Θενκς. Θα το κρατήσουμε λίγες μέρες να δυναμώσει και να μεγαλώσει για να μην έχει θέμα με τις μεγαλύτερες γάτες, και μετά θα το ξαμολήσω στη γειτονιά. Εδώ που μένω έχουμε αυλές που συνορεύουν η μία με την άλλη και κυκλοφορούν μπόλικα γατιά. Έχουμε και μία γειτόνισσα που έχει μούρλα με τις γάτες, τις ταΐζει, τις προσέχει, τις πηγαίνει στον γιατρό (χωρίς να τις σπιτώνει, στις αυλές κυκλοφορούν), οπότε λέω να της την "πασάρω" μόλις τελειώσουμε και με το εμβόλιο και μόλις σταθεί καλά στα πόδια της. Το θεωρώ αμαρτία να την κλείσω σ' ένα σπίτι, ενώ υπάρχει δυνατότητα να κυκλοφορεί ελεύθερη. Έτσι κι αλλιώς, άμα γουστάρει μπορεί να έρχεται να μας επισκέπτεται, έχουμε μεγάλο κισσό που ξεκινάει από την αυλή και φτάνει μέχρι το μπαλκόνι (και πιο πάνω) και από εκεί ανεβαίνουν αρκετές γάτες κατά καιρούς. 1-2 απ' αυτές είναι καθημερινές μάλιστα, πολύ ήρεμες, έρχονται και τρίβονται στα πόδια και στα χέρια μας όποτε καθόμαστε εκεί.Naida έγραψε: 28 Αύγ 2018, 21:42Να χαίρεσαι το νέο μέλος της οικογένειαςshrike έγραψε: 28 Αύγ 2018, 21:25Ρε συ, θα την πω την αμαρτία μου τώρα.
Όταν είχα διαβάσει το αρχικό σου ποστ, είχα σκεφτεί να γράψω κάτι του τύπου "μπράβο ρε συ Μπέρια, είσαι ψυχούλα, αλλά αν το σκεφτείς ψυχρά και λογικά, μόλις επενέβης στην ίδια τη φύση και τους μηχανισμούς της φυσικής επιλογής". Κάτι τέτοιο, τέλος πάντων.
Ευτυχώς που δεν το 'γραψα...![]()
Δεν μου είναι κάτι νέο τα γατιά, σε μονοκατοικία μεγάλωσα και είχαμε γάτες, σκύλους... μέχρι και λαγουδάκια (ναι, όντως). Κι όμως, όταν το πήγαινα στο σπίτι με το που έγειρε το κεφαλάκι του στο χέρι μου μέσα στο αυτοκίνητο κι άρχισε να χουρχουρίζει όλο ικανοποίηση, κάτι μέσα μου σκίρτησε. Αργότερα, όταν ήμουν στο σπίτι, θυμήθηκα τι ήθελα να σου πω εδώ και η αντίδρασή μου ήταν "παρ' τα μην σου τα χρωστάω μαλάκα... ορθολογιστή του κώλου".![]()
![]()
![]()
Χθες βράδυ πάντως ήταν αφασία η μικρή. Νύσταζε, όλη μέρα ήταν στην τσίτα, αλλά προφανώς δεν ήθελε να κοιμηθεί λόγω παρέας. Έκλεινε τα μάτια, έγερνε μπροστά... τσουπ, πεταγόταν επάνω. Ξανά το ίδιο... ξανά το ίδιο... στο τέλος το λυπήθηκα το καημένο και το βάλαμε σ' ένα καλαθάκι σε σκοτεινό μέρος να ησυχάσει λίγο.
