Σχόλια στο YouTube

[Obi Wan Iakobi]

Ειδικευμενη στην ορθοφωνια.

[elchav]

Στο νούμερο ένα ελληνικό τραποτραγουδο του 2020 όπου το βιντεοκλίπ απεικονίζει ληστείες, τύπους να ραίνουν μουνιά με λεφτά, πούρα και γενικά la vida loca, ένας ηγέτης σχολιάζει:
Επί ΠΑΣΟΚ αυτό το λέγαμε Τρίτη

[Prepon]

Καταρχάς ο Αριστοτέλης δνε λέει ότι πρέπει να να βελτιώνει τη ζωή. Αρκεί να στοχεύει εκεί. Εκτός βέβαια αν διαφωνείς με τον Αριστοτέλη.

Εγώ δεν διαφωνώ απαραίτητα, αλλά σίγουρα είναι σουρωτήρι, ότι πρέπει για να μετακινείς τα γκολπόστ.

Ποιος ανέφερε τον Αριστοτέλη στο συγκεκριμένο;
Για να μη μπερδεύεσαι, η πρώτη φωτό είναι από Αριστοτέλη μόνο.
Η δεύτερη μπήκε απλά για να συμπληρώσει στο πνεύμα των αρχαίων περί τέχνης.

Κατά τα άλλα και ο " γνώμονας του ωραίου" είναι υποκειμενικό, όπως οτιδήποτε μη μετρήσιμο.

Μπορεί δλδ να ισχυριστεί οποιοσδήποτε πως η παράσταση της κυρίας είναι ευχάριστη για τις ανθρώπινες αισθήσεις, ότι βλέπει κάτι όμορφο.

Όπως και με τον καιρό, κάποιος μπορεί να θεωρεί καλοκαίρια τους -30.

Ε δεν μπορούμε να σας ευχαριστήσουμε όλους.

Οι περισσότεροι όμως μια χαρά μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας για το αν κάτι μας είναι ευχάριστο.

Και σίγουρα έχει πολλούς βαθμούς μεγαλύτερη σαφήνεια από το ότι κάθε έργο δεν κρίνεται αυτοτελώς αλλά εντός ενός αορίστου πλαισίου.

[gassim]

This is no art.

Says who?

Oλοι οι καλλιτέχνες εγνωσμενου κύρους.

για πες κανα δυο.

[1451]

Ψεκάστε τους με λίγο αγιασμό ρε παιδιά.

[sys3x]

Ενώ εσύ μπορείς;
Αν ναι, πρόκειται για ιστορικό νήμα που θα μνημονεύει η ανθρωπότητα για χιλιετίες.

Μέχρι και εσύ μπορείς νάνε, υπάρχει τρομερή ευελιξία στη τέχνη. Ορίστε ήδη ήξερες την απάντηση και έλυσες όλες τις απορίες, βρήκαμε ποιος λέει τι.

Σωστά, δεν ήταν στις προϋποθέσεις να είναι κοινά αποδεκτός ο ορισμός. Εγώ λέω για να είμαστε σίγουροι ότι για να είναι κάτι Τέχνη πρέπει να έχει ένα ευδιάκριτο Τ κάπου στο έργο, ή να αναγράφεται ως τέτοια στα metadata του αρχείου, για την ψηφιακή τέχνη.

Μία χαρά ορισμός, δεν βρίσκω κανένα απολύτως πρόβλημα και καλύπτει και όλες τις περιπτώσεις, εύγε, αυτή είναι η κεντρική ιδέα και βλέπω την έπιασες με τη μία, και πάλι μπράβο!

[ST48410]

Τόσο για αυτό όσο και για τα ομοειδή ισχύει αυτό που σου έγραψα στο προηγούμενο ποστ. Ότι είναι εύκολο σχετικά να κοροϊδέψεις κάποιον βάζοντας ένα αντικείμενο στο χώρο, ακριβώς γιατί το έργο τέχνης δεν είναι το αντικείμενο καθεαυτό. Αρκεί δηλαδή να τον ξεγελάσεις για τα γύρω γύρω που αφορούν το έργο τέχνης. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα βέβαια και δεν κρατάει πολύ. Έχει την πλάκα του αλλά μέχρι εκεί.

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Τα σχόλια στο γιουτιουμπ είναι η κωλοτρυπίδα της Ανθρωπότητας.

[Cecily Anne]

Έχω πεθάνει στα γέλια με τα σχόλια. Είναι λέει η εποχή του κυνηγιού της πάπιας. χχοχοχοοχο
Αχ να'σαι καλά, μου έφτιαξες τη μέρα.

[ST48410]

Δώσε μου εσύ ένα ΔΙΚΟ ΣΟΥ ορισμό της τέχνης για να διαπιστώσουμε μετά μαζί αν το συγκεκριμένο εμπίπτει εκεί.

Προφανώς ζητάς ορισμό για αυτό που λέμε καλές τέχνες και που συχνά εννοούμε με τον όρο τέχνη και όχι την κάθε τέχνη γενικά. Ας τα πιάσουμε από την αρχή. Σου δίνω ορισμούς που δεν είναι δικοί μου.

Τέχνη είναι ότι μπορεί να κάνει κάποιος καλά. Από εκεί και πέρα ξεχωρίζουν οι δύο μεγάλες κατηγορίες:

Του τεχνίτη και του καλλιτέχνη. Ο τεχνικός/τεχνίτης ασχολείται με την λειτουργικότητα ενός κατασκευάσματος ενώ ο καλλιτέχνης με την εμφάνισή του (τη μορφή του, το σχήμα του). Πολλές φορές αυτά τα δύο πάνε μαζί ενώ άλλες μορφές είναι ξέχωρα.

Φτιάχνει κάποιος ένα κράνος. Ο τεχνικός θα ασχοληθεί με αντοχή του σε κτύπημα, με την άνεση που παρέχει όταν το φοράς, αν περνάει σωστά ή ενοχλητικά ο αέρας μέσα για να αναπνέεις, κλπ. Με όσα δηλαδή αφορούν την λειτουργικότητα αυτού του κράνους
Ο καλλιτέχνης θα ασχοληθεί με το εξωτερικό σχήμα, το χρώμα, τα διακοσμητικά σχέδια, δηλαδή με όσα αφορούν την εμφάνιση, τη μορφή (αν θα είναι πλήρως σφαιρικό ή επίμηκες ή "άγριο" στην όψη ή με τέτοιο που θα απευθύνεται σε γυναίκες κοκ).

Στην πράξη για τα χρηστικά αντικείμενα ασχολείται κάποιος ή κάποιες ομάδες και με τα δύο. Σχεδιάζει δηλαδή μια ομάδα το σασί ενός αυτοκινήτου ώστε να δείχνει έτσι κι αλλιώς, λαμβάνοντας όμως υπόψη και τα λειτουργικά χαρακτηριστικά.

Όταν αναφέρεσαι σε ένα γλυπτό ή ένα πίνακα προφανώς ασχολείσαι με την μορφή του.

Τώρα και για να απαντήσω στο δεύτερο σκέλος αυτού που λες, υπάρχει ένα ερώτημα. Αν ένα κακό έργο τέχνης θα το χαρακτηρίσεις ως τέτοιο (κακό, μέτριο, άχρηστο) ή θα πεις πως δεν είναι τέχνη καθόλου. Σε αυτό δεν με ενδιαφέρει να πάρω θέση. Αφού όλοι ξέρουμε τι λέμε και σε τι αναφερόμαστε μπορώ να δεχθώ ότι κάνει τέχνη και αυτός που η τέχνη του είναι μέτρια. Άλλωστε είναι πάνω κάτω το ίδιο με τους ολυμπιονίκες. Θα έχεις εκατοντάδες αθλητές να ασχολούνται, αν θέλεις να έχεις την τύχη να υπάρξουν και μερικοί που θα είναι κορυφαίοι. Υπό αυτή την έννοια θα έχεις χιλιάδες καλλιτέχνες να κάνουν μέτρια πράγματα προκειμένου να πάρεις 1-2 με παγκόσμια ακτινοβολία.

Μπορώ να πω ότι κάποιος δεν κάνει τέχνη, όταν το αποτέλεσμα είναι τελείως προφανές και αναμάσημα πραγμάτων που έχουν ξαναγίνει επανειλημμένα. Και εκεί παίρνω ένα σημαντικό ρίσκο του να μην έχω λάβει κάποιο στοιχείο επειδή δεν θα είναι τόσο προφανές. Αν δεν καταλαβαίνω κάτι, τότε προτιμώ να κρατώ επιφυλάξεις, γιατί πολλές φορές έχει γίνει αυστηρή κριτική σε πράγματα που δεν την άξιζαν. Η ιστορία βρίθει από βλακείες που είπαν ικανότατοι δημιουργοί για ικανότερους αυτών συναδέλφους τους επειδή δεν μπόρεσαν να καταλάβουν. Με το πέρασμα του χρόνου όλα και όλοι παίρνουν τη θέση που δικαιούνται.

[ST48410]

Δλδ το κάθε έργο δεν έχει τη δική του , αυτόφωτη, αξία. Αλλά παίρνει αξία από τον δημιουργό και τις συνθήκες μέσα από τις οποίες γεννήθηκε.

Δεν λέω ακριβώς αυτό και δες γιατί είναι καίριο σημείο. Δεν λέω ότι αν βρεις ένα γλυπτό σε μια αποθήκη της γιαγιάς λες 0 αξία και αν σου πουν ότι το έφτιαξε ο Πραξιτέλης αυτομάτως αξίζει εκατομμύρια. Λέω ότι θα μπορέσεις να κρίνεις το τι αξίζει αυτό το γλυπτό μόλις μάθεις πότε φτιάχτηκε. Αν μάθεις και από ποιον δεν παίρνει αξία επειδή αυτός έχει όνομα και είναι δικό του αλλά επειδή γνωρίζοντας το γενικότερο έργο του μπορείς να υποθέσεις διάφορες προθέσεις και να εκτιμήσεις πόσο πνευματικό μόχθο χρειάστηκε για να γίνει αυτό.

Απλό είναι το πράγμα. Πας στην Καλών Τεχνών, βουτάς 5-6 από τους καλούς μαθητές, τους δίνεις και κάτι για τον κόπο τους και σου ξαναφτιάχνουν αυτό:



Αξία όση των υλικών και κάτι για το κόπο τους. Το έργο αυτό είναι σχετικά εύκολο να γίνει σήμερα και κανείς δεν πρόκειται να μάθει κάτι γιατί οι σχετικές τεχνικές έχουν μελετηθεί διεξοδικά. Την εποχή εκείνη όμως δεν είχες πολλούς (κανέναν άλλο μάλλον) που να μπορούσε να φανταστεί κάτι τέτοιο έτσι (με τέτοιο χειρισμό των χρωμάτων, της σκιάς, του βάθους και των λοιπών στοιχείων της σύνθεσης). Όλα αυτά το καθιστούν σπάνιο και σε όλα αυτά αναγνωρίζεις ευφυΐα και την φαντασία αυτού που το έφτιαξε. Σήμερα δεν απαιτείται τίποτα από τα δύο για να το ξανακάνεις. Απαιτείται τεχνική ικανότητα που την διδάσκεται όποιος φοιτήσει στη σχετική σχολή. Αυτό όμως είναι προϋπόθεση για να κάνεις τέχνη. Δεν είναι τέχνη από μόνο του. Από εκεί ξεκινάς (να μπορείς δηλαδή να κάνεις διάφορα πράγματα με σχήματα, χρώματα, φως, βάθος κλπ). Δεν καταλήγεις εκεί.

Το ίδιο λοιπόν έργο έχει τρομερή αξία για την εποχή που φτιάχθηκε (όχι επειδή το έκανε ο Θεοτοκόπουλος αλλά επειδή όποιος και να το έκανε τότε θα έπρεπε να προσπαθήσει πάρα πολύ και να ξεπεράσει την εποχή του) και πολύ μικρή αν αναπαραχθεί σήμερα.

[ST48410]

Αφενός γιατί έτσι αφαιρείται αυτόματα η δυνατότητα ενός ανθρώπου εκτός των συγκεκριμένων πλαισιων να γίνει δημιουργός ενός έργου.

Νομίζω ότι με τις παραπάνω διευκρινήσεις καταλαβαίνεις ότι δεν εννοώ κάτι τέτοιο. Ο καθένας μπορεί να φτιάξει ότι νομίζει. Όταν αυτό κριθεί θα προϋποθέσεις κάποιες προθέσεις για να κρίνεις που χρειάστηκε σκέψη, φαντασία κλπ. Αν δεν ξέρεις τίποτα για αυτόν που το έφτιαξε ή έστω την εποχή που έγινε, πως θα κρίνεις;

Σε ένα πολύπλοκο κατασκεύασμα σας αυτό

https://karavida.files.wordpress.com/20 ... c03567.jpg

μπορείς να πεις 5 πράγματα. Ότι αυτός που το έφτιαξε ξέρει να χειρίζεται τα εργαλεία του και να κάνει λεπτή δουλειά. Αυτό από μόνο του δε λέει τίποτα. Μέχρι εκεί είναι εργασία κυρίως τεχνίτη και δευτερευόντως καλλιτέχνη. Γιατί; Μπορεί και ο καλλιτέχνης που το έφτιαξε να μην ακούμπησε σφυρί και να έδινε οδηγίες σε μαθητές του. Ή μπορεί να γίνει ένα αντίγραφο σήμερα με μηχανικό τρόπο σκαλισμένο με laser πχ. Όμως ο θαυμασμός πάει κυρίως σε αυτόν που φαντάστηκε αυτή τη σύνθεση, αλλά τότε. Όχι σήμερα. Σήμερα το φαντάζονται όλοι.

Αφού λοιπόν έχει σημασία πότε φτιάχτηκε κάτι για να μπορούμε να το εκτιμήσουμε, κατά συνέπεια βοηθάει και να ξέρουμε ποιος το έφτιαξε.

Όταν δεις αυτό χωρίς να ξέρεις ποιος και πότε τι να πεις;



Όταν δεις όμως ότι ο ίδιος είχε φτιάξει αυτό πολλά χρόνια πριν



καταλαβαίνεις αμέσως ότι δεν πρόκειται για κάποιον που δεν μπορούσε να κάνει οτιδήποτε άλλο ήθελε και ζωγραφίζει παιδαριωδώς και μαζί με άλλες πληροφορίες αναζητάς το γιατί.

[ST48410]

Είσαι έντιμος συνομιλητής οπότε θα ρωτήσω και αν θέλεις απαντάς. Τι είναι αυτό που σε ενοχλεί περισσότερο:

το ίδιο ερώτημα για σένα.τι δεν βρίσκεις ενοχλητικό σε αυτό το θέαμα?

Πολλά ήδη τέχνης εδώ και δεκαετίες θέλουν να προκαλέσουν ένα είδος ενόχλησης. Συνεπώς γνωρίζοντας αυτό δεν μπορώ να ενοχληθώ εξαρχής. Δεν το αφήνω να λειτουργήσει κατά κάποιον τρόπο. Ωστόσο μου λείπει πάρα πολύ γνώση στο χώρο αυτό για να επιχειρήσω μια κάποια πρώτη αξιολόγηση. Και επειδή έχω δει πράγματα που νομίζω ότι είναι παρόμοια δεν μπορώ να εντυπωσιαστώ αλλά αυτό δεν λέει και τίποτα για την ύπαρξη ή όχι κάποιας καλλιτεχνικής αξίας.

Το όλο πρόβλημα των περισσοτέρων εδώ και έξω είναι ότι απαιτείται να σας συγκινήσει γλώσσα/κώδικας τον οποίο δεν μιλάτε. Δεν υπάρχει αυτό. Θα πρέπει να έχετε πολλές προσλαμβάνουσες έστω από παρακείμενους χώρους για να μπορέσει να σας "μιλήσει". Δεν μπορεί να ξυπνήσεις ένα πρωί και να σε συγκινήσει ποίηση σε Αφρικανική γλώσσα που δεν έχεις ακούσει ποτέ στη ζωή σου. Μπορεί να σου αρέσουν οι ήχοι που ακούς ή η μελωδικότητα της γλώσσας αλλά το που βρίσκονται και αν βρίσκονται καθόλου καλλιτεχνικά επιτεύγματα σε αυτό θα σου είναι παντελώς άγνωστο.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

.


Αυτό μπορώ να το δώ σαν Τέχνη.....

Τα γυαλιά στο πάτωμα που εβαλε ο Στάθης είναι για πολύ θολοκουλτουριάρηδες πού χρειάζονται γυαλιά γιατί τα βλέπουν όλα θολά.....




.




.



.

[ST48410]

Καταρχάς ο Αριστοτέλης δνε λέει ότι πρέπει να να βελτιώνει τη ζωή. Αρκεί να στοχεύει εκεί. Εκτός βέβαια αν διαφωνείς με τον Αριστοτέλη.

Εγώ δεν διαφωνώ απαραίτητα, αλλά σίγουρα είναι σουρωτήρι, ότι πρέπει για να μετακινείς τα γκολπόστ.

Ποιος ανέφερε τον Αριστοτέλη στο συγκεκριμένο;
Για να μη μπερδεύεσαι, η πρώτη φωτό είναι από Αριστοτέλη μόνο.
Η δεύτερη μπήκε απλά για να συμπληρώσει στο πνεύμα των αρχαίων περί τέχνης.

Κατά τα άλλα και ο " γνώμονας του ωραίου" είναι υποκειμενικό, όπως οτιδήποτε μη μετρήσιμο.

Μπορεί δλδ να ισχυριστεί οποιοσδήποτε πως η παράσταση της κυρίας είναι ευχάριστη για τις ανθρώπινες αισθήσεις, ότι βλέπει κάτι όμορφο.

Όπως και με τον καιρό, κάποιος μπορεί να θεωρεί καλοκαίρια τους -30.

Ε δεν μπορούμε να σας ευχαριστήσουμε όλους.

Οι περισσότεροι όμως μια χαρά μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας για το αν κάτι μας είναι ευχάριστο.

Και σίγουρα έχει πολλούς βαθμούς μεγαλύτερη σαφήνεια από το ότι κάθε έργο δεν κρίνεται αυτοτελώς αλλά εντός ενός αορίστου πλαισίου.

Αναφορικά με τη συζήτησή σας. Προφανώς και υπάρχουν κριτήρια και τα πράγματα δεν είναι τόσο φλου. Για να είμαστε τίμιοι να πούμε εδώ ότι τα κριτήρια δεν τα αποδέχονται όλοι. Να πούμε επίσης ότι έχει γίνει μεγάλο κακό τόσο από δημοσιογράφους όσο και από καλλιτέχνες. Οι πρώτοι διότι δεν ξέρουν πως λειτουργούν τα πράγματα και γράφουν ότι νά 'ναι και οι δεύτεροι (κάποιοι, όχι όλοι) γιατί για λόγους προσωπικού συμφέροντος χαϊδεύουν αφτιά ή παραπλανούν.

Πάμε στα κριτήρια. Αν πάρεις 2 αυτοκίνητα του 1920 δεν μπορείς να πεις πιο είναι τεχνολογικά πιο μπροστά από το άλλο ή πιο είναι πιο ολοκληρωμένη κατασκευή; Μπορείς. Τι χρειάζεται για να γίνει αυτό; Να έχεις μια καλή γνώση της εξέλιξης της σχετικής τεχνολογίας και των υπολοίπων σχετικών επιτευγμάτων της εποχής εκείνης, πριν και μετά. Τότε μπορείς να πεις πως η τάδε προσθήκη στη μηχανή άνοιξε δρόμους, ήταν πρωτοποριακή κλπ, η τάδε πατέντα στο τιμόνι κοκ.

Για να κρίνεις έργα τέχνης πρέπει να έχεις ομοίως γνώση του τι μπορούσε να γίνει σε μία εποχή, πριν και μετά από αυτή. Δηλαδή να ξέρεις τι έργα γίνονταν σε αυτή την εποχή με το δεδομένο σύστημα/γλώσσα που υπήρχε τότε. Τότε μπορείς να συγκρίνεις και να διαπιστώσεις αν το έργο αυτό απαίτησε πνευματικό μόχθο, αν θα μπορούσε να το κάνει ο καθένας αντιγράφοντας ή κάτι ενδιάμεσο. Μπορεί επίσης παρόλο που αναγνωρίζεις σπουδαία επιτεύγματα να εξακολουθεί να μη σου αρέσει κάτι. Δεν ταιριάζουν όλα σε όλους. Δεν είναι όλων το γούστο όμοιο. Ωστόσο νομίζω πως αυτή είναι μια άλλη συζήτηση καθώς εσείς ψάχνετε για κάτι λιγότερο υποκειμενικό.