοικητή των στρατευμάτων του μετώπου του Ντον, στρατηγό σ. Ροκοσόφσκι. Συγχαίρω εσάς και τα στρατεύματα του μετώπου του Ντον για το επιτυχημένο ξεκαθάρισμα των εχθρικών στρατευμάτων που είχαν κυκλωθεί κοντά στο Στάλινγκραντ. Εκφράζω τις ευχαριστίες μου σε όλους τους μαχητές, διοικητές και πολιτικούς καθοδηγητές του μετώπου του Ντον για τις εξαιρετικές αυτές πολεμικές επιχειρήσεις».

Η επιλογή του Στάλινγκραντ

“Από τα τέλη του 1941 η Γερμανία άρχισε να σχεδιάζει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις που θα πραγματοποιούσε στην ΕΣΣΔ για το καλοκαίρι του 1942. Ο Χίτλερ σε λόγο του στις 9/9/1941 ανέλυσε λεπτομερειακά τους σχεδιασμούς λέγοντας μεταξύ άλλων: “Βάλαμε σκοπό μας, πρώτο να καταλάβετε τις τελευταίες μεγάλες σιτοπαραγωγικές περιοχές του αντιπάλου, δεύτερο να καταλάβετε τις ανθρακοφόρες περιοχές, απ’ όπου θα προμηθευόμαστε κοκ, τρίτο να προελάσετε προς τις πετρελαιοπηγές του και τέταρτο η επίθεση θα συνεχιστεί ως ότου κοπεί η τελευταία μεγάλη υδάτινη αρτηρία του Βόλγα” (Υπουργείο Αμύνης ΕΣΣΔ: Β Παγκόσμιος πόλεμος, εκδόσεις 20ός αιώνας, Αθήνα 1959, σελ. 238).

Για την καλοκαιρινή επίθεση του 1942 προετοιμάστηκαν 5 γερμανικές στρατιές, μια ρουμάνικη, μια ιταλική και μια ουγγρική. Αν πετύχαιναν τους στόχους τους οι γερμανικές δυνάμεις κάτω από τον έλεγχο των χιτλερικών δυνάμεων θα περνούσαν οι βασικές σιτοπαραγωγικές περιοχές του Νότου της ΕΣΣΔ καθώς και οι περιοχές εξόρυξης πετρελαίου και μεταλλευμάτων ενώ θα σταματούσαν οι συγκοινωνίες μέσω της υδάτινης αρτηρίας του Βόλγα. Σημειωτέον ότι στην περιοχή του Βορείου Καυκάσου και της Υπερκαυκασίας αναλογούσαν πάνω από τα 4/5 της πανενωσιακής εξόρυξης πετρελαίου και πάνω από το μισό των μεταλλευμάτων μαγγανίου.

Αλλά και η ευρύτερη περιοχή του Στάλινγκραντ όπως και η ίδια η πόλη έπαιζαν σημαντικό ρόλο στο πολεμικο – οικονομικό δυναμικό της Σοβιετικής Ενωσης. Στις παραμονές του πολέμου το Στάλινγκραντ ήταν σημαντικό βιομηχανικό κέντρο της χώρας με 450.000 κατοίκους και 126 βιομηχανικές επιχειρήσεις. Το εργοστάσιο τρακτέρ του Στάλινγκραντ έφτιαχνε πάνω από τα μισά τρακτέρ της χώρας και το εργοστάσιο “Κράσνι Οκτιάμπρ” έβγαζε κάθε χρόνο γύρω στους 800 χιλιάδες τόνους χάλυβα και περίπου 600 χιλιάδες τόνους ελασμάτων (“Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος 1939 – 1945”, εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή”, τόμος Α σελ. 409 – 410, Ριζοσπάστης).

200 μερόνυχτα.

Παρότι η ΕΣΣΔ βρισκόταν αντιμέτωπη με 8 ναζιστικές στρατιές, παρότι έδωσε αυτήν τη μάχη εντελώς μόνη και αβοήθητη, παρότι ο συσχετισμός δυνάμεων εκείνης της εποχής ανάμεσα στη Σοβιετική Ένωση και τη χιτλερική Γερμανία ήταν εξαιρετικά δυσμενής για την πρώτη, παρότι η ΕΣΣΔ θρήνησε 480.000 νεκρούς και 650.000 τραυματίες στρατιώτες και πολίτες, το Στάλινγκραντ κράτησε!

Η εποποιία της νίκης στο Στάλινγκραντ δεν θα μπορούσε να συμβεί αν δεν στηριζόταν στα τεράστια αποθέματα δύναμης του σοβιετικού λαού για την υπεράσπιση της πατρίδας του και των κοινωνικών του κατακτήσεων.

Οι απώλειες του γερμανικού στρατού στο Στάλινγκραντ επέδρασαν αποφασιστικά στην εξέλιξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στέλνοντας το μήνυμα της αντιφασιστικής νίκης παντού στον κόσμο. Η ήττα της “ανίκητης Βέρμαχτ” συγκλόνισε ολόκληρη την πολεμική ναζιστική μηχανή.

Στο Στάλινγκραντ τσακίστηκαν 5 ναζιστικές στρατιές. Εξοντώθηκαν ολοκληρωτικά 32 γερμανικές μεραρχίες και 3 ταξιαρχίες. Άλλες 16 μεραρχίες έχασαν το 50%-75% της δύναμής τους μη μπορώντας να διατηρήσουν το αξιόμαχο. Οι απώλειες των ναζί ξεπέρασαν τους 800 χιλιάδες νεκρούς. Τεράστιες ήταν οι καταστροφές πολεμικού υλικού (πάνω από 1.000 άρματα μάχης, 2.000 πυροβόλα, 1.400 αεροσκάφη) που υπέστη ο ναζιστικός στρατός.

Βλέποντας τον συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα στη Σοβιετική Ένωση και τη χιτλερική Γερμανία, καθώς και τις συνθήκες μέσα στις οποίες η ΕΣΣΔ έδωσε εκείνο τον αγώνα, δεν μπορεί παρά να θαυμάσει κανείς το μέγεθος του σοβιετικού επιτεύγματος: Η ΕΣΣΔ κατάφερε να σταθεί στα πόδια της παρά το γεγονός ότι μετά την εισβολή της Γερμανίας στο έδαφός της είχαν τεθεί υπό την κατοχή των ναζί οι περιοχές της χώρας που πριν τον πόλεμο κατοικούσε πάνω από το 40% του πληθυσμού της χώρας, ήταν οι περιοχές που εξασφάλιζαν στην ΕΣΣΔ το 71% της παραγωγής χυτοσιδήρου, το 58% του χάλυβα, το 57% του τροχαίου υλικού, το 63% του άνθρακα, αποτελούσαν τις περιοχές που κάλυπταν το 40% των εκτάσεων παραγωγής σιτηρών και το 38% της κτηνοτροφίας. Η Σοβιετική Ενωση, δηλαδή, εδωσε και πέτυχε την συντριβή του χιτλερισμού ενώ είχε υποστεί τεράστιες συνέπειες από την εισβολή τόσο όσον αφορούσε τον στρατιωτικό της εξοπλισμό όσο και την διατροφή του λαού της (ΛΕΟΝΙΝΤ ΓΙΕΡΕΜΕΓΙΕΦ: «Η ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ 1941-1945», εκδόσεις «Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος», σελ. 56-57)

«Όχι δεύτερο μέτωπο»!

Οι δυτικές δυνάμεις, οι ΗΠΑ και η Αγγλία, παρά την κομβικής σημασίας για όλη την πορεία του πολέμου μάχη του Στάλινγκραντ και την δυσχερή θέση της Σοβιετικής Ενωσης άφησαν την ΕΣΣΔ χωρίς καμία ενίσχυση, εντελώς αβοήθητη, υπονομεύοντας στην ουσία την άμυνά της. Ενήργησαν σύμφωνα με το ιμπεριαλιστικό τους συμφέρον, που από την μια επιδίωκε την καταστροφή του σοσιαλισμού και από την άλλη την μια εξουθενωμένη Γερμανία που οι τεράστιες απώλειές της θα την έφερναν σε δυσμενή θέση έναντι των ιμπεριαλιστών ανταγωνιστών της στην μεταξύ τους σύγκρουση για την κατάκτηση σφαιρών επιρροής και διανομής εδαφών στον παγκόσμιο χάρτη. Αυτός ήταν ο λόγος που οι δυτικοί αρνήθηκαν να ανοίξουν ένα δεύτερο μέτωπο στην Ευρώπη κατά των φασιστικών ορδών, επιτρέποντας στον Χίτλερ να προωθεί στο ανατολικό μέτωπο γιγάντιες πολεμικές δυνάμεις ανενόχλητος.

Χαρακτηριστικό της υπονόμευσης της ΕΣΣΔ από τους δυτικούς είναι ότι το Νοέμβρη του 1942 «από τις 269 μεραρχίες των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων, στο σοβιετο – γερμανικό μέτωπο βρίσκονταν 197,5 μεραρχίες. Εκτός από αυτές, δρούσαν εκεί 72,5 μεραρχίες των συμμάχων της Γερμανίας» (Υπουργείον Αμύνης ΕΣΣΔ: «Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος 1939- 1945», εκδόσεις ΚΥΨΕΛΗ, τόμος Β’, σελ. 41). Είναι προφανές, λοιπόν, ότι οι Γερμανοί καθ’ όλη τη διάρκεια της επιχείρησής τους στο Νοτιοδυτικό τομέα της ΕΣΣΔ ενίσχυαν συνεχώς τις στρατιωτικές τους δυνάμεις, αφού παρέμεναν ανενόχλητοι λόγω της απουσίας δυτικού μετώπου.

Ο Τσόρτσιλ, με αφορμή το ταξίδι του στην Μόσχα το 1942, γράφει τα εξής αποκαλυπτικά:

«Σκεπτόμουν την αποστολή που με έφερνε στο θλιβερό αυτό μπολσεβικικό κράτος. Άλλοτε, είχα προσπαθήσει με όλες τις δυνάμεις μου, να το στραγγαλίσω στη γέννησή του και ως την εμφάνιση του Χίτλερ το θεωρούσα θανάσιμο εχθρό της ελευθερίας και του πολιτισμού. Ποιο ήταν τώρα το καθήκον μου; Ο στρατηγός Ουέιβελ, που είχε φιλολογική διάθεση, τα ανακεφαλαίωσε όλα σε ένα ποίημα με πολλές στροφές, που τελείωνε με τις λέξεις: «Οχι δεύτερο μέτωπο το 1942″». (Ουίνστον Τσώρτσιλ: «Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος», εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ, τόμος Δ’ σελ. 317).

Ο Στάλιν, στο σχετικό υπόμνημά του, στις 13 Αυγούστου 1942, σημείωνε:

«Αριθ.65 Ο Ι.Β.ΣΤΑΛΙΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΙΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Κατόπιν ανταλλαγής απόψεων γενομένης εις την Μόσχαν την 12 Αυγούστου ε.ε. διεπίστωσα ότι ο Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας κ. Τσόρτσιλ θεωρεί αδύνατον την οργάνωσιν του δεύτερου μετώπου εις την Ευρώπην κατά το 1942. Ως γνωστόν, η οργάνωσις του δεύτερου μετώπου εις την Ευρώπην κατά το 1942 είχε αποφασισθή κατά την διάρκειαν της επισκέψεως του Μολότωφ εις Λονδίνον και είχε περιληφθή εις το κοινόν αγγλο- σοβιετικόν ανακοινωθέν, που εδημοσιεύθη την 12 Ιουνίου ε.ε. Γνωστόν είναι, επίσης, και ότι η οργάνωσις του δευτέρου μετώπου εις την Ευρώπην απέβλεπε εις την απόσπασιν γερμανικών δυνάμεων από το ανατολικόν μέτωπον εις την Δύσιν, εις την δημιουργίαν, εις την Δύσιν, σοβαράς βάσεως αντιστάσεως εναντίον των γερμανοφασιστικών δυνάμεων, και εις την ελάφρυνσιν, δια του τρόπου αυτού, της θέσεως των σοβιετικών στρατευμάτων εις το σοβιετο-γερμανικόν μέτωπον εντός του 1942 (…). Είναι εύκολον να αντιληφθή κανείς ότι η άρνησις της Κυβερνήσεως της Μεγάλης Βρετανίας να δημιουργήση το δεύτερον μέτωπον εις την Ευρώπην εντός του 1942 καταφέρει ηθικόν πλήγμα εναντίον ολοκλήρου της σοβιετικής κοινής γνώμης, που εβασίζετο εις την δημιουργίαν του δευτέρου μετώπου, δυσχεραίνει την θέσιν του Ερυθρού Στρατού εις το μέτωπον και προξενεί ζημίαν εις τα σχέδια της Σοβιετικής Διοικήσεως. Παραλείπω να αναφέρω ότι αι δυσχέρειαι δια τον Ερυθρόν Στρατόν, αι οποίαι δημιουργούνται συνεπεία της αρνήσεως να δημιουργηθή το δεύτερον μέτωπον εντός του 1942, αναμφιβόλως θα προκαλέσουν χειροτέρευσιν της στρατιωτικής καταστάσεως της Αγγλίας και όλων των άλλων συμμάχων. Εγώ και οι συνάδελφοί μου νομίζομεν ότι το έτος 1942 παρέχει τους πλέον ευνοϊκούς όρους διά την δημιουργίαν δευτέρου μετώπου εις την Ευρώπην, δεδομένου ότι όλαι αι δυνάμεις των γερμανικών στρατευμάτων, και μάλιστα αι καλύτεραι, είναι απησχολημέναι εις το ανατολικόν μέτωπον, ενώ εις την Ευρώπην έχουν απομείνει ασήμαντοι δυνάμεις, και μάλιστα αι χειρότεραι. Είναι άγνωστον αν το έτος 1943 θα παρέχη τους ιδίους ευνοϊκούς όρους διά την δημιουργίαν δευτέρου μετώπου, όπως το 1942 (… ). Αλλά, δυστυχώς, εγώ δεν κατώρθωσα να πείσω επ’ αυτού τον κύριον Πρωθυπουργόν της Μεγάλης Βρεταννίας, ενώ ο κ. Χάρριμαν, αντιπρόσωπος του Προέδρου των ΗΠΑ, κατά τας διαπραγματεύσεις εις Μόσχαν, υπεστήριξε απολύτως τον κύριον Πρωθυπουργόν» («Ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος. Η αλληλογραφία Στάλιν – Τσώρτσιλ – Ρούσβελτ – Τρούμαν», εκδόσεις «Μέλισσα», τόμος Α’, σελ. 72-73).

“Η μεγαλύτερη μάχη στην ιστορία των πολέμων”

Η μάχη για την πόλη του Στάλινγκραντ, η «μεγαλύτερη μάχη στην ιστορία των πολέμων» κατά την έκφραση του Στάλιν, άρχισε στις 17 Ιούλη του 1942 στον ποταμό Τσιρ και διήρκεσε συνολικά για περίπου 200 μερόνυχτα. Το αμυντικό της στάδιο από πλευράς Κόκκινου Στρατού κράτησε έως τις 18 Νοέμβρη 1942.

Το καλοκαίρι του 1942, τα γερμανικά στρατεύματα εξαπέλυσαν μεγάλη επίθεση στο Νότιο Τομέα του Ανατολικού Μετώπου. Ένα τμήμα κινήθηκε προς το Στάλινγκραντ και έφτασε στα άκρα της πόλης. Στόχος των γερμανικών στρατευμάτων ήταν η συντριβή της σοβιετικής αντίστασης και η κατάληψη του μεγαλύτερου μέρους των βασικών στρατιωτικών και οικονομικών κέντρων της ΕΣΣΔ.

Για τη ναζιστική επίθεση προετοιμάστηκαν 8 στρατιές, πέντε γερμανικές, μια ρουμάνικη, μια ιταλική και μια ουγγρική, αφού η ευρύτερη περιοχή του Στάλινγκραντ, όπως και η ίδια η πόλη, έπαιζε σημαντικό ρόλο στο πολεμικο-οικονομικό δυναμικό της Σοβιετικής Ένωσης.

Το Σεπτέμβρη η άμυνα της πόλης έφτασε στα πρόθυρα της εξάντλησης. Οι Γερμανοί κατάφεραν να περάσουν στο εσωτερικό της και να φτάσουν ως το κέντρο της, με τους ναζί να ισχυρίζονται από το ραδιόφωνο του Βερολίνου πως το Στάλινγκραντ είχε κυριευτεί. Ηδη από τις 23 Αυγούστου ο ανελέητος βομβαρδισμός με πάνω από 2.000 αεροπορικές επιδρομές είχε μετατρέψει σε ερείπια το 80% των κτιριακών υποδομών της πόλης. Ωστόσο, όπως γράφει ο Ζούκοφ, ακόμα και σε εκείνες τις συνθήκες η διαταγή της 12ης Σεπτεμβρίου που έρχεται από τον Στάλιν προς τον ίδιο και τον στρατάρχη Βασιλιέφσκι είναι να εκπονηθεί το σχέδιο της αντεπίθεσης. Από την επόμενη της διαταγής ξεκινούν οι μάχες μέσα στους δρόμους της πόλης. Την ίδια μέρα, στις 12 Σεπτεμβρίου, ο Χίτλερ διατάσσει το Γενικό Επιτελείο της Βέρμαχτ να καταλάβει άμεσα το Στάλινγκραντ με την Βέρμαχτ να θεωρεί ότι η επιχείρηση θα έχει ολοκληρωθεί στις 26η Σεπτεμβρίου ή το αργότερο 2 Οκτωβρίου. Ομως η πόλη αντέχει, παρά τα τέσσερα κύματα πολιορκιών που εξαπολύουν οι Γερμανοί.

Στις 19 Νοέμβρη του 1942, ο Κόκκινος Στρατός περνά στην αντεπίθεση με την επιχείρηση «Ουρανός» που περιλαμβάνει το σχέδιο περικύκλωσης των ναζιστικών δυνάμεων που έχει επεξεργαστεί ο Ζούκωφ και Σοβιετικοί επιτελείς. Οι Σοβιετικοί συγκέντρωσαν για την αντεπίθεση 1.103.000 στρατιώτες, 15.501 πυροβόλα, 1463 άρματα μάχης και 1.350 μαχητικά αεροσκάφη απέναντι στην ναζιστική δύναμη που αποτελείτο από 1.011.500 στρατιώτες, 10.290 πυροβόλα, 675 άρματα μάχης και 1.216 μαχητικά αεροσκάφη.

Ως τις αρχές του Γενάρη του 1943 ο Κόκκινος Στρατός είχε καταφέρει να αντιστρέψει πλήρως την κατάσταση. Οι σοβιετικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν την επίθεση για την ολοκληρωτική συντριβή του εχθρού. Η επιχείρηση ολοκληρώθηκε στις 2 Φλεβάρη με μια νίκη που κερδήθηκε με αναμέτρηση σώμα με σώμα, από σπίτι σε σπίτι, από κτίριο σε κτίριο, πάνω στα ερείπια. Έως τη μάχη του Στάλινγκραντ στην Ιστορία δεν υπήρχε παρόμοια περίπτωση κύκλωσης και ολοκληρωτικής καταστροφής τόσο μεγάλης στρατιωτικής δύναμης.

Νίκη – ορόσημο

Η τιτάνια μάχη των κατοίκων του Στάλινγκραντ και του σοβιετικού στρατού προκάλεσε τον παγκόσμιο θαυμασμό. Ήταν μια νίκη στην οποία υποκλίθηκαν οι πάντες:

«Δεχθήτε, παρακαλώ, τα συγχαρητήριά μου επ’ ευκαιρία της συνθηκολογήσεως του στρατάρχου Πάουλους και επ’ ευκαιρία της συντριβής της 6ης γερμανικής στρατιάς. Τούτο, πράγματι, είναι μια καταπληκτική νίκη», αναγκαζόταν να γράψει στον Στάλιν ο Τσόρτσιλ την 1 Φεβρουαρίου 1943, ο ίδιος, δηλαδή, άνθρωπος που αντιλαμβανόμενος τι συνέβη στο Στάλινγκραντ θρηνολογούσε γιατί «ο κομμουνισμός σήκωσε κεφάλι χάρη στο νικηφόρο ρωσικό μέτωπο. Η Ρωσία υπήρξε ο σωτήρας και ο κομμουνισμός το ευαγγέλιο που έφερνε μαζί της» (Ουίνστον Τσώρτσιλ: «Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος», τομος Στ’, σελ.181) ενώ ο βασιλιάς Γεώργιος έστελνε στην Σοβιετική ηγεσία ως δώρο ένα αμφίστομο ξίφος που κατά μήκος της λεπίδας είχε στα ρωσικά και στα αγγλικά την επιγραφή «Στους πολίτες του Στάλινγκραντ με τις ατσάλινες καρδιές ως δείγμα της ευγνωμοσύνης του βρετανικού λαού»..

Ο Ρούζβελτ, στο δικό του μήνυμα, στις 5 Φεβρουαρίου 1943 χαρακτήρισε το γεγονός «ως ένα από τα λαμπρότερα κεφάλαια του πολέμου τούτου των λαών, που ηνώθησαν εναντίον του ναζισμού και των μιμητών του». Εγραφε: “Σας συγχαίρω δια την λαμπράν νίκην των στρατευμάτων Σας εις το Στάλινγκραντ, πραγματοποιηθείσαν υπό την ιδικίν Σας ανωτάτην διοίκησιν. Αι εκατόν εξήκοντα δυο ημέραι του επικού αγώνος δια την πόλιν, αγώνος που εδόξασε δια παντός το όνομά Σας, ως και το αποφασιστικόν αποτέλεσμα που όλοι οι Αμερικανοί εορτάζουν σήμερα, θα παραμείνουν ως ένα από τα λαμπρότερα κεφάλαια του πολέμου τούτου των λαών, που ηνώθησαν εναντίον του ναζισμού και των μιμητών του”.

Η συντριβή των Ναζί στο Βόλγα σήμανε την αρχή της αποφασιστικής στροφής στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο και σε όλο το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο σοβιετικός στρατός αποσπά τη στρατηγική πρωτοβουλία και δεν την αφήνει μέχρι την οριστική συντριβή της ναζιστικής Γερμανίας. «Η νίκη των στρατευμάτων μας στο Στάλινγκραντ – γράφει ο στρατάρχης Ζούκοφ – αποτέλεσε την αρχή της ριζικής καμπής του πολέμου υπέρ της ΕΣΣΔ…».

Η μάχη του Στάλινγκραντ αποτελεί το ορόσημο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι από εκεί και πέρα που αρχίζει η εκδίωξη των εισβολέων από το σοβιετικό έδαφος. Είναι από εκέι και πέρα που ξεκινάει η πορεία απελευθέρωσης των λαών της Ευρώπης από το χιτλεροφασιστικό ζυγό.

ΕΥΓΕ, ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ για να θυμουνται οι παλιοι, να μαθαινουν οι νεωτεροι και να μην ξεχνανε οι απογονοι των ναζιστων που παλι σηκωνουν κεφαλι (βλ Ουκρανια) τι μπορει να κανει ο Ρωσικος λαος για την Ελευθερια και την Πατριδα του!

[Nandros]

ΕΥΓΕ, ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ για να θυμουνται οι παλιοι, να μαθαινουν οι νεωτεροι και να μην ξεχνανε οι απογονοι των ναζιστων που παλι σηκωνουν κεφαλι (βλ Ουκρανια) τι μπορει να κανει ο Ρωσικος λαος για την Ελευθερια και την Πατριδα του!

Οι Ρώσοι, κομμουνιστές ή μη, πολέμησαν για την πατρίδα τους.
Οι εν Ελλάδι κομμουνιστές πολέμησαν την πατρίδα τους.
.

[Scouser]

Και η Αγγλία δεν είχε κανένα λόγο να εμπλακεί. Το πιθανότερο είναι ότι αν δεχόταν τις προτάσεις του Χίτλερ, θα έβγαινε πολύ ισχυρότερη.

Δεν μπορεις να το κρυψεις ετσι;

Ποιο πράγμα ρε λατρεία;

[πετρος]

ΕΥΓΕ, ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ για να θυμουνται οι παλιοι, να μαθαινουν οι νεωτεροι και να μην ξεχνανε οι απογονοι των ναζιστων που παλι σηκωνουν κεφαλι (βλ Ουκρανια) τι μπορει να κανει ο Ρωσικος λαος για την Ελευθερια και την Πατριδα του!

Οι Ρώσοι, κομμουνιστές ή μη, πολέμησαν για την πατρίδα τους.
Οι εν Ελλάδι κομμουνιστές πολέμησαν την πατρίδα τους.
.

Το συμπερασμα ποιο ειναι??? Να αγαπας και να αμυνεσαι της Πατριδος σου περα απο βλακωδεις και διχαστικους... ισμους. Οι Ρωσοι πολεμησαν για την Πατριδα τους κι οχι για τον κομμουνισμο. Εμεις παλι οσο δεν καταφερουμε να ξεπερασουμε τους εθνικους διχασμους θα συνεχισουμε να τρωμε φαπες. Λαος ενωμενος ποτε νικημενος!

[Obi Wan Iakobi]

https://www.news247.gr/kosmos/sfyrodrep ... 18923.html



Για όλους τους καπιταλιστές και αντικομμουνιστές τα άνωθεν.

Κατι τετοια παρατραγουδα σας εχουν απομεινει

[Juno]

Πες μου βρε Fluffy, τι δείχνει αυτό το νόμισμα;
Και σφυρί και δρεπάνι και σβάστικα, μπερδεύτηκα.

[Obi Wan Iakobi]

Πες μου βρε Fluffy, τι δείχνει αυτό το νόμισμα;
Και σφυρί και δρεπάνι και σβάστικα, μπερδεύτηκα.

Δεν μπορει να το απαντησει αυτο το μποτακι,βραχυκυκλωνει.

[Sol]

Οι μέρες του σταλινγκραντ, θυμόμαστε

[πατησιωτης]

Πες μου βρε Fluffy, τι δείχνει αυτό το νόμισμα;
Και σφυρί και δρεπάνι και σβάστικα, μπερδεύτηκα.

https://www.facebook.com/constantin.oni ... cale=el_GR


Μερικά ακόμα αποσπάσματα από το βιβλίο των Christopher Andrew και Oleg Gordievsky «KGB. The Inside Story of its Foreign Operations from Lenin to Gorbachev»
………………………………………………………………………………………………………………
1. «Το Σύμφωνο μη επίθεσης μεταξύ Γερμανίας και ΕΣΣΔ υπογράφηκε στις 23 Αυγούστου (σ.μτ. 1939). Το μυστικό πρωτόκολλο προέβλεπε ότι σε περίπτωση “εδαφικής και πολιτικής αναθεώρησης” η Σοβιετική Ένωση θα αποκτήσει τον έλεγχο της ανατολικής Πολωνίας, Λιθουανίας, Εσθονίας, Λετονίας, Φινλανδίας και Βεσσαραβίας (στη Ρουμανία)»
2. «Και οι δύο δικτάτορες χάρηκαν ιδιαίτερα με την υπογραφή του Συμφώνου. Μετά την υπογραφή του ο Στάλιν πρότεινε πρόποση για τον Χίτλερ. “Ξέρω -είπε ο Στάλιν,- πόσο πολύ ο γερμανικός λαός αγαπάει τον φύρερ του. Θέλω να πιω στην υγειά του, το αξίζει»
3. «Την πρώτη Σεπτεμβρίου, μια εβδομάδα μετά την υπογραφή της συμφωνίας για τη μη-επίθεση μεταξύ Γερμανίας και ΕΣΣΔ, ο γερμανικός στρατός που αριθμούσε ενάμιση εκατομμύριο άτομα πέρασε τα πολωνικά σύνορα. Στις 17 Σεπτεμβρίου, ενώ οι Πολωνοί γενναία -αλλά ήδη χωρίς ελπίδες- αντιστέκονταν στη βέρμαχτ, η Σοβιετική Ένωση έβαλε τον στρατό της στο δυτικό τμήμα της χώρας, για να απαιτήσει δικό της κομμάτι πολωνικής πίτας. Κατά τη συνάντηση των δύο στρατών οι δύο πλευρές χαιρετιόντουσαν, έλεγαν προπόσεις ο ένας για τον άλλον ενώ σε ορισμένα σημεία έγιναν κοινές παρελάσεις»
4. «Ενόσω η γκεστάπο έκανε διώξεις στους “φυλετικούς εχθρούς” στις κατεχόμενες από τις Γερμανία περιοχές της Πολωνίας, η nkvd (σ.μτ. μυστική αστυνομία της ΕΣΣΔ) καταπιάστηκε με τους “ταξικούς εχθρούς”. Οι αποφάσεις της nkvd το 1940 απαριθμούσαν 14 κατηγορίες πληθυσμού, οι οποίοι έχρηζαν εξορίας. (...) Στη λίστα επίσης υπήρχαν και όλοι εκείνοι που κάποτε είχαν πάει στο εξωτερικό ή “είχαν επαφές με εκπροσώπους ξένων κρατών”. Αυτή η κατηγορία κάλυπτε τόσο μεγάλα στρώματα του πληθυσμού που σε αυτήν εντάσσονταν ακόμα και οι φιλοτελιστές. Ωστόσο η πλειοψηφία των εξορισμένων αποτελούνταν από εκπροσώπους των ανώτερων στρωμάτων της κοινωνίας και οι οικογένειές τους: Πολιτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, αξιωματικοί στρατού και αστυνομίας, δικηγόροι, γαιοκτήμονες, επιχειρηματίες, ιδιοκτήτες ξενοδοχείων και εστιατορίων, ιερείς και “δραστήριοι ενορίτες”»
5. «Η nkvd και πράγματι συνεργαζόταν με τα SS και τη γκεστάπο, ανταλλάσσοντας τους Γερμανούς κομμουνιστές από τα σοβιετικά στρατόπεδα (σ.μτ. συγκέντρωσης) με Ρώσους μετανάστες και Ουκρανούς που διέμεναν στη Γερμανία»
6. «Συνολικά περίπου ενάμιση εκατομμύριο “ταξικοί εχθροί” της Πολωνίας μεταφέρθηκαν σε απόσταση μερικών χιλιάδων μιλίων σε βαγόνια για τη μεταφορά ζώων σε ερημικές περιοχές του Καζακστάν και της Σιβηρίας. Για την περίοδο της αμνηστίας, που ανακοινώθηκε μετά την εισβολή της Γερμανίας στην ΕΣΣΔ τον Ιούνιο του 1941, οι μισοί από τους εκδιωγμένους είχαν πεθάνει. Περίπου 15.000 Πολωνοί αξιωματικοί εκτελέστηκαν δια πυροβολισμού κοντά στη σύνορα με την Πολωνία (σ.μτ. Κατίν)»
7. «Η σοβιετική αποτυχία στον “χειμερινό πόλεμο” (σ.μτ. εισβολή στη Φινλανδία) έγινε σε αντίθεση με την ταχύτητα της γερμανικής αρπαγής της Νορβηγίας τον Απρίλιο του 1940 αλλά επίσης και με το ακόμα πιο επιτυχημένο μπλίτσκριγκ τον Μάιο και Ιούνιο, όταν Γαλλία και Ολλανδία κατακτήθηκαν μόλις σε έξι εβδομάδες. Ο Μόλοτοφ (σ.μτ. περίπου υπουργός Εξωτερικών της ΕΣΣΔ) κάλεσε τον Σούλενμπουργκ, πρέσβη της Γερμανίας, στο Κρεμλίνο, ώστε να του μεταφέρει “τα πιο θερμά συγχαρητήρια της Σοβιετικής κυβέρνησης με αφορμή τη μεγαλειώδη επιτυχία της γερμανικής βέρμαχτ”. Η Σοβιετική Ένωση εισέφερε όχι μεγάλη όμως ουσιαστική συνεισφορά στη νίκη του Χίτλερ. “Τα τανκς του Γκουντέριαν πέρασαν μέχρι τη θάλασσα στη Αμπεβίλ με σοβιετικά καύσιμα, οι γερμανικές βόμβες, οι οποίες ισοπέδωσαν το Ρότερνταμ ήταν γεμάτες με σοβιετικό μπαρούτι, και η μεμβράνη από τις σφαίρες, οι οποίες χτυπούσαν τους βρετανούς στρατιώτες που υποχωρούσαν με βάρκες από τη Δουνκέρκη, ήταν φτιαγμένες από σοβιετικό κράμα χαλκού-νικελίου”».
8. «Τον Απρίλιο του 1941 οι εξαγωγές των σοβιετικών ακατέργαστων προϊόντων στη Γερμανία έφτασαν στο ζενίθ τους για όλο το διάστημα της υπογραφής του Συμφώνου της μη-επίθεσης: 208.000 τόνοι σιτηρών, 50.000 τόνοι καυσίμων, 8.300 τόνοι βαμβακιού 8.340 τόνοι μετάλλου. Η ΕΣΣΔ επίσης μετέφερε 4.000 τόνους καουτσούκ που είχε αγοράσει η Γερμανία στην Ανατολή»
9. «Οι συντάκτες διεξοδικής έρευνας, που δημοσιεύτηκε το 1973 συμπέραναν ότι η Μόσχα συνολικά έλαβε 84 “προειδοποιήσεις από διάφορες πηγές” για τα σχέδια της γερμανικής επίθεσης (σ.μτ. κατά της ΕΣΣΔ)»
10. «Ενδεχομένως η πιο σημαντική προειδοποίηση για τα πραγματικά σχέδια της Γερμανίας σε σχέση με τη Σοβιετική Ένωση ήταν η επιστολή του Τσόρτσιλ με ημερομηνία 25 Ιουνίου 1940…»
11. «Όταν τον ενημέρωσαν για έναν λιποτάκτη που είχε δραπετεύσει από τους Γερμανούς, ο οποίος έλεγε ότι ο πόλεμος θα ξεκινούσε το επόμενο πρωί, ο Στάλιν διέταξε να τον εκτελέσουν για διάδοση “παραπληροφόρησης”»
……………………………………………………………………………

[George_V]

Πες μου βρε Fluffy, τι δείχνει αυτό το νόμισμα;
Και σφυρί και δρεπάνι και σβάστικα, μπερδεύτηκα.

Αναμνηστικο μετάλλιο του 1934 για την Εργατικη Πρωτομαγια (το γραφει και πανω "Ημερα Εργασιας"). Τιμη περιπου 30 ευρω (δεν ειναι σπανιο κομματι).

Εκεινο το ετος η κυβερνηση του Χιτλερ ανακηρυξε την Εργατικη Πρωτομαγια ως "Εθνικη γιορτη του Γερμανικου Λαου".

Ηταν να γινει αργια απο το 1919 αλλα η ασυμφωνια των κομμάτων δεν επετρεψε να οριστει ως αργια η Εργατικη Πρωτομαγια και τελικα εγινε το 1934 με τροπολογια που εισηγαγε ο Χιτλερ στον νομο του 1933 που συνένωσε τα Εργατικα συνδικατα.

[adon99]

"Νικη της ανθρωποτητας"