kameron έγραψε: 26 Μαρ 2021, 01:53
Evritis έγραψε: 26 Μαρ 2021, 01:46
α) Έρχομαι σε συμφωνία με τις Μεγάλες Δυνάμεις και αποχωρώ κύριος.
β) Τεντώνω το σκοινί, σκοτώνω αμάχους, λεηλατώ κτλ. Σαν αποτέλεσμα, οι επαναστάτες παίρνουν γενναία βοήθεια σε ό,τι χρειάζονται (και βασικά δεν είμαι σίγουρος αν η αποστολή ξένων σωμάτων είναι τόσο σημαντική σε αυτή τη περίπτωση). Όσα τμήματα του στρατού βγαίνουν από το κυρίως σώμα για εξεύρεση τροφής αποδεκατίζονται. Μιας και ο Ιμπραήμ άρχισε τις καφρίλες, οι Έλληνες ανταπαντούν (πχ γδαρμένα πτώματα άτυχων Αιγύπτιων σε εύκολη θέα για τον στρατό). Ξαναναφέρω σχεδόν καθημερινή φθορά από μακρινά πυρά και ενέδρες. Σε λίγους μήνες οι επιζώντες φέρνουν στον Κολοκοτρώνη το κεφάλι του Ιμπραήμ ικετεύοντας τον να τους αφήσει να περάσουν βόρεια της Ρούμελης με ασφάλεια.
Το δεύτερο ακούγεται ως ευσεβής πόθος. Από πουθενά δεν μας προκύπτει ότι οι Έλληνες το 1828 ήταν σε θέση να αποδεκατίσουν τα αιγυπτιακά στρατεύματα, ούτε καν ότι υπήρχαν πλέον συγκροτημένα τμήματα οπλαρχηγών στο Μοριά.
Το να σκέφθηκε ο Ιμπραήμ, τι να κάτσω να κάνω στον κατεστραμμένο τόπο ρισκάροντας ενδεχομένως σοβαρές προστριβές με τις Δυνάμεις χωρίς πλέον να έχω κάλυψη από θαλάσσης, ναι. Ειδικά εφόσον είχε και άλλες βλέψεις να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο εντός της Οθωμανίας και οι φιλοδοξίες του ξεπερνούσαν το δυνητικό ρόλο του περιφερειακού παίκτη σε μια κατεστραμμένη περιοχή.
Δεν ήταν σε θέση να κάνουν ζημιά στους Αιγύπτιους εφόσον οι τελευταίοι ήταν καλά εφοδιασμένοι.
Γενικά, η διοικητική μέριμνα είναι ζωτικής σημασίας για ένα στρατό και γίνεται όλο και πιο ζωτική όσο πιο καλά οργανωμένος είναι αυτός ο στρατός. Οι Αιγύπτιοι ήταν αδιαμφησβήτητα ο καλύτερα οργανωμένος στρατός στον ελλαδικό χώρο εκείνη την εποχή και οι πιο ευάλωτοι στην απώλεια των γραμμών εφοδιασμού τους.
Επίσης, όσο πιο πολύ καταστρέφεις ένα τόπο, τόσο μειώνεις τους πόρους που μπορείς να χρησιμοποιήσεις αν συμβεί το παραπάνω σενάριο. Με κάθε μέρα που περνούσε χωρίς να εφοδιάζεται ο αιγυπτιακός στρατός (και κάθε στρατός) γίνεται και πιο αδύναμος.
Δες τι έπαθε ο Ναπολέοντας στη Ρωσία όταν έχασε τις γραμμές εφοδιασμού του. Από τους 500000 στρατιώτες γυρίσαν ούτε οι 9000. Εντάξει, κάποιοι πεθάναν και σε μάχες αλλά η συντριπτική πλειοψηφία χάθηκε από άλλους λόγους, με τον πιο σημαντικό την έλλειψη εφοδίων. Ο δεύτερος λόγος, ο χειμώνας σχετίζεται με τον πρώτο αφού με καλή διοικητική μέριμνα ο Ναπολέων δεν θα έκανε πορεία μες τα χιόνια.
Ή για να δώσω άλλο παράδειγμα, σα να ρωτάς γιατί αυτός ο μπρατσαράς δεν μπορεί να καρυδώσει αυτό τον χλεμπονιάρη ενώ έχει μόλις πάθει έμφραγμα.