Η Ανάσταση του Λαζάρου (υπόμνημα Τρεμπέλα)

[Scouser]

Ενα σκοτεινο μερος οπου καθονται οι ψυχες μεχρι να κριθουν απο τον Θεο (κατα το ορθοδοξο εβραικο δογμα/Φαρισαιοι) η για παντα (βλ. Σαδδουκαιοι)

Δηλαδή οι Εβραίοι δεν έχουν παράδεισο ή κόλαση; Καλοί-κακοί, όλοι στο ίδιο μέρος καταλήγουν;

Συμφωνα με τους Φαρισαιους ολοι πηγαιναν στο Σεολ μεχρι να κριθουν οριστικα καποια στιγμη στο μελλον.

Συμφωνα με τους Σαδδουκαιους δεν υπηρχε ανασταση και ολοι θα εμεναν στο Σεολ για παντα.

Και οι δυο ομως δεν ειχαν το δογμα της "Μερικης Κρισης" που υπαρχει σημερα στον χριστιανισμο. Βασει αυτου οταν πεθαίνει καποιος η ψυχη του "κρινεται μερικώς" και τοποθετειται προσωρινα σε Παραδεισο/Κολαση μεχρι την τελικη Ανασταση οπου η ψυχη θα επανενωθει με το σωμα και θα τοποθετηθει οριστικα στον τοπο διαμονης του. Βασικα δες το σαν μια αναλογια με την περιπτωση να ειναι υποδικος καποιος και να ειναι προφυλακισμένος. Βασει του ιδιου δογματος ακομα και αυτοι που βρισκονται στην Κολαση "ως υποδικοι" εχουν μια ευκαιρια να σωθουν με τις προσευχες και τα μνημοσυνα των ζωντων για αυτους.

Τουλαχιστον ετσι το εγραψε ο Αυγουστινος Ιππωνος.

Προκύπτουν από κάπου στη Βίβλο αυτά, ή τα έβγαλαν απλώς από το μυαλό τους οι διάφοροι ''Άγιοι Πατέρες'' (και οι αντίστοιχοι των Εβραίων):

[George_V]

Δηλαδή οι Εβραίοι δεν έχουν παράδεισο ή κόλαση; Καλοί-κακοί, όλοι στο ίδιο μέρος καταλήγουν;

Συμφωνα με τους Φαρισαιους ολοι πηγαιναν στο Σεολ μεχρι να κριθουν οριστικα καποια στιγμη στο μελλον.

Συμφωνα με τους Σαδδουκαιους δεν υπηρχε ανασταση και ολοι θα εμεναν στο Σεολ για παντα.

Και οι δυο ομως δεν ειχαν το δογμα της "Μερικης Κρισης" που υπαρχει σημερα στον χριστιανισμο. Βασει αυτου οταν πεθαίνει καποιος η ψυχη του "κρινεται μερικώς" και τοποθετειται προσωρινα σε Παραδεισο/Κολαση μεχρι την τελικη Ανασταση οπου η ψυχη θα επανενωθει με το σωμα και θα τοποθετηθει οριστικα στον τοπο διαμονης του. Βασικα δες το σαν μια αναλογια με την περιπτωση να ειναι υποδικος καποιος και να ειναι προφυλακισμένος. Βασει του ιδιου δογματος ακομα και αυτοι που βρισκονται στην Κολαση "ως υποδικοι" εχουν μια ευκαιρια να σωθουν με τις προσευχες και τα μνημοσυνα των ζωντων για αυτους.

Τουλαχιστον ετσι το εγραψε ο Αυγουστινος Ιππωνος.

Προκύπτουν από κάπου στη Βίβλο αυτά, ή τα έβγαλαν απλώς από το μυαλό τους οι διάφοροι ''Άγιοι Πατέρες'' (και οι αντίστοιχοι των Εβραίων):

Απο το μυαλο τους δεν βγαζουν τιποτα. Ειναι ερμηνειες βασισμένες σε χωρια των γραφών και παράδοσης. Ο Αυγουστινος δινει μια πληρη τεκμηριωση στο βιβλιο του "De Civitate Dei" (Νομιζω οτι ειναι σε αυτο η τεκμηριωση δλδ. Και το οποιο πρεπει να το χω καπου πεταμενο στη βιβλιοθηκη) βασισμενος σε διαφορα στοιχεια απο την Βιβλο και την Ιερα Παραδοση.

[Κόκκορας]

περι Παραδείσου

https://www.oodegr.com/oode/swthria/kri ... idhs_1.htm

[Cavaliere]

Ωραίο νήμα, μπράβο. Μαγεύτηκα. Ο Άγιος Λάζαρος.

Συμφωνα με την παράδοση ο Αγιος Λάζαρος μετα την ανασταση του έζησε αλλα 30 χρόνια. Απο την ανασταση του και μετα δεν ξαναγέλασε ποτέ καθως ειχε ζήσει ολη την οδυνη και τον πονο του Αδη. Μονο μια φορά αναφέρεται οτι χαμογέλασε οταν ειδε εναν ανθρωπο να κλεβει ενα αγγειο και ειπε "το ενα χώμα κλεβει το αλλο".

Επίσης λογω της 4ημερης παραμονης του στον Αδη ειχε παντα την πικρία του θανατου στο στόμα και οτι φαγητο και να ετρωγε του φαινόταν πικρο. Ετσι σε καθε φαγητο πανω εβαζε μέλι για να μην του φαινεται πικρο.

Ήξερα την ιστορία με τη στάμνα, αλλά με το μέλι όχι. Πολύ ωραίο, αυτές οι μέρες είναι γεμάτες πνευματικότητα.

[Orion22]

Συμφωνα με την παράδοση ο Αγιος Λάζαρος μετα την ανασταση του έζησε αλλα 30 χρόνια. Απο την ανασταση του και μετα δεν ξαναγέλασε ποτέ καθως ειχε ζήσει ολη την οδυνη και τον πονο του Αδη. Μονο μια φορά αναφέρεται οτι χαμογέλασε οταν ειδε εναν ανθρωπο να κλεβει ενα αγγειο και ειπε "το ενα χώμα κλεβει το αλλο".

Επίσης λογω της 4ημερης παραμονης του στον Αδη ειχε παντα την πικρία του θανατου στο στόμα και οτι φαγητο και να ετρωγε του φαινόταν πικρο. Ετσι σε καθε φαγητο πανω εβαζε μέλι για να μην του φαινεται πικρο.

Ο Άδης τι ακριβώς είναι; Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε και ποιος όρος χρησιμοποιείται στο πρωτότυπο εβραϊκό κείμενο.

Στα εβραικα λεγεται "Σεολ" και ειναι το μερος που μαζευονται οι ψυχες των νεκρών μετα θανατον. Εχει διαφορες ερμηνειες ανα εποχες αλλα η πιο κοινη ειναι αυτη. Ειναι παρομοιο (αλλα οχι ιδιο) με την ελληνικη και βαβυλωνιακη εκδοχη του κατω κοσμου. Εν τουτοις δεν αναφερεται μονο ως Σεολ ο κατω κοσμος στην Βιβλο. Εχει γραφτει και σαν Μπορ (λακκος) και Μπαρζαχ (που δεν θυμαμαι τι σημαινει). Αλλα η πιο κλασσικη εκφραση ειναι Σεολ.

Ενα σκοτεινο μερος οπου καθονται οι ψυχες μεχρι να κριθουν απο τον Θεο (κατα το ορθοδοξο εβραικο δογμα/Φαρισαιοι) η για παντα (βλ. Σαδδουκαιοι)

σεολ είναι το αντίστοιχο του καθαρτηρίου και γκεχενα το αντίστοιχο της κολάσεως iirc

[George_V]

Ο Άδης τι ακριβώς είναι; Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε και ποιος όρος χρησιμοποιείται στο πρωτότυπο εβραϊκό κείμενο.

Στα εβραικα λεγεται "Σεολ" και ειναι το μερος που μαζευονται οι ψυχες των νεκρών μετα θανατον. Εχει διαφορες ερμηνειες ανα εποχες αλλα η πιο κοινη ειναι αυτη. Ειναι παρομοιο (αλλα οχι ιδιο) με την ελληνικη και βαβυλωνιακη εκδοχη του κατω κοσμου. Εν τουτοις δεν αναφερεται μονο ως Σεολ ο κατω κοσμος στην Βιβλο. Εχει γραφτει και σαν Μπορ (λακκος) και Μπαρζαχ (που δεν θυμαμαι τι σημαινει). Αλλα η πιο κλασσικη εκφραση ειναι Σεολ.

Ενα σκοτεινο μερος οπου καθονται οι ψυχες μεχρι να κριθουν απο τον Θεο (κατα το ορθοδοξο εβραικο δογμα/Φαρισαιοι) η για παντα (βλ. Σαδδουκαιοι)

σεολ είναι το αντίστοιχο του καθαρτηρίου και γκεχενα το αντίστοιχο της κολάσεως iirc

Με βάση τη φαρισαικη παράδοση όλοι πάνε στο Σεολ και όταν γίνει η ανάσταση οι κακοί θα εξαφανιστούν στη γεενα του πυρός.

[Σπύρος]

Σε άλλο νήμα έχω γράψει για την ευθυγράμμιση του πλανήτη Κρόνου με το μέγεθος της Καινής Ιερουσαλήμ της Αποκάλυψης. Έτσι μπορούμε να δούμε διάφορες ημερομηνίες. πχ:



Σχετικά με τον Λάζαρο. Η Αγία Γραφή λέει ότι ήταν νεκρός για τέσσερις ημέρες. Απ΄ ότι καταλαβαίνω, διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά η τετάρτη ημέρα είναι το Σάββατο του Λαζάρου. Έτσι πρέπει να πέθανε ημέρα Τετάρτη την Εβδομάδα των Βαΐων. Αν δεχτούμε ότι ο Χριστός σταυρώθηκε Παρασκευή την 3^η Απριλίου του 33 μΧ, τότε ο Λάζαρος πέθανε την 25^η Μαρτίου του 33 μΧ στην Βηθανία.

Η Τετάρτη ημέρα της Εβδομάδας παραπέμπει στον πλανήτη Ερμή και συνακόλουθα στο ψυχοπομπό Ελληνικό θεό Ερμή.

Χρησιμοποιώντας το αστρονομικό πρόγραμμα Stellarium, βλέπουμε ότι την προηγούμενη ημέρα του θανάτου του Λαζάρου κατά το μεσημέρι, ο πλανήτης Κρόνος είναι γεωμετρικά κάτω από τον ορίζοντα(την Γη).

Την ημέρα του θανάτου του, την Τετάρτη ανεβαίνει πάνω από τον ορίζοντα (ύψος = 0,41°). Έτσι από τον θάνατο(Τετάρτη) έως την ανάστασή του το Σάββατο σημειώνουμε την απόσταση του Κρόνου από την Γη κατά το μεσημέρι:

Τετάρτη = 1.334.733.000 χμ
Πέμπτη = 1.337.166.000 χμ
Παρασκευή = 1.339.608.000 χμ
Σάββατον = 1.342.058.000 χμ

Το Σάββατον είναι η ημέρα του Κρόνου, όμως η απόσταση που ταιριάζει με τις διαστάσεις της Καινής Ιερουσαλήμ είναι η Πέμπτη(η ημέρα του Δία). Την Πέμπτη το λάθος της ευθυγράμμισης είναι 0,02%.

Την Τετάρτη το μεσημέρι το άστρο β του Κριού έχει αζιμούθιο 179,45°. Το Σάββατο το μεσημέρι το άστρο α του Κριού έχει αζιμούθιο 179,14°. 180° είναι ο Μεσημβρινός στον Νότο.

Μήπως λοιπόν κατά την κάθοδό του στον Άδη, o Λάζαρος πήγε στην Καινή Ιερουσαλήμ;

[lonelyrider]

Να προσθέσω κι εγώ κάτι σχετικά με τα μεταθανάτια που ανφέρθηκαν στο νήμα.
Σύμφωνα με τη παραβολή του Χριστού περί του άφρονος (ανοήτου δηλαδή) πλουσίου, ένας πλούσιος που είχε μαζέψει πολλά αγαθά (ίσως με δόλο) είπε "φάε και πιες και αναπαύσου ψυχή μου έχεις αρκετά" . Όμως του πε κάποιος "ανόητε αυτή τη νύχτα απαιτούν την ψυχή σου" .
Προφανώς από κάποια αιτία , ο πλούσιος εκείνο το βράδυ θα πέθαινε κι επειδή μάλλον τα αγαθά που είχε τα απέκτησε με δόλο , δαιμονικές υπάρξεις θα απαιτούσαν αυτή την ψυχή να την πάρουν μαζί της στον σκοτεινό Άδη , την πρόγευση της κολάσεως, αποσπώντας την από τα χέρια του αγίου αγγέλου που προσπαθεί να πάει τη ψυχή στο φως.
Είμαι πεπεισμένος ότι κατά τη στιγμή του θανάτου, δαιμονικές υπάρξεις , απαιτούν την ψυχή του ανθρώπου , παρουσιάζοντας στον άγιο άγγελο τα αμαρτήματα που διέπραξε αυτός με καταπληκτική ακρίβεια και χωρίς να χάνουν κανένα από αυτά.
Ακόμα δε το εξής φοβερό. Ο ίδιος ο διάβολος απαίτησε από τον αρχάγγελο Μιχαήλ την ψυχή του Μωυσή πιθανότατα επειδή ο Μωυσής όταν ήταν υπόδουλοι στην Αίγυπτο οι Ισραηλίτες, είχε σκοτώσει έναν Αιγύπτιο που βασάνιζε έναν ισραηλίτη. Ποιου? Του Μωυσή! Φανταστείτε πως απαιτούν την ψυχή των απλών θνητών.

[Κόκκορας]

ζί της στον σκοτεινό Άδη , την πρόγευση της κολάσεως, αποσπώντας την από τα χέρια του αγίου αγγέλου που προσπαθεί να πάει τη ψυχή στο φως.
Είμαι πεπεισμένος ότι κατά τη στιγμή του θανάτου, δαιμονικές υπάρξεις , απαιτούν την ψυχή του ανθρώπου , παρουσιάζοντας στον άγιο άγγελο τα αμαρτήματα που διέπραξε αυτός με καταπληκτική ακρίβεια και χωρίς να χάνουν κανένα από αυτά.

ο οσιος παισιος ελεγε πως η ψυχη οταν πεθανει εχει αισθησεις και αντιλαμβανεται με ασυλληπτη ταχυτητα , ειναι αντιληπτο πλεον πως εζησε και τι αμαρτιες εκανε.
μαλιστα η ψυχη λεει ειναι φοβισμενη οταν βλεπει τα πνευματα αυτα και προσπαθει να κρυφτει πισω απο αντικειμενα(!),κατι που βεβαιως δεν ειναι εφικτο πια.

εξαλλου και αυτος αναφερει πως υπαρχει κλιμακα,τοσο προς τον παραδεισο(οπως λεει και ο ρωμανιδης καποιος μπορει να εχει χαρα μια κουταλια ή ο αγιος νικολαος φερ ειπειν εναν ωκεανο),οσο και απο την αλλη.


βεβαιως ειναι προτεσταντικη αντιληψη που εχει επικρατησει και σε πολυ κοσμο στην ορθοδοξη κοινωνια μας να θεωρουμε πως μετα θανατον θα υπαρξει ο παραδεισος ή η κολαση

"η βασιλεια εντος υμων εστι"...(καθαρση->φωτισμος->θεωση)
τουτεστιν εδω γινεται η κριση,απο εδω ξεκινανε ολα.
το να θεωρουμε πως η θρησκεια ειναι ενα συνολο κανονων με σκοπο την ηθικη μας βελτιωση βρισκεται περα απο την ορθοδοξη αγιοπατερικη θεωρηση

μυστηρια,προσευχη,αλτρουισμος ειναι ολα μεσα προς τον ενα σκοπο,την συναντηση με τον Θεο,απο τον οποιο αποκοπηκε ο ανθρωπος και ζει μεσα στον εγωισμο και την δυστυχια του.Αυτα μας παραδιδει η ορθοδοξια
αυτο που λενε οι αγιοι πατερες ασκηση και βεβαιως τα λενε ολα αυτα γιατι ζησαν Θεο,την θεωση,δεν φιλοσοφουν/αερολογουν,οπως κανουμε εμεις.

εμεις ζουμε σε πληρη αγνοια,σαν τον ασωτο της παραβολης,περναμε τα ξυλοκερατα για ντελικατεσεν.

[jey_pap]

Τί να πεις ή τί να πρωτοπιστέψεις απ' όσα έχει πει;

[George_V]

Τί να πεις ή τί να πρωτοπιστέψεις απ' όσα έχει πει;

Τι σχέση εχει ο Περγάμου Ιωάννης με το νημα?

[ΟΥΤΙΣ]

Δηλαδή οι Εβραίοι δεν έχουν παράδεισο ή κόλαση; Καλοί-κακοί, όλοι στο ίδιο μέρος καταλήγουν;

Συμφωνα με τους Φαρισαιους ολοι πηγαιναν στο Σεολ μεχρι να κριθουν οριστικα καποια στιγμη στο μελλον.

Συμφωνα με τους Σαδδουκαιους δεν υπηρχε ανασταση και ολοι θα εμεναν στο Σεολ για παντα.

Και οι δυο ομως δεν ειχαν το δογμα της "Μερικης Κρισης" που υπαρχει σημερα στον χριστιανισμο. Βασει αυτου οταν πεθαίνει καποιος η ψυχη του "κρινεται μερικώς" και τοποθετειται προσωρινα σε Παραδεισο/Κολαση μεχρι την τελικη Ανασταση οπου η ψυχη θα επανενωθει με το σωμα και θα τοποθετηθει οριστικα στον τοπο διαμονης του. Βασικα δες το σαν μια αναλογια με την περιπτωση να ειναι υποδικος καποιος και να ειναι προφυλακισμένος. Βασει του ιδιου δογματος ακομα και αυτοι που βρισκονται στην Κολαση "ως υποδικοι" εχουν μια ευκαιρια να σωθουν με τις προσευχες και τα μνημοσυνα των ζωντων για αυτους.

Τουλαχιστον ετσι το εγραψε ο Αυγουστινος Ιππωνος.

Προκύπτουν από κάπου στη Βίβλο αυτά, ή τα έβγαλαν απλώς από το μυαλό τους οι διάφοροι ''Άγιοι Πατέρες'' (και οι αντίστοιχοι των Εβραίων):

Σου έχω και ακόμα καλύτερο. Ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης, ο αποκαλούμενος και Πατέρας των Πατέρων, είχε ακόμη πιο προωθημένη άποψη. Πίστευε στην Αποκατάσταση των Πάντων. Δηλαδή, ότι η Κόλαση δεν θα είναι μια μόνιμη κατάσταη μετά την Τελική Κρίση. Αλλά, ότι ακόμη και ο Διάβολος εν τέλει, θα επιστρέψει στην αγκαλιά του Κυρίου. Θεωρούσε παράλογο το Κακό, που δεν ήταν αγέννητο και άφθαρτο να είναι αιώνιο.

Τι τους πέρασες τους Πατέρες, τίποτε δογματικούς;

[Antares]

Μόνο κολάσεις υπάρχουν; Αν η εμπειρία κάποιου είναι καλή; Ο οδηγός δηλαδή ή όπως αλλιώς λέγεται, του φανερώνει έναν καινούργιο κόσμο; Όπου τα της Γης είναι γνωστά και γνωστά τα έργα, ακόμη και τα πιο μικρά, ακόμη και οι σκέψεις του κάθε ανθρώπου;

[Paris]

δεν ζωντανευουν οι νεκροι οσο κ να θελειςννα το πιστεψεις δεν ωφελει

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Βοήθεια μας ο Άγιος Λάζαρος
Ακούει

Αμήν!

Για τους πιστούς θρησκευόμενους λοιπόν ΔΕΝ έχει καμία σημασία το τι ήταν από ιστορική άποψη ο Λαζαρος και ή βιογραφία του
Σημάδια είναι ότι βρίσκεται αυτή την στιγμή στον Ουρανό δίπλα από τον Θεό , ακούει τους πιστούς που προσεύχονται σε αυτόν και τους βοηθάει
Αυτό άλλωστε ισχυρό και για κάθε Άγιο ..