Πειτε μου ενα(1)συγκεκριμενο λογο που τα μνημονια ειναι καλο πραγμα

[OANNHSEA]

Έδωσαν το μοναδικό ίσως στην ιστορία προνόμιο στο ελλαδικό κράτος να επιλέξει τόπο, τρόπο και χρόνο χρεωκοπίας και γενικής αναδιάρθρωσης της λειτουργίας του και της λειτουργίας της οικονομίας γενικά, μια απαλή εκδοχή του 1989 της υπό σοβιετικής κατοχής Ευρώπης. Φυσικά η ευκαιρία αυτή πετάχτηκε στα σκουπίδια κι έτσι στο μέλλον είμαστε καταδικασμένοι να περάσουμε τα ίδια, πιθανώς με δυσμενεστερους όρους. Όσο οι βασικοί πελάτες του κράτους είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι και η βασική στρατηγική του είναι να παίρνει λεφτά από την ΕΕ, η κατάσταση θα είναι αυτή.

.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Είναι γεγονός ότι οι γερμανοί φίλοι μας και διανοητές της Αναγέννησης είναι αφελείς οι καημένοι και δεν ήξεραν από λαμογιές. Άργησαν πολύ να καταλάβουν πώς γίνονται οι λαμογιές στον κόσμο αυτό...

Δεν καταλαβαίνω την ειρωνεία. Η Γερμανία υπήρξε κοιτίδα πολιτισμού με ανεκτίμητη προσφορά στις τέχνες, φιλοσοφία, επιστήμες. Η Ελλάδα από την άλλη και ειδικά μετά την μεταπολίτευση υπήρξε ένα παράσιτο.

Σκατα υπήρξε.



Όσο για τους φιλοσόφους της, όλοι ανεξαιρέτως όπως ο Νίτσε μισούσαν την χώρα στην οποία γεννήθηκαν.

Καθόλου. Οι περισσότεροι θεωρούσαν τη Γερμανία λίκνο πολιτισμού. Σόπενάουερ, Γκαίτε και Νίτσε επίσης. Αυτό που αποτέλεσε στροφή για τον Νίτσε από τη γερμανικότητα ήταν η συνθηκολόγηση του Βάγκνερ. Η βρομερή χριστιανική μόδα που παρέσυρε τον μεγάλο συνθέτη. Εαν δεν συνέβαινε αυτό ο Νίτσε θα συνέχιζε να πιστεύει σε μια νέα τάξη πραγμάτων που θα ξεκινούσε από τη Γερμανία.

Μην κάνεις λάθος φίλε μου, η Γερμανία από μια κατεστραμένη χώρα το 1930 κατάφερε σε λίγα χρόνια να οδηγεί τις εξελίξεις.