Ιάννης Ξενάκης

[sharp]

Όταν το 1975 επέστρεψε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον ρώτησαν οι δημοσιογράφοι:
Ως αρχιτέκτων - πολεοδόμος ποια είναι η πρόταση σας για την Αθήνα;
και απάντησε:
πυρηνική βόμβα

Αναρωτιέμαι πώς έχει προκύψει το αρχιτέκτων, αφού ο ίδιος εδώ λέει ότι σπούδασε πολιτικός μηχανικός.

[Beria]

Όταν το 1975 επέστρεψε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον ρώτησαν οι δημοσιογράφοι:
Ως αρχιτέκτων - πολεοδόμος ποια είναι η πρόταση σας για την Αθήνα;
και απάντησε:
πυρηνική βόμβα

Αναρωτιέμαι πώς έχει προκύψει το αρχιτέκτων, αφού ο ίδιος εδώ λέει ότι σπούδασε πολιτικός μηχανικός.

Και κορόιδεψε τον Λε Κορμπιζιε που τον προσέλαβε στο γραφείο του;

[sharp]

Όταν το 1975 επέστρεψε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον ρώτησαν οι δημοσιογράφοι:
Ως αρχιτέκτων - πολεοδόμος ποια είναι η πρόταση σας για την Αθήνα;
και απάντησε:
πυρηνική βόμβα

Αναρωτιέμαι πώς έχει προκύψει το αρχιτέκτων, αφού ο ίδιος εδώ λέει ότι σπούδασε πολιτικός μηχανικός.

Και κορόιδεψε τον Λε Κορμπιζιε που τον προσέλαβε στο γραφείο του;

Δεν έπαιρνε πολ. μηχ. ο Λε Κουρμπυζιέ;

[Beria]

Αναρωτιέμαι πώς έχει προκύψει το αρχιτέκτων, αφού ο ίδιος εδώ λέει ότι σπούδασε πολιτικός μηχανικός.

Και κορόιδεψε τον Λε Κορμπιζιε που τον προσέλαβε στο γραφείο του;

Δεν έπαιρνε πολ. μηχ. ο Λε Κουρμπυζιέ;

Ως αρχιτέκτονα τον προσέλαβε

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Μηχανικός δεν γράφει εδώ ρε παίδες;

"Xenakis arrived in France in November 1947. With the help of several Greek friends (among them the architect Georges Candilis), he was almost immediately hired as an engineer in the team of Le Corbusier, "

https://www.iannis-xenakis.org/xen/arch ... cture.html

[ST48410]

Εγώ διαβάζοντας τις πρώτες προτάσεις από το παρακάτω καταλαβαίνω ότι έγινε στην πράξη. Δεν το έχω ψάξει περισσότερο.






Από την ετήσια επιθεώρηση "αρχιτεκτονικά θέματα" 21/1987

[ST48410]

Όταν το 1975 επέστρεψε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον ρώτησαν οι δημοσιογράφοι:
Ως αρχιτέκτων - πολεοδόμος ποια είναι η πρόταση σας για την Αθήνα;
και απάντησε:
πυρηνική βόμβα

Δε βλέπω όμως από και κάνα κύμα να εγκαταλείπει την Αθήνα αφού τόσο άσχημη την βρίσκετε (όντας σε μεγάλο βαθμό αχάριστοι)

Αυτό εν μέρη στο εξηγεί ο ίδιος που οραματίζονταν πόλεις με ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση. Η Αθήνα έχει ευκαιρίες που δεν προσφέρονται αλλού. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει και προβλήματα. Ούτε ότι δεν έχει κάποια πολύ ιδιαίτερα και όμορφα σημεία.

[sharp]

Και κορόιδεψε τον Λε Κορμπιζιε που τον προσέλαβε στο γραφείο του;

Δεν έπαιρνε πολ. μηχ. ο Λε Κουρμπυζιέ;

Ως αρχιτέκτονα τον προσέλαβε

Το διάβασες πουθενά ή επειδή "έτσι ξέρουμε";

[sharp]

Όταν το 1975 επέστρεψε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον ρώτησαν οι δημοσιογράφοι:
Ως αρχιτέκτων - πολεοδόμος ποια είναι η πρόταση σας για την Αθήνα;
και απάντησε:
πυρηνική βόμβα

Δε βλέπω όμως από και κάνα κύμα να εγκαταλείπει την Αθήνα αφού τόσο άσχημη την βρίσκετε (όντας σε μεγάλο βαθμό αχάριστοι)

Αυτό εν μέρη στο εξηγεί ο ίδιος που οραματίζονταν πόλεις με ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση. Η Αθήνα έχει ευκαιρίες που δεν προσφέρονται αλλού. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει και προβλήματα. Ούτε ότι δεν έχει κάποια πολύ ιδιαίτερα και όμορφα σημεία.

Το να έχει μία χώρα τον μισό πληθυσμό συγκεντρωμένο σε μία πόλη μόνον καλό δεν είναι.

[Beria]

Δεν έπαιρνε πολ. μηχ. ο Λε Κουρμπυζιέ;

Ως αρχιτέκτονα τον προσέλαβε

Το διάβασες πουθενά ή επειδή "έτσι ξέρουμε";

Στο σάιτ του Ξενάκη έχει αρκετά αναλυτικά την πορεία του
https://www.iannis-xenakis.org/xen/arch ... cture.html

Προσελήφθη ως μηχανικός, αλλά του ανατέθηκαν από τον Κορμπιζιε αρχιτεκτονικές μελέτες

[ST48410]

Το να έχει μία χώρα τον μισό πληθυσμό συγκεντρωμένο σε μία πόλη μόνον καλό δεν είναι.

Έτσι θεωρούσα κι εγώ, ωστόσο η ματιά του έβαλε άλλα στοιχεία στην συζήτηση όσο κι αν ακόμα και σήμερα αυτά που οραματίζεται φαντάζουν ουτοπικά. Ίσως ας πούμε σε περιοχές με πολύ δύσκολο φυσικό περιβάλλον έχουν μια κάποια εφαρμογή (δες Ντουμπάι πχ).

[ST48410]

Προσελήφθη ως μηχανικός, αλλά του ανατέθηκαν από τον Κορμπιζιε αρχιτεκτονικές μελέτες

Αυτό εξιστορεί και ο ίδιος στο παραπάνω απόσπασμα που παρέθεσα για την La Tourette. Νομίζω θα ήταν τελείως αδιάφορο για τον Le Corbusier καθώς διέβλεπε στον Ξενάκη εξαιρετικές ικανότητες και είχε και επιτελείο συνεργατών για να ασχοληθεί με τις όποιες λεπτομέρειες μια κατασκευής πέρα του αισθητικού μέρους.

[ST48410]

Πολύτοπο του Cluny, έργο για μαγνητοταινία, επίσης το 1972.



Το «Πολύτοπο του Cluny» δημιουργία ειδικά για τις ρωμαϊκές θέρμες του Cluny (στη λεωφόρο St.Michel) είχε διαρκέσει 24 λεπτά, συγκεντρώνοντας σε τέσσερις περίπου μήνες 90.000 θεατές. Ενα υπερθέαμα ήχου και φωτός, όπου με τη βοήθεια του υπολογιστή είχαν «ενορχηστρωθεί» 600 λευκά φλας και 400 καθρέπτες για την αντανάκλαση ακτίνων λέιζερ σε περίπλοκους σχηματισμούς και ηλεκτροακουστική μουσική από μαγνητοταινία.

https://www.kathimerini.gr/culture/1206 ... ni-xenaki/

[ST48410]

και φτάνουμε στο 1973

Cendrées για μεγάλη ορχήστρα και χορωδία



Cendrées, for choir and orchestra, by lannis Xenakis, was commissioned by the Gulbenkian Foundation, where it was performed for the first time in 1974. The first French performance was in Paris, at the Salle Wagram, on 21 December, 1977. The work is headed by a bucolic epigraph, exceptionally for Xenakis: "Before the autumn, before the summer, before every season, when the sun is like a snow-flake, and when it comes down to meet the earth, all is white and opal; and this at times may be long-lasting. These are no mists, no dews, but cinders." Nonetheless, this is no descriptive work after the manner of Vivaldi or Beethoven, while being perhaps less strictly abstract a canvas than his earlier pieces which were rightly, though vaguely, described as "cosmic" in character. Is this the beginning of Xenakis the landscape-painter? Perhaps, but he still remains difficult to penetrate. Here is none of that gentleness and silence that the epigraph seemed to promise. After the rising glissandi of the violins and the descending ones of the cellos, are quickly superimposed those of the female voices, bringing movement and humanity to the process; then the male voices proffer, with a vulgar brutality, like rough shouts, apostrophes sung to vowel-sounds; the choirs and instruments mingle in an extraordinary "landscape" of timbres, rhythms, cries, and violent
punctuations leading to a superb tumult. A curious central episode begins with a solo, then a duet on the flutes, with some very fine microtonal sounds, broadening into a concert of all the woodwind, with acid sonorities and rhythms, bringing in the return of the tumultuous chorus. Various evocative episodes follow one upon the other until the end: astonishing solos, sobs or barking by the two contraltos (one of them a young man), also making use of the very expressive aura of microtonal inflections and accents; light scrapings on the violins over a distant murmur of the horns; sometimes the heavy rain of the strings and further looming walls of fearsome sounds; and finally choruses of breath, whispered like the last whisper of a lonely strand when the sea withdraws (with one last cry), -all this that can scarcely be described, has indeed the relief of an unknown landscape and leaves the impression of a lyricism that is as powerful as it is strange.
--John Underwood

[Sid Vicious]

Όταν το 1975 επέστρεψε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον ρώτησαν οι δημοσιογράφοι:
Ως αρχιτέκτων - πολεοδόμος ποια είναι η πρόταση σας για την Αθήνα;
και απάντησε:
πυρηνική βόμβα

Δε βλέπω όμως από και κάνα κύμα να εγκαταλείπει την Αθήνα αφού τόσο άσχημη την βρίσκετε (όντας σε μεγάλο βαθμό αχάριστοι)

Ειχε καποτε ωραια γκοθαδικα η Αθηνα, πανε και αυτα